Bloody Wrestling Online
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Bloody Wrestling Online

The Number One Cyber Wrestling Online
 
บ้านPortalLatest imagesสมัครสมาชิก(Register)เข้าสู่ระบบ(Log in)

 

 Dragonball V (Volvor) : EP 4

Go down 
ผู้ตั้งข้อความ
Demi-God
[Head] Deadzone
[Head] Deadzone
avatar


จำนวนข้อความ : 576
Join date : 11/08/2012
Age : 25

Dragonball V (Volvor) : EP 4 Empty
ตั้งหัวข้อเรื่อง: Dragonball V (Volvor) : EP 4   Dragonball V (Volvor) : EP 4 EmptyFri Apr 17, 2015 6:40 pm

สายตาของชายชาวนาเม็กท์  ที่มองหน้าของคายุ ชายตัวเด็กที่ดูไร้เดียงสา เขามองหน้าของคายุอย่างไม่ละสายตา เหมือนว่าตัวของคายุ มีอะไรอยู่ ทางคายุก็มองเหมือนกัน แต่สีหน้าของเขาดูจริงจังมาก ทั้งสองคนส่งสายตากัน จนคนแถวนั้นถึงกับสงสัย แต่ว่าทางคายุก็กลับมาเป็นสีหน้าปกติที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปหาชายคนนั้น

“นี่สวัสดี เราชื่อคายุนะ แล้วนายหละ ?” คายุเดินเข้าไปพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน เขายื่นมือเข้าไปจับกับชายชาวนาเม็กท์ คนนั้น เขามองคายุก่อนที่จะปัดมือออกไป !!

“ชั้นไม่ญาติดีกับชาวไซย่า อย่างพวกนายหรอกนะ !” เขาพูดใส่คายุจนทำให้คายุถึงกับตกใจมาก !!

“เห !! ชาวไซย่างั้นหรอ ??? เราเนี่ยนะ !!” คายุถึงกับตกใจเมื่อชายคนนั้นบอกว่าเขาเป็นชาวไซย่า

แต่ว่าชายคนนั้นไม่ได้พูดอะไรก่อนที่จะเดินออกไป ทางคายุถึงกับ งง แต่ดีแล่นที่นั่งอยู่ในระแวกนั้น ถึงกับมองมาที่คายุก่อนที่เขาจะคิดในใจ

“เป็นอย่างที่ชั้นคิดจริง ๆ สินะ สัมผัสของเจ้านั่น ไม่เหมือนกับคนทั่วไป ตั้งแต่ชั้นเจอมันแล้ว ยิ่งเจ้าพิกก้อน ที่เป็นชาวนาเม็กท์ แล้วสามารถแยกเผ่าพันธ์ได้ ก็ทำให้ชั้นมั่นใจเลยว่า มันก็เป็นแบบชั้น แต่ชั้นมันครึ่งคนนี่นา มีแต่พ่อเราที่เป็นชาวไซย่าเลือดแท้ แต่เจ้านั่นมันจะเป็นซุปเปอร์ ไซย่า ได้เหมือนเราไหมนะ ? หรือมันจะต่อสู้ไม่เป็นเลย ? คงเป็นไปไม่ได้หรอกน่า เพราะ ชาวไซย่าคือเผ่านักรบเกิดมาเพื่อต่อสู้นี่นา”

“นี่ดีแล่น นายมองเจ้านั่นทำไมหนะ นายมองนานแล้วนะ” เพื่อนของเขาพูดทำให้ดีแล่นที่กำลังมองคายุโดยตาไม่กระพริบ จนเพื่อนเขามาทักดีแล่น

“ปะ เปล่า สักหน่อย ชั้นแค่เห็นว่าเจ้าเตี้ยนั่นมันเป็นนักเรียน ม.ปลาย จริง ๆ หรอ ก็แค่นั้น” ดีแล่นพูดออกไป

“จริงหรอ ? ดีแล่น ไม่ใช่ว่านายอิจฉา ที่เจ้านั่นได้อยู่ข้างคาร่า แล้วนายก็อยู่นละห้องด้วยนี่สิ.. รึเปล่าล่า ฮิฮิฮิ” เพื่อนของดีแล่นแซวดีแล่น

“จะ จะบ้าเหรอ ? ชั้นจะไปหึงคาร่า ทำไมเล่า ชั้นไม่ได้ชอบเขาสักหน่อย !” ดีแล่นทุบโต๊ะก่อนที่คะโกนใส่หน้าเพื่อนของเขา แต่สีหน้าของเขาตอนนี้มองเลยก็รู้ว่าเขิน

“ฮ่า ๆ ชั้นยังไม่บอกอะไรเลยนี่ !! ทำมาเป็นร้อนตัวน่า ชั้นรู้น่าไอ้เพื่อนรัก ว่านายคิดยังไงกับเธอ การกระทำมันฟ้อง ชั้นรู้ ชั้นรู้!” เพื่อนสนิทของเขาพูดทำให้ดีแล่นยิ่งเขินไปใหญ่

“แล้วก็ เจ้านั่นมันสูงกว่าชั้นอีก เรื่องแบบนี้แกก็คงจะเอามาเป็นข้ออ้างได้หรอกจริงใช่มั้ยล่า ?” เพื่อนของดีแล่นพูดแซวไปอีก

“เงียบเลยน่า ! เจ้าหัวเหม่ง’’ เขาพูดพร้อมหยิบหมวกของเพื่อนของเขาออกมา ทำให้เห็นหัวใส ๆ ของเขา ทุกสายตามองไปที่เขา ก่อนที่จะหัวเราะเพราะหัวอันล้านแล้วไร้เส้นผม

“นี่ดีแล่น ! เอาหมวกชั้นคืนมานะ!!” ชายหัวเหม่งจะเอาหมวกของในมือของดีแล่น แต่ดีแล่นยังไม่ยอมให้หมวก

“ชั้นให้แน่.. แต่แกต้องเลิกแซวชั้นเรื่องนี้ก่อน ไม่งั้น นายไม่มีหมวกอีกแน่ เก็นจิ!!’’ ดีแล่นบอกกับชายหัวเหม่งที่ชื่อเก็นจิ

“หึย ! คนเจอคนเก่งแล้วหล่อข่ม !! ก็ได้น่า ชั้นไม่พูดก็ได้” เก็นจิเอาหมวกของดีแล่นมาจากมือก่อนจะใส่หัวอย่างรวดเร็วแต่ตอนนี้สิ่งที่เขาปิดมา มันก็พังหมดแล้ว !

“คุณดีแล่น ค่ะ คุณชอบคุณคาร่าจริง ๆ หรือเปล่า ?” มีผู้หญิงเดินเข้ามาหาเขาก่อนที่จะถาม ดีแล่นยังไม่ได้พูดอะไรถึงกับปากค้างเลยทีเดียว ไม่ใช่คนเดียวที่มาถาม หลังจากที่มีคนได้ยิน ก็มีคนแห่มาถามกันยกใหญ่เลย คายุมองไปอย่าง งง ๆ แต่ก็ไม่ได้เดินไปดู

“นี่ เก็นจิ !! เพราะแกคนเดียว !!” ดีแล่นหันไปตะโกนใส่เก็นจิ !

“นี่ใจเย็นน่า มันไม่ใช่ความผิดชั้นสักหน่อย !” เก็นจิตะโกนใส่ดีแล่นคืน

“จริงไหมค่ะ ?” “จริงหรือเปล่าค่ะ” เสียงของผู้หญิงในระแวกนั้นเข้ามาถามดีแล่น ทางเก็นจิก็บอกว่าอยู่ไม่ได้แล้วก่อนจะใช้ความตัวเล็กหนีออกมาจากวงล้อมได้ ส่วนดีแล่นนี่ก็อยู่ในวงล้อม ! คายุที่มองอยู่ ทางคาร่าก็เดินมา

“นี่เขาก็ดังสุด ๆ  ไปเลยสินะ” คายุพูดออกมาพร้อมมองไปที่กลุ่มผู้หญิง ก่อนจะหันไปเจอคาร่าทำให้เขาตกใจมาก

“นี่นายหนะ ช่วยไปกินข้าวกับชั้นหน่อยสิ” คาร่าพูดกับคายุ…

“คะ ครับ” คายุพยักหน้าก่อนจะเดินไปกินข้าวกับคาร่าส่วนดีแล่นก็ยังอยู่ในวงล้อม ทางเก็นจิก็มองเห็นคายุเดินไปกับคาร่า ทางเก็นจิเข้าไปจับแขนของดีแล่น

“นี่ ๆ คาร่าไปกับเจ้าคายุแล้วนะ” เขาบอกกับดีแล่นพร้อมชี้ไปทางที่คายุเดินไปกับคาร่า

“บอกชั้นทำไมกันเล่า ! ชั้นไม่ได้ชอบหล่อนสักหน่อย !! แล้วพวกเธอหนะพอได้แล้ว” ดีแล่นกอดอกพูดแล้วตะโกนใส่ !! ทางผู้หญิงกลุ่มนั้นอึ้งพร้อมกับสลายกลุ่มออกไป ทางดีแล่นถึงกับถอนหายใจเหมือนเขารู้สึกโล่งเลยทีเดียว …

“ข้อแก้ตัวนายเนี่ย … ก็ใช้ได้ไม่ใช่น้อยนะ” เก็นจิพูดพร้อมทำหน้ายียวน

“ไม่ใช่ข้อแก้ตัวสักหน่อย !!” ดีแล่นพูดก่อนจะหันหน้าหนีเก็นจิ

“เอาน่า ชั้นรู้ ชั้นรู๊ !” เก็นจิพูดคำตอบ ป๊าปปป !! ทางดีแล่นเอาเท้ายันหน้าทางเก็นจินี่นอนแหง็ก ๆ เลย..

==============================  

“ฮึ้ย ย่า ! เอช เอช !” เสียงของคนกำลังฝึกซ้อมอยู่ในที่โล่งแห่งเดิมที่คายุ เคยฝึก ใช่เขาคือโฮชินั่นเอง ดูเหมือนว่าวันนี้เขาจะไม่เปิดร้าน แล้วมาฝีกวิชาคนเดียว ตอนนี้โฮชิกำลังต่อยอากาศเพื่อวอร์ม อัพตัวเองอยู่ แต่ว่า เหมือนมีบางอย่างจะมาที่เขา เขาจึงกระโดดหลบออกไป ปรากฏว่าเป็นก้อนพลังที่โจมตีมาหาเขา ก่อนที่เขาจะหันหน้าไป แล้วคนที่เขาพบก็เป็นชายใส่แว่นสีดำ ที่มาหาเขาในร้านวันนั้น ก่อนที่เขาจะยิ้มให้แล้วทักไป

“นี่นายหนะ มาแบนี้อยู่เลื่อยเลยน้า ไม่คิดว่าเราจะตกใจบ้างเลยหรอเนี่ย ?” โฮชิเอามือข้างนึงจับหัวของตัวเองก่อนจะยิ้มด้วยรอยยิ้มที่ดูแสนอบอุ่น

