[Crow Legendary SS2] คืนชีพ อินุกามะ

หลังจากที่เมืองโทอาชิเสียสมดุล  เพราะการจากไปอย่างกะทันหันของหัวหน้าแก๊งค์บุโซฯ อย่าง "นาโอกะ" ที่ถือว่าอยู่ในสถานะอันดับ 1 ทำให้เมืองเริ่มจะส่อเค้าลางร้าย  ตามด้วยการเสียขบวนของโฮเซ็น-เทคนิคคุโรทากิจากปัญหายาเสพติด  ซึ่งไปดึงเอาซูซูรันเข้าไปเอี่ยวด้วยโดยบังเอิญ  

จากนั้นก็เกิดเหตุวุ่นวายครั้งใหญ่ในเมืองเมื่อหัวหน้าแก๊งค์ Black Jean "Lloyd" ตัดสินใจกลับมาสู่เมืองอีกครั้งพร้อมกับ 2 แม่ทัพซ้าย-ขวา อย่าง ซาคิ โจ หัวโจกจอมพลังที่ถล่มโรงเรียนซูซูรันซะราบคาบในยามที่ทั้งเรียวชิน-คาซานะ-เซน ไม่อยู่... ทางด้าน เคโดะ ก็นำกำลังไปปราบโฮเซ็นที่ไร้มาซาโตะ(สลบจากการไปดวลกับจุน เย็นวันนั้น)


ทำให้ตอนนี้ในเมืองเหลือเพียง บุโซฯรุ่นที่ยังเหลือ  








และเทคนิคคุโรทากิเท่านั้น...







...............................

ส่วนนอกเมืองน่ะหรือ......




เอานี่ไปกิน !




"ไอ้เบื๊อกเอ้ย  มันเ็จบนะเว้ย หัวแข็งชะมัดเลยแก.. "



สองคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนคือ ปี3 จากซูซูรันอย่าง เซน
ต้องมาเจอกับ ปี3 โฮเซ็น อย่าง นิชิกิ เร็นไก


เซน : ครั้งต่อไปชั้นจะโขกให้สมองแกเสื่อมไปเลย  ไอ้เวร ! บอกที่อยู่หมอนั่นมา
เร็นไก : คนที่จะจัดการมาคิสะได้  มีชั้นคนเดียวเว้ย !
เซน : งั้นแกคงต้องจัดการศพของมันแทนแล้วล่ะ !!


เซนพุ่งเข้าไปชกอีกหมัดแต่เร็นไกหลบได้พร้อมกับล็อคแขนเซนมา  แล้วโขก headbutt สวนเต็มๆ !! จากนั้นก็จับแขนมาทุ่มข้ามไหล่แบบยูโด!! แต่เซนไม่ยอมง่ายๆ ใช้เท้ายันพับน่องของเร็นไกไว้  ก่อนจะกัดหู !! แล้วใช้จังหวะนั้นโอบเร็นไกมา german suplex  !!!!!! โครมมมมมมมมมมมมมมมม !!!!!!

"ฟู่วววว ... ไอ้หัวแดงนี่มันอึดชะมัดเลยว่ะ.. แบบนี้ชั้นจะไปมีแรงอัดมาคิสะได้ยังไง"

พูดจบเซนก็สลบคาที่ไป..  และใครบางคนที่เฝ้าดูอยู่ก็เข้ามา..

ลูกพี่ครับ  ให้พาพวกมันไปไหนดี..

ชั้นมีที่เตรียมไว้สำหรับพวกมันแล้วล่ะ...





เทคนิคคุโรทากิ



หุ่นไล่กาโอสึกิ เบอร์สองของโรงเรียน

โอสึกิ : ล้อเล่นรึเปล่าครับลูกพี่.. จะจับมือกับโฮเซ็นจริงๆหรอ



คิบาระกิ ชุน  ผู้นำคนปัจจุบันของเทคนิคคุโรทากิ

ชุน : อื้มม  นายดูซีเรียสจังเลยนะ  (เพิ่มความหวานหน่อยมั้ย ?)
โอสึกิ : นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะครับ  พูดตามตรงเป้าหมายของเราคือการเป็นที่ 1 ของเมืองนี้  เพราะงั้น
ทั้งซูซูรันและโฮเซ็นน่ะเป็นศัตรูแต่แรกแล้วไม่ใช่รึ   ทำไมเรไม่ปล่อยให้พวกมันจมหายไปแล้วคว้าโอกาส
หลังจากสงครามของพวกนั้นจบล่ะครับ ?

