Dragonball V (Volvor) : EP 3

ในภูเขาที่โล่งแล้วเต็มไปด้วยธรรมชาติพื้นหญ้าสีเขียวงดงาม ในขณะที่คายุ ที่เพิ่มมาแบบฟูลเพาว์เวอร์ของตัวเอง ผมของเขาตั้งแต่ยังคงที่สีเดิม ส่วนโฮชิเห็นแล้วยิ้มก่อนที่เขาจะชาร์ตพลังของตัวเองขึ้น มีแสงออร่าขึ้นมาที่ตัวของเขา !! คายุตั้งท่าเตรียมที่จะต่อสู้กับโฮชิ !! ทั้งคู่มองหน้ากันก่อนที่ทั้งคู่จะพุ่งเข้าไปโจมตีด้วยความรวดเร็ว แต่ก็ยังไม่มีใครต่อใครเข้าทั้งสิ้น เพราะว่าไม่มีใครยอมเปิดช่องโหว่ให้เลย !!

ก่อนที่โฮชิจะจัดการต่อยหน้าของคายุเข้าไปจนตัวของคายุปลิวออกจากนั้นไปเป็นระยะหลายเมตร !! คายุม้วนกลับมาตั้งตัวได้แต่ว่าโฮชิพุ่งเข้ามาต่อยเข้าไปเต็ม ๆ !! ก่อนจะโจมตีคายุด้วยความเร็วสูง !! คายุโดนเข้าไปเป็นชุดเลย !! ก่อนที่โฮชิจะเตะคายุจนลอยขึ้นมาแล้วตามไปเอามือประสานทุบคายุจนตัวของคายุเข้าไปกระแทกพื้นเต็ม ๆ !!

โฮชิปล่อยพลังออกมาแบบรัว ๆ เข้าไปที่คายุ !!! แต่ว่าคายุใช้การเปลี่ยนไหวพริบตาเข้าไปโจมตีโฮชิข้างหลังของโฮชิไปเต็ม ๆ !! โฮชิโดนเข้าไปเสียหลัก !! คายุกระโดดเข้ามาข้างหน้าของโฮชิก่อนจะจัดการกระโดดอัปเปอร์คัท !! แต่ว่าโฮชิยังไม่ยอมที่จะเสียท่าง่าย ๆ เขาตีลังกาหลบได้ก่อนจะต่อยเข้าไปที่ท้องของคายุแบบเต็มแรง !! คายุโดนเข้าไปถึงกับจุกน้ำลายทะลักปาก !! โฮชิกระโดดถีบขาคู่ใส่คายุออกไป !!

คายุปลิวออกไปทางโฮชิใช้การเคลื่อนไหวพริบตา !! เพียงแค่ชั่วครู่ !! โฮชิเข้ามาชกไปที่หน้าของคายุก่อนจะเตะเข้าไปที่ชายโครงของคายุเข้าไป !! แล้วหมุนตัวถีบหน้าของคายุเข้าไปจนคายุปลิวเข้าไปชนกับหินเข้าไปเต็ม ๆ เลย !! คายุตกลงมาล้มลงไป !! เขามองไปที่คายุก่อนจะเช็ดเลือดที่ปากของตัวเอง !! เขามองโฮชิ ในใจเขาคิดว่าทำยังไงกันถึงจะเปิดช่องโหว่ของโฮชิได้ !! แต่ยังไงเขาก็คิดไม่ออก !! ทำให้ในใจของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยความหงุดหงิด !!

คายุเพิ่มพลังของตัวเองขึ้นมาจากที่เสียไปจากการโจมตีของโฮชิ !! แต่ว่าคราวนี้เขาสามารถระเบิดพลังได้มากกว่าเดิม จนโฮชิ ก็ยังแปลกใจกับพลังที่ของคายุ ที่เขาเห็นกับตาของเขา !! มีสายฟ้าเกิดมาที่ตัวของคายุ !! คายุพุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว !! โฮชิยกแขนขึ้นมากันหมัดของคายุเข้าไปเต็ม ๆ !! โฮชิโดนเข้าไปตัวถอยหลังออกไปไกลเลย !! คายุยังบินแล้วอ้อมมาข้างหลังโฮชิอย่างรวดเร็วก่อนที่จะจัดการเตะเข้าไปที่กลางหัวของโฮชิ !!

โฮชิโดนเข้าไปตัวปลิวลงไปข้างล่างเลย !! แต่ว่าโฮชิใช้มือรับก่อนที่จะตีลังกาลงมายืนได้ !! คายุลดตัวลงมามองกับโฮชิ !! ก่อนที่เขาจะชาร์ตพลังขึ้นมามากกว่าเดิม !! ลมในระแวกนั้นเกิดการพัดแผ่นดินถึงกับสั่น !! ฝูงนกบินหนีหมด !! โฮชิยิ้มก่อนที่จะตั้งท่ารอการโจมตีของคายุ !! พลังของคายุเพิ่มขึ้นจากเดิมไปเรื่อย ๆ อีก !! เขาบินพุ่งเข้าไปต่อย โฮชิ !! แต่ว่าโฮชิกล้มตัวต่ำลง !! ก่อนจะถีบท้องของคายุ แต่ว่าคายุเอี้ยวตัวหลบได้ !! ก่อนจะจัดการเอามือประสานกันที่หัวโดนหันหน้ามือ !!

“พลังอสูรพิฆาต !!!”

แสงสีทองพุ่งเข้าไปโจมตีโฮชิระยะประชิด !! โฮชิหลบไม่ทัน !! ก่อนที่ตัวเขาจะปลิวนอนลงไป !! คายุนี่เหนื่อยหายใจหอบแหก ๆ !! แต่ว่าโฮชิโดนเข้าไปแค่นี้ก็ยังไม่เป็นอะไรมาก !! แค่เสื้อผ้ามีรอยขาดแล้ว โฮชิลุกขึ้นมาปัดฝุ่นของตัวเองก่อนที่ลุกขึ้นมาชมคายุ…

“นี่คายุคุง นายหนะไปเอาพลังมหาศาลแบบนั้นมากจากไหนกัน ?” โฮชิถามกับคายุ ก่อนที่คายุจะอึ้งเขาพึ่งได้ยินโฮชิบอกว่าเขามีพลังมาก

“คือผมก็ไม่รู้เหมือนกัน… ผมคิดในตอนนั้นแค่ว่า… ต้องสู้ลุงโฮชิให้ได้” คายุบอกไป…

“งั้นหรอ…? ดีมาก.. แต่มันยังไม่พอนะ คายุ เราอยากได้มากกว่านี้เรารู้ว่านายทำได้ !!” โฮชิบอก

โฮชิพูดเสร็จก็พุ่งเข้าไปโจมตี !! แต่คายุใช้การเคลื่อนไหวพริบตาแล้วจัดการเอาศอกเข้าไปกระแทกที่แก้มของโฮชิเข้าไปจนโฮชิปลิว !! คายุบินตามเข้าไปแต่ว่าโฮชิใช้การเคลื่อนไหวพริบตามาข้างหลังของคายุ !! คายุหันไปก่อนที่ตั้งค่จะประสานหมัดกัน !! แล้วทั้งคู่เริ่มต่อสู้อย่างรวดเร็ว !! จนตาปล่าวแทบจะมองไม่เห็นกันเลยทีเดียว !!

เป็นแค่สุญญากาศที่อัดไปด้วยแรงเปลี่ยนที่ไปมาอย่างรวดเร็ว !! การซ้อมครั้งนี้ของคายุทำให้เกิดพายุขนาดเล็กขึ้นมาเลย !! แต่ว่าทั้งคู่โจมตีโดยลงมาข้างล่าง !! ทั้งคู่ปล่อยหมัดชกหน้ากันเข้าไป !! พื้นดินเกิดการยุบลงไป !! แต่ว่าคายุดูเหมือนจะโดนเข้าไปแล้วเจ็บกว่า !! โฮชิจัดการชาร์ตพลังเป็นออร่าสีแดง !!!

“หมัดไคโอ !!!”

โฮชิต่อยเข้าไปที่ท้องของคายุ !! ก่อนที่จะเตะคายุขึ้นฟ้า !! ก่อนที่จะบินตามไปข้างหลังของคายุแล้วจัดการปล่อยคลื่นลมกระแทกเข้าไปที่หลังของคายุ !! คายุปลิวออกไปแต่ว่าเขาก็ตีลังกากลับตัวแล้วจัดการตั้งท่า !!

“พลัง !! คลื่น !! เต่า !!”

คายุใช้การเคลื่อนไหวพริบตามาข้างหลังของโฮชิ !! โฮชิเตรียมกัน !! แต่ว่าคายุใช้การเคลื่อนไหวพริบตาอีกครั้ง !! จนไปข้างหลังของโฮชิ !!