“ฮะฮะ ก็เห็นคุณไหวตัวทันตลอดเลยนี่นา .. แล้วก็ระดับคุณโฮชิ การโจมตีกระจอก ๆ แบบนี้ก็ยังไม่ทำให้คุณคันเลยไม่ใช่หรอ ?” ชายคนนั้นถามโฮชิไป

“ฮ่า ๆ นั่นสินะ แล้วมาวันนี้มีอะไรอย่างงั้นหนะหรอ ?” โฮชิถามไปอีก

“ก็แค่วัน ๆ ต้องปลอมร่างเป็นแบบนี้ตลอด ผมเลยเบื่อเล็กน้อยถึงปานกลาง อีกตั้ง 2 เดือนกว่าจะถึงศึกชิงเจ้ายุทธภพ ผมแค่อยากขะมาลองฝีมือสักหน่อยสิ” ชายคนนั้นบอกไป

“งั้นหรอ ? แปลว่ามันก็ชัดแล้วสินะ งั้นชั้นจะเป็นคู่ซ้อมให้นายเอง” โฮชิสายตาจากที่ยิ้มแย้ม เปลี่ยนมาเป็นว่าสายตาของเขาดูจริงจังก่อนที่เขาจะตั้งท่าต่อสู้

“เป็นคำตอบที่ถูกใจผมมาก แต่ว่าร่างเนื้อเนี่ย คงจะรับพลังไม่ไหวแน่ ๆ งั้นผมก็กลับมาร่างเดิมแล้วกันนะ” ชายคนนั้นพูดเสร็จ

“อื้มตามสบาย” โฮชิบอกไป

ร่างของชายคนนั้นมีแสงออร่าสีเขียวปกคลุมที่ร่างกายรูปร่างของเขาเปลี่ยนไปเป็นแมลงที่ดูมีรูปร่างเหมือนคน หน้าตาดูคมเข้ม มีปีกแมลงงอกออกมา สีของเขาเป็นตัวสีเขียว มีจุดสีดำอยู่ก่อนที่จะมีออร่าสีเขียว ที่มีสายฟ้าอยู่รอบตัว ในบริเวณนั้นเกิดพายุขนาดยักษ์ขึ้น แล้วก็ปรากฏรูปร่างที่แท้จริงของเขาออกมา แล้วเขาก็พูดชื่อของตัวเองขึ้นมา

เซลฟิลอท !!! (Cell)

“เอาหละ พลังของเราตอนนี้ยังไงก็เอาชนะนายที่พลังมากขึ้นในตอนนี้ไม่ได้แน่ งั้นเราขอแปลงร่างด้วยอีกคนน้า นายเมื่อก่อนดูน่าเกลียดกว่านี้มากเลย ยิ่งตอนแรก ๆ นี่ดูไม่ได้” โฮชิพูดเสร็จก่อนเอานิ้วชี้เช็ดจมูกก่อนที่จะตั้งท่า

“ช่างผมเถอะน่า !! แต่ !! หยะ อย่าบอกนะว่า คุณก็แปลงร่างเป็นร่างอื่นได้เหมือนกัน !” เซลฟิลอทบอกไปโฮชิ

“ไม่ใช่เฟ้ย !! เราไม่แปลงเป็นแมลงเหมือนนายหรอกน่า !!” โฮชิบอกไป

“หึ้ งั้นหรอ ? แปลว่าที่คุณหมายถึงคือ ซูปเปอร์ ไซย่า ?” เซลฟิลอทถามโฮชิไปอีก

“เอาไว้นายเห็นแล้วนายจะรู้เอง !!” โฮชิบอกก่อนจะชาร์ตพลังของตัวเอง ออร่าสีฟ้าของโฮชิกลายเป็นสีทองผมของเขาตั้งขึ้น ก่อนที่ผมของเขาจะสลับเป็นสีเหลืองดำเรื่อยๆ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ทางเซลฟิลอทก็ยังมองอยู่อย่างนิ่ง ๆ ก่อนที่เขาจะตะโกนออกมา

“ย๊ากกกกกก !!”

ออร่าสีทองที่มีพลังมหาศาลทำให้ในระแวกนั้นเกิดพายุขนาดใหญ่พอ ๆ กับที่เซลฟิลอททำเมื่อกี้เลย แล้วทางโฮชิก็แปลงร่างสำเร็จ ผมของเขากลายเป็นสีทองและตั้งขึ้น คิ้วเป็นสีทอง นัยน์ตาที่เป็นสีดำก็กลายเป็นสีเขียว ออร่ามหาศาลปกคุลมรอบตัวของเขา

“นี่ไงหละ ! ซูปเปอร์ ไซย่า !” โฮชิบอกไป

“นี่หนะหรอ ? ซูปเปอร์ ไซย่า ดูทรงพลังมากเป็นเกรียติมากที่ได้สู้ด้วย” เซลฟิลอทพูดกับโฮชิ

“งั้นเรามาสู้กันเลย !!” โฮชิพูดพร้อมตั้งท่าสู้ทางเซลฟิลอทก็เช่นกัน !! ก่อนที่ตั้งคู่จะพุ่งตรงเข้ามาประสานหมัดกัน !!

ฟู่มมมมมมมมมมมมมมมม !!!

เสียงของการเกิดแรงปะทะดังขึ้น แผ่นดินเกิดการสั่นสะเทือน !! เกิดฝุ่นกระจายตัวเป็นวงกว้าง ที่หมัดของโฮชิ และ เซลฟิลอท เกิดสายฟ้าที่มือของเขาก่อนที่ทั้งคู่จะหันหน้ามาแล้วยิ้มให้ การต่อสู้ที่จะเริ่มขึ้นแล้ว !!