ชุน : ที่นายพูดมาก็มีเหตุผลน่ะนะ
โอสึกิ : ต่อให้ตอนนี้มีแค่เรา 2 คนแต่ก็สามารถไปไล่ยำโฮเซ็นในสภาพนี้ได้สบายๆ  พวกมันไม่มีทั้งมาซา
ไม่มีมาคิสะ  ไหนจะไดสุเกะที่เจ็บสาหัสอยู่  หรือจะเป็นซูซูรันก็ยังได้  3 เทพไม่มีใครพร้อมรบสักคนเดียว
แถมพวกปี 1 ฝีมือดีก็เจ็บกันระนาว..

ชุน : ถ้าสถานการณ์เป็นอย่างนั้น  ทำแบบมที่นายว่าก็คงไปได้สวยล่ะนะ
ชุน : แต่  นายคงมองข้ามอะไรบางอย่างไปน่ะสิ..
โอสึกิ : อะไรหรอครับ ?
ชุน : เรื่องของโฮเซ็นอย่าดูถูกชายที่ชื่อว่า "ซาคุตะ จุน" เด็ดขาด.. ชั้นเคยได้ยินมานานแล้วว่าที่เทกิยะ
สามารถรวบรวมโฮเซ็นให้เป็นปึกแผ่นได้  คนสำคัญที่โดดเด่นไม่แพ้กันคือ จุน คนนี้แหละ
(นายเองยังก้าวขาไม่ออกเลยไม่ใช่รึ  ตอนหมอนั่นมาที่นี่ 555)
โอสึกิ : ไม่ใช่แบบนั้นซะหน่อย - -!

ชุน : ส่วนซูซูรันน่ะ.. นายคงยังไม่ได้ข่าวสินะ.. ว่าตอนนี้มีคนที่ล้มเรียวชินและคาซานะได้แล้ว..
โอสึกิ : หืม.. ฟูจิวาระ ไคโตะ หรอครับ ? (หมอนี่ไม่มีสังกัดนิ่นา)
ชุน : ไม่ใช่หรอก.. แต่เป็นเด็กจากต่างถิ่นน่ะ.. มันมาเข้าปี 2 เพื่อเป้าหมายคือขึ้นครองเมืองนี้เชียวล่ะ
(ได้ข่าวว่ามีคนนึงไปสู้กับเซนมาแล้วด้วยนะ)
โอสึกิ : งั้นหรอครับ..
ชุน : ถ้าได้ยินชื่อ  ได กับ บากิ ต้องระวังเอาไว้ล่ะ..

ชุน : อ่อ.. อีกเรื่องสำคัญ.. นายอาจลืมไปว่า  บุโซเซ็นเซ็น ยังไม่ตาย






ฐานทัพบุโซเซ็นเซ็น



ยูคิ : .......................



โชเฮย์ : ...................


ยูคิ : แกจะนั่งมองหน้าชั้นทำไมล่ะฟ่ะ - -''
โชเฮย์ : ลูกพี่ยูคิน่ะ  ทำไมถึงไม่ไปกับพวกลูกพี่ยูกิล่ะครับ - -''
ยูคิ : หมายความว่าไงฟ่ะ ?
โชเฮย์ : ก็หมายความว่า - -'' คุณเซริซาวะประกาศกร้าวแล้วว่าจะให้รุ่นของผมสานต่อ  แถมยังลาออกกัน
ยกรุ่นเลย  แล้วทำไมลูกพี่ยูคิ ถึง......

