Jessica เดินอยู่หลังฉากด้วยสีหน้าเคร่งเครียดและเหนื่อยอ่อน หลังจากที่พาหมอคิมเข้าไปสงบสติอารมณ์ในห้องพักได้สำเร็จแล้ว Jessica เหมือนมีน้ำตาซึมๆออกมาเล็กน้อยไม่รู้เพราะความเครียดหรือสงสารหมอคิมหรืออะไรก็ตามแต่ก็ไม่อาจทราบได้ Jessica ยืนนิ่งๆสักพักก่อนที่จะถอนหายใจยาว
Interviewer : ขอโทษนะครับคุณ Jessica ผมขอเวลาสักนิดสัมภาษณ์อะไรหน่อยครับ
คนสัมภาษณ์ที่ไม่ได้ดูสถานการณ์อะไรเอาซะเลยเข้ามาสัมภาษณ์ Jessica เฉย
Jessica : ได้ซิคะ...
แต่ Jessica ดูเหมือนจะไม่ว่าอะไรยอมสัมภาษณ์พร้อมทั้งปาดน้ำตาและฝืนยิ้มนิดๆ
Interviewer : ครับ เอ่ออยากทราบว่าตอนนี้อาการของคุณหมอเป็นยังไงบ้างครับ?
Jessica : อารมณ์คุณหมอยังคงเดือดพล่านอยู่ ตอนที่ดิชั้นพาคุณหมอเข้าห้องพักไปแล้ว ดิชั้นยังคงได้ยินเสียงทำลายข้าวของในนั้น ดิชั้นว่าอารมณ์ของคุณหมอคงจะไม่เย็นลงในเร็วๆนี้แน่ๆ
Interviewer : แล้วคุณล่ะครับรู้สึกยังไงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับคุณหมอ?
Jessica : แน่นอนว่าไม่สบายใจค่ะ อย่างที่ทราบกันว่าคุณหมอเป็นคนที่มีความมุมานะพยายามกับทุกๆเรื่อง คุณหมอเคยล้มเหลวมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่ความพยายามเหล่านั้นก็ทำให้คุณหมอประสบความสำเร็จจนได้ คุณหมอทุ่มเททั้งแรงกายและแรงใจทั้งหมดกับทุกอย่าง ไม่ว่าจะในฐานะนักมวยปล้ำหรือแพทย์ หลายครั้งที่คุณหมอถูกใครหลายๆคนล้อเล่นกับความพยายามของเขา ไม่ว่าจะพยายามเล่นสกปรกทั้งหลายแหล่ หรือครั้งที่ดิชั้นเคยโดนจับเป็นตัวประกันเพื่อบีบบังคับให้คุณหมอต้องป้องกันแชมป์ คุณหมอแสดงให้เห็นทุกครั้งว่าใครก็ตามที่บังอาจมาล้อเล่นกับความพยายามของเขานั้นจะถูกทำลายจนพังพินาศ ดังนั้นเหตุการณ์ครั้งนี้ คุณหมอโดนหนักขนาดนี้ ดิชั้นว่าคุณหมอคงจะสร้างความพินาศมากกว่าเดิมหลายสิบเท่า... แบบที่คุณหมอไม่เคยทำมาก่อน
Interviewer : แล้วคุณคิดยังไงกับต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดอย่าง Antord และผู้ที่ได้รับผลประโยชน์อย่าง Stormer ครับ?
Jessica ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนตอบ
Jessica : ดิชั้นคิดว่าคุณทั้งสองคนกำลังทำสิ่งผิดพลาดอย่างมหันต์ พวกคุณสองคนคิดผิดที่กำลังเล่นกับคนผิดคน คงต้องบอกได้แค่ว่า ให้ระวังตัวไว้หน่อยนะคะ เพราะหลังจากนี้ ดิชั้นว่าเหตุการณ์ที่คุณทั้งสองคนทำครั้งนี้ มันคงจะทำให้คุณหมอคงไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว และคุณสองคนอาจจะเป็นอันตราย...ถึงชีวิต
คนสัมภาษณ์นิ่งอึ้งไปสักพักก่อนถามต่อ
Interviewer : ไม่เหมือนเดิมยังไงหรอครับ?
ถ้าสังเกตดูดีๆ Jessica เหมือนจะยิ้มมุมปากเล็กๆอย่างเยือกเย็น ก่อนที่จะตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
Jessica : เวลาคือคำตอบค่ะ
แล้ว Jessica ก็เดินจากไปทั้งๆแบบนั้น ทิ้งให้คนสัมภาษณ์งงเป็นไก่ตาแตก อะไรจะเปลี่ยนไปกันนะ? แล้วคำพูดอันเป็นปริศนาของ Jessica ในตอนท้ายมันคืออะไรกัน??