“สะท้านฟ้า !!!!”

คายุปล่อยพลังคลื่นเต่าออกไป !! แต่ว่าโฮชิจัดการระเบิดพลังออกมาจนเป็นบาร่า !! ชนคายุจนปลิวออกไปหลังกระแทกกับพื้น !! โฮชิมองคายุก่อนที่จะยิ้มแล้วเขาก็พูดขึ้นมาอีก…

“นี่คายุ การโจมตีเมื่อกี้สุดยอดมากเลย เราเกิบตายเลยน้า !! ระเบิดมันออกมาอีกสิ !!” โฮชิพูดออกไป

ทางคายุเมื่อได้ยินโฮชิเขาก็พยายามเพิ่มพลังของตัวเองขึ้น !! แต่ว่าคราวนี้กล้ามเนื้อของคายุถึงกับแน่นขึ้นมา !! มีสายฟ้าพุ่งเข้ามาที่ข้างตัว ๆ ของเขา !! ผมของเขามีแวบ ๆ ออกมาเป็นสีทอง !! แต่ว่ามันก็กลับมาเป็นสีดำเหมือนเดิม !! คายุระเบิดพลังออกมาก่อนที่เข้าไปต่อยออร่าบาเรียร์ของโฮชิจนแตกออกไปเลย !! หมัดของคายุพุ่งเข้ามาหาโฮชิแต่ว่า.. คายุก็หมดแรงลงก่อนที่เขาจะลอยตกลงไป แต่ว่าโฮชิจับมือของคายุไว้.. ก่อนที่จะพาคายุลงมานอนที่พื้น..

“พลังของนายมีมาก จริง ๆ แต่ว่าทำไมนายไม่แปลงร่างกันนะ.. ทั้งที่พลังของนายเกินขีดจำกัดไปตั้งเยอะแล้วแท้ ๆ” โฮชิบ่นก่อนที่จะนอนพาคายุกลับไปนอนที่บ้าน

ตอนนี้ในหัวของโฮชิคือภาพที่คายุใช้พลังเฮือกสุดท้ายที่อยู่ได้แวบเดียว สามารถต่อยบาเรียร์ของโฮชิจนทะลุเข้ามาได้.. โฮชิมองไปที่คายุก่อนที่เขาจะคิดในใจว่า อนาคตโลกคงต้องฝากความหวังไว้ที่นายแล้วหละ ! โฮชิกลับไปที่บ้านของเขา..

เขาพาคายุนอนลงไป ตัวของคายุมีแผลถลอกอยู่ โฮชิทายาแล้วเอาผ้าพันแผลมาให้ตอนนี้สีหน้าของคายุอยู่ในอาการยิ้มแย้มแจ่มใส ในขณะที่หลับอยู่.. โฮชิเดินมองคายุแล้วยิ้มอย่างเอ็นดูก่อนจะเดินออกไปจากห้องนอนของคายุ..

===============  

ณ แคปซูล คอปเปอร์เรชั่น สถานที่ของผู้ที่รวยที่สุดในซาตาน ซิตึ้ ในนั้นเต็มไปด้วยความทันสมัยแล้วยังมี ที่ฝึกวิชาของนักสู้ด้วย เป็นที่ ๆ มีทุกอย่างเลยก็ว่าได้ แต่ว่าทางลูกของเจ้าของที่แห่งนี้มีห้องซ้อมพิเศษ ซึ่งเขาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือ ดีแล่น ! หนุ่มหล่อหน้าเทพบุตร ตอนนี้เขาซ้อมอยู่ในห้องของตัวเองเพื่อไปชิงศึกชิงเจ้ายุทธภพด้วย ตอนนี้ทางดีแล่นกำลังวิดพื้นโดยใช้นิ้วเดียว บนห้องมีความแรงโน้มถ่วงมากกว่าปกติถึง 150 เท่าเลย !! สภาพของดีแล่นตอนนี้อยู่ในลักษณะที่เหนื่อยมากถึงมากที่สุดครับ แต่ว่าเขาต้องผ่านมิสซั่นของเขาคือ 5,000 ครั้งไปให้ได้