==============================    

“โอ้ย เจ็บ ๆ” เสียงของคายุที่สะดุ้งขึ้นมาในห้องเรียนดังขึ้น ทำให้ทุกสายตาในห้องมองไปที่เขา กล้มหัวลงไปด้วยความอายก่อนที่ครูจะดุคายุ แล้วคายุก็ขอโทษ ก่อนที่เขาจะมองมาที่คาร่า

“นี่คุณคาร่าครับ เล่นแบบนี้ผมไม่ตลกเลยนะ!” คายุหันไปพูดกับคาร่า

“มาเรียนหนังสือไม่ใช่มานอนไม่ใช่หรอ ?” คาร่าบอกไป คายุถึงกับเงียบก่อนที่เขาจะหันหน้าไปเรียนหนังสือต่อ ก่อนที่คาร่าจะมองไปที่คายุก่อนที่เธอจะยิ้มเล็กก่อนที่หันหน้าไปเรียนต่อ

โดยข้างนอกห้องมีคนที่แอบมองอยู่ ใช่ มีคนแอบสังเกตการณ์คายุ กับ คาร่าอยู่ ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็น เก็นจิ เพื่อนจอมแซวของดีแล่น โดยมีดีแล่นที่มาแอบดูด้วย แต่ว่าดีแล่นก็กอดอกรออยู่

“นี่แกจะให้ชั้นมาทำอะไรตรงนี้เนี่ย ?” ดีแล่นบอกกับเก็นจิ

“เถอะน่าๆ  ดู ๆ” เก็นจิพูดก่อนจะดึงแขนของดีแล่นให้มาดูด้วย

“นี่ไงคาร่ายิ้มให้มันด้วย !!” เก็นจิพูดแต่ทำเสียงกระซิบให้ดีแล่น

“แล้ว.. ไง?” ดีแล่นพูดเบา ๆ ออกไป

“ไม่ต้องมาอึ้งแล้วอิจฉา !” เก็นจิบอกกับดีแล่นไป

“ชั้นไม่ได้อิจฉาสักหน่อย .. คาร่า คงไม่ไปชอบเจ้าเตี้ยที่ชื่อว่าคายุ หรอก ! เห๊อะ !” ดีแล่นพูดออกไป แต่เก็นจิมองก่อนที่จะยิ้มยียวนใส่ดีแล่นก่อนที่จะพูดแซว

“นี่นายไม่ได้อิจฉาเจ้านั่นจริง ๆ หรอ ? อิจฉาก็บอกชั้นได้นะเพื่อน ชั้นรู้ ชั๊นรู้ !!’’ เก็นจิบอกไปดีแล่น ทำให้ดีแล่นเผลอตะโกนออกมา

“ชั้นไม่ได้อิจฉาสักหน่อย !!!” ดีแล่นตะโกนออกไป !!

“เสียงเอะอะโวยวายอะไรข้างนอกหนะ !!” เสียงของครูเดินมาเปิดประตูเห็นดีแล่นกับเก็นจิที่ทะเลาะกันอยู่ข้างนอก ก่อนที่เขาทั้งสองคนจะหันหน้ามาช้า ๆ …

“เอ่อ คือว่า…” เสียงของทั้งสองคนพูดช้า ๆ ด้วยความกลัว แต่ว่าเก็นจิจะพูดออกมา

“เราจะไปเข้าห้องน้ำ แต่ว่าเกิดร้องเล็กน้อยหนะครับ แหะ ๆ ไม่มีอะไรหร็อกครับ คุณครู ขอโทษจริง ๆ นะครับ!”  เก็นจิพูดก่อนจะดันตัวของดีแล่นไปทางห้องน้ำในอาคารอย่างรวดเร็ว คนในห้องผู้หญิงบางคนนี่ซุบซิบกันยกใหญ่เลย เห็นคนหล่อแล้วใจละลาย แต่คายุนี่ทำหน้า งง อย่างไร้เดียงสา ก่อนจะมองไปที่คาร่า เธอเอามือสองข้างท้าวแก้มของตัวเองก่อนจะถอนหายใจ ก่อนจะบ่นพึมพำ

“เจ้าบ้าเอ้ย…” คาร่าพูดเบา ๆ แต่ว่าทางคายุได้ยินก่อนที่คายุจะถามไปแบบคนไม่รู้อะไร

“เอ่อ คือคุณคาร่าก็ชอบคุณดีแล่นหรอฮะ ?” คายุถามออกไป

“ชั้นไม่ได้ชอบเจ้าหมอนั้นสักหน่อย !!” คาร่าลุกขึ้นมาตะโกนใส่คายุ คายุคิดในใจก็แค่ถามเฉย ๆ ทำไมต้องมาตะโกนด้วย แต่ว่าเพื่อนอีกฝั่งก็หักเหความสนใจมาทางคาร่า ก่อนที่เธอจะนิ่งหน้าของเธอเริ่มแดงก่อนที่จะนั่งลงไป

“มาเรียนกันได้แล้ว !! เราเสียเวลามามากพอแล้ว !!” เสียงของคุณครูบอกกับนักเรียนทุกคนในห้อง ก่อนที่ทุกคนจะขานรับแล้วก็ไปนั่งเรียนตามปกติแต่เรื่อง คาร่า กับ ดีแล่น คงเป็น ทอล์ค ออฟ เดอะ ทาวน์ ของโรงเรียนเป็นแน่แท้

