เฟรดเดินเข้าไปในห้องลับของ คาซูมะคอปเปอร์เรชั่น ในห้องนั้นมืดสนิท เขาเปิดไฟขึ้นมาทำให้เขาเกิดอาการช็อคสุดขีด เมื่อสิ่งที่เขาเห็นบนเบื้องหน้าของเขา มัน เขาพบกับชายในหน้ากากเสือจากั้วกำลังมองมาที่เขา เขาตกใจมากก่อนจะถามชายคนนั้นไป..
“แกเป็นใคร!??!!!!” เฟรดถามชายคนนั้นไป
“แกไม่ต้องรู้หรอกว่าชั้นเป็นใคร รู้แต่ในตอนนี้แกกับชั้น! มีเป้าหมายเดียวกัน.. แล้วถ้านายจะทำตอนนี้ไม่ดีแน่… เจ้าแก่ฮิเดโตะมันจะจับแกได้…” ชายในหน้ากากเสือพูดออกมาทำให้เฟรดชะงักก่อนที่เขาจะตั้งสติแล้วถามชายหน้ากากเสือต่อ
“นาย.. เป็นใคร?” เฟรดถามชายคนนั้น
“ชั้น เซบาสเตียน.. แห่งโลกอนาคต.. ชั้นมาที่นี่เพื่อยึดคาซูมะคอปเปอร์เรชั่นเหมือนนาย…” เซบาสเตียนชายในหน้ากากเสืออ้างว่าตัวเองมาจากโลกอนาคตทำให้เฟรดถึงกับอึ้งกิ่มกี่กันเลยทีเดียว…
“ชั้นไม่รู้หรอกนะ… ว่าแกมาจากไหนกันแน่..” เฟรดยังไม่ทันพูดจบ
“ชั้นมีแผน.. เพียงแต่แกร่วมมือกับชั้น….” เซบาสเตียนใช้สายตาเสือมองหน้ากับเฟรดก่อนทั้งคู่จะมองกัน
“แล้วเจอกัน เฟรดเดอร์ริก โครฟ!” ชายคนนั้นโยนระเบิดควันลงพื้นก่อนที่ควันจะหายไปพร้อมกับเขา เฟรดถึงกับอึ้งว่าชายหน้าเสือยังรู้จักเขาอีก ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องลับล้มเลิกแผนการตามเซบาสเตียนหน้ากากเสือ…
ในห้องล็อคเกอร์ของชุน หรือ คาคาลอส ในตอนนี้เขากำลังนั่งนิ่งไม่ทำอะไรทั้งนั้น ภาพในหัวของเขาตอนนี้มีแต่การตายของเพื่อนรักของเขาโยกิริในหัวเต็มไปหมด ชุนได้แต่นั่งกำหมัดแน่น หลังจากวันนั้นเขาดูเงียบผิดปกติของคาคาลอสที่ทุกคนเคยรู้จัก .. ชุนลุกขึ้นมาก่อนจะเดินออกจากห้องล็อคเกอร์ของเขา ออกมาพบโลกที่เขาจะต้องฝ่าฟันกับเหล่านักสู้ที่ยังเหลืออีกถึง 7 คน เขาเดินไปซ้อมในล็อคของตัวเองโดยไม่สนใจสายตาของคนที่มองเขาในตอนนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว..ชุนมองไปที่กระสอบทราย ก่อนที่เขาจะตั้งท่าแล้วต่อยเข้าไปที่กระสอบทราย แรงหมัดของชุนทำให้กระสอบทรายพุ่งกระจายออก! ชุนเอาหัวโขกพื้นของตัวเองก่อนที่จะร้องไห้อย่างไม่อายใครเลย!!
“โย.. กิ.. ริ..” ชุนพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นน้ำตาของเขายังไหลออกมาโดยที่นักสุ้คนอื่นก็ยังไม่สามารถจะไปช่วยเยียวยาได้
ปั้ง!!!
เสียงปิดประตูดังขึ้นทุกสายตาของนักสู้ทุกคน ยกเว้นชุนที่กำลังโอดครวญกับการเสียเพื่อนของเขาไป ทุกคนหันไปดูพบกับฮิเดโตะ คาซูมะ เจ้าของบริษัท เทพแห่งการต่อสู้เดินเข้ามา ทางไคโตะมองคาซูมะด้วยสายตาที่เพ่งเล็งด้วยความแค้นเคือง!! ฮิเดโตะไม่ได้มองไคโตะก่อนจะเดินไปหาชุนที่กำลังเจ็บใจกับการที่เขาต้องเสียเพื่อนไปด้วยน้ำมือของเขา…
“ชุน ชั้นรู้ว่าแกรู้สึกยังไง.. ชั้นเข้าใจดี..” ฮิเดโตะพูดชุนหันหน้ามามองฮิเดโตะ
“การเสียเพื่อนมันเป็นอะไรที่เลวร้ายมาก.. ชั้นก็เคยเป็นแบบนาย.. นายลองคิดดูนะ ชุน เจ้านั่นคงรู้สึกผิดมากที่ต้องทำให้คนอย่างนาย ต้องมานั่งร้องไห้อยู่แบบนี้ใช่ไหม?” ฮิเดโตะพูดแต่ทางชุนก็ยังไม่ตอบอะไรทั้งนั้น
“ลุกขึ้นมาสิชุน..” ชุนลุกขึ้นมาก่อนที่ฮิเดโตะจะตบบ่าของชุน “นายมาที่นี่นายมาเพื่อต่อสู้ ชุน คราบของ คาคาลอส มันหายไปไหนกัน? คาคาลอสผู้ไร้ความปราณี คาคาลอสสุดยอดนักสู้แห่งโลกใต้ดิน หายไปไหนกัน? โยกิริคงไม่อยากให้นายเป็นหมาหัวเน่าแบบนี้แน่ เชื่อชั้น ชุน ไม่สิ! คาคาลอส” ชุนกล้มหน้าลงก่อนที่จะหันหน้ามาแล้วยิ้มให้ฮิเดโตะด้วยแววตาดวงเดิม แววตาของคาคาลอสคนเดิม
“ได้เลย ไอ้แก่! ชันจะไม่ทำให้แกผิดหวัง!!!” คาคาลอสพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แต่ไม่รู้ว่าในใจคิดอะไรอยู่ แต่ว่าการพูดของฮิเดโตะจะช่วยกระตุ้นตัวของเขาขึ้นมา ฮิเดโตะยิ้มก่อนที่จะเดินกลับไป โดยมีไคโตะมองด้วยสายตาที่แปลกใจกับการกระทำของฮิเดโตะ..
“พวกแกทุกคน!! พรุ่งนี้ชั้นจะบอกให้นะ!! ต่อให้พวกแกจะเป็นใคร ชั้นคนนี้จะล้มพวกแกให้จมเท้าของชั้น!!! ฮ่า ๆๆๆ” คาคาลอสพูดออกมาด้วยความสะใจก่อนที่จะเตะกระสอบทรายอีกอันแตกกระจุยกันเลยทีเดียว แล้วทุกคนก็ซ้อมตามปกติ..
เวลาประมาณสิบสองนาฬิกา ณ โรงอาหาร
ไคโตะกับคริสติน่าเดินถืออาหารของตัวเองมาก่อนจะนั่งกันคนละทาง ตรงข้ามกัน ทั้งคู่นั่งลงก่อนจะเริ่มลงมือกินข้าว ผ่านไปสักพักไคโตะเริ่มพูดออกมาว่า
“ไม่คิดเลยนะว่าตาแก่นั่นจะเป็นคนแบบนี้…” ไคโตะพูดพร้อมตักอาหารเข้าปากทางคริสติน่ามองมาก่อนจะเริ่มสงสัย
“นายหมายถึงใครกัน?” คริสติน่าถามไคโตะต่อ
“ก็ตาแก่เจ้าของบริษัทนี่ไง…” ไคโตะพูดก่อนจะมีสีหน้าที่หงุดหงิดก่อนจะเริ่มกัน
“ถ้านายหมายถึงคุณฮิเดโตะนะ ไคโตะ อยากจะบอกว่า คุณฮิเดโตะไม่ใช่คนเลวร้ายอย่างที่นายว่าเลยสักนิด” คริสติน่ากำลังจะพูดต่อแต่ไคโตะพูดสวนขึ้น
“แล้วตาแก่นั่นจะจับแม่ผมมาทำไม?” ไคโตะถามด้วยความเครียด
“ฟังก่อนนะไคโตะ คุณฮิเดโตะหนะเขาเป็นคนที่มีเหตุผลนะ ที่เขาต้องจับแม่ของเธออาจจะมีเหตุผลอะไรบางอย่างก็ได้นะ..” คริสติน่พูดก่อนที่จะมองไคโตะที่กินข้าวด้วยสีหน้าเคร่งเครียดก่อนเขาจะกลืนอาหารแล้วเริ่มพูดขึ้นมา
“พ่อหนะหรอ?” ไคโตะพูดทำให้คริสติน่างง แต่ยังไม่ได้ถามก็มีเสียง ผิวปากดังมาทางโต๊ะของพวกเขา พวกเขาหันไปพบกับกอร์ลี่ย์ บัสเตอร์
“วี้ด วิ้ววววว~~~~” กอร์ลี่ย์ บัสเตอร์ลุกขึ้นมาที่โต๊ะของไคโตะ ก่อนจะทำมือเหมือนเป็นคู่กันแต่ว่าสีหน้าของไคโตะดูไม่เล่นด้วย
“ไม่เอาน่ากอร์ลี่ย์” คริสติน่าบอกกับกอร์ลี่ย์ แต่ว่ากอร์ลี่ย์ก็ยังไม่หยุด
“แหม่ แซวคู่รักไม่ได้หรอ??” กอร์ลี่ย์ยังกวนไม่เลิก ทำให้ไคโตะลุกขึ้นมาผลักกอร์ลี่ย์เลย!!
“กุเพื่อนเล่นมึงหรอ?” ไคโตะพูดออกไปด้วย ทำให้กอร์ลี่ย์ถึงกับ งง เลย ทุกคนมองมาทางไคโตะ ที่กำลังจะทำร้ายกอร์ลี่ย์ แต่ว่าคริสติน่าเข้ามาห้ามไว้!!
“หยุดนะ ไคโตะ เขาแค่เล่นหนะ!!” คริสติน่าดึงมือของไคโตะไว้… กอร์ลี่ย์ลุกขึ้นมาพร้อมเอามือปาดปากของตัวเองเห็นเลือดของตัวเอง เขามองมาที่ไคโตะก่อนจะยิ้มแล้วพูดกับไคโตะ
“หมัดหนักนะไอ้หนูหวังว่าจะได้เจอกัน” กอร์ลี่ย์เดินกลับไปปล่อยให้ไคโตะมองก่อนจะเข้าไปกินข้าว ทางสตีฟรีบวิ่งเข้ามาในห้องอาหารเข้ามาหาไคโตะ
“นายใจเย็นสิ ไคโตะ!! อย่าหัวร้อนแบบนี้สิ!!” สตีฟเข้ามาพูดกับไคโตะ
“ก็มันมายั่วชั้นนี่นา!!” ไคโตะพูดก่อนจะผลักสตีฟออกแล้วเดินออกจากห้องอาหารไปเลย สตีฟกับคริสติน่ามองหน้ากันก่อนจะส่ายหัว
“เด็กเดี๋ยวนี้มันหัวร้อนเว้ยยยยย ใช่ไหมไอ้ฮีโร่กอร์ลี่ย์” คาคาลอสลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจ ก่อนจะเดินออกจากห้องอาหารเหมือนกัน กอร์ลี่ย์ยิ้มแต่ก็ไม่ได้อะไร แล้วก็เหลือพวกที่ไม่ได้ยุ่งอะไรในห้องอาหาร
มาทางข้างนอกไคโตะเดินด้วยความเครียดเพราะเขากำลังหัวเสียแบบสุด ๆ ก่อนจะเดินชนกับเฟรด ทั้งคู่หันมามองกันก่อนเฟรดจะพูดด้วยสีหน้าที่เหยียดหยาม
“เดินระวังหน่อยพวกนักสู้… เดี๋ยวเกาะชั้นจะเปลื้อนเหงื่อ” เฟรดพูดก่อนจะปัดฝุ่นออกแล้วเดินไป
ไคโตะส่ายหัวก่อนจะเดินเข้าไปที่ห้องล็อคเกอร์ของตัวเอง เขาเปิดไฟขึ้นมามีสิ่งบางอย่างพุ่งเข้ามาโจมตีเขาอย่างรวดเร็ว แต่ว่าไคโตะไหวตัวทัน!! เขาหันไปพบกับเครซเซลล่า!!
“คุณมาทำอะไรที่นี่????” ไคโตะถามกับเครซเซลล่าไป
“ก็แค่ว่างอยากจะลองสู้กับขวัญใจมหาชนอย่างแกดูไง!!” เครลพูดจบก่อนจะพุ่งเข้าไปยันหน้าของไคโตะเข้าไปเต็ม ๆ!!!
“หนอย… แก!!!!” ไคโตะลุกขึ้นมาก่อนจะพุ่งเข้าไปต่อยหน้าของเครล แต่เครลหลบได้ก่อนจะม้วนตัวเตะหน้าของไคโตะเล่นเอาไคโตะตัวหมุนเลย
ไคโตะลุกขึ้นมาเครลวิ่งเข้ามาแต่ว่าไคโตะหลบได้ก่อนจะถีบเข้าไปที่หน้าของเครล แต่เครลม้วนตัวตีลังกาหลบไปได้!! เครลได้หลักก่อนจะวิ่งเข้ามาแต่ว่าไคโตะม้วนตัวถีบขาของทั้งคู่ประสานกัน!!! แต่ว่าไคโตะมีแรงกว่าทำให้เครลปลิวออกไปชนกำแพง!!! ไคโตะพุ่งเข้าไปเตะท้องของเครลเข้าไปเต็ม ๆ!!! เครลจุก!!! ไคโตะผลักตัวของเครลออกไปหลังชนกับประตู ไคโตะกระโดดเข้าไปถีบใส่เครล จนปลิวออกไปพร้อมกับประตูเล่นเอาซะคนละแวกนั้นถึงกับตกใจเลย!! ไคโตะเดินออกจากห้องด้วยความหัวเสียปล่อยให้เครลนอนเจ็บก่อนจะลุกขึ้นมาด้วยความแค้นแต่ว่าเธอก็ไม่ได้เข้าไปโจมตีไคโตะต่อ ก่อนจะมีคนเข้ามาดูอาการของเธอ..
ณ ห้องขังของ ไอ ทานากะ
มีผู้ดูแลเดินเข้าไปในห้องของเธอ เขาตกใจมาก เพราะสิ่งที่เขาเห็นเบื้องหน้านั้น เขาไม่พบกับไอ ทานากะ เขาจึงไปตามฮิเดโตะเข้าไป ฮิเดโตะรีบวิ่งเข้าไปดูไม่เห็นอะไรเลย พบกับห้องที่ว่างเปล่าไม่รู้เลยว่าไอ หนีออกไปทางไหนกันแน่ ฮิเดโตะถอนหายใจก่อนที่จะบ่นพึมพำ
“ชั้นพลาดเองหละ ที่ขังเธอแบบนี้…” ฮิเดโตะพูดพลางถอนหายใจไปด้วย
“ทำไมคุณไอ เธอถึงหนีไปได้เหรอครับ? คุณฮิเดโตะ” ผู้ดูแลถามกับฮิเดโตะ
“นายไม่ต้องรู้หรอก… มันเป็นสิ่งที่ครุ่นใหม่อย่างนายไม่ควรรู้” ฮิเดโตะเดินกลับไป ปล่อยให้ผู้ดูแลยืน งง ก่อนจะปิดประตูห้องแล้วไปทำงานต่อ…
กริ้ง ๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ของสตีฟดังขึ้น…
“ฮัลโหล… สตีฟพูดครับ” สตีฟพูด
“ฮะฮ่า ไง ไม่ได้ยินเสียงแกนานแล้วนะ สตีฟ ไมเคิล…” เสียงของชายลึกลับกำลังพุดกับสตีฟ
“แกเป็นใคร!!!!?!!!!!” สตีฟถามไปด้วยความสงสัย…
“ฝากไคโตะด้วยนะ เจ้านั่นมันยังโตได้อีก… เมื่อถึงเวลาชั้นจะไปทวงของชั้นคืนเอง…” สิ้นเสียงเขาก็ตัดสายทิ้ง สตีฟวางสายทิ้งก่อนสีหน้าของเขาจะเปลี่ยนไปเป้นเครียดก่อนเขาจะพูดเบา ๆ ว่า
“คาบูโตะ…”
ณ สนามโกลเด้น ฟิส
“สวัสดีทุกคนทางบ้าน และในสนาม พบกับโกลเด้น ฟิส ในรอบแปดคน!!!! หลังจากพวกเราผ่านวันที่หฤโหดในวันแรกเมื่อสัปดาห์ก่อนได้” เสียงผู้ประกาศของโกลเด้น ฟิส พูดออกมาตอนนี้สนามคนคับคั่งเต็มไปหมด… ทางบ้านก็มีคนให้ความสนใจกับการต่อสู้ในวันนี้มา
“แล้ววันนี้เราจะมาทำความรู้จักกับนักสู้ทั้งแปดคน ที่เหลือกันได้เลยครับ!!!!”
“มาที่คนแรก!! รูบี้!!! คุณแม่ยังสาว ในวันแรกเธอชนะนาเดีย เวโรน่าไปได้อย่างง่ายดาย พบกับเธอได้เลย” รูบีเดินออกมาได้รับเสียงเฮก่อนที่จะเดินออกมาทักทายกับคนดู
“คนที่สอง สาวสวยจากแดนกระทิงดุ!!! คริสติน่า ตอเรส!!!” เสียงหนุ่ม ๆ ตะโกนดังกันเลยทีเดียว เธอเดินออกมาด้วยความยั่วยวนมาก
“คนที่สาม!! ฮีโร่ขวัญใจคุณหนู!! กอร์ลี่ย์ บัสเตอร์” กอร์ลี่ย์เดินออกมาท่ามกลางเสียงเด็กดังทั่วสนามเลย กอร์ลี่ย์เบ่งท่าโชว์ความเท่ให้กับเด็ก ๆ
“คนที่สี่แอนนาเบล ดราโก้!!!” แอนนาเบลเดินออกมาท่ามกลางเสียงเฮโดยไม่มีพิธีรีตรองอะไรทั้งสิ้น
“คนที่ห้าเครซเซลล่า!!!” เครซเซลล่าเดินออกมาท่ามกลางความเงียบเธอไม่สนอะไรทั้งนั้น เพราะว่าเธออาจจะไม่ได้โชว์ฝีมืออะไรมากในวันแรก แถมคนยังรู้เรื่องที่เธอเจอไคโตะเล่นไม่เป็นท่าในข่าวอีก
“คนที่หก เคลลี่ เวโรน่า!!!!!!” เคลลี่เดินออกมาท่ามกลางเสียงเฮของหนุ่ม ๆ เธอเดินมามองหน้ากับรูบี้ก่อนจะเดินไปประจำที่
“คนที่เจ็ด ขวัญใจคนดู ผู้ชนะอาจารย์เพลงดาบชิออน!!! เขาคือ ไคโตะ ทานากะ!!!!” ไคโตะเดินออกมาท่ามกลางเสียงเฮของคนดูดังไปทั่วฮอลแต่ไคโตะเดินอย่างหัวเสียเข้าไปประจำที่
“คนสุดท้าย!!! เทพใต้ดิน สุดยอดนักสู้ คาคาลอส!!!” คาคาลอสเดินชูมือขึ้นท่ามกลางเสียงเชียร์ที่ดังไปกว่าเพื่อน!!!! เขาเดินมาประจำที่ก่อนจะมองไคโตะด้วยสายตาที่ออกแนว กวน ๆ
“เอาหละครับ ครบแล้วสำหรับนักสู้ของพวกเรา!!! แล้ววันแรกเราก็ต้องไว้อาลัยกับนักสู้ที่จากโลกนี้ไปแล้วนั่นก็คือ โยกิริ พวกเรามายืนไว้อาลัยพร้อมกันครับ” นักสู้คนดูทุกคนแม้แต่ที่นั่ง VIP ของระดับสูงรวมถึงฮิเดโตะก็ยืนไว้อาลัยเป็นเวลา 1 นาทีก่อนที่จะนั่งลง
“เอาหละครับแมทต์แรกของวันนี้!!! เป็นการเจอกันระหว่าง !!!! เคลลี่ เวโรน่า พบกับ รูบี้!!!!” อะไรมันจะเหมาะเหม็งขนาดนี้ รูบี้ เจอ เคลลี่ ในวันแรก รูบี้ก็สามารถชนะน้องสาวของเธอได้
ทั้งคู่เดินเข้าสนามไป นาเดียที่มองหน้าพี่ของเธอและรูบี้ด้วยความเกลียดชังอยู่ข้างบน ก่อนจะรูบี้กับเคลลี่ก็เดินเข้ามาประชันหน้ากัน ก่อนที่กรรมการจะเช็คความพร้อมแล้ว
“แก๊ง ๆ”
To be continue
![[Head] Deadzone](https://2img.net/i/itest/ranks/stars/stars1.gif "[Head] Deadzone")