“สี่พันเก้าร้อย !! เก้าสิบเก้า !!” ดีแล่นตะเกียกตะกายลุกขึ้นมาได้อย่างเหนื่อยสุด ๆ !! ในใจเขาตอนนี้คิดว่า ถ้าเขาใช้พลังที่เขามีคงทำได้ แต่ตอนนี้เขาต้องฝึกเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง

“หะ ห้า พัน !!” ดีแล่นทำได้สำเร็จก่อนที่เขาจะลุกตะเกียกตะกายไปปิดเครื่องเพิ่มความโน้มถ่วง เขาลุกขึ้นมาด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดเหงื่อของเขา

ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องไปเขาก็เดินไปที่กระจกที่สามารถส่องคนที่ซ้อมอยู่อีกห้องนึงได้ ทุกคนซ้อมอย่างหนักเพื่อจุดมุ่งหมายเดียวคือซึกเจ้ายุทธภพ !! ดีแล่นมองไปเห็น คาร่าที่กำลังซ้อมเธอดูแข็งแกร่งมาก !! คาร่าเตะกระสอบทรายแตกไปหลายอันแล้วเหมือนกัน  !! ดีแล่นมองอยู่ก่อนที่เขาจะเดินออกมา แล้วเขาเดินไปพบกับผู้หญิงผมสีเขียวเดินถือแก้วน้ำส้มเข้ามาหาดีแล่น

“นี่ แม่เอามาให้แล้ว น้ำส้มของโปรดของดีแล่นคุงไงจ๊ะ” ผู้หญิงผมสีเขียวดูเป็นคุณแม่ยังสาวและเป็นแม่ของดีแล่นยื่นแก้วน้ำให้กับดีแล่น ก่อนที่ดีแล่นจะรับมา

“ขะ ขอบคุณครับคุณแม่” ดีแล่นรับแก้วมาก่อนจะดื่มหมด แต่เมื่อเขาเหลือบตาไปดู เห็นเด็กผู้หญิงผมสีเขียวเช่นกันเข้ามาดม ๆ ที่ตัวของเขา ทำให้ดีแล่นเกิดอาการเขินไม่น้อยเลยทีเดียว ก่อนที่ผู้หญิงจะถอยออกมาพร้อมพูดออกมา

“อี๋ พี่ดีแล่นตัวเหม็นหึ่งไปอาบน้ำได้แล้วนะ ไม่งั้นหนูไม่อยู่ใกล้นะ” สาวน้อยพูดเสร็จก่อนที่จะเดินกลับไปสงสัยว่าเธอจะเป็นน้องสาวของดีแล่น เธอพูดเสร็จก็เดินไปอย่างไม่ใยดีเลย ดีแล่นเจอน้องสาวสุดที่รักของตัวเองไปก็ถึงกับอาการหัวตกเลยทีเดียว แม่ของเขาก็หัวเราะแห้ง ๆ ก่อนที่ดีแล่นจะถามแม่ของเขาขึ้นมา

“แล้วพ่อละฮะ ?”ดีแล่นถามออกไป

“อ่อ ก็เห็นว่าออกไปซ้อมอีกห้องหนะ…” แม่ของเขาชี้ไปที่ห้องซ้อมอีกทางนึงซึ่งเป็นห้องซ้อมของพ่อของเขา

“อย่าไปพึ่งไปหาเขาเลยนะ วัน ๆ เอาแต่ซ้อมอะไรอยู่ก็ไม่รู้ โลกก็สงบแล้วนะ เฮ้อ จริง ๆ เล้ย” แม่ของดีแล่นบ่นกับเขา

“คะ คุณพ่อก็จะลงศึกชิงเจ้ายุทธภพ หละ เหรอ คะ ครับ” ดีแล่นถึงกับเสียงสั่นเพราะเขากลัวว่าพ่อของเขาก็จะลงศึกชิงเจ้ายุทธภพ

“ไม่หรอก ! อย่างพ่อของลูกหนะ ไม่ลงของอะไรพันนี้หรอก มีแต่บอกว่า ไร้สาระ ๆ อะไรก็ไม่รู้” แม่ของดีแล่นพูดออกไปทำให้ดีแล่นค่อยชื่นใจขึ้นมาหน่อย ก่อนที่แม่ของเขาจะหัวเราะแห้ง ๆ

ตึง !!!

