เมื่อนกหวีดหมดครึ่งแรกดังขึ้น เหล่าผู้เล่นของทีมเรเมียร์เดินกลับไปในอุโมงค์สีหน้าที่เต็มไปด้วยความเศร้า รูปเกมของพวกเขานั้นสู้ไม่ได้เลย แถมที่แย่กว่าคือพวกเขาตามหลังอยู่สองลูกแล้ว พวกเขากลับเข้าไปยังห้องแต่งตัว เมื่อพวกเขาเปิดประตูห้องแต่งตัวมา มิเนอร์ว่าก็แจกผ้าขนหนูให้กับทุกคนในทีม อิซามุเอาผ้าขนหนูวางพาดไว้บนคอของตัวเองก่อนจะเดินไปยังม้านั่งก่อนจะลงไปนั่งลงไป เขาได้แต่นั่งก้มหน้านั่งคิดสิ่งที่เกิดขึ้น มันเป็นครึ่งแรกที่เรียกได้ว่าแย่ที่สุดในชีวิตของเขา ในหัวของเขาพยายามจะคิดถึงวิธีการที่จะพลิกสถานการณ์ที่เลวร้ายนี้มาเป็นชัยชนะให้ได้ ริเอะเดินมานั่งข้างๆก่อนจะจับไหล่ของอิซามุ
“เรายังพลิกได้น่า เรายังเหลืออีกตั้ง 45 นาที” ริเอะพูดพร้อมส่งยิ้ม
“ขอบใจ” อิซามุตอบกลับ
“ใช่ๆ และทุกอย่างคงจะดีกว่านี้ ถ้ายัยอกไข่ดาวนี่ส่งให้ชั้นตั้งแต่แรก” ดริฟบ์ต่อว่าริเอะที่นั่งอยู่
ริเอะได้ยินก็ฉุนขึ้นมาก่อนจะลุกขึ้นมาและเดินตรงไปดริฟบ์ที่ยืนอยู่กลางห้อง
“อ้อหรอ...ไอ้ลูกที่สองที่เราเสียก็เพราะนายเลี้ยงไม่ผ่านปะ?” ริเอะสวนกลับด้วยสีหน้าโมโห
“น่าๆ ไม่ต้องทะเลาะกัน อย่าไปซีเรียสเราเล่นเพื่อสุขภาพ” แพนด้าพยายามจะพูดให้สถานการณ์ดูเบาลง
แต่คำพูดของเขานั้นยิ่งทำให้ดริฟบ์และริเอะโมโหกว่าเดิม ทั้งสองต่างหันควับมาทางแพนเบรกัสและจ้องมองด้วยสายตาอำมหิต แพนเบรกัสก็ได้แต่ถอยช้าๆก่อนจะไปนั่งที่เดิม อิซามุเห็นแล้วก็รู้ทันทีว่าเขาต้องทำอะไรซักอย่าง จริงๆภาพแบบนี้เขาก็เห็นบ่อยครั้งตั้งแต่ตอนที่เขาเป็นกัปตันทีมในโรงเรียนแล้วล่ะ เมื่อไหร่ที่มีอะไรที่ไม่เป็นใจขึ้นก็จะเกิดการทะเลาะกันของผู้เล่นสองคนอยู่เสมอๆและก็มักจะเป็นเขาที่ต้องคอยห้ามปรามเสมอ ชายหนุ่มคนนี้ลุกขึ้นมาก่อนจะตีมือของเขาเข้าด้วยกัน เสียงนั้นดังพอที่จะทำให้หุ่นยนต์ตัวนี้กับสตรีผมสีน้ำเงินหยุดการทะเลาะกันได้ ทุกสายตาต่างจับจ้องมาที่เขาก่อนที่ อิซามุจะเริ่มพูด
“เอาจริงๆชั้นว่าที่เราเล่นนี่ก็ดีกว่าที่เราคิดแล้วนะ เราพึ่งรวมทีมกันได้แค่วันเดียว แต่เราเสียแค่ 2 ประตู”
“ชั้นว่ามันก็ดูไม่แย่เท่าไหร่นะ”
“แล้วไงล่ะ!! ยังไงมันก็ไม่มีใครสนอยู่แล้วว่า เรารวมทีมกันมากี่วัน สิ่งที่พวกเขาสนคือเราชนะรึเปล่า”
“ถ้าเราไม่ชนะมันก็ไม่มีความหมาย” หุ่นตัวนี้ต่อว่าความคิดของอิซามุ
“ชั้นไม่ได้บอกนี่ว่าเราจะมาเล่นเพื่อแพ้ และรู้อะไรไหมดริฟบ์” อิซามุตอบกลับ
“ครึ่งหลังนี่ชั้นจะเล่นอย่างเต็มที่และชั้นก็จะเชื่อมั่นในเพื่อนร่วมทีมทุกคนๆ” ชายผู้นี้พูดด้วยสายตาแห่งความมุ่งมั่น
“และชั้นเชื่อว่าถ้าเราเล่นกันเป็นทีม พวกเราจะสามารถทำอะไรที่เหลือเชื่อได้”
“โรนัลเดียยังไม่เคยเสียประตูตั้งแต่โคโนเอะมาเป็นผู้รักษาประตูใช่ไหม? เรานี่แหละจะเป็นคนทำลายสถิตินั้น”
“และชั้นเชื่อว่าเราทำได้....มีใครอยากจะลองไปลุยในสนามนั่นอีกรอบไหม?” อิซามุพูดพลางกำหมัดขึ้น
เหล่าสมาชิกทีมเรเมียร์ได้ฟังก็มองหน้ากันก่อนที่พวกเขาจะต่างกำหมัดขึ้นเช่นเดียวกัน (เว้นเสียดริฟบ์ที่ไม่มีหมัด) เป็นสัญญาณว่าพวกเขาอยากจะสู้อีกครั้ง ดูเหมือนเขาจะสามารถปลุกเพลิงในตัวของผู้เล่นเหล่านี้ขึ้นมาได้แล้ว หาทกว่ากำลังใจอย่างเดียวคงไม่พอที่จะสามารถทำให้สมาชิกในทีมของเขาพลิกกลับมาชนะทีมที่แข็งแกร่งที่สุดทีมหนึ่งอย่างโรนัลเดียได้ อิซามุใช้สองนิ้วตีคางของเขาเป็นจังหวะพลางคิดไปด้วย ก่อนที่เขาจะหันกลับไปที่กระดาน และหันกลับมาที่เพื่อนๆของเขาที่ยืนอยู่ข้างหน้า
“ชั้นคิดอะไรออกแล้ว...นี่อาจจะเป็นวิธีที่ทำให้เราชนะเกมนี้ก็ได้” อิซามุพูดพลางยิ้ม
=====
ไม่นานนักผู้เล่นของทีมเรเมียร์ก็ก้าวเท้าลงกลับเข้าสนาม ส่วนผู้เล่นของโรนัลเดียนั้นอยู่ในสนามอยู่แล้ว โคโนเอะที่ยืนอยู่แถวๆข้างสนามมองมายังเหล่าผู้เล่นของเรเมียร์ที่กำลังเดินออกมาจากอุโมงค์ เธอจ้องผู้เล่นเหล่านั้นตาไม่กระพริบ จนทำให้โชโกะที่ยืนอยู่ใกล้อดสงสัยว่าเธอจ้องอะไร โชโกะเดินมาข้างๆก่อนจะถามผู้รักษาประตูว่าเธอจ้องมองอะไร เมื่อเธอถูกถามเธอก็ให้คำตอบกับชายคนนี้
“ชั้นเห็นสายตาของผู้เล่นของเรเมียร์แล้ว ดวงตาของพวกเขาดูเหมือนยังไม่ยอมแพ้”
“อย่าประมาทล่ะ”
โชโกะได้รับฟังแล้วก็พยักหน้า ว่าแล้วผู้เล่นทุกคนก็กลับไปประจำที่ในสนามของตัวเอง โชโกะและผู้เล่นอีกคนเอาบอลไปวางไว้กลางสนามก่อนนกหวีดจะเป่าขึ้นอีกครั้ง เมื่อสิ้นเสียงนกหวีดผู้เล่นของโรนัลเดียก็เริ่มเขี่ยลูก โชโกะรีบวิ่งขึ้นไปยังข้างหน้าเพื่อหาตำแหน่ง อิซามุวิ่งมาจะตัดบอลจากกองกลางของโรนัลเดีย หากทว่าเขาพลาด ผู้เล่นคนนี้ส่งบอลไปให้ทางปีกขวา บอลไปถึงยังผู้เล่นปีกขวา ผู้เล่นคนนี้มองไปยังโชโกะที่ยืนอยู่หน้าประตู หากทว่าสิ่งที่น่าแปลกคือมีเพียงแค่หมีแพนด้าที่ประกบเขาคนเดียว แล้วยมทูมหายไปไหน เมื่อเขารู้ตัวอีกที ยมทูตตนนี้ก็ปรากฏอยู่ข้างหน้าเขาแล้ว เขาปล่อยรัศมีที่เต็มไปด้วยความน่าสะพรึงกลัว ผู้เล่นปีกขวาคนนี้ตัวสั่นไปด้วยความกลัวเมื่อเขารู้ตัวอีกทีบอลที่อยู่ที่เท้าของเขาก็โดนคาคุแย่งบอลไปแล้ว ชายคนนี้พยายามจะไล่ตามยมทูตที่สวมเสื้อเบอร์ 15 แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล คาคุรีบออกบอลไปให้อิซามุ อิซามได้บอลก่อนจะสปีดขึ้นไป เขามองไปยังทั้งริเอะและดริฟบ์ อิซามุตัดสินใจออกบอลไปยัง ริเอะ
บอลนั้นเลียดไปกับพื้นหญ้าก่อนจะเข้ามาอยู่ในเท้าของริเอะ เมื่อเธอรู้ตัวเฮอร์คิวเรี่ยนก็อยู่ข้างหน้าเธอแล้ว เธอตัดสินใจแตะบอลลอดขาของวัวตัวนี้ก่อนจะวิ่งหลบไป เธอหลุดเข้าไปดวลตัวต่อกับโคโนเอะอีกครั้ง ริเอะมองไปที่ตาข่ายที่อยู่ ก่อนที่เธอจะมองไปที่ดริฟบ์ที่รอรับบอลจากเธออยู่ ริเอะออกบอลออกจากเท้าของเธอ หากทว่าลูกบอลนั้นไม่ได้ลอยไปยังตาข่ายแต่มันกลับลอยไปยังดริฟบ์ เมื่อดริฟบ์ได้บอล มันก็ออกแรงเลี้ยงลูกเข้าประตูที่โล่งๆ เพราะโคโนเอะนั้นก็ไม่คิดว่าศูนย์หน้าอีกฝ่ายจะส่ง บอลนั้นไหลผ่านข้ามเส้นไป เมื่อบอลเข้าประตูเหล่าผู้คนในสนามต่างเงียบ อาจจะเพราะความตะลึงที่ดริฟบ์เลี้ยงบอลเข้าประตูหรืออาจจะเพราะโคโนเอะที่เสียประตูแรกของเธอแล้ว หากทว่าหลังจากความเงียบก็เริ่มมีเสียงเฮขึ้นมา ดูเหมือนนี่จะเป็นสัญญาณว่าสิ่งที่พวกเขาทำนับเป็นประตู ดริฟบ์รีบวิ่งไปที่มุมก่อนจะตะโกน
“บูชาชั้นซิ!! บูชาชั้น!! ไงเทพไหม!!”
เพื่อนร่วมทีมก็ต่างวิ่งมาร่วมฉลองกับดริฟบ์ อิซามุเหลือบไปมองที่ป้ายคะแนนที่เขียนว่า “Ronaldia 2 – 1 Ramiar” พร้อมกับตัวเลขข้างล่างที่เขียนว่า 50.18 ดูเหมือนตอนนี้ พวกเขายังเหลือเวลาอีกมากในการสร้างสิ่งมหัศจรรย์ในสนามแห่งนี้ อิซามุรีบเรียกให้ผู้เล่นทุกคนกลับไปประจำตำแหน่งของตัวเอง ผู้เล่นของทางโรนัลเดียนำลูกที่อยู่ก้มตาข่ายมาวางไว้กลางสนามอีกครั้ง ก่อนที่ผู้เล่นของโรนัลเดียจะเริ่มเขี่ยบอลอีกครั้ง เกมกลับมาเริ่มอีกครั้ง กองกลางของโรนัลเดียมองก่อนจะส่งไปให้ โชโกะ เมื่อโชโกะได้ลูก แพนเบรกัสกับคาคุรีบวิ่งมาประกบชายผมเขียวคนนี้ทันที เขามองไปยังประตู หากทว่าเขาไม่ได้เลือกจะยิงเขาเลือกจะตอกส้นกลับไป บอลนั้นไหลอย่างช้าๆไปยังกองกลางของโรนัลเดีย ผู้เล่นคนนี้ได้บอลก่อนจะจัดการส่องไกลทันที บอลนั้นลอยมาด้วยความเร็วพร้อมตรงไปยังสามเหลี่ยมมุมบนขวา หากทว่าเรกจี้กระโดดรับได้
“เตรียมบุกขึ้นไป!!” อิซามุตะโกนสั่งผู้เล่น
เรกจี้ยืนก่อนจะกระโดดพร้อมทำท่าชู้ตสามแต้ม มันเป็นท่าโยนบอลที่แปลกสำหรับโกลแต่ด้วยอะไรซักอย่าง บอลนั้นสามารถลอยมากลางสนามได้ อิซามุเอาบอลลงก่อนจะเริ่มวิ่ง เช่นเดียวกันกับสองกองหน้าที่เริ่มวิ่งนำทางไปแล้ว อิซามุวิ่งมาพร้อมกับบอล ข้างหน้าของเขามีเฮอร์คิวเรี่ยนที่วิ่งและพร้อมมองทิศทางการส่งบอล อิซามุง้างจะส่งไปให้กับริเอะ เฮอร์คิวเรี่ยนวิ่งไปบังบอล หากทว่ามันเป็นเพียงแค่การหลอกของเขาเฉยๆ อิซามุคงไม่สามารถส่งไปหาดริฟบ์ที่ได้แต่เลี้ยงบอลอย่างเดียวหรอก อิซามุวิ่งไปเองก่อนจะมองไปที่มุมซ้ายล่างของประตู ชายหนุ่มผู้สวมเบอร์ 7 ยิงไกล บอลนั้นลอยไปยังทิศทางที่เขาต้องการ แต่โคโนเอะปัดได้ หากทว่าบอลนั้นกลิ้งไปทางดริฟบ์ หุ่นสีขาวพยายามจะเลี้ยงบอลเข้าประตู แต่ผู้รักษาประตูก็ยังสามารถปัดบอลออกจากตีนตะคาบ แต่มันก็ยังไม่ปลอดภัยเพราะบอลคราวนี้ไปอยู่ที่เท้าริเอะ ริเอะจับบอลก่อนจะยิง แต่เฮอร์คิวเรี่ยนใช้ร่างกายที่ใหญ่บังลูกไว้ได้ บอลที่กระแทกแผ่นหลังของวัวตัวนี้กระเด้งกลับไปยังกองกลางของโรนัลเดีย ผู้เล่นของโรนัลเดียรีบสปีดและสวนกลับ เขารีบส่งบอลไปให้กับปีกที่ยืนรออยู่แล้ว แต่แพนเบรกัสวิ่งมาตัดลูกได้ก่อนจะถึงปีกคนนี้ กองกลางที่พึ่งส่งบอลพลาดวิ่งด้วยความหัวร้อน
แต่แพนเบรกัสเดาะบอลข้ามหัวกองกลาง มันเป็นภาพที่ไม่น่าเชื่อ แพนด้าเดาะบอลข้ามหัวคู่ต่อสู้ แพนเบรกัสรีบวิ่งก่อนจะออกแรงโยนไปให้ดริฟบ์ ดริฟบ์ได้ลูกแล้วก็หยุด เฮอร์คิวเรี่ยนเองก็หยุดและรอดูว่าหุ่นสีขาวเบอร์ 9 นี้จะทำอะไร มันน่าแปลกเพราะตามปกติ หุ่นยนต์ตัวนี้ชอบเลี้ยงบอล มันหยุดรอเฉยๆ ก่อนที่อิซามุจะวิ่งมาเอาลูกออกจากตีนตะคาบของดริฟบ์ อิซามุรีบโยนข้ามฟากไปยังริเอะ ริเอะรออยู่แล้วเธอออกแรงวอลเลย์บอลเต็มแรง บอลนั้นลอยมายังโคโนเอะ แต่เธอก็ยังเอื้อมมือปัดออกไปได้ ริเอะทำหน้าเสียดายสุดๆ โคโนเอะรีบตะครุบลูกไว้ก่อนจะเตะขึ้นไปข้างหน้า บอลนั้นลอยไปยังกลางสนาม กองกลางของโรนัลเดียโหม่งบอลไปให้กับโชโกะ โชโกะเองเมื่อได้บอลก็พิงไว้ แต่คาคุใช้เท้าแซะบอลออก มันไม่เป็นผลเพราะโชโกะใช้เท้าเขี่ยบอลลอยเข้าไปกลางอากาศก่อนที่เขาจะตีลังกาจักรยานกลางอากาศเต็มแรง บอลนั้นลอยไปยังเรกจี้ เรกจี้พุ่งไปรับไว้ โชคดีที่บอลนั้นตรงตัวกับกวางเรนเดียร์ตัวนี้ มันมองไปที่ป้ายคะแนน นาฬิกาตอนนี้ขึ้นมาแล้วว่า "80 นาที” พวกเขาต้องทำอะไรซักอย่าง
เรกจี้โยนด้วยท่าเดิม บอลนั้นก็จริง แต่คราวนี้บอลมันชนกับเพดาน บอลนั้นตกลงมา ลูกบอลกลมๆนั้นตกลงมาอยู่ที่ ปีกของโรนัลเดีย เขาทำหน้างงๆ ก่อนจะวิ่งไปด้วยความเร็ว โชโกะชูมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ส่งมาที่เขา ปีกพยักหน้าก่อนจะโยนบอลเข้าไป แต่แล้วก็มีชายคนนึงกระโดดชกบอลออกมา ผู้คนต่างสงสัยว่าเขาเป็นใคร ผู้ชกเป็นชายผมสีดำ เขามีคิ้วที่หนา และดวงตาสีดำ เขาไม่ได้พูดอะไรแต่เขารีบโยนบอลไปทางอิซามุ เมื่อบอลออกจากมือของเขา ตัวเขาก็หดกลับมาเป็นกวางเรนเดียร์เช่นเดิม อิซามุได้บอลก่อนจะวิ่งไป เขามองไปที่เฮอร์คิวเรี่ยนและประตู ริเอะชูมือให้ส่งมาที่เธอ ส่วนดริฟบ์ก็ตะโกนบอกให้ส่งบอลมาที่ตน
“ส่งหรอ...หรือจะยิงเอง” อิซามุพูดกับตัวเอง
อิซามุส่งบอลไปที่ริเอะ เฮอร์คิวเรี่ยนรีบวิ่งไปบังดริฟบ์ไว้ ริเอะมองก่อนจะเหลือเธอดวลตัวต่อตัวกับโคโนเอะ ริเอะยิงเต็มแรง โคโนเอะพุ่งไปปัด แต่ถึงเธอจะปัดได้บอลนั้นก็ลอยเข้าประตูไป ตุงตะข่าย และไล่มาทัน 2-2 ในสนามนั้นต่างคึกคักนี่คงเป็นครั้งแรกที่โรนัลเดียโดนตีเสมอ ริเอะรีบวิ่งมาก่อนจะสวมกอดอิซามุ หากทว่าเมื่อเธอรู้ตัว เธอก็ผลักอิซามุออกก่อนจะวิ่งไปด้วยความเขินอาย ชายหนุ่มผู้สวมเสื้อเบอร์ 7 หันไปก่อนจะมองที่นาฬิกา ตอนนี้ก็นาทีที่ 87 แล้ว จากที่พวกเขาไล่ตามหลัง 2 ประตู จนตอนนี้พวกเขาไล่ทันและพวกเขาก็มีสิทธิจะชนะแล้ว โชโกะเอาบอลวางไว้ตรงกลาง ตอนนี้สนามก็เต็มไปด้วยความคึกคัก เหล่าแฟนๆคงไม่คิดว่าทีมที่พึ่งเข้าร่วมการแข่งขันนี้จะสามารถสู้ได้สูสีกับทีมแชมป์เก่า นกหวีดเปล่าเริ่มเกมดังขึ้นอีกครั้ง โชโกะได้บอลมาสิ่งที่แรกที่เขาทำไม่ใช่ การส่งและวิ่งขึ้นไปอย่างที่เคย เขาส่งบอลกลับหลังไปให้กับเฮอร์คิวเรี่ยนที่ยืนรอลูกอยู่ เมื่อมันได้บอลนั้น มันมองก่อนจะตัดสินใจยิงทันที บอลนั้นลอยจากครึ่งสนามด้วยความเร็วสูง เรกจี้พยายามจะกระโดดปัดด้วยร่างคนแล้ว แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล บอลนั้นตุงตะข่ายเข้าไปทำให้ทีมโรนัลเดียแซงเป็น 3-2 และเมื่อบอลเข้าไปนั้นกรรมการก็เป่านกหวีดจบการแข่งขันทันที
Full Time
Ronaldia 3 – 2 Ramiar
เหล่าผู้เล่นของโรนัลเดียต่างโห่ร้องด้วยความดีใจ ส่วนผู้เล่นของเรเมียร์ก็ได้แต่นั่งเซ็ง อิซามุนั่งยองๆก่อนจะก้มหน้าก้มมองพื้นหญ้า อีกนิดเดียวแล้วแท้ๆ ในขณะที่เขาก้มอยู่นั้น เขาก็ได้ยินเสียงใครบางคนเดินมา และนั่นก็คือมิเนอร์ว่า อิซามุแหงนหน้ามองเธอ พร้อมกับเอ่ยขอโทษ เธอยิ้มให้พลางส่ายหน้า และตอบกลับอิซามุ
“ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ ชั้นผิดเองที่ดึงคุณมาในวันสุดท้าย ถ้าชั้นดึงตัวคุณมาเร็วกว่านี้น่าจะดีกว่านี้”
“ชั้นแอบเสียดายนะที่เราแพ้ ทั้งที่ๆแผนส่งบอลไปที่ว่างและแผนยิงให้โคโนเอะเหนื่อยได้ผล” มิเนอร์ว่าพูดต่อ
อิซามุยิ้มแห้งๆ เขาลุกขึ้นมาจากพื้นหญ้า ในขณะที่เขาลุกขึ้นมาเขาก็ได้ยินเสียงปรบมือจากเหล่าแฟนๆ พร้อมกับคำตะโกนชื่นชมมากมาย เหล่าผู้เล่นของโรนัลเดียต่างเข้ามาขอจับมือกับทางผู้เล่นของทางเรเมียร์ ก่อนที่ทั้งสองทีมจะแยกย้ายกันไปคนละเส้นทาง
หลังจากที่เกมฟุตบอลนี้จบลง อิซามุกับเรเมียร์ก็ต่างเดินทางกลับไปยังโลกมนุษย์ และหลังจากนั้นมิเนอร์ว่าก็ได้รายงานให้พวกเขาฟังว่าทีมโรนัลเดียชนะการแข่งขันครั้งนี้ มันเป็นเรื่องไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่หรอกที่พวกเขาชนะ ด้วยทักษะการเล่นที่มากขนาดนี้ตำแหน่งอันดับ 1 ก็ไม่ใช่เรื่องยาก แต่ที่น่าสนใจคือหลังจากนั้นพวกเขา “ไม่เสียประตู” อีกเลย หลังจากที่พวกเขาได้เป็นแชมป์นั้น เหล่าผู้สื่อข่าวก็ตรงไปยัง โคโนเอะพร้อมกับถามว่า “ตลอดการแข่งขันนี้มาใครเป็นทีมที่เล่นยากที่สุด” เธอยิ้มให้กับผู้สื่อข่าวก่อนจะตอบ
“ทีมจากเมืองเรเมียร์ค่ะ เพราะเป็นทีมเดียวที่สามารถยิงประตูพวกเราได้ ถ้าหากเราดวงไม่ดี เราคงไม่เป็นแชมป์หรอกค่ะ”
และนั่นคือสิ่งที่เธอพูด แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญอีกแล้ว เพราะตอนนี้การแข่งขันครั้งแรกในอาณาจักรโร้ดเดเลียของพวกเขาจบลงด้วยความ “ปราชัย”