ยูคิ : นี่แกไม่รู้จริงๆหรอ - -''
โชเฮย์ : รู้ว่าไร - -''




เรนจิ : นี่..ลูกพี่ยูคิน่ะ  อายุเท่าพวกเรานะ  นายไม่รู้เรื่องนี้หรอกหรอ
โชเฮย์ : หาาาาา ! เป็นความจริงหรอเนี่ย
ยูคิ : - -'' เออสิวะ  ถึงชั้นจะดูคล้ายกับยูกิมาก  แต่ชั้นเป็นน้องหมอนั่นตั้ง 3 ปีเชียวนะ
โชเฮย์ : โธ่ ! แล้วทำไมนายไม่ออกชั้นฟ่ะ เรนจิ   มาๆๆ เอาบุหรี่มั้ยเพื่อน ^^
ยูคิ : ขึ้นหน้าเชียวนะแก - - (โป๊กกกก ยูคิเอากำปั้นเขกกะโหลก โชเฮย์ ซะ 1 ดอก)
โชเฮย์ : หนอยยย แก ! รุ่นเดียวกันทำไมจะชกกันไม่ได้ฟ่ะ

เรนจิ : พอเถอะน่าา  - -'' ทั้งคู่แหละ
โชเฮย์ : เดี๋ยวสิ.. งั้นแปลว่ายูคิ จะมารับช่วงต่อจากลูกพี่ จุน สินะ
ยูคิ : ชั้นก็อยากจะเป็นงั้นเหมือนกัน - - แต่ลูกพี่ ยาสุเกะ ฝากฝังให้ชั้นต่อแกหัวหน้าหน่วยข่าวคนต่อไป
ให้ดีที่สุดน่ะ.. ก็คือแกไง โชเฮย์...
โชเฮย์ : อืม.. งั้นหรอ
ยูคิ : นั่นแปลว่าแกคือเด็กปั้นของชั้นน่ะ 55555
โชเฮย์ : - -'' นั่นมันใช้กับคนอายุเท่ากันไม่ได้หรอกเฟ้ย

ยูคิ : เอ๋... เรนจิหายไปแล้ว..






ขณะนั้นในเมืองก็มีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ของโฮเซ็นที่ระดมพลหาตัวของ Black Jean



โอ้.. พวกมันจะไปไหนกันน่ะ  วัยรุ่นสมัยนี้เนี่ยน่ากลัวกันจังเลยน้าา



ชิโนมิ อดีตหัวหน้าแก๊งค์ Butterfly Flower




ชิโอะ หัวหน้าแก๊งค์คนปัจจุบัน Butterfly Flower

ชิโอะ : ได้ข่าวว่า Black Jean กลับมาแล้วนะพี่รู้รึเปล่า..
ชิโนมิ : ว้าว  รุ่นพี่ลอยด์สุดหล่อก็มาด้วยน่ะสิ ^0^
ชิโอะ : นังบ้า - -'' ไม่ใช่เรื่องที่จะพูดซะหน่อย (ขวัญใจขตอนเด็กเลยสินะ)

ชิโนมิ : ดูท่าจะมีเรื่องสนุกๆนะ..
ชิโอะ : คงงั้นแหละ.. ชั้นต้องไปล่ะนะ  ขายของดีๆล่ะ
ชิโนมิ : เธอเองก็อยากเห็นหนุ่มหล่อ Black Jean ล่ะซี๊
ชิโอะ : ไม่ใช่ฟ่ะหน่อยยยยย !  ชิส์...


ชิโอะหัวหน้าแก๊งค์ซิ่งหญิงหนึ่งเดียวในเมืองโทอาชิ  รู้ดีว่าสงครามครั้งนี้ไม่ธรรมดาแน่  เธอขับรถมุ่งหน้าไปที่ฐานบัญชาการของบุโซเซ็นเซ็น.. แต่ระหว่างทางนั้นเอง..




หวัดดีน้องสาว..


ริวเซย์ เบอร์สองของกลุ่มคาซานะขอคุยกับชิโอะเป็นการส่วนตัว  และเล่าสถานการณ์ในตอนนี้ให้ชิโอะฟัง  ก่อนจะยื่นข้อเสนอว่าเขาสามารถจัดการให้เรียวชินเลิกยุ่งกับเธอได้.. ชิโอะไม่ได้กลัวเรียวชินแต่ออกจะลำคาญซะมากกว่าเลยตกลงพร้อมกับยอมร่วมมือกับซูซูรัน




ร้านคาเฟ่ overtime

โจ พาแก๊งค์ของตนไปเที่ยวบาร์ชื่อดังประจำเมือง  ดื่มกินกันอย่าสำราญ  โดยไม่มีทั้งลอยด์และเคโดะมาด้วย  ตอนนั้นเขาเมาอย่างหนักและเริ่มจะอาละวาด  ทำให้ทางร้านต้องรีบระงับอารมณ์ด้วยการส่งสาวสวยมาบริการ