เสียงประตูห้องซ้อมของพ่อดีแล่นเปิดออกมา ก่อนที่ดีแล่นจะมองไป พ่อของเขาเป็นผู้ชายหน้าตาดูนิ่งขรึม !! ท่าทางดูแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก เขาเดินมาที่ดีแล่นก่อนจะพูด

“นี่แกหนะ .. จะลงศึกชิงเจ้ายุทธภพอะไรนั่นใช่ไหม ?” พ่อของดีแล่นถามดีแล่นไป

“ก็คงจะอย่างงั้นครับคุณพ่อ” ดีแล่นบอกไป

“ฮึ ! ไร้สาระสิ้นดี .. ศึกกระจอก ๆ พันนั้นหนะ จะลงไปแข่งทำไม มีแต่พวกกิ๊กก๊อกเท่านั้นหละน่า” พ่อของเขาพูดพร้อมกอดอกไปด้วย

“คุณนี่ก็ ให้ลูกมันลงแข่งไปบ้างสิ้ !! เผื่อจะเจอกับคนเก่ง ๆ ที่ไม่ได้มีแค่พวกคุณสองคนนะ !!” แม่ของดีแล่นพูดออกมา

“จะเห็นคนเก่ง ๆ งั้นหรอ ก็คงอาจจะนั่นหละน่า มารอน แต่งั้น ชั้นก็จะลงแข่งด้วย .. เผื่อจะได้เจอคนเก่ง ๆ แบบที่เธอว่า .. นะ” พ่อของดีแล่นมองตาขวางไปที่ดีแล่น ดีแล่นถึงกับสดุ้งเลยเรื่องที่พ่อของเขาจะลงแข่งด้วย ก่อนที่พ่อของเขาจะเดินตรงไปที่ห้องอาบน้ำ

“เฮ้อ จริง ๆ เลยนะเนี่ย คุณ กาลิค เนี่ย .. แต่ก็เอาเถ๊อะ..” มารอนแม่ของดีแล่นพูดขึ้นมา แต่ว่าตอนนี้ดีแล่นหันมาหาแม่เขา

“จะดีหรอครับ แม่ !! ถ้าผมเจอคุณพ่อ ผมจะไหวเหรอเนี่ย ??” ดีแล่นเข้าไปที่หน้าแม่ของเขา

“เอาน่า ๆ ยังไง ๆ พ่อก็ไม่เอาจริงหรอกเชื่อแม่สิ ฮ่า ๆ โชคดีนะ ดีแล่นคุง ไป ๆ อาบน้ำได้แล้ว ตัวเหม็น เดี๋ยวน้องไม่เข้าใกล้นะ” แม่ของดีแล่นทำท่าเหมือนเหม็นตัวของดีแล่น ก่อนที่จะเดินออกไป ดีแล่นนี่หัวเราะแห้งๆ  เลยก่อนจะเดินคอตกไปที่ห้องน้ำ
===============  

คายุที่ยังสลบอยู่เขาตื่นขึ้นมาแบบสลึมสลือก่อนจะมองไปที่นาฬิกา.. นี่มันจะพึ่งตี 5 เองนี่นา แต่ว่าในตอนนี้เขาก็นอนมาเต็มอิ่มเกินแล้วหละ ก่อนที่เขาจะบิดขี้เกียจลุกขึ้นมาก่อนจะเดินออกไปนอกร้าน แล้วสูดหายใจให้สบาย ก่อนที่เขาจะเดินกลับมาในบ้าน ก่อนที่เขาจะคิดถึงเรื่องซ้อมเมื่อวาน .. เขาจำได้ว่า ลุงโฮชิสร้างบาเรียร์แล้วเขาก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย ก่อนที่เขาจะคิดได้ว่าเขาต้องทำการบ้าน !! เขารีบหยิบหนังสือขึ้นมาก่อนที่จะเริ่มทำการบ้าน

1 ชั่วโมงผ่านไป

“เย่ ! เสร็จจนได้ !!” คายุตะโกนออกมาด้วยความดีใจก่อนที่เขาจะยืดตัวบิดขี้เกียจ ก่อนจะหันไปเห็นลุงโฮชิยืนอยู่ข้างหลังเขา

“อ้าวลุงโฮชิ เข้ามาทำอะไรในนี้หนะครับ” คายุถามโฮชิไป

“ก็เมื่อวานนายเล่นหลับเป็นตายเลยนี่นา เราก็เลยแวะมาดู เป็นไงบ้าง สบายดีแล้วหรอเนี่ย ? คายุ คุง” โฮชิถามคายุไป

“ครับ ตอนนี้ผมสดชื่นมาก ๆ เลย !” คายุบอกกับโฮชิ

“ฮ่า ๆ ทำการบ้านเสร็จแล้วสินะ งั้นนายก็ไปอาบน้ำแล้วไปเรียนซะ เราเตรียมข้าวไว้ให้แล้ว แล้วก็เงินด้วยนะ เราไปดูร้านหละนะ” โฮชิพูดเสร็จก่อนจะลูบหัวของคายุ ก่อนจะเดินออกไป คายุก็เข้าไปในห้องอาบน้ำแต่งตัว ก่อนที่เขาจะสังเกตที่ตัวของเขามีรอยช้ำหลายจุด ก่อนที่เขาก็ไม่เอะใจอะไรเพราะว่าเมื่อวานซ้อมหนัก เขาก็กินข้าวแล้วไปโรงเรียนเหมือนที่ไปทุกวัน

===============  

ณ โรงเรียนมัธยมปลายซาตาน ซิตี้

คายุเดินเข้ามาในห้องของเขา ตัวของคายุพันแผลที่แขนขวาของเขา ก่อนจะมีพาสเตอร์ติดที่แก้มด้านซ้าย ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปนั่งที่เดิม ที่นั่งใกล้กับคาร่า ก่อนที่คาร่าจะเหลือบไปมองเขา แล้วถาม

“เมื่อวานซ้อมหนักเหรอคายุ” คาร่าถามไป แต่เหมือนนี่คือการหลอกถาม เพราะว่าคายุยังไม่บอกว่าเขาก็มีความสามารถในการต่อสู้ แต่การกระทำของคายุในวันก่อน มันทำให้คาร่าสงสัยในตัวของเขาขึ้นมา

“ก็ไม่หนักเท่าไหร่หรอกครับ แต่ว่าก็ได้แผล พอ.. อะจึ๋ยยย” คายุเผลอพูดออกไปโดยไม่ทันตั้งตัวก่อนที่เขาจะหันหน้าไปหาคาร่าช้า ๆ คาร่ามองเขาก่อนจะยิ้มใส่หน้าของคายุ

“เมื่อกี้นายบอกว่า ซ้อม งั้นหรอ..?” คาร่าถามกับคายุไป…

“เอ่อ คือผมซ้อมอย่างอื่นหนะครับ” คายุรีบแก้ตัวไป

“จริงหรอ ? บอกมาตรง ๆ เหอะน่า .. ชั้นไม่ไปกวนการซ้อมของนายหรอก .. แต่ถ้านายจะลงศึกชิงเจ้ายุทธภพจริง ๆ หละก็ .. นายก็ไม่มีวันผ่านชั้นไปได้อยู่ดีนั่นหละ” คาร่าพูดก่อนจะหันหน้าไปเรียนหนังสือ ส่วนคายุนี่ก็เผลอบอกไปแต่เขาก็ยิ้มเล็ก ๆ  ก่อนที่จะหันหน้าไปเรียนหนังสือ

แล้วเวลาก็ผ่านไป..

คายุเดินในโรงอาหารเขาเดินไปซื้ออาหารตามปกติของเขาก่อนที่เขาจะรู้สึกว่ามีคนมองเขาอยู่ เขามองไป เป็น ชาว ดาวนาเม็กซ์ ที่ท่าทางแข็งแรงใส่ชุดดูเหมือนนักสู้ เขามองไปที่คายุทั้งสองมองหน้ากันก่อนที่เหมือนจะมีรังสีอะไรมาโคจรทั้งสองคน เหมือนมีแรงส่งถึงกัน … ในหัวขอชายดาวนาเม็กซ์นั่น เป็นใครกันแน่ ! โปรดติดตามตอนต่อไป..

===============  

ปล . โลกของเรื่องนี้ โลกจะเป็นการอยู่แบบมีหลายเผ่าพันธ์ เช่น เผ่าพันธ์ มนุษย์ เผ่าพันธ์ ดาว นาเม็กซ์ หรือ แม้แต่ มาจิน ก็อยู่ร่วมกันได้หมด แล้วเผ่าที่จะมีน้อยที่สุด คือ เผ่า ฟรีซ (ง่าย ๆ ก็ฟรีซเซอร์ นั่นหละ) แต่เผ่านี้จะไม่ค่อยมีคนพบเห็น และ เป็นเผ่าที่คนหวาดกลัว..