Vampire of The LURE : The Dark Season ------------------------------------------------------------------------
แนว : ดาร์คคอมเมดี้, แฟนตาซี
จำนวนตอนโดยประมาณ : 12 ตอน
คนแต่ง : Naralasttear (Aka. The New Gang)
โปรดิวเซอร์ : Kataware Doki
พูดกันก่อน... :สำหรับนิยายเรื่องนี้จะทิ้งใบสมัครเอาไว้ แต่คนเขียนจะเริ่มเขียนจริงๆประมาณเดือนหน้านู้นนน..เพราะต้องทำ RMAS ให้เสร็จก่อน (เสร็จ SS1 แล้วจะทิ้งยาวมาทำเรื่องนี้) โดยโทนและอารมณ์ของเรื่องนี้จะต่างจาก RMAS พอสมควร ซึ่งก็ได้ 'คนแต่งร่วม' อย่าง Kataware doki มาช่วยด้วย (โดยเราจะกระแดะเรียกว่าโปรดิวเซอร์ -___-)
------------------------------------------------------------------------
Prologue : .
.
.
.
.
....ลัวร์ (LURE) อาณาจักรที่ถูกสาป...
......เนิ่นนานมาแล้วที่อาณาจักรแห่งความศิวิไลซ์ 'ลัวร์' ได้ถูกช่วงชิงแสงสว่างอันอบอุ่นไป... ดินแดนของพวกเขาถูกปกคลุมไปด้วยความมืด ไร้ซึ่งเวลากลางวัน ทุกๆอย่างถูกแทนที่ด้วยท้องฟ้ายามราตรีที่ไม่มีวันสิ้นสุด...
ฤดูกาลแห่งความมืดมิดได้เข้ามาเยือน... โศกนาฏกรรม... เลือด... ความตาย... พวกมันทั้งหลาย...
คืบคลานย่างกายตามกันมา...!!
กษัตริย์ราชวงศ์ซีน็อคถูกปลงพระชนม์... สิ่งมีชีวิตอันเดรัจฉานได้ผงาดขึ้นมาแทนที่บังลังค์ของราชันย์ที่สิ้นลม...
ยามค่ำคืนที่พระเศียรของพระมหากษัตริย์ได้ถูกแขวนประจารลอยอยู่เหนือยอดหอคอยของพระราชวังวิสเปอร์ (Whisper Palace)... เมื่อนั้นเอง... คือวันที่ธงสีแดงฉานได้ถูกชักขึ้นเหนือยอดเสา... แทนที่สัญลักษณ์และตราของราชวงศ์องค์ก่อนที่ปัจจุบันพวกเค้าได้ถูกสังหารหมู่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว... โดยคมเขี้ยวแห่งอสูรกาย... ที่มาพร้อมกับท้องพระโรงที่อาบไปด้วยเลือด...
ธงรูปค้างคาวสีเลือด... สัญลักษณ์แห่งผู้ครอบครองรัตติกาล... ปีศาจที่มีสหายเพียงหนึ่งเดียวคือความมืด... พวกเขา... มีชื่อเรียกว่า...
'แวมไพร'
ราชันย์แวมไพร 'ฟาร์ก้อน' พร้อมบริวาร... ได้เข้ายึดครองพระราชวังแห่งอาณาจักรลัวร์และปลุกเหล่ามิตรสหายแวมไพร... ให้ปรากฏกายและเผยตัวตนออกมาจากเงาแห่งความมืดมิด พวกเขาไม่จำเป็นต้องหลบซ่อนอีกต่อไป !
เหล่าแวมไพรจากทุกสารทิศได้รวมกำลังกันกวาดล้างและฆ่าประชาชนและเหล่ามวลชีวิตทุกๆคนที่มีความแตกต่างไปจากพวกเค้า !
พวกเหล่าปีศาจร้ายบันดาลโทสะ... ความโกรธ...และความเครียดแค้นด้วยการไล่ล่าทุกๆอย่างที่ไร้ซึ่งความอมตะนิรันดรแบบพวกเค้าด้วยวิธีการที่โหดร้ายและป่าเถื่อน... พวกเขาทำให้มหานครใจกลางกรุงเวอร์เนียร์ (เมืองหลวงของอาณาจักรลัวร์) ถูกย้อมไปด้วยเลือด... ตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นคาวของมนุษย์...
สิ่งมีชีวิตทุกชนิดถูกสังหาร... ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์...เอลฟ์...สัตว์เลี้ยง... บ้างก็ถูกจับไปเป็นทาสรับใช้ให้กับเผ่าพันธ์ที่เชื่อว่าตัวเองสูงศักดิ์กว่า...
พวกเขาฆ่าแม้แต่กระทั่งเด็กและผู้หญิง...
เมื่อเหตุการณ์มันนองเลือดมาได้ถึงขนาดนี้... เหล่าประชาชนที่ยังคงมีชีวิตรอด... ต่างพากันหลบหนีออกจากอาณาจักรลัวร์ที่สูญสิ้นซึ่งความดีไป... พวกเขายอมเผชิญหน้ากับทะเลทรายอันโหดร้ายที่อยู่ด้านนอก... เพื่อได้แลกกับการที่พวกเขาจะได้มองเห็นแสงสว่างอีกครั้ง...
ภายนอกอาณาจักรแห่งความมืด... ภายนอกลัวร์... พวกเขาจะได้พบกับแสงอันอบอุ่นจากดวงอาทิตย์อีกครั้ง...
แต่ทว่าราชันย์แวมไพรไม่ต้องการให้มีผู้ใดเหลือรอด... ปีศาจผู้นี้มีสติปัญญาที่ดีพอ... เขารู้ว่าเมื่อปล่อยอสรพิษร้ายให้คลานเลื้อยหนีรอดออกไปได้แล้ว... ซักวันหนึ่ง... ฝูงอสรพิษพวกนั้นก็จะต้องกลับมาแก้แค้นและทวงดินแดนของพวกมันคืน ! เฉกเช่นคำพังเพยที่เคยบอกไว้ว่า 'เมื่อตีอสรพิษต้องตีให้ตาย...'
กษัตริย์ฟาร์ก้อนได้ส่งคาริวานแห่งความมืด... 'เหล่าแวมไพรนักล่า' ให้ออกไป... กำจัดทุกๆชีวิตที่ยังคงเหลือรอดอยู่กลางทะเลทรายให้หมด ! เขาไม่ต้องการที่จะให้มีไอ้อีผู้ไหนสามารถเล็ดลอดออกไปจากลัวร์ได้สำเร็จ... !!
...
...
...
...
...
"นั่นก็คือที่มาของเรื่องราวทั้งหมดแหละนาาาอ่อนเอ้ย..." ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมาพลางยกแก้วเหล้าในมือของเขาขึ้นมาจิบ
"แล้วท่านรอดมาได้ยังไงกัน !!" ชายแก่ผู้เป็นเจ้าของบาร์เหล้าเอ่ยปากถามออกมา ! เขามัวแต่ฟังเรื่องราวอันน่าตื่นเต้นที่ชายหนุ่มต่อหน้าเค้าเล่า โดยไม่ทันได้ดูเลยว่าเขาเผลอรินเบียร์จนล้นแก้วเลอะบาร์ไปหมดแล้ว...
"จะรอดมาได้ยังไงเรื่องนั้นมันไม่สำคัญหรอกน่าาาอ่อนเอ้ย... สิ่งสำคัญมันคือสิ่งที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่รึ ! ?
หึ หึ... สิ่งสำคัญที่สุดก็คือข้า...!! (กุมที่หน้าอกตัวเอง) และลูกทีม 'Traitors' (เทรเตอร์) ของข้าหลบหนีจากทะเลทรายสุดหฤโหดและก็ไอ้พวกบ้าเลือดพวกนั้นได้... ก็เข้าเรื่องละกันนะ... ท่านบาส... (ชายแก่ที่เป็นเจ้าของบาร์มีชื่อว่า 'บาส')
เอาล่ะ... ข้าจะขอพูดไว้ก่อนเลยว่า... ใครผู้ใดที่ข้าไม่เรียกว่า 'อ่อน' แปลว่าเขาผู้นั้นเป็นคนที่ข้าให้ค่าแก่ตัวเค้าอย่างมากๆ เลยล่ะนะจะบอกให้... เรื่องของเรื่องก็คืออย่างงี้น่ะท่านบาส...
ข้าต้องการแผนที่ไปยังอาณาจักรมังกร... เพื่อที่จะระดมพลพรรคพวก... ข้าและพวกพ้องจะแปรพักตร์กลายไปเป็นพลเมืองของอาณาจักรขั้วตรงข้าม... ของอาณาจักรลัวร์ที่ข้าจากมา..."
"ทำไมท่านถึงกระทำสิ่งที่ไร้ซึ่งศักดิ์ศรีเยี่ยงนั้น..." ท่านบาสถามกลับด้วยใบหน้างุนงงและสีหน้าที่กำลังตื่นเต้นตกใจ... ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นพวกที่ตื่นเต้นกับอะไรได้ง่ายๆ
"โอ้ยย...ท่าน...ไม่ใช่สิ...อ่อนเอ้ยย !! อาณาจักรแห่งนั้นน่ะ !! ไม่หลงเหลืออะไรอีกแล้ว !! ที่นั่นเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด... ท้องฟ้าสีดำทมิฬ... และพระราชวังที่ใกล้จะพังลงมา... อาณาจักรที่ใกล้จะตาย... ทุกๆอย่างถูกยึดครองโดยพวกเหล่าแวมไพรหมดแล้ว...!!
ฮึ่ยย...!! ข้าก็ไม่อยากที่จะพูดมาก... แต่พวกข้าก็อยากที่จะได้อาณาจักรของพวกข้าคืน... ท่านลองมองดูรอบๆตัว... ข้าเชื่อว่ามีไอ้อ่อนอีกหลายชีวิตที่อพยพหนีรอดออกมาจากอาณาจักรอันโหดร้ายนั่นได้และแน่นอนว่าพวกเค้านั้นต้องการที่จะได้บ้านของพวกเค้าคืน !! มันก็เช่นเดียวกับตัวข้านั่นแหละ !! ข้าถึงต้องมาขอความช่วยเหลือจากท่านยังไง...!! ข้าต้องการที่จะมุ่งไปยังอาณาจักรอาร์คแทชโบราณ !! เพื่อที่จะไปร่วมมือกับพวกนักล่ามังกร !! ประกาศสงครามกับราชวงศ์แวมไพร !! บุกยึดอาณาจักรลัวร์คืน... และนำเอาบ้านเมืองอันเป็นที่รักกลับมา !!"
ชายคนนี้เริ่มที่จะเมาหนักขึ้นเรื่อยๆ...หลังจากที่ซดเหล้าเพรียวๆไปหลายกระดก... น้ำเสียงของเขาเริ่มกระโชกโฮกฮากขึ้นจนฟังดูเป็นคนขี้โวยวายพูดจาไม่ได้ความ...
"แล้วท่านจะนำเอาแสงสว่างแห่งอาณาจักรของท่านกลับมาได้เยี่ยงไร ?? ในเมื่ออาณาจักรลัวร์ของท่านถูกต้องคำสาปโดยเหล่าเทพพระเจ้าแห่งความตายเสียแล้ว..."
ชายแก่เอ่ยปากถามชายขี้เมาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่ยืดยาดตามประสาคนเฒ่าชราเช่นเดิม พร้อมกับรินเหล้าอีกแก้วนึงให้...
"เหอะ... ไอ้เทพอ่อน ! กาลาเวี่ยนนั่นน่ะเหรอะ ! ข้าไม่ใส่ใจพวกแม ่งหรอก... !"
ครึม ครึม ครึม... (เสียงฝ่าร้องทั้งๆที่ยังกลางวันแสกๆไร้ซึ่งเมฆฝน)
"ข้าสันนิษฐานว่าท่านได้ทำให้เทพพิโรธขึ้นมาหน่อยๆแล้ว..."
"ช่างหัวแม ่งประลัย !!"
เปรี๊ยง !! สายฟ้าฟาดลงมาใส่ไก่บ้านตัวหนึ่งที่กำลังเดินเล่นอยู่บนถนนด้านข้างร้านเหล้า...
กระต๊ากกๆ!! จากไก่บ้านกลายเป็นไก่ย่างห้าดาวสุกใหม่ภายในชั่วพริบตา...
"เอาล่ะ... ท่านบาส... มาพูดคุยกันต่อ..."
"เออ... คือข้าว่า-----."
เสียงจากชายอีกคน...: เฮ้ยย !! ตาแก่ขี้เมา...
ชายขี้เมาคนเดิม : ฮะ ???!!!
เสียงจากชายคนนั้น : ไอ้พวกแก๊งค์ 'Neutron' (นิวทรอน *อย่าอ่าน นิวตรอน ไม่ใช่เคมีเบื้องต้น !) มันอยู่แถวๆนี้แล้ว !! แล้วเจ้ามามัวแต่หาเบาะแสแผนที่ในการไปอาณาจักรอาร์คแทชกับชายแก่เจ้าของบาร์เหล้าเก่าๆนี่เพื่ออะไร !! เจ้าโง่หรอ !! เสียเวลาฉิ บหาย !! ไปกันได้แล้ว !!
ชายขี้เมาคนเดิม : ฮะ !!! อะไรนะ !!! นี่เจ้าอ่อน...ด่าข้าว่าโง่หรอ !! นี่ข้าคือนายพล 'แมกซิมัส เทเซอร์' ทหารการ์ดแห่งราชวงศ์ซีน็อคและเป็นถึงจอมเหล่าทัพของทหารราบแห่งอาณาจักรลัวร์ด้วยนะโว้ยย !!
เสียงจากชายคนนั้น : มันเป็นอดีตไปหมดแล้วโว้ยย !! กษัตริย์ของเจ้าตายห ่าไปตั้งนานแล้ว !! แล้วถ้าเจ้าไม่ยอมหนีตามมา... ข้าและลูกทีม Traitors คนอื่นๆก็จะพากันหนีกันไปเอง ข้าไม่อยากโดนเจ้าพวกแวมไพรป่าเถื่อนนั่นดูดเลือดหรอกนะโว้ยย !! แล้วก็ท่าน... เจ้าของบาร์... ร้านท่านน่ะเรียกได้ว่าปิดกิจการไปแล้วตั้งแต่วินาทีที่เจ้าขี้เมาคนนี้ก้าวเข้ามาในร้านแล้วล่ะ... พวกแก๊งค์ 'Neutron' ต้องซักไซร้ถามคำถามจากปากของท่านแน่ๆ ! อย่าได้เอ่ยปากเชียวล่ะ !
ท่านบาส (ชายแก่เจ้าของร้านเหล้า) : หาาาา ?????!
ชายคนนั้น : เอ้ยย !! ไปกันได้แล้วแมกซิมัส !! ข้าไม่อยากที่จะทิ้งท่านให้ตายอย่างน่าเวทนานะโว้ยย !!
แมกซิมัส : เออ !! เป็นไงเป็นกันล่ะวะ ไอ้อ่อนเอ้ยย !!
ชายคนนั้น : ข้าไม่ได้ชื่อว่า 'ไอ้อ่อน' !!
เปรี๊ยง !! ตู้มม !! แมกซิมัส / ชายคนนั้น : ฉิ บหายแล้ว !! / ตายแน่ !! ตายโหง !! แวมไพรตนหนึ่ง... : ข้ามีนามว่า 'ชาร์ล' เป็นสิ่งมีชีวิตอันสูงศักดิ์...และเหนือกว่าพวกเจ้าทุกๆคนตัว... ข้ามาตามล่าเหล่าสิ่งมีชีวิตที่ต้อยต่ำกว่าซึ่งหลบหนีออกมาจากอาณาจักรของข้า... ใครผู้ใดไม่ยอมตอบคำถามที่ข้าถาม... หรือไม่ยอมให้ความร่วมมือ... หรือเข้ามาขวางทาง... หรือไม่ยอมปฏิบัติตาม...หรือไม่ทำตามที่ข้าพูด...หรือ----
โป๊กกก !! ขวดเหล้าขวดหนึ่งถูกเขวี้ยงมาเบิร์ดกบาลของแวมไพรที่ชื่อว่า 'ชาร์ล' เข้าเต็มๆ พร้อมกับมีเสียงโวยวายมาจากชาวบ้านขี้เมาคนหนึ่ง (ไม่ใช่แมกซิมัส) ว่า...
"จะ 'หรือ' เห ี้ย อะไรนักหนา ข้ารำคาญโว้ยย !! ใครก็ได้ช่วยไล่ไอ้ชุดศิวิไลซ์นี่ให้ไปไกลๆ ดิ๊ !! หน้าขาวๆซีดเซียวของเจ้านั่นทำให้ข้าอยากจะพ้นอ้วกออกมาเป็นเครื่องในของข้าเลย !!"
พรึ่บบบ !!
เฉือออกกกกก !! อ้ากกกกก !! ทันใดนั้นเองกระดูกสันหลังของชายขี้เมาก็ถูกกระชากออกมาพร้อมๆกับซี่โครงที่ติดเครื่องในอย่างเช่นหลอดลม ปอด ตับ หัวใจ กะบังลม ม้าม ลิ้นปี่ ตับอ่อน กระเพราะอาหาร ถุงน้ำดี ลำไส้เล็กส่วนดูโอดีนัม เจจูดีนัม ไอเลี่ยม ลำไส้ใหญ่ส่วนซีซัม โคล่อน ไส้ติ่ง...และกระเพราะปัสสาวะ...
ชาร์ล : เอ้าา... ไหนมีใครหน้าไหนอยากจะลองของ... ไม่ยอมตอบคำถามที่ข้าถาม... หรือไม่ยอมให้ความร่วมมือ... หรือเข้ามาขวางทาง... หรือไม่ยอมปฏิบัติตาม...หรือไม่ทำตามที่ข้าพูด อีกไหม...
แมกซิมัส... : ข้าเอง !! ไอ้ผีดูดเลือด...
'อ่อน' เอ้ยยย !!
ชายหนุ่มคนนั้น : เฮ้ยเจ้าบ้าา !! ไปเผยตัวทำไม !!
ชาร์ล : (แยกเขี้ยว)
กรรรรรรรจ์ !!! ชายหนุ่มคนนั้น : เฮ้ยย !! ตัวใครตัวมันเร็ว !! ข้าไม่อยู่ตายพร้อมเจ้าหรอกนะ !! ไอ้แมกซิมัส !!
แมกซิมัส : ใจเย็นๆสิเจ้าอ่อน !! ข้ามีแผนไว้แล้ว !!
ชายหนุ่มคนนั้น : ไม่ !! ท่านไม่มีแผน !! ท่านแค่กำลังเมา !!
แมกซิมัส : เชื่อข้าเถิดน่าาา !!
ทันใดนั้นเอง... ชาร์ล แวมไพรนักล่าก็ได้พุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะกระชากเครื่องในของแมกซิมัสออกมาให้ชาวบ้านได้ประจักษ์ !!
ชาร์ล : ตายซะไอ้ชั้นต่ำ !!
แมกซิมัส : เข้ามาเลย !! ไอ้อ่อนเอ้ยยย !! พรึ่บบบ !! ------------------------------------------------------------------------
VAMPIRE OF THE LURE : The DARK SEASON 'ฝ่าวิกฤตฤดูมืด ! ระเบิดศึกแวมไพร !' writer : naralasttear (aka. The New Gang)
co-writer and producer : kataware doki -------------------------------------------------------------------------
โปรตัวละคร : (รูปเป็นอนิเมะ นักแสดง คนจริงๆ เกมส์ แฟนอาร์ทหรืออะไรก็ได้... รับหมด !)
รูป :
ชื่อ :
อายุ :
กลุ่ม : แวมไพรแก๊งค์ Neutron / มนุษย์ผู้เหลือรอดกลุ่ม Traitors / แม่มด Dress Witch / อะไรอย่างอื่นที่นอกเหนือจากนี้...
รายละเอียดตัวละครโดยคร่าวๆ (อธิบายมาว่าเป็นใครที่ไหนมาจากไหน ประกอบอาชีพอะไร เพราะอะไรถึงมาอยู่ที่นี่ สั้นยาวตามต้องการ) :
นิสัย (ขอเน้นๆ) :
ทักษะ / ความสามารถพิเศษ (แวมไพร >> มีพลังวิเศษอภินิหารอะไรก็ได้คิดมาเลยแต่อย่าเว่อร์วังมากจะเนิฟฟ !!) :
(แม่มด >> มีมนต์ดำ คิดมาเลยแต่อย่าเว่อร์วังมากจะเนิฟฟ !!) :
(มนุษย์ธรรมดา >> รอดมาได้ขนาดนี้แปลว่าต้องไม่ธรรมดาแย่ๆ กำหนดให้ทุกคนมีสกิลพิเศษติดตัวอะไรบางอย่ามาได้ จะมีเวทย์มนต์ พลังแฝง สกิลพระเอกอะไรก็ใส่มา สุดท้ายก็โดนเนิฟอยู่ดี !) :
(อะไรอย่างอื่น >> คิดอะไรออกก็ใส่มาก สุดท้ายก็โดนเนิฟอยู่ยังวันยังค่ำ !)
อาวุธ (อยากมีอาวุธแบบไหนก็ใส่มา ไม่มีก็ได้ อาวุธนี้พิเศษยังไงก็ใส่มา เทพเกินก็โดนเนิฟตามระเบียบ...) :
มีอะไรอยากจะบอกกับคนเขียนหรือโปรดิวเซอร์นิยายเรื่องนี้ไหม (ตั้งความคาดหวังไว้หรือป่าว...) : -------------------------------------------------------------
เพิ่มเติม : -ในส่วนของ Prologue อีตา Kataware doki เป็นคนเขียน... แต่นิยายที่เหลือจะเป็นหน้าที่ของ Naralasttear... โดยจะมี Kataware doki คอยช่วยด้วย... ก็ของฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกๆคนไว้ละกันนะครับ... จะพยายามให้เต็มที่เลยแล้วก็อยากให้คนมาสมัครเยอะๆ เพราะต้องการตัวละครพอสมควร...
รักนะจ๊ะ <3
---------------------------------------------------------------
****ทุกๆคนสมัครตัวละครได้มากที่สุด 3 ตัว**** (หรือจะมากกว่านั้นก็ได้ให้มาติดต่อหลังไมค์)
****ต้องการสมาชิกกลุ่ม Traitors ทั้งหมด 7 คน**** (ยังไม่รวมตัวละครแมกซิมัส เทรเซอร์ถ้ารวมก็เท่ากับ 8 ส่วน 'ชายคนนั้น' จะเป็นตัวละครของใครซักคนนี่แหละ)
****ต้องการแวมไพรนักล่าแก๊งค์ Neutron ทั้งหมด... 7 คนเช่นกัน**** (ขอมากไปไหม !)
****ตัวละครชนิดอื่นๆไม่ว่าจะเป็นแม่มดหรืออะไรก็ตามแต่เรารับไม่อั้น !!****
****มาสมัครกันเยอะๆ ขอร้อง ไหว้ กราบ !!**** ---------------------------------------------------------------
#LURE