"โครม!!!!"เสียงของประตูไม้เก่าๆที่โดนเปิดขึ้นด้วยลูกถีบของนายตำรวจผู้หนึ่ง หลังจากเขาพยายามจะตะโกนเรียกสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในบ้านแห่งนี้ ให้มาเปิดประตูให้กับเขา
และพริบตาที่นายตำรวจหนุ่มถีบประตูบานนี้จนพัง กลิ่นเหม็นเน่าที่ชวนปวดหัวของซากสิ่งมีชีวิตบางอย่างก็ลอยเข้ามาปะทะกับใบหน้าและจมูกของเขา จนทำให้เขาแถบอาเจียนจึงต้องหยิบผ้าเช็ดหน้ามาปิดจมูกไว้ขณะที่อีกมือถือปืนพกสีดำด้าน เล็งไปรอบตัวที่มีแต่ความมืด..
"นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ! ใครก็ตามที่อยู่บ้านหลังนี้...ออกมามอบตัวซะ!!"เขาตะโกนประกาศเพื่อแหวกหญ้าให้งูตื่นตามหน้าที่ ก่อนจะตะโกนกำชับอีก2-3ที
นายตำรวจผู้หล้าหาญค่อยๆเดินเข้าไปอย่างเชื่องช้า เสียงร้องเท้าของเค้าซึ่งย้ำกับพื้นไม้เก่าๆผุๆยิ่งทำให้ชวนประสาทกิน
เขาเริ่มที่จะปรับสภาพจมูกให้ชินกับสถานที่ิอับเหม็นเน่าบัดซบแห่งนี้ได้แล้ว ค่อยๆเก็บผ้าเช็ดหน้า ก่อนจะหยิบไฟฉายจิ๋วที่พกอยู่มาถือแทน
ชายหนุ่มเปิดไฟฉายรวบรวมความกล้า ก่อนจะส่งไปรอบๆ...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
..
.
.
.
.
..
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
"เหวอออออออออออออออ!!!!.."
นายตำรวจหนุ่มถึงถอยหลังด้วยความผวาสุดขีด แต่ดันไปสดุดล้มกองเลือดที่พื้น ก่อนจะล้มกระแทกกับพื้นเต็มแรง
"ส..ส..สถานการฉุกเฉิน...ข..ข....ข....ข..ขอกำลังเสิรมด้วย!!! ทราบแล้วเปลี่ยนๆๆๆ.."
เขาเรียกสติ เรียบเรียงคำพูดก่อนจะพูดใส่ว.ที่เหน็บอยู่อย่างตะกุกตะกัก
แต่เสียงที่ตอบกลับมามีเพียงเสียง 'ซ่าาาาา' เท่านั้น...
"บัดซบเอ๊ยย!!!.......อั่กกกกกกกก!!!!!!!!!"เสียง
'ซู้ม'ดังขึ้น
แรงอัดลมจำนวนมากจากเครื่องปั้มลมขนาดกลางพุ่งกระแทกเข้ากับนายตำรวจหนุ่มในระยะ10 เมตรจนหลังพุ่งไปกระแทกกับกำแพงคอนกรีตสีหม่นในบ้าน จนแทบหมดสติ ปืนและไฟฉายตกข้างตัว..
ขณะที่ไฟฉายที่ยังไม่ปิดนั้น...ฉายเข้าไปปะทะหน้าของชายร่างสูงในชุดคลุมสีดำซึ่งถือเครื่องปั้มลมขนาดพอดีมือเล่งมาที่เขา....
"หืม....ดูเหมือนเราจะมีแขกไม่ได้รับเชิญมานะ..."
เขาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็บเฉียบกับนายตำรวจหนุ่มที่นั่งพิงกำแพงคอนกรีตของบ้าง ผู้ซึ่งสติกำลังจะหลุดลอยหายไป
"แต่ชั้นถือคติไม่กำจัดคนนอก..."
"แต่จะปล่อยไว้ก็ไม่ดี..."
ชายร่างสูงหัวเราะเบาๆ..ก่อนจะขยับไปเปิดไฟ..
พริบตาที่หลอดไฟนีออนห่วยๆเปิดขึ้น...
นายตำรวจหนุ่มก็แทบได้สติ ก่อนจะก้มตัวลงไปอาเจียนทันที เมื่อเห็นสิ่งของต่างๆที่อยู่ในบ้านหลังนี้...
มันมีทั้งรูปวาดประหลาดๆแปบอยู่เต็มพนัง.....รอยเลือดที่มีมากมาย...
ซากศพที่เป็นที่มาของกลิ่นเหม็นเน่าจำนวนไม่น้อยที่ถูกวางกระจัดกระจาย..
และชายรูปร่างบึกบึนที่ถูกผ้าพันทั้งเหมือนศพที่โดนห่อ กำลังพยายามดิ้นรนด้วยเรี่ยวแรงที่จู่ๆก็หดหายไปอยู่บนเตียงพยาบาลที่มีโซ่นับสิบเส้นพันรอบ..
กับชายหัวตะปูที่กำลังแสยะยิ้มอยู๋
"หึหึหึ...รอก่อนนะ.."
ชายหัวตะปูค่อยๆเดินไปใกล้นายตำรวจ...
แต่ชายหนุ่มในราชการกลับช่วยโอกาสใช้แรงอันน้อยนิดที่เหลือพุ่งไปคว้าปืนที่ตกอยู่เพื่อเอาตัวรอด..
แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือลูกเตะที่รุนแรงจากชายหัวตะปูเข้าสู่ชายโครงของเขา จนกระเด็นไปชนกำแพงอีกรอบ
ยังไม่ทันที่เขาจะได้กระอักเลือด ชายร่างสูงก็โถมมาหาอย่างรวดเร็วและรุนแรง บีบคอก่อนจะยกชายร่างใหญ่อย่างนายตำรวจด้วยมือเดียว ขึ้นเหนือพื้นด้วยเรี่ยวแรงมหาศาลขัดกับร่างกายที่ดูผอมซีดของเขา..
"มนุษย์นี่ชอบดิ้นรนในเรื่องโง่ๆซะจริง...ก็บอกแล้วไง...ชั้นไม่ทำอะไรแกหรอก....มั้งนะ.."
ชายหัวตะปูแสยะยิ้มกว้าง ก่อนจะคลายมือที่บีบคอนายตำรวจหนุ่ม แล้วชกเข้าไปที่กลางหน้าอกของเขาอย่างรวดเร็ว แล้วจัดการตบเข้าไปที่บ่องหูทั้งสองข้างและขมับของนายตำรวจอย่างแรง จนนัยย์ตาเบิกข้างราวกับโดนสะกดจิต
เลือดใหลย้อยลงจากปาก..
ชายร่างสูงชูนิ้วชี้ขึ้นมาก่อนจะเอ่ยช้าๆ..
"แกไม่เห็นบ้านหลังไหนทั้งนั้น...แกไม่เจ็บแผล....แกเป็นไอ้งั่งจอมซุ่มซ่ามที่ได้แผลที่อยู่ตามตัวมาจากอุบัติเหตุ....และแกจะไม่บอกใครทั้งนั้น...ไม่งั้นมันจะเสื่อมเสียชื่อเสียงโง่ๆของแกไปจนวันตาย...และแกจะไม่มีวันกลับมาที่นี่อีกตลอดไป..และจะไม่ให้ใครหน้าไหนมาด้วยทั้งนั้น แกจะห้ามมันทุกคนที่จะมาที่นี่...ต่อให้แกต้องตายก็ตาม...."
เสียง 'เป๊าะ' ดังขึ้น ชายร่างสูงดีดหน้าผากของนายตำรวจจนเขาทรุดลงไปนั่ง.... 3 วินาทีหลังจากนั้น...นายตำรวจลุกขึ้น ก่อนจะหยิบปืนและไฟฉายเหน็บเข้าที่เดิม...จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย...ก่อนจะเดินออกไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น...
ชายหัวตะปูยิ้มพลางถอนหายใจราวกับเหนื่อยหนาย....
เขาหันกลับไปหาร่างบนเตียงพยาบาลที่พยายามหลุดจากพันธนาการนี้ ก่อนจะยิ้มกว้าง...
"แกทำชั้นไว้เจ็บนะ..."
เขาค่อยๆแหวกเสื้อคลุมของจนเอง เผยให้เห็นมีสีเงินที่ถูกเสียงค้างไว้นานแล้ว ก่อนจะดึงมันออกมาโดยไร้ความเจ็บปวด..
"และชั้น...จะตอบแทนให้สาสม...ให้แกซึ้งไปจนนาทีสุดท้ายของชีวิตเลยหล่ะ.."ชายหัวตะปูเลียเลือดที่เลือะอยู่ที่ใบมีดด้วยแววตาเป็นประกาย.......
"หึหึหึหึ...."