และเป็น ชิโอะ และเหล่าสาวๆใน Butterfly Flower นั่นเองที่ปลอมตัวเข้าไปพร้อมเครื่องดักฟัง  เธอเอาอกเอาใจ โจ อย่างเต็มที่แล้วค่อยๆตะล่อมถามความลับอย่างฉลาด.. โจ ที่ไม่รู้มาก่อนว่าที่นี่มีแก๊งค์ซิ่งหญิงจึงไม่ได้เอะใจใดๆทั้งสิ้น... สุดท้าย โจ ก็บอกที่อยู่ของแก๊งค์ Black Jean มาจนได้


"ไปกันเลย.. บากิพร้อมรึเปล่า"





สองคู่หู ได-บากิ ที่ฟังเสียงจากด้านนอกร้านเคลื่อนพลไปยังฐานทัพเป้าหมายทันที



ส่วนด้านใน ริวเซย์ ที่ปลอมเป็นบริกรอยู่ในร้านก็เริ่มปฏิบัติการ

"ลุยกันเลย.."



"ชั้นจะแก้แค้นให้ลูกพี่เรียวชินเอง"



และยังมี มิคาวะ กับ เคนจิโร่ ช่วยเป็นแรงหนุน





ฐานทัพแก๊งค์ Black Jean



ลอยด์ : งั้นหรอ.. กำลังมาทางนี้สินะ  คู่หูปี 2 นั่นน่ะ..
ลอยด์ : หืม.. เรื่องเซนกับไอ้หัวแดง ไม่ต้องห่วง... มาคิสะจับมันเอาไว้แล้ว...
ลอยด์ : ดีมาก  รีบจัดการพวกสวะนั่นแล้วกลับมาช่วยนี้ล่ะ โจ..





โจ : ครับ..........


แต่ทว่าไม่มีใครล่วงรู้มาก่อนว่า  นี่คือแผนที่ ลอยด์ กำหนดเอาไว้หมดแล้ว.. เขาส่งโจไปเป็นกับดักล่อให้ชิโอะเข้ามาหลงกล  และกลายเป็นนกต่อที่ไปทำร้ายพวกเดียวกันเอง  มันคือแผนซ้อนแผนอย่างแท้จริง !

ริวเซย์ : แผนซ้อนแผนสินะ.. ฉลาดเป็นกรดแล้วยังหล่อด้วยงั้นรึ  น่าอิจฉาว่ะ
โจ : อย่าพูดมาก.. ชั้นจะจัดการแก 3 ตัวให้มันจบๆไปซะ.. รับรองเจ็บไม่นานหรอก
เคนจิโร่ : ไอ้ขี้โม้เอ้ย.. แกนั่นแหละจะกองอยู่ที่นี่




ทางด้าน ได-บากิ ยังไม่ทันถึงฐา่นทัพของ Black Jean ก็โดนรถกระบะวิ่งมาด้วยความเร็วสูงกวาดขบวนของซูซูรันเสียรูปกระเด็นไปคนละทิศละทาง !! ไดกับบากิหลบได้หวุดหวิด  แต่ก็โดนมอเตอร์ไซค์สองคันเร่งเครื่องมาประกบแล้วฟาดด้วยไม้เบสบอลจนรถคว่ำไม่เป็นท่า !!  

เมื่อได้สติขึ้นมา  รอบๆตัวพวกเขาก็มีแต่ Black Jean รายล้อมเต็มไปหมดแล้ว.. และมีชายคนหนึ่งที่ยืนสั่งการอยู่ตรงหน้าพวกเขา



ลอยด์ : เก็บมันอย่าให้รอดไปได้...






ส่วนทางโฮเซ็นที่ออกตามหาทั้งวันก็ไม่พบอะไร.. ก็ต้องมาพบกับ โคโรเนโร่ ที่สลบนั่งพิงกำแพงอยู่  โดยมีชายคนหนึ่งที่เลือดโชกกำปั้น  หันมามองด้วยสีหน้าเรียบเฉย.. โฮเซ็นเดือดดาลทันทีและเข้าตะลุมบอนชายคนนั้น!!  แต่เหล่านักฆ่าสกินเฮดกว่า 20 คนกลับล้มลงไปกองในเวลาอันรวดเร็ว  จนเหลือแค่