==============================      

การต่อสู้ของเซลฟิลอทกับโฮชิกำลังสู้กันอย่างดุเดือด ทั้งสองคนแลกกันอย่างสนุก ก่อนที่ทั้งคู่จะบินออกมาตั้งหลักแล้วโฮชิก็เริ่มพูด

“นายนี่ เหนื่อยไม่เป็นเลย แฮะ !! แต่เราเริ่มเหนื่อยแล้วนี่สิ แย่จัง” โฮชิบอกกับเซลฟิลอทไป

“ฮึฮึ ก็ผมเป็นมนุษย์แปลงหนิ.. แต่คุณก้สุดยอดไม่ใช่น้อย” เซลฟิลอทพูดชมโฮชิ

“ขอบคุณสำหรับคำชม !! แต่เราสุดยอดกว่านี้ได้อีกน้า” โฮชิบอกกับเซลฟิลอท

“งั้นหรอครับ ? งั้นช่วยแสดงให้ผมดูได้ไหม ?” เซลฟิลอทบอกกับโฮชิไป

“โอสส !! ได้เลย !!” โฮชิพูดเสร็จก่อนจะกำมือแล้วชาร์ตพลังของตัวเองก่อนที่กล้ามของเขาจะใหญ่ขึ้นมา รูปร่างของโฮชิดูใหญ่ขึ้นมากว่าเดิม ก่อนผมยังเหมือนเดิมอยู่

“นี่หนะหรอ ? ซูปเปอร์ ไซย่า ขั้นสอง ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปหนิ” เซลฟิลอทบอกกับโฮชิ

“ไม่ใช่ นี่ไม่ใช่ซูปเปอร์ ไซย่าขั้นที่สองหรอก นี่หนะ คือสิ่งที่เหนือกว่าซูปเปอร์ ไซย่าขึ้นที่ 1 แต่ยังไม่ก้าวเกินขีดจำกัด… ซูปเปอร์ โฮชิ ยังไงหละ !” โฮชิบอกกับเซลฟิลอทไป

“งั้นก็ต้องจบการต่อสู้เพียงเท่านี้แล้วสินะ” เซลฟิลอทพูดจบก่อนจะลอยลงมายืนที่พื้น ทางโฮชิยิ้มก่อนที่จะบินลงมากลับมาร่างปกติ ทั้งสองลงมามองหน้ากัน เซลฟิลอทยื่นมือขอจับมือกับโฮชิก่อนที่ทั้งคู่จะจับมือกัน

“น่าเสียดายจริง ๆ ที่คุณไม่ได้ลงศึกชิงเจ้ายุทธภพ..” เซลฟิลอทพูด

“เอาเถอะน่า ! เดี๋ยวนายก็เจอคายุ เองหละน่า” โฮชิบอก

“งั้นหรอ ? เจ้าหนูที่มันยังไม่พ้นขีดจำกัดการเป็นซูปเปอร์ ไซย่า หนะหรอ ?” เซลฟิลอทถามกลับไป

“อย่าประมาท เจ้านั่น แค่เจ้านั่นยังไม่เป็นซูปเปอร์ ไซย่า ก็เกือบเท่าเราตอนเป็นซูปเปอร์ ไซย่าขั้นแรกแล้ว … ถ้าเจ้านั่นเป็นได้จริง ๆ คงเหนือกว่าเราแน่” โฮชิบอกกับเซลฟิลอท ทำให้เซลฟิลอทเกิดอาการอึ้งเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะยิ้ม

“งั้นหรอ ? คงจะน่าสนุกขึ้นมาหน่อยสินะ .. งั้นผมจะรอเจ้านั่นวันแข่งจริงแล้วกัน…” เซลฟิลอทบอกก่อนจะเปลี่ยนร่างเป็นคนเหมือนเดิม แล้วเขาก็บินไป ทางโฮชิมองเซลฟิลอท ก่อนที่จะบินกลับไปที่ร้านเหมือนเดิม

==============================        

เสียงของกริ่งของโรงเรียนดังขึ้น !! นักเรียนเดินออกมาจากอาคารเรียนบางคนรีบวิ่งออกมาเพราะจะได้กลับบ้าน ส่วนทางคายุกับคาร่าเดินออกมาด้วยกัน แต่ว่ามีชายคนนึงยืนดักอยู่

“อ้าวคาร่า แฟนเธอหรอเนี่ยย ?” เสียงของผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างหน้าของทั้งสอง เขาดูเป็นผู้ชายที่ดูเฮฮา

“ใช่แล้ว” คาร่าบอกกับชายคนนั้น ทำให้คายุเกิดอาการช็อค

“งั้นหรอ แฟนเธอเนี้ย ตัวเตี้.. อ๊ะ !! อะไรนะ เจ้าเตี้ยนั่น แฟนเธอหรอเนี่ย ?” ชายคนนั้นพูดด้วยอาการช็อคขั้นสุดยอดก่อนที่เขาจะชี้ไปที่ชายคนนั้น


“จะบ้าหรอ ? เพื่อนของชั้นหยะ” คาร่าบอกกับเขาไป

“ว่าแล้ว เธอเนี่ยแกล้งแบบเนี้ย อยู่เรื่อย” เขาบอกไป

“แล้วนายก็โง่เชื่อชั้นตลอด” คาร่าพูดสวนชายคนนั้นไป ชายคนนั้นนี่หัวตกเลยทีเดียว แต่ว่ามันก็ไม่ทำให้ความร่าเริงของเขาหมดไป เขามองมาที่คายุก่อนที่เขาจะหันมาพูดกับคายุ

“นี่เจ้าเตี้ยชั้นชื่อ เซย์ย่านะ !! ชายหนุ่มผู้แข็งแกร่งที่สุดยังไงล้ะ !!” เขาพูดแนะนำตัวเองก่อนที่จะเอายิ้มโป้งชี้ที่อกของตัวเอง

“อะ อะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณเซย์ย่า ผมชื่อคายุครับ” คายุแนะนำตัวเองให้เซย์ย่าเช่นกัน..

“คายุงั้นเหรอ ? บ้านนายอยู่ทางไหนหนะ” เซย์ย่าถามคายุไป

“ก็ไปสถานีรถไฟแล้วต่ออีก 3 สถานีครับ” คายุบอกกับเซย์ย่า

“โอ้ว แจ่มเลย !! งั้นวันนี้ชั้นกลับบ้านกับนายนะ !!” เซย์ย่าพูดด้วยความดีใจก่อนจะลากคายุมา

“งั้นชั้นกลับแล้วนะ” คาร่าพูดเสร็จก่อนจะเดินจากเซย์ย่าและคายุไป

“งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ” “ลาก่อนนะคาร่าจังงง” เสียงของคายุ กับ เซย์ย่า บอกลาคาร่าตามลำดับก่อนที่พวกเขาสองคนจะเดินกลับไปคนละเธอ

“เชอะ ไม่คิดจะรั้งไว้เลย” คาร่าพูดก่อนที่เธอจะเดินกลับไปอีกทางเหมือนกัน
==============================      

เซย์ย่ากับคายุกำลังเดินออกจากโรงเรียน แต่ว่าอยู่ดี ๆ ทางเซย์ย่าก็พูดขึ้นมา

“นี่นายเนี่ย อยู่กับแม่นั่นได้ไงเนี่ย ? ฮ่า ๆ” เซยยาเดินชิล ๆ ถามคายุไป คายุมองไปงง ๆ

“เห…”

“ฮ่า ๆ ก็แม่นั่นหนะ ทั้งโหด ทำเป็นเงียบ เก๊กอยู่ได้ ฮ่า ๆ เป็นมาแบบนี้แต่ไหนแต่ไรแล้ววววว” เซย์ย่าบอกกับคายุไป

“คุณรู้จักคุณคาร่าได้ยังไงหรอครับ?” คายุถามกลับไป

“ก็แม่นั่นหนะ เพื่อนในตำนานชั้นเลยหละ ฮ่า ๆ !! เป็นเพื่อนมาก็ อืม 12 ปีได้แล้วมั้ง ตอนนี้เราก็คือ 15-16 นั่นหละ” เซย์ย่าพูดไปคายุหันไปมองก่อนเซย์ย่าที่เขาจะเริ่มพูดต่อ

“แม่นั่นหนะ เป็นผู้หญิงที่ทำตัวให้ตัวเองดูเข้มแข็ง แต่จิตใจลึก ๆ ของเธอหนะ มันอ่อนแอมากเลยนะ แล้วก็เธอหนะชอบศิลปะการป้องกันตัวมาก ๆ เลย เป็นผู้หญิงอะไรก็ม่ายรู้วว แต่ตั้งแต่มาที่นี่ ชั้นก็ไม่ได้เจอแม่นั่นเลย ไม่สิ ตั้งแต่แม่นั่นฝึกวิชาอยู่แคปซูล คอปเปอร์เรชั่น” เซย์ย่าพูดไป

“แคปซูล คอปเปอร์เรชั่น?”

“ใช่ ที่นั่นหนะ รวมสุดยอดนักสู้เลยหละ โดยเฉพาะเจ้าดีแล่นนั่น ! ชั้นก็อยากลองสู้กับมันสักครั้ง อยากรู้ว่ามันจะเก่งสมคำล่ำลือหรือเปล่า ? แต่ช่วงนี้มันก็มีข่าวกุ๊กกิ๊กกับเพื่อนในตำนานชั้นหนิ ชั้นก็ไม่เห็นรู้เรื่องอะไรหรอก อ้าว พิกก้อน !” เซย์ย่ากำลังพูดอยู่ แต่เขาไปเห็นชาวนาเม็ก ที่จ้องหน้ากับคายุในตอนเที่ยงก่อนที่เซย์ย่าจะทัก ทางพิกก้อนมองมาที่คายุที่กำลังทำหน้า งง ๆ

“รู้จักเจ้านั่นด้วยหรอ ?” พิกก้อนถามเซย์ย่า

“ฮ่า ๆๆ ใช่แล้ว เจ้ารูปปั้น อันที่จริงก็พึ่งรู้นั่นหละ..  ทำไมหรอ ?” เซย์ย่าพูดออกไป

“นายรู้ใช่ไหม?” พิกก้อนพูดไปก่อนจะเหลือบตามามองที่คายุ คายุนี่ถึงกับกลัวเลย

“ฮึ รู้สิ ! ชั้นสัมผัสได้เหมือนแกนั่นหละน่า” เซย์ย่าพูดก่อนจะยกกำปั้นขึ้นมา ทางพิกก้อนมองก่อนจะประสานกำปั้นกัน แล้วทางคเซย์ย่าก็เดินไปหาคายุที่กำลัง งง ๆ อยู่ ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินออกนอกโรงเรียนไป

“นี่คุณรู้จักคนนั้นด้วยหรอ ?” คายุถามเซย์ย่าไป

“ฮ่า ๆ รู้สิ้ !! เจ้านั่นหนะเพื่อนสนิทชั้นเลยหละ !!” เซย์ย่าบอกไป ทำให้คายุถึงกับอึ้งเพราะว่า ทั้งสองคนนี่เป็นคนละขั้วกันไปเลย คนนึงมาดเข้ม อีก คนนึงร่าเริง ไม่น่าจะเข้ากันได้

“และตอนนี้นายรู้หรือเปล่า ว่า ในตอนนี้มีชาวไซย่า กับ ชาว ฟรีซ อยู่ในโลกใบนี้ ?” เซย์ย่าถามคายุไป..

“เห.. นึกว่า มีแต่ชาวโลก กับ นาเม็กซ์ ซะอีก!” คายุบอกไป

“นั่นหละ ชั้นจะเล่าให้ฟัง ตอนนี้โลกของเราหนะ มี 5 เผ่า คือ ชาวโลก ชาวนาเม็กส์ ชาว ไซย่า ชาวมาจินที่ชอบกินขนมหวานเป็นอาหาร แต่ก่อนมีนักสู้เยอะนะ แต่เดี๋ยวนี้เห็นแต่พวกขยันกิน และก็เผ่าฟรีซที่น่ากลัวที่สุดเลย

หลังจากที่ตำนานลูกแก้วมังกรจบลง ลูกแก้วมังกรก็หายไป โดยไม่มีใครเห็นเลยแม้แต่คนเดียว สิ่งที่เรียกว่าดราก้อน เรด้าร์ อะไรนั่น ก็จับสัมผัสของลูกแก้วไม่ได้เลย แล้วโลกก็ดำเนินมาเรื่อย ๆ จนถึงปี 1574 นี้นั่นหละ .. เขาบอกว่า อืมม … ลูกแก้วเข้าไปที่ร่างของคนที่ชื่อ ซงงง… ซงอะไรน้า ซง โงกุน ไงหละ…!! ใช่แล้วจากตอนนั้นถึงตอนนี้ก็ เจ็ดแปดร้อยปีแล้วมั้ง ชั้นก็อ่านมาจนจบนะ มันสนุกจริง ๆ หละ .. มันทำให้รู้ว่า โลกนี่แม่ง เคยมีอะไรน่าสนุกไม่เหมือนตอนนี้

แต่ก็ดีที่ตอนนี้มีศึกชิงเจ้ายุทธภพกลับมาจัดแข่งในรอบ 100 ปีหนะ เจอไอ้ปีศาจสองตัวบุกโลก ตัวแรกตายยังไงชั้นก็ไม่รู้ แต่ว่า ตัวที่สอง หนะ มันเป็นปีศาจในอดีต มันมีชื่อว่า … อืมมมม …. ฮา ๆ อะไรนี่หละ รู้แต่ว่ามีสองนักรบที่เก่ง ๆ มาก ๆ สู้กับเจ้านั่น จนต้องยอมสละชีพ สองคนนั้นด๋เป็น ชาว ไซย่า เหมือนกัน

อืมชั้นจะมาเข้าเรื่องแล้วกันนะ ต้นกำเนิดของชาวโลกชั้นจะไม่เล่าแล้วกัน ฮ่า ๆๆ ล้อเล่น ๆ ก็ ชาวนาเม็กส์ หลังจากที่สร้างดาวใหม่ ก็เกิดภัยพิบัติอีกครั้งทางพระเจ้าของโลก ในตอนนั้นเป็นชาวนาเม็กส์ ชื่อเดนเด้ ได้นำชาวนาเม็กส์มายังโลก ตอนนั้นก็มีไม่กี่คนหรอก แต่ว่าในช่วงแรกคนก็ไม่ยอมรับหรอกนะ แต่นาน ๆ ไป สองเผ่านี้ก็อยู่ด้วยกัน .. ได้ดีเลยหละ อย่างชั้นกับเจ้าพิกก้อนยังไงหละ แต่ว่าตอนแรกสองเผ่านี้หนะ เคยเกิดการสู้รบเพื่อแย่งชิงกัน ช่วงแรกชาว นาเม็กส์ แทบกลายเป็นทาสให้ชาวโลกเลยหละ แต่ว่า ก็มีฮีโร่ของชาวนาเม็กส์ ชื่อว่า… ใช่ ๆ ลูกของซง โงกุน ชื่อ ซง โกฮัง มาล้มระบอบนี้ ให้ชาวโลกกับนาเม็กส์อยู่กันอย่างเสรี แต่ว่าตอนแรกก็ไม่มีใครขัดข้านหรอก แต่บางคนที่รู้ว่าจริง ๆ แล้ว ชาวนาเม็กส์ที่เผ่าที่มีจิตใจดีมากมากถึงมากที่สุดหนะ .. คนก็เริ่มยอมรับ แต่ว่าจากตอนนั้นถึงตอนนี้ก็ยังมีพวกเหยียดชนเผ่าเหมือนเดิม ปัญหานี้มันแก้ไม่ได้สักที ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไม ฮ่า ๆ แต่ก็ช่างเถอะ ยังไงชั้นก็คนนึงที่ไม่ใช่พวกเหยียดเผ่า

ส่วนชาวมาจินหนะ เกิดจากการที่จอมมารที่ชื่อว่า บู ตอนรวมร่างกับ ชายที่ชือว่า อูบุหนะ ได้รวมร่างกัน แต่ว่ายังมีเซลล์เล็ก ๆ ของจอมมารบูยังหลงเหลืออยู่ ทำให้เกิดมาเป็น ชาวมาจิน เพศผู้กับเพศเมีย แต่ตอนแรกก็อาศัยตัวลับ ๆ นะ แต่ว่า ชนเผ่านี้ คนยอมรับก็เพราะ เจ้าตำนานที่ชื่อว่า มิสเตอร์ ซาตานนั่นหละ ทำให้ชาวมาจินเป็นเผ่าที่จะเป็นชนชั้นเดียวกับชาวโลกเลยหละ แล้วตอนนี้เขายังบอกอีกว่า ในตอนนี้พระเจ้าคนปัจจุบันก็เป็นชาวมาจินซะด้วย…

แล้วมาถึงเผ่าสุดท้าย.. ก็.. ฟรีซ หละนะ พวกนี้เกิดจากน้ำแข็ง เกิดจากการที่ฟรีซเซอร์ กับการบุกมาที่โลกครั้งสุดท้ายเจ้านั่นได้สร้างเผ่าพันธ์ของตัวเองเอาไว้ ในแต่ว่าเผ่านี้ คนจะรีบฆ่าให้ไวที่สุด เพราะกลัวว่าจะเป็นอันตราย เหมือน ฟรีซเซอร์ และ ยังเคยมีกองทัพเผ่าฟรีซอาละวาดอีก จนตอนนี้ชั้นว่าอาจจะสูญพันธ์ไปแล้วมั้ง แต่ชั้นว่าไม่หรอก … แต่เผ่านี้หนะ อาฆาตอาแค้นกับทุกเผ่า เลยนะจะบอกให้…

แล้วมีอีกเรื่องที่ชั้นจะบอก เจ้าดีแล่นหนะ มันเป็นสายเลือดของแคปซูล คอปเปอร์เรชั่น ถ้าจะให้พูดง่าย ๆ ถ้านายรู้จักบลูม่า กับ เบจีต้า เจ้านั่นหละ .. คือสายเลือดของพวกเขาหละ .. คงจะตกใจเลยละซี่คายุคุงง”

หลังจากที่เซย์ย่าพูดจบทั้งคู่ก็เดินลงมาจากรถไฟเตรียมที่จะแลกทางกันกลับบ้าน

“คือ เรื่องลูกแก้วมังกรหนะ ผมก็รู้อยู่ แต่เรื่องนี้ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ยังไงก็ขอบคุณมากนะครับ คุณเซย์ย่า !”

“ฮ่า ๆ เจอกันไอ้ตัวเล็กชั้นไปก่แนหละ !! มาดูชั้นที่ศึกชิงเจ้ายุทธภพด้วยหละ” เซย์ย่าตบไหล่ของคายุก่อนที่จะเดินกลับไป คายุไม่พูดอะไรก่อนคิดในใจ

“เห.. คุณเซย์ย่าก็จะลงแข่งด้วยหรอ ? แต่ทำไมเราสัมผัสพลังในตัวของเขาไม่ได้เลย… ทำไมกัน… แต่ดูแล้วเหมือนคนที่แข็งแกร่งมากจริง ๆ”

“ฮึ เจ้านั่นคงจะเป็นลูกของสองนักสู้ผู้กอบกู้โลกสินะ หน้าคล้ายมาก ๆ แถมพลังนี้ก็ของชาวไซย่าด้วย เหมือนที่พิกก้อนบอกจริง ๆ ชั้นหวังว่าจะเห็นแกในศึกชิงเจ้ายุทธภพนะ…” เซย์ย่าคิดในใจ

“พ่อแม่ของเราคือนักสู้ชาวไซย่า ผู้กอบกู้โลก แปลว่าเราก็มีสายเลือดของชาวไซย่า.. แปลว่า.. เราก็มีโอกาศเป็นชาวไซย่าได้สินะ !! เราต้องฝึกมากกว่านี้แล้วสินะ เพราะว่าคุณดีแล่นก็เป็นสายเลือดของนักสู้เบจีต้าด้วยสินะ แปลว่าศึกครั้งนี้ต้องมีคนเก่งๆ  เพียบแน่ๆ !!” คายุคิดในใจ ก่อนที่เขาจะกำหมัดด้วยความดีใจก่อนที่เขาจะกลับบ้านไป

==============================        

“กลับมาแล้วครับบ” เสียงคายุดังขึ้นมาเขาเดินเข้ามาข้างในเห็นโฮชิกำลังนอนดูทีวีอยู่

“กลับมาแล้วหรอ ? งั้นก็พักผ่อนซะแล้วไปฝึกวิชากัน !!” โฮชิพูดก่อนจะบอกให้คายุไปพักผ่อน

“ครับ !!” คายุขานรับ!

หลังจากที่คายุพูดเสร็จเขาก็ไปพักผ่อนแล้วมาฝึกวิชา ทำแบบนี้ทุกวัน ๆ จนเป็นเวลาเกือบสองเดือน คายุซ้อมหนักทุกวัน ไม่ใช่แค่คายุเพียงคนเดียว ทั้งดีแล่น คาร่า ก็ยังฝึกหนักด้วยเช่นกัน เซย์ย่า กับ พิกก้อนก็ด้วย แถมยังมี เซลฟิลอทที่พร้อมจะสู้กับคายุทุกเมื่อ อีกไม่นานแล้วศึกชิงเจ้ายุทธภพที่หายไปเกือบ 100 ปีกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว ในอีก 15 วันต่อจากนี้…..

==============================

ขึ้นไปข้างบน Go down
 
Dragonball V (Volvor) : EP 4
ขึ้นไปข้างบน 
หน้า 1 จาก 1
 Similar topics
-
» Dragonball V (Volvor) : EP 5
» Dragonball V (Volvor) : EP 6
» Dragonball V (Volvor) : EP 7
» Dragonball V (Volvor) : EP 8
» Dragonball V (Volvor) : EP 9

Permissions in this forum:คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
Bloody Wrestling Online :: BWO : Special Event :: BWO Novel-
ไปที่: