เป็นเวลาผ่านไปหนึ่งสัปดาห์หลังจากเหตุการณ์พิสจูน์พลังของมิโมริจังที่ลานกว้างกลางตึกเรียน ซึ่งทำให้เกิดจุดที่น่าสนใจหลายๆอย่างไม่ว่าจะเป็นทั้งพลังที่แท้จริงของเด็กสาวที่ทำให้ทุกคนต้องตกตะลึง หรือจะเป็นการเผชิญหน้ากันระหว่างคู่ปรับตลอดกาล ประธานคณะอาร์คานามาสเตอร์ ฮายามะ เฮย์กิจิ และสมาชิกริวจินผู้ไม่สามารถคาดเดาได้ ซาโดะริวอิจิ หัวข้อเรื่องทั้งสองนั้นได้ถูกหยิบยกขึ้นมาเป็นประเด็นบทสนทนาหลักของนักเรียนทุกกลุ่มหรือแม้แต่กระทั่งครูบาอาจารย์ด้วยก็ตาม
จนกระทั่งถึงช่วงเวลาสัปดาห์สุดท้ายในทุกๆเดือนซึ่งจะมีเหตุการณ์สำคัญสำหรับนักเรียนทุกๆคน ได้แก่การสอบประจำเดือนนั่นเอง ระบบการศึกษาในอาร์คานาอะคาเดเมียนั้นไม่ได้ซับซ้อนอะไรเลย เพียงแค่เก็บคะแนนสอบในทุกๆเดือนจนกระทั่งจบปีการศึกษาจะนำคะแนนสอบของทุกๆเดือนนั้นมารวมกันแล้วหาค่าเฉลี่ย ถ้าได้มากกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ก็จะถือว่าผ่านหรือจบการศึกษาได้สำหรับนักเรียนปีสาม
การสอบประจำเดือนนั้นจะมีเพียงแค่การสอบปฏิบัติเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่การสอบปฏิบัติจะถูกแบ่งออกเป็นสองประเภท อรรถประโยชน์ และ การต่อสู้ อย่างที่ทุกคนรู้กันว่าในปัจจุบันใครก็ตามที่ถือครองพลังอาร์คานาจะกลายเป็นบุคคลที่มีความสำคัญอย่างมากทันที เพราะพวกเขาสามารถทำในสิ่งที่คนธรรมดาคนอื่นๆไม่สามารถทำได้ การปรากฏตัวของพลังอาร์คานาทำให้เกิดการยกระดับความสามารถขององค์กรต่างๆทั่วโลก รวมไปถึงด้านความปลอดภัยของประเทศด้วยเช่นเดียวกัน
ผู้ที่ถือครองพลังอาร์คานานั้นสามารถเลือกที่จะทำงานอะไรก็ได้ตามแต่ความต้องการเพียงแต่พวกเขาต้องเชี่ยวชาญในพลังของเขา ผู้ที่ไม่มีความสนใจในการออกอิริยาบทมากก็จะไปทำงานตามองค์กรต่างๆส่วนผู้ที่ชอบเคลื่อนไหวนั้นส่วนใหญ่มักจะเข้าไปอยู่ในองค์กรรักษาความปลอดภัยอย่างอาชีพตำรวจหรือกองกำลังป้องกันตัวเอง เป็นต้น
ย้อนกลับมาที่ระบบการศึกษาของอาร์คานาอะคาเดเมีย ถึงแม้จะบอกว่ามีการสอบปฏิบัติเป็นสองประเภทก็จริง แต่ด้วยความเป็นวัยรุ่นของเหล่านักเรียนทำให้ทุกๆความสนใจจะพุ่งไปยังการสอบปฏิบัติประเภทการต่อสู้เสียมากกว่า รวมไปถึงครูบาอาจารย์ด้วยเช่นเดียวกันเพราะความสามารถของเหล่านักเรียนนั้นมีผลต่อหน้าตาและภาพลักษณ์ของโรงเรียน การสอบปฏิบัติประเภทอรรถประโยชน์นั้นก็เหมือนสอบแค่พอเป็นพิธีเท่านั้น
การสอบประจำเดือนประเภทต่อสู้นั้นจะแบ่งนักเรียน 100 คนในแต่ล่ะชั้นปีออกเป็นกลุ่ม กลุ่มละ 4 คน เนื่องจากพลังอาร์คานาของบางคนนั้นไม่เอื้อต่อการต่อสู้เพียงแค่คนเดียวเพราะฉะนั้นแล้วระบบนี้จึงถูกสร้างขึ้นมา ซึ่งทำให้แต่ล่ะชั้นจะมีทั้งหมด 25 กลุ่ม ซึ่ง 25 กลุ่มนี้จะต้องแข่งขันกันกับกลุ่มอื่นๆในชั้นเดียวกันในระบบ Swiss Pairing* ทั้งหมด 5 รอบและนับคะแนนสอบแบบ Cumulative Difference**
ซึ่งการสอบนั้นจะใช้เวลาทั้งหมดหนึ่งวันครึ่ง ครึ่งในที่นี่คือการสอบอรรถประโยชน์ส่วนเวลาอีกหนึ่งวันจะถูกใช้ไปกับการสอบประเภทต่อสู้ทั้งหมด รวมไปถึงการสอบของแต่ล่ะชั้นปีนั้นถูกจัดขึ้นในวันที่แตกต่างกันหมายความว่าเป็นการเปิดโอกาสให้เหล่านักเรียนชั้นปีอื่นๆนั้นได้ดูการสอบของนักเรียนที่ต่างชั้นปีอีกด้วย
ซึ่งการสอบประจำเดือนก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว เริ่มจากการสอบของปีหนึ่ง
“อะ..เอ่อ ขอฝากตัวด้วยนะครับ คุโรซาวะซัง”
“ทะ..ทางนี้ก็เช่นกันค่ะ”
ชายหนุ่มกับหญิงสาวกำลังยืนก้มหัวให้กัน ณ บริเวณใกล้ๆกับหน้าประตูทางเข้าหลักของตึกเรียนรูปเกือกม้านี้ ชายหนุ่มคนดังกล่าวก็คือคนที่เรารู้จักกันดี ผู้ถือครองอาร์คานา “Fool” มาจิ เออิจิ ส่วนหญิงสาวผมสีดำยาวสลวยท่าทางน่ารักและมีเสน่ห์ ผู้ถือครองอาร์คานา “Lovers”คุโรซาวะ จิเอะ
“แล้ว..เพื่อนร่วมทีมของเราอีกสองคนล่ะครับ ? ได้เห็นหน้ารึยัง” เออิจิถาม
“เอ่อยังเลยค่ะ ตะ ตอนนี้ก็มีแค่เราสองคน..”
จิเอะตอบด้วยท่าทางที่เขินอาย ถึงแม้เธอจะเป็นที่นิยมและที่รักของทุกๆคนแต่สถานการณ์ที่เธอจะต้องอยู่กับผู้ชายเพียงแค่สองต่อสองคนนั้นอาจจะทำให้เธอรู้สึกเขินอายเป็นอย่างมาก จึงทำให้เธอค่อนข้างพูดตะกุกตะกักและแก้มของเธอก็เปลี่ยนจากสีขาวที่เหมือนหิมะกลายเป็นสีแดงระเรื่อดั่งลูกมะเขือเทศ
“งะ งั้นเหรอครับ..แต่จริงๆแล้วมันก็ดีเหมือนกันนะครับ” เออิจิพูดขึ้น
“อะเอ๋..ทะ ทำไมเหรอคะ ?”
“ก็เพราะว่าเราได้อยู่ด้วยกันแค่สองคนไงล่ะ”
นี่ชั้นพูดบ้าอะไรออกไปเนี่ย..!! นั่นคงจะเป็นสิ่งที่เออิจิคิดไว้ในใจอย่างแน่นอน ทั้งๆที่จริงๆแล้วในตอนแรกเขาก็ไม่ได้มีความรู้สึกคิดประสีประสาอะไรกับเธอเลยด้วยซ้ำ แต่มันเหมือนกับมีอะไรบางอย่าง บางอย่างที่มาดลใจให้เขารู้สึกเช่นนั้นกับเธอ ความรู้สึกที่ “หลงเสน่ห์”ซึ่งหลังจากที่เออิจิได้พูดประโยคนั้นออกไปก็ยิ่งทำให้ตัวของจิเอะนั้นรู้สึกอายมากกว่าเดิม ทั้งสองต่างรู้สึกเขินอายเช่นเดียวกันจึงทำให้เกิดบรรยากาศที่ค่อนข้างน่าอึดอัด
เวลาผ่านไปเพียงแค่หนี่งนาทีแต่สำหรับชายหญิงคู่นี้พวกเขากลับรู้สึกเหมือนช่วงเวลาหนึ่งนาทีนั้นมันช่างนานเกือบเป็นแรมปีเสียเหลือเกิน พวกเขาก็ต่างที่ต้องการจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ไม่กล้าเอ่ยมันออกไป ทำได้เพียงแต่ก้มหน้าหลบสายตาซึ่งกันและกัน
“เอ่อ คือ..”
“เอ่อ คือ..”
“โย่ว พวกนายสองคนกำลังทำอะไรกันอยู่ห๊ะ”
ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังจะผ่อนคลายบรรยากาศลงด้วยการพูดคุยกันต่อ แต่พวกเขาทั้งสองคนกลับถูกขัดจังหวะโดยชายผมสั้นสีทองที่มีร่างกายค่อนข้างกำยำ ใช่แล้ว ชายคนนั้นคือ อิเอคิชิ ริวเซย์ เขามาพร้อมกับเด็กหญิงที่นั่งอยู่บนไหล่ขวาของเขาเด็กหญิงที่สั่นสะเทือนโลกใบนี้ มิโมริ โค นั่นเอง
“สวัสดีค่า~~”มิโมริจังยิ้มแป้นทักทายด้วยน้ำเสียงที่เบิกบานเหมือนเคย
“อะ โอ้..ริวเซย์ และก็มิโมริจังด้วย อยู่กลุ่ม 125งั้นเหรอ ?”เออิจิตั้งสติก่อนที่จะเอ่ยปากถาม
“อ่า ใช่แล้ว พอดีชั้นเห็นมิโมริจังเดินเตาะแตะมาที่จุดนัดพบพอดี ชั้นก็เลยช่วยพาเธอมาที่นี่ยังไงล่ะ” ริวเซย์ตอบ
“งั้น..สมาชิก 4 คนของกลุ่มเราก็ครบแล้วใช่ไหมคะ ?” จิเอะถามขึ้นเพื่อตรวจสอบให้แน่ชัด
“อืม ดูท่าจะเป็นแบบนั้นแหละเราเป็นกลุ่มที่ 25 กลุ่มสุดท้ายของชั้นปีแล้วรีบไปกันเถอะ” เออิจิตอบก่อนเร่งเร้า
หลังจากนั้นริวเซย์ก็เผยรอยยิ้มออกมาก่อนที่จะยื่นมือซ้ายของเขาที่ไม่ได้อุ้มมิโมริจังอยู่คว่ำหน้ามาตรงกลางของทั้งสี่คน ริวเซย์สบตากับเออิจิและจิเอะเพื่อเป็นการส่งสัญญาณให้ทั้งสองได้รู้ถึงความหมาย พวกเขายิ้มออกมาก่อนที่จะยื่นมือตามมา มิโมริจังที่อยู่บนบ่าก็ยิ้มเช่นและยื่นมือเล็กๆของเธอมาทับไว้บนสุดเช่นเดียวกัน
“กลุ่ม 125 สู้!!!”
----------
“ตรงนั้น!.. ระวังนะ!!” จิเอะตะโกนบอก
ตู้มม!! เสียงดังดั่งระเบิดปะทุขึ้นบนผืนแผ่นดินจนทำให้เกิดกลุ่มควันลอยขึ้น ณ บริเวณนั้น หลังจากที่กลุ่มควันเริ่มสลายตัวก็ก่อให้เกิดหลุมตื้นๆขนาดพอประมาณที่จะทำให้คนลงไปนอนได้ ข้างๆกับหลุมนั้นปรากฏให้เห็นชายในเครื่องแบบอาร์คานาอะคาเดเมียด้วยรูปทรงใบหน้าที่คิ้วหนาคมเข้มและผมสีทองที่เป็นจุดเด่นของเขา ใช่แล้ว อิเอคิชิ ริวเซย์ เขาอยู่ในท่าที่ยันพื้นด้วยมือขวาและขาทั้งสองข้างของเขา ก่อนที่จะลุกขึ้นมา
ด้านตรงข้ามของเขา มีชายอีกคนหนึ่งยืนแบมือออกมาพร้อมกับสร้างสสารอะไรบางอย่างให้มารวมตัวกันที่บริเวณฝ่ามือของเขา ในขณะที่สายตาของชายคนดังกล่าวหันไปมองจิเอะที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของริวเซย์ ริวเซย์เห็นเช่นนั้นจึงรีบถีบตัวเองให้วิ่งออกไป
“Magician งั้นเหรอ.. แบบนี้ก็ลำบากชั้นแย่น่ะสิ” ริวเซย์บ่นไปพร้อมกับรีบวิ่งไปหา Magician คนนั้น
“พลังที่ยิงระเบิดใส่กันรัวๆ ตอนนี้แกก็กำลังจะยิงมันใส่คุโรซาวะซัง”
“แต่ว่านะ..! ผู้ชายอย่างแกไม่มีทางทำร้ายคนอย่างคุโรซาวะได้หรอก!”
ริวเซย์เร่งความเร็วของเขาเพื่อเข้าไปประชิดตัวชายทื่ถือครอง Magician ให้เร็วที่สุด กรี๊ดดดดดดดดด!! ในตอนนั้นเองเสียงกรีดรองของผู้หญิงซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เสียงของคุโรซาวะ จิเอะนั่นเอง เธอกรีดร้องออกมาพร้อมๆกับสสารที่รวมตัวกันที่ฝ่ามือของชายเมจิกเชี่ยนคนดังกล่าวกำลังจะถูกปล่อยออกมา แต่ทันใดนั้นเองก็เกิดเหตุการณ์ประหลาด ที่ทำให้ชายคนนั้นหยุดการเคลื่อนไหวและยืนแน่นิ่งไป จึงเปิดโอกาสทำให้ ริวเซย์ประชิดตัวได้ทัน ก่อนที่..
“รับไปซะ!! แรงอันมหาศาลของชั้น!!”
“สุดยอดเคล็ดวิชามหากลยุทธสุดพิเศษ Let’s Go OK 100 เปอร์เซนต์!!”
ริวเซย์กระโดดหมุนตัวก่อนที่จะเสยหมัดใส่คางของชายผู้โชคร้ายกลายเป็นหมัดอัปเปอร์คัทที่รุนแรงเสียจริงๆ เพราะเนื่องจากอาร์คานาของริวเซย์คือ Strength นั่นทำให้เขามีพละกำลังมหาศาล มีพลังที่จะสามารถทนทานการพุ่งเข้ามาของกระทิงได้เลยล่ะ ชายผู้โชคร้ายนั้นลอยขึ้นไปเคว้งคว้างอยู่บนอากาศ ก่อนที่จะตกลงมา แน่นิ่งอยู่เช่นนั้น
“ขะ.. ขอบคุณค่ะ อิเอคิชิซัง” จิเอะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความจริงใจ
“พูดอะไรแบบนั้นล่ะ คุโรซาวะซัง เป็นเพราะพลังของเธอนะที่ทำให้ชั้นจัดการหมอนี่ได้” ริวเซย์ตอบ
“ไม่จริงหรอกค่ะ อิเอคิชิซังออกจะเก่งขนาดนั้น! พลังของดิฉันทำอะไรพวกเขาไม่ได้หรอก..”
“อย่าลืมสิว่าพลังของอาร์คานา Lovers คือ “ทำให้คนหลงเสน่ห์”.. เมื่อกี๊เจ้านั่นก็หลงเสน่ห์เสียงกรีดร้องเธอไปเต็มๆเลยล่ะ ฮะ ฮะ ฮ่า” ริวเซย์หัวเราะ
“โถ่! อิเอคิชิซังล่ะก็!..” จิเอะทำหน้าไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
ใช่แล้ว พลังของอาร์คานา Lovers คือ ทำให้คนหลงเสน่ห์ หรือถ้าจะให้พูดอีกนัยหนึ่งก็คือการหว่านเสน่ห์นั่นเอง ซึ่งนี่จึงเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้จิเอะนั้นต่างมีคนมาผูกพันธ์หรือหวังที่จะทำตัวสนิทชิดเชื้อด้วยก็เพราะเหตุผลนี้แหละ
“แล้ว.. เราจะทำยังไงกันต่อดีคะ ?” จิเอะเงยหน้าถาม
“ก็คงต้องฝากความหวังไว้ที่มิโมริจังกับเออิจิเท่านั้นแหละ หน้าที่ของพวกเราก็คือป้องกันธงเท่านั้น”
“อย่างน้อยเราก็จัดการให้พวกมันสลบไปสองคนแล้ว ต้องรออย่างเดียวแล้วล่ะ” ริวเซย์ตอบ
นักเรียนทั้งหมด 8 คนที่กำลังต่อสู้อยู่ในสนามที่พื้นดินถูกปกคลุมไปด้วยทะเลทรายที่มีที่ราบสูงและหน้าผาประปรายกันอยู่ พวกเขากำลังอยู่ในการสอบภาคปฏิบัติ ประเภทการต่อสู้นั่นเอง หลังจากที่ได้ทำการจับสลากแบบสุ่มเพื่อหาคู่ต่อสู้ในรอบแรก นักเรียนชั้นปีที่ 1 ทั้งหมด 100 คน 25 กลุ่มก็ถูกจับให้เป็นคู่ได้ทั้งหมด 12 คู่ อีก 1 กลุ่มจึงถูกรวมให้ต่อสู้ทำให้จะมี 1 แมทช์ที่จะกลายเป็นแมทช์สามเส้าไป หลังจากนั้นแมทช์สามเส้าจะใช้กับ 3 อันดับแรกในแต่ละรอบเท่านั้น
โดยวิธีการสอบภาคปฏิบัติประเภทการต่อสู้นั้นก็ง่ายๆ ธีมหลักของการสอบนี้คือเกมชิงธง (Capture The Flag) ธงตามสีของแต่ล่ะกลุ่มจะถูกตั้งไว้ที่บริเวณฐานของแต่ละกลุ่ม เป้าหมายหลักของเกมนี้ก็คือต้องนำธงของฝ่ายตรงข้ามกลับมาเสียบไว้ในแท่นที่ฐานของเราให้ได้จะถือว่าเป็นฝ่ายที่ชนะไป
ในตอนนี้กลุ่ม 125 ที่ประกอบไปด้วยมาจิ เออิจิ , อิเอคิชิ ริวเซย์ , มิโมริ โค และ คุโรซาวะ จิเอะ กำลังต่อสู้อยู่กับกลุ่มที่ 106 ในโรงยิมที่ 3 สนามที่ 2
ทั้งๆที่ทำการสอบอยู่โนโรงยิมแต่ทำไมถึงมีทะเลทรายที่เป็นสนามสอบล่ะ ? คำตอบก็คือด้วยเทคโนโลยีนั่นเอง เพียงแค่ทำการติดอุปกรณ์โลกเสมือนซึ่งในปัจจุบันจะถูกแจกจ่ายให้เป็นสื่อการเรียนการสอนในสถานที่ดังกล่าว เท่านี้ก็สามารถสร้างโลกเสมือนสำหรับผู้ร่วมเล่นได้แล้ว ซึ่งสนามที่ถูกสุ่มมาสำหรับในการสอบของกลุ่มเออิจินั้นก็คือทะเลทราย
ทางด้านตรงข้ามกับฝั่งที่ริวเซย์และจิเอะยืนประจำการอยู่ก็เป็นฐานที่มั่นของทางฝ่ายตรงข้ามที่มีธงสีแดงปักอยู่ตรงนั้นเอง ซึ่งภาพที่ปรากฏอยู่ ณ ตอนนี้จะเรียกได้ว่าเป็นภาพที่เรียกได้ว่าถ้ามองผ่านๆแล้วจะเหนือความคาดหมายของทุกๆคนมาเมื่อมีเด็กชายวัยรุ่นกำลังคุกเข่าต่อหน้าเด็กหญิงอายุ 8 ขวบอย่างมิโมริ โค ส่วนด้านหลังของชายคนนั้นมีผู้หญิงที่พยายามเพ่งสมาธิกับอะไรบางอย่างแต่ใบหน้าของเธอนั้นกลับไม่สู้ดี เหงื่อที่ใหลลงผ่านใบหน้าของเธอ กับลมหายใจที่ร้อนและสั้น ทำให้เธอต้องหายใจบ่อยๆ เหมือนกับเธอกำลังทรมาณอยู่
“ทะ ทำไม.. เธอถึง.. มีพลัง.. มะ มาก.. ขนาด..นี้” หญิงคนดังกล่าวพยายามจะพูดแต่ก็ออกมาจับใจความยากพอสมควร
“หนูบอกแล้วไงคะว่าพี่สาวอย่าพยายามดีกว่า ยอมให้หนูควบคุมซะดีๆเถอะ นะ” มิโมริจังยิ้มออกมา รอยยิ้มนั้นมันเป็นรอยยิ้มที่ไร้เดียงสา และบ่งบอกได้เลยว่าเธอกำลังสนุกอยู่
ทั้งสองคนต่างก็เป็นผู้ถือครองอาร์คานา Empress ซึ่งมีความสามารถในการอ่านและควบคุมจิตใจของคน เด็กชายที่คุกเข่าอยู่ต่อหน้ามิโมรินั้นก็ได้ถูกเด็ก 8 ขวบควบคุมจิตใตและสั่งให้คุกเข่ายอมแพ้ตั้งแต่ทั้งคู่เจอหน้ากันได้ไม่นาน ส่วนเด็กผู้หญิงอีกคนนั้นก็กำลังต่อต้านด้วยทั้งหมดที่มี แต่ดูเหมือนเธอจะทนต่อไปอีกได้ไม่นาน
ทันใดนั้นเองก็มีชายอีกคนหนึ่งพุ่งออกมาจากผืนดินทะเลทราย ชายคนดังกล่าวคือมาจิ เออิจิ ผู้ถือครองอาร์คานา Fool ที่มีความสามารถในการหายตัว ดำดิน หรือบินได้อย่างอิสระเสรี ก่อนที่เออิจิจะคว้าธงสีแดงและรีบทำให้ตัวตนของเขานั้นหายไปทันที
“ดะ เดี๋ยวสิ..” หญิงสาวผู้ถูกทรมาณพยายามจะพูด เธอไม่ต้องการให้ทีมของเธอแพ้ แต่สภาพของเธอตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับผู้แพ้แล้ว
“ล้า ละ ลัลล้า~ พี่ชายเออิจิ รีบๆกลับไปเร็วเข้า เดี๋ยวหนูจะดูแลพี่สาวคนนี้ให้เอง~” มิโมริพูดขึ้นด้วยสำเนียงที่มีความสุขสุดๆ
หลังจากนั้นเพียงไม่นาน ก็มีเสียงนกหวีดเป็นสัญญาณจบการแข่งขัน
สัญญาณแห่งชัยชนะแรกที่คว้ามาอย่างไม่ยากเย็นนักสำหรับกลุ่ม 125
----------
นอกจากพวกนักเรียนปีหนึ่งที่ทำการสอบอยู่แล้วยังเปิดโอกาสให้นักเรียนชั้นปี 2 และปี 3 ได้มีส่วนร่วมในการเข้าร่วมชมการสอบแต่ละคู่ได้ตามความสนใจ เนื่องจากจะมีการถ่ายทอดสดมาที่สมาร์ทโฟนของทุกๆคนในแอพพลิเคชั่นของอาร์คานาอะคาเดเมียนี้ ซึ่งจะสามารถเลือกชมการถ่ายทอดสดของคู่ไหนก็ได้ และถ้าอยากดูอย่างใกล้ชิด ก็สามารถตามไปดูในสถานที่ที่ทำการสอบได้เลย
ซึ่งการถ่ายทอดสดระหว่างคู่ระหว่าง 125 กับ 106 นั้นเป็นคู่ที่มีการรับชมสูงที่สุดผ่านทางสมาร์ทโฟนและรวมถึงในโรงยิมด้วยเช่นเดียวกัน
“เฮ้อ.. พวกปีหนึ่งปีนี้มีแต่พวกเจ๋งๆทั้งนั้นเลยแฮะ..”
“ไม่เอาน่า เดี๋ยวอีกไม่นานก็ถึงเวลาของนายแล้ว โยเฮ มันจะถึงเวลาที่นายจะต้องเฉิดฉา..”
“พอเถอะน่า ไมเคิล อย่าพูดถึง ‘แสง’ ของชั้นเลย”
มีชายหนุ่มสองคนกำลังนั่งอยู่ที่ม้านั่งในบริเวณสวนอาร์คานา พร้อมกับถือสมาร์ทโฟนของแต่ละคน ภาพที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอคือชัยชนะของกลุ่มที่ 125 นั่นเอง ชายในผมสั้นโฉบเฉี่ยวสีน้ำตาลได้ถอนหายใจออกมา ด้านข้างคือชายผมสีบลอนด์ทองมีหางออกมาด้านหลังพยายามปลอบใจเรื่องอะไรบางอย่างอยู่ ดูเหมือนชายผมสีน้ำตาลจะชื่อ ‘โยเฮ’ ส่วนชายผมสีบลอนด์ทองหน้าตาดูลูกครึ่งนั้นจะชื่อว่า ‘ไมเคิล’
“ชั้นไปล่ะ” โยเฮลุกขึ้นจากม้านั่ง
“เดี๋ยวสิ! นายจะไปไหนของนายน่ะ ?” ไมเคิลพยายามรั้งโยเฮเอาไว้
“ใช่แล้ว จะไปไหนของคุณน่ะ”
เสียงปริศนาดังออกมาจากด้านหลังของพวกเขาทั้งสองคน เมื่อพวกเขาหันกลับมาก็เจอกับชายอีกหนึ่งคนที่มีผมสีดำทรงค่อนข้างคล้ายกับทรงผมของโยเฮ รูปร่างค่อนข้างสูง ท่อนบนของเขาใส่เพียงแค่เสื้อยืดสีดำแต่มือซ้ายของเขาก็ถือแจ็คเก็ตสีขาวที่เป็นเครื่องแบบของอาร์คานาอะคาเดเมียพาดไว้กับไหล่ของเขา ทันทีที่โยเฮและไมเคิลเห็นใบหน้าของชายคนดังกล่าวก็เริ่มแปรเปลี่ยนสีหน้าของพวกเขาไปในทางที่ไม่ดี ก่อนที่โยเฮจะพูดออกมาสั้นๆเบาๆ
“มิราจ..”
-------------------
*Swiss Pairing - เป็นการจับคู่การแข่งขันสำหรับ 2 ทีมที่มีผลคะแนนเท่ากัน อย่างเช่น คนที่ชนะผลต่างมากที่สุดกับคนที่ชนะผลต่างรองลงมาก็จะโดนจับมาเจอกัน โดยในกรณีนี้สำหรับการสอบปฏิบัติ ทีมที่ชนะและใช้เวลาน้อยที่สุดจะโดนจับมาแข่งกับทีมที่ชนะที่ใช้เวลาน้อยรองลงมา และเป็นต่อไปเรือยๆ
**Cumulative Difference - มักจะใช้ประกอบกับระบบ Swiss Pairing เป็นการรวมผลคะแนนทั้งหมดเข้าด้วยกันทั้งหมด