"ไง.. นายคือ สิงห์หลับ ยาสุเกะ จุน สินะ.. ชั้น เคโดะ หัวหน้าคนต่อไปของโฮเซ็น"



"อย่าพล่ามมาก.. เข้ามาเลยสุนัขรับใช้ Black Jean"





ทางด้านได-บากิ ดูเหมือนสถานการณ์จะย่ำแย่  หลังจากที่ไม่สามารถเอาชนะกองทัพใหญ่ของ Black Jean นับ 100 ได้  เขาพยายามวางแผนเพื่อให้คนที่เหลือบุกเข้าไปหาลอยด์.. แต่เปล่าประโยชน์เพราะยังมี ฮารุโกะ เอคิจิ เป็นองค์รักษ์ในด่านสุดท้ายอยู่นั่นเอง... (ได : ไอ้เหม่งนั่น  สู้กับเรียวชินจนเจ็บหนักแท้ๆ  ยังอุตส่าห์มอบสังขารมาปกป้อนนายมันรึ)  


"เห้อ.. พวกแกนี่ไม่ได้เรื่อง..."  ลอยด์ที่ชักลำคาญเข้าไปในสนามรบ  ไดสบโอกาสพุ่งเข้าหาอย่างไม่ให้ตั้งตัว !! แต่กลับโดนลอยด์หลบง่ายๆแล้วบิดข้อมือหัก !! อ๊ากกกกกกกกกกกก ไดร้องลั่น  บากิที่เดือดแค้นรีบเข้าไปหวังจะช่วยเพื่อน  แต่โดนลอยด์หลบแล้วดักเข่าอัดเข้าใส่ดั้งจมูกหัก !! ก่อนจะปล่อยให้พุ่งตามน้ำไปหา เอคิจิ  ซัดด้วยหมัดเสย !! ซ้ำเข้าจมูกอีกที  ส่งบากิลงไปนอนสลบคาที่...


"เหอๆๆ ไม่เห็นมีอะไรมากเล้ย. พวกซูซูรันที่มีแต่กำลังน่ะหรอจะครองเมืองนี้ได้"
"Black Jean เท่านั้นแหละครับลูกพี่ที่สมบูรณ์แบบ"

"กลับกันเถอะ เอคิจิ"


และตอนที่กำลังจะหันหลังกลับนั่นเอง



เฮ้ย ! พวกแกจะไปไหน... ปาร์ตี้ยังไม่จบเลยนะเว้ย. .


ลอยด์ : โอะโอ.. ดูเหมือนจะมีแขกไม่ได้รับเชิญแหะ
เอคิจิ : ดูเหมือนจะมีสองคนซะด้วย...




"ไง ลอยด์... เล่นซะเละไปทั่วเลยนะ"





ลอยด์ : ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ... อินุกามิ  





-----------------------

เมืองคิคาตะ (เขตติดกับโทอาชิ)



สวัสดี.. ไม่นึกว่าจะได้เจอแก 2 คนในเวลาเดียวกัน


เซน และเร็นไก ถูกมัดติดกับเก้าอี้โดยมีคนคุมอยู่ 8-10 คนในห้อง.. ตรงข้ามพวกเขาคือ "มาคิสะ" หน่วยประจัญบานของโฮเซ็นผู้อยู่เบื้องหลังยาเสพติดในเมือง.. ร่วมกับเฮียกกิ

เซน : ไอ้หน้าปลาไหล ! เพื่อนของแกมันไปมุดถังขี้อยู่ที่ไหนฟ่ะ  หรือแกมันสกปรกจนเพื่อนเลิกคบไปแล้ว
มาคิสะ : นั่นมันเรื่องของชั้น.. แกน่ะอยู่ตรงนั้นสบายดีรึเปล่าล่ะ  คงไม่เคยถูกทำอะไรแบบนี้มาก่อนสินะ  ไอ้คุณเซนผู้ยิ่งใหญ่..ชั้นน่ะเกลียดทั้งแกและ รร.เฮงซวยของแกที่สุด  การได้มานั่งจุดนี้ทำให้ชั้นโคตรฟินเลยล่ะจะบอกให้...

เซน : ถ้าชั้นหลุดได้.. รับรองว่าแกจะฟันร่วงหมดปากแน่ๆ !
เร็นไก : มาคิสะ  นายทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรวะ... ทั้งที่ครอบครัวของนายต้องพังทลายเพราะไอ้ยานรกนี่แท้ๆ  แต่ตอนนี้นายกลับทรยศของวิญญาณของพวกเขางั้นหรอ

มาคิสะ : ชั้นเลิกสนเรื่องบ้าๆแบบนั้นไปนานแล้ว...
เร็นไก : ตอนเด็กๆ แกคือคนแรกที่เข้าไปชกต่อยกับพวกค้ายา  แล้วยังบอกชั้นว่า..
มาคิสะ : หุบปาก ! แกน่ะเอาแต่พูดเรื่องตอนเด็กๆ  ทำอย่างกับสนิมกับชั้นนักหนา  ถ้าเป็นแบบนั้นทำไมแกถึงย้ายเมืองหนีชั้นไปตอนที่ชั้นต้องการเพื่อนที่สุดล่ะวะ !!
เร็นไก : ..........................
มาคิสะ : ตอนที่ชั้นลำบากมากๆน่ะ  น้องสาวของชั้นต้องทนทุกข์ทรมานขนาดไปค้นขยะกิน  ชั้นต้องทำงานทุกวันและเกือบจะทุกเวลาด้วยซ้ำเพื่อหาเงินมาเลี้ยงปากท้อง  ส่งน้องไปเรียนประถม  แล้วสุดท้ายมันได้อะไรวะ ! การที่ชั้นเข้าโฮเซ็นตามที่เทคิยะบอกน่ะ  ชั้นได้เพื่อนมากมายจริงๆ  แต่เรื่องห่าเหวก็ตามมาอีกเป็นพรวน !!

เร็นไก : นั่นไม่ใช่ความผิด เทคิยะ..
มาคิสะ : เออ ! มันคือความผิดของ ความยากจน ไงล่ะ... ถ้าตอนนั้นชั้นไม่มัวแต่ต่อยตีกับไอ้พวกซูซูรัน  น้องของชั้นก็ไม่ต้องกลับบ้านเอง  เธอคงไม่ถูกรถชน.. แล้วถ้าชั้นมีเงินล่ะก็......

เซน : ............
เร็นไก : ..........

มาคิสะ : บนโลกเราน่ะ  เงินสำคัญที่สุดแล้วเว้ย ชั้นจะบอกให้ !! ชั้นจะไม่เป็นนักเลงจนๆแล้วเน่าตายไปกับโลกใบนี้หรอกเว้ย  ชั้นจะต้องยิ่งใหญ่ชั้นจะต้องมีชีวิตที่ดี  และวันหนึ่งชั้นจะสร้างสุสานที่่หรูหราให้กับน้องของชั้น  เรื่องพวกนี้ไอ้เวรที่เอาแต่ตีกันไปวันๆอย่างพวกแกไม่มีวันเข้าใจ !!


เซน : ชิส์....... ทุเรศชิบหายเลยว่ะ.. นี่หรือที่แกอยากจะพูด  ชั้นฟังแล้วปวดขี้ขึ้นมาเลยล่ะ..
มาคิสะ : ว่าไงนะ !!
เซน : น้องแกน่ะ.. สมควรตายแล้ว.. แกก็ด้วย..

มาคิสะ : แก !!!!!!


จังหวะมี่ เซน ยั่วโมโหจน มาคิสะกำลังจะเข้าไปชกเซน  เขาก็โน้มตัวพร้อมกับหนีบเอามาคิสะลงมาด้วย  ทิ้งน้ำหนักตัวลงพื้นไปอย่างแรง ! ทำให้เก้าอี้นั้นพัง.. เซนหลุดออกมาจนได้  และไม่ปล่อยให้จังหวะหลุดลอย  เขาซัดลูกเตะเสยปลายคาง มาคิสะ เต็มๆ !!!! โครมมมมมมมมมม

มาคิสะ กระเด็นลอยทะลุกระจกออกไปข้างนอก ! ในขณะที่ลูกน้องคนอื่นๆที่ตื่นตระหนกก็กรูเข้าไปอัดเซน  แต่เซนแบก 1 ในนั้นไว้เหนือหัวแล้วทุ่มไปอัด เร็นไก!  (เร็นไก : เหวอออ ไอ้บ้าเอ้ย !)




ลุกขึ้น มาคิสะ.. ชั้นจะสั่งสอนเศษสวะอย่างแกเอง