Golden Goal : Episode IV

บอลมาถึงกองกลาง ก่อนจะส่งให้ไคโตะ… ทางไคโตะส่งบอลตัดไลน์กองหลังมาตรงกลาง… ก่อนที่ทางเท็นมะจะวิ่งมาจากไหนไม่รู้! โฉบเข้ามาเอาบอลได้อย่างน่าเหลือเชื่อ … ผ่านแนวปราการณ์เหล็กของทีม อย่าง ซานาดะ แล้ว อากิโตะมาได้..!! ก่อนที่ทาง ผู้รักษาประตูจะวิ่งออกมา… ทางเท็นมะแตะหลบผู้รักษาประตูไปทางขวา ของผู้รักษาประตู… ก่อนที่บอลจะไหลไปที่หน้าประตู….




แล้ว……





ไม่ได้! ทาง อากิโตะ เซย์อิจิเข้ามาสกัดบอลไปได้! ทำให้บอลลูกนั้นไม่ข้ามเส้นประตู ก่อนที่ทาง ซานาดะ เซย์อิจิ หรือคู่ฝาแฝดของเขาจะเข้ามาเคลียร์บอลออกข้างไปได้ เกือบไปแล้วสำหรับเท็นมะ! ทางไคโตะที่ดูการวิ่งหาช่องและความคิดสร้างสรรค์ในการยิงประตูของเท็นมะ ถึงมันจะยังไม่ใช่ประตู แต่ก็ทำให้รอยยิ้มของไคโตะยิ้มขึ้นมา ทางบุนตะเข้ามาตบไหล่ของไคโตะก่อนที่พูดขึ้นมา “นี่สินะ กองหน้าที่นายถามหาอยู่..” ทางไคโตะหันหน้ามาทางบุนตะยิ้มที่มุมปากก่อนจะตบไหล่แล้ววิ่งไปเล่นบอลต่อ... ทางทาคาโอะ ฮิโรชิ เข้าไปจับบอลขึ้นมาทุ่มเล่นบอล

“นี่! เธอคิดว่าการเคลื่อนที่ของเพื่อนเธอเมื่อกี้เป็นยังไงบ้างหรอ? ผู้ช่วย” คุณครูโอรุกิ หันหน้าไปถามกับซาโอริ ก่อนที่ทางซาโอริจะพูดขึ้นมา “ใช่ค่ะ เมื่อกี้เป็นการเคลื่อนที่ที่ยอดเยี่ยมสำหรับกองหน้า นี่หละค่ะ คุณสมบัติของกองหน้าทุกคนที่ควรจะมี ลูกส่งของคุณไคโตะที่ว่าเยี่ยมแล้ว แต่การเคลื่อนที่ของเท็นมะ อยู่ในขั้นที่ต้องบอกว่าเยี่ยมกว่า .. ที่สำหรับรับลูกส่งแบบนั้นได้” ทางซาโอริพูดขึ้นมา แต่ว่าทางครูโอรุกิ ไม่พูดอะไรก่อนจะยิ้มแล้วดูแมทต์ที่กำลังดำเนินอยู่!

ตอนนี้ทางทีมขาวได้บุกทีมแดงอย่างหนักเพื่อหวังทวงประตูคืนมาให้ได้! บอลมาอยู่ที่ ฮิโรชิ ส่งคืนไปให้กับทาคุก่อนจะส่งบอลไปให้กับ อุโอเนะ โยชิฮิโตะ ตอนนี้ทางอุเอโนะพาบอลขึ้นมาทางซ้าย .. ตอนนี้เขาต้องดวลกับชินจิ โคบายาชิ ทางอุเอโนะ กับ ชินจิตอนนี้กำลังเผชิญหน้ากันอยู่ ทางอุโอโนะยังยึกยักๆ แต่ว่าทางชินจิยังไม่หลงทาง ก่อนทางอุเอโนะจะคลึงบอลแล้วตอกส้นให้กับ ทาคุ ที่วิ่งสอดโอเวอร์แลปขึ้นมา ทางทาคุไม่รอช้าเปิดบอลจากกาบซ้ายเข้ามา ทางเท็นมะที่เป็นกองหน้ากำลังวิ่งเข้าไปกระโดดโหม่ง แต่ว่าทางแฝดเซย์อิจิ ประกบเขาไว้แน่นไม่ยอมให้ผ่านไปง่าย ๆ ทางซานาดะเทคตัