[Crow Legendary SS2] สิ่งที่ไม่เคยบอก

"พวกแกนี่ใจร้อนจริงๆนะ.. ชั้นคิดว่าจะเก็บไว้หลังสุด  จะได้สนุกให้เต็มที่แท้ๆ"




"พูดจาอย่างกับพวกบอสฝ่ายอธรรมในหนังเลยนะแก.."


"หัวหน้าพวกนี้ผมจัดการเองครับ.."
"ไอ้เหม่ง  นี่มันเรืองของผู้ใหญ่เขาจะคุยกัน  หลีกทางไปเล่นกับพวกทางโน้นดีกว่าม้าง"




"ชั้น ฮารุโกะ เอคิจิ ..ถ้าแกอยากจะเจอกับหัวหน้าก็ต้องผ่านชั้นไปก่อน"
"สวยสิวะ ! ก็ดีชั้นจะได้วอร์มไปในตัว"




"เฮ้ย.. โยชิ ระวังตัวล่ะ  ไอ้หมอนี่มันไม่ธรรมดา"
"เงียบไปเลยแกน่ะ  ไปเล่นกับพวกทางโน้นก่อนไป.. "



พูดจบโยชิมิสุก็เดินกำปั้นเข้าไป.. ส่วนทางเอคิจิก็ถอดเสื้อคลุมตัวนอกออก "เอคิจิ.." ลอยด์เหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็เงียบไป  เอคิจิ หันมายิ้ม "ไม่ต้องห่วงครับหัวหน้า ผมจัดการได้แน่" ไม่นานทั้งคู่ก็กระหน่ำหมัดใส่กันไม่ยั้ง  โดยมีลอยด์และเรนจิจับตาดูอยู่ห่างๆ





เมืองคิคาตะ


เปรี้ยงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!


"ไอ้เวรนี่  ถึกชิบเลยฟ่ะ..เฮ้อออ.."

"ไงไอ้หัวแดง  แกน่าจะแนะนำให้มันเปลี่ยนชื่อเป็น คูโบต้า มากกว่านะ"




"หุบปากน่า.. มาแก้มัดให้ชั้นหน่อยสิฟ่ะ"
"ทำไมชั้นต้องไปช่วยคู่ปรับตลอดกาลอย่างพวกแกด้วยล่ะ -.- เหอๆ"

"หนอย ไอ้บ้านี่.. ถ้าแกไม่แก้มัดชั้นไม่ให้เงินกลับน่ะเฟ้ย"
"แกรู้ได้ยังไงว่าชั้นเงินหมด 0_0?"
"ตอนที่ชั้นเจอแกน่ะ แกควักกระเป๋ามาเทลงพื้นยังไม่มีอะไรหล่นลงมาสักอย่าง ฮ่าๆๆ น่าทุเรศจริงๆ"
"ไอ้หัวแดงงงง ! แกดูถูกราชาอันดับ 1 ของซูซูรันอยู่นะเฟ้ย  เดี๋ยวไม่ได้ตายดีแน่"
"ราชา หรือ ยาจก กันแน่ฟ่ะ  ตังค์กลับเมืองยังไม่มีเลย 555"



"นี่ ใจเย็นน่าเซน  ชั้นว่าปล่อยเร็นไกก็ไม่มีอะไรเสียหายหรอก  โดนซ้อมหนักขนาดนั้น
ส่วนนายก็สภาพเดินยังลำบาก  สู้กันไปก็เท่านั้นแหละจริงป่ะ"

"ไอ้หยอย นี่ฉลาดแหะ ฮี่ๆๆ"
"ชั้นชื่อ มาสึดะ -.-''

"ก็ได้วะ.. แต่กลับเมืองเมื่อไหร่ สัญญาสงบศึกของเราเป็นอันยุตินะเฟ้ย"


แต่ตอนที่เซนกำลังเดินไปแก้เชือกให้เร็นไกนั่นเอง.. มาสึดะก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่างผิดปกติ
"เฮ้ย เซนระวัง !" เขาตะโกนบอกเสียงดังลั่น  ในขณะที่มาคิสะควักปืนออกมา

ปัง !!

เสียงปืนดังระงมขึ้น ณ จุดนั้น.. มาคิสะหน้าตาตื่น  เพราะคนๆหนึ่งล้มลงไป.. มาคิสะสติแตกวิ่งหนีไปจากที่เกิดเหตุทันที  ส่วนมาสึดะที่ตกใจสุดขีดก็รีบตะโกนเรียกคนมาช่วย






ร้านคาเฟ่ overtime

โครมมมมมมมมมม

ร่างของใครบางคนทะลุกำแพงออกมา..

ร้านคาเฟ่นั้นสภาพเละแทบไม่เหลือเค้าเดิม  หลังจาก 1 ชั่วโมงในการละเลงเลือดของเหล่าวัยรุ่นที่กำลังเดอืดดาลสุดขีด  ในที่สุด โจ ก็ล้มลงไปกองกับพื้น.. ด้วยความร่วมมือของมือ 2 ประจำทั้ง 3 กลุ่มแห่งซูซูรัน เคนชิโร่-มิคาวะ  และริวเซย์



"จบซะที.. เอ..ฝนตกหรอเนี่ย"

พูดจบประโยค ริวเซย์ ก็หมดสติลงไปนอนกองกับพื้นหน้าร้านท่ามกลางสายฝนโปรยปรายลงมา
โดยมีกลุ่ม Butterfly Flower มาช่วยเป็นหน่วยพยาบาลหลังเหตุการณ์สงบ..




โรงเรียนโฮเซ็น

การต่อสู้ระหว่าง สิงห์หลับ จุน vs. อีคารอฟ เคโดะ เป็นไปอย่างสูสี  จนมาถึงจังหวะตัดสิน  จุนตั้งรับการเล่นงานของ เคโดะ  แต่ตอนนั้นเองเคโดะก็พ่นเลือดใส่ตาของจุนทำให้มองไม่ถนัด  จากนั้นก็ปิดฉากด้วยการเตะเต็มแรงเข้าท้อง  ก่อนจะจับล็อค sleeper hold ลงกับพื้นจน จุนดิ้นไม่หลุดหมดสติไป..

แปะ แปะ แปะ

เสียงปรบมือดังเข้ามา..

เคโดะหันไปพร้อมกับง้างหมัดพุ่งเข้าใส่ ! และหยุดชะงักลงเมื่อได้เห็นคนที่อยู่เบื้องหน้า..

"หมัดยังเร็วขนาดนี้เชียว  สมกับเป็น เคโดะ เลยนะ"
"รองหัวหน้า.. รู้เรื่องแล้วหรอครับ"

"เล่นมาไม่บอกไม่กล่าวแบบนี้  ชั้นต้องบินตรงจากโซลเชียวนะ  ลำบากแทบแย่แน่ะ"
"งั้นสถานการณ์ตอนนี้ รองหัวหน้าคงทราบแล้วสินะครับ"
"อืม ก็เละพอสมควร.. แต่รู้สึกว่ายังไม่จบสินะ.. พวกอินุกามะ"
"พวกนั้นอีกไม่นานหรอกครับ  หัวหน้ากับเอคิจิ จัดการได้แน่"

"แล้วไอ้พวกซูซูรันล่ะ ?  ไหนเขาลือว่าเก่งนักเก่งหนา  ไม่เห็นหัวสักตัว"
"ท่านหัวหน้าวางแผนจัดกำลังพวกมันตั้งแต่เนิ่นๆ  พอขาด 3 ขุมพลหลักพวกมันก็อ่อนแอลงเยอะ"
"หึหึ.. แต่ชั้นได้ข่าวมาตะกี้นี้เองว่า  ทางคิคาตะ เพิ่งรายงานคดีทำร้ายร่างกาย  และคนที่อยู่ icu ก็คือเซนด้วยนะ  สงสัยเรื่องคงไม่จบง่ายๆแล้วล่ะมั้ง"

"ไม่ต้องห่วงครับ.. ตำรวจไม่มีทางสาวมาถึงเรา  เพราะมาคิสะ รับหน้าที่ล่อพวกตำรวจ"
"ฮ่าๆๆ พวกแกนี่ชั่วจริงๆว่ะ"



"ฟังมาตั้งนาน.. รู้สึกว่าชอบประโยคหลังที่สุดนะ"
"หืม... แกเป็นใคร




"ชั้นชอบช็อกโกแลต  เพราะมันมีั้งรสหวานและขม  เหมือนกับชีวิตไง..."
"อะไรของไอ้หมอนี่วะ.. "


ในจังหวะที่ คิบาระกิ ชุน กำลังเคี้ยวขนมเข้าปาก  หุ่นไล่กาโอสึกิก็โผล่มาจากหน้าต่างด้วยกำปั้น ! เขาต่อยทะลุกระจกมาอัด เคโดะที่ไม่ทันระวังตัวกระเด็นไปอัดโต๊ะเรียนหักคาที่.. ในขณะที่รองหัวหน้ากำลังผงะ.. โอสึกิปีนเข้ามาทันที  แล้วพุ่งเข้าใส่อย่างรวดเร็ว !

โครมมมมมมมมมมมมมมมม !

แรงกระแทกกับ tackle ให้รองหัวหน้ากระเด็นไปชนกำแพงแตกร้าว.. และไหลทรุดลงกับพื้น


"โอ้ว.. เรียบร้อยละหรอ  แผนได้ผลเกินคาดแฮะ  ไปกันเถอะโอสึกิ"

............
...................


เดี๋ยว.. เกมส์เพิ่งจะเริ่มเองไม่ใช่รึ



"ทำกับเทคโนนานะโมริ แบบนี้แกต้องจ่ายแพงหน่อยนะพวก"





ฐานทัพ Black Jean

ดูเหมือนการต่อสู้ของคู่หู ได-บากิ กำลังจะจบลงซะแล้วหลังจากต้านพวก Black Jean นับร้อยเอาไว้ได้เกินชั่วโมงจนร่างกายเริ่มล้า  ในที่สุดกองรบอาวุธครบมือก็ตามมาสมทบและจัดการกับ ได..

ปั่กกกกกกก  

ก่อนจะขับมอเตอร์ไซค์ชน บากิ ที่กำลังเบลอ โครมมมมมมมมมมม  


"ฮ่าๆๆ พวกซูซูรันนึกว่าจะเจ๋งแค่ไหน  สุดท้ายก็มาได้แค่นี้ล่ะว้าาา"  
"เฮ้ยนั่นมันอะไรฟ่ะ  เหมือนไฟรถมอไซค์นะ"




"ไอ้เบื๊อกกกกก เรนจิ แกเป็นหัวหน้าแล้วนะโว้ยยย  หัดสนใจพรรคพวกบ้างเซ่"


"เฮ้ย นั่นมันบุโซนี่หว่า !" พวกสมุนที่มีอาวุธอยู่ในมือยังต้องผวาเมื่อเหลือบไปเห็นกลุ่มชุดดำนับสิบกำลังเร่งเครื่องมาทางนั้น  ดูเหมือนขวัญกำลังใจของ Black Jean จะเริ่มฝ่อกันซะแล้วจากกิตติศัพย์ของ นาโอกะ
"ใครกล้าถอย   i จะลากมันไปเผาทิ้งซะ... นาโอกะ ตายไปแล้ว เซริซาวะก็ไม่อยู่ พวก you กลัวอะไรมัน" ลอยด์กระตุ้นให้ทหารกลับมาตั้งสติ  และมันก็ได้ผล ! หน่วยอาวุธพุ่งจู่โจมใส่กองทัพบุโซฯที่นำมาโดยหน่วยข่าวกรอง 2 คนอย่าง ยูคิ และ โชเฮย์

ซึ่งเสียเปรียบเมื่อไม่ใช่สายที่ต้องมาต่อสู้โดยตรง  พวกเขาต้านเอาไว้ไม่อยู่และเริ่มกลายเป็นฝ่ายถูกเล่นงานซะเอง  เว้นซะแต่ว่าตรงนั้นมีใครบางคนเข้ามาแจมด้วย..


โครมมมมมมมมมมมมมม

ความเก่งกาจของชายคนนั้นทำให้หน่วยติดอาวุธต้องแหกกระเจิง  เขาใช้ไม้เบสบอลหวดสมุนคนนึงให้ตกลงจากมอเตอร์ไซค์  ก่อนจะจับมอเตอร์ไซค์นั้นเหวี่ยงงงงงงง กลับไปหาขบวนรถหน่วยติดอาวุธซะเอง

"แก ! โนบุ"  เปรี้ยงงงงงงงง ! ยังพูดไม่ทันจบไอ้หมอนั่นก็โดน uppercut ลอยเข้าป่าไปซะแล้ว




"ไม่ได้สนิท  อย่าริมาเรียกชื่อชั้นแบบนั้นนะเว้ย"


"เฮ้ยยยยยยยยยยยย !! ไอ้นั่นมัน โนบุทากิ นี่หว่า"



"หืม.. หัวหน้าพานิชย์ทาคิยะ ก็มากับเขาด้วยหรอนี่  ฮ่าๆๆ น่าสนใจจริงๆ"
"ลอยด์ แกทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร" เรนจิถาม
"I บอกไปแล้วไง.. มันคือการเปลี่ยนแปลง  เหมือนกับที่โลกนี้เป็นอยู่ทุกวันน่ะแหละ"
"แกมันบ้า..... ตรงหน้าแกลูกน้องของแกกำลังรับใช้แกอย่างเอาเป็นเอาตาย"

"เอคิจิ น่ะมีเชื่อสายฮ่องกงนะ รู้รึเปล่า.. หมอนี่มาอยู่ในญี่ปุ่นและไม่มีแม้แต่เงินซื้อข้าวกิน
และรู้อะไรมั้ยตำรวจพยายามจะจับหมอนี่เข้าคุกล่ะ  เพียงเพราะมันไม่เห็นด้วยที่คุณป้าคนนึงโดนรีดไถ่"

"นี่ เรนจิ.. you น่ะใช้ชีวิตไปเพื่ออะไรหรอ.. สำหรับ I แล้วชีวิตคือการทำลาย"
"ทำลาย ?"
"ทำลายสังคมเลวๆด้วยของที่พวกมันสร้างไง... เหมือนกับเรื่องของ มิสะ น่ะแหละ "


คำพูดสุดท้ายทำให้ เรนจิ ก้าวเข้าไปหา ลอยด์ ทันที..







เมืองคิคาตะ

มาคิสะ กำลังหลบการควานหาตัวของตำรวจทั่วทั้งเมืองอยู่.. "ชั้นจะทำยังไงดีวะ !"
เขาตัดสินใจพิมพ์ข้อความแล้วส่งไปหาบุคคลคนหนึ่ง..

แล้วตอนนั้นเอง.. ใครบางคนก็เข้ามา



"มากับชั้นสิ..ชีวิตมีทางเลือกไม่มากนักหรอก จริงมั้ย"

เทคโนนานะโมริ มาเอาคืนแล้ววววว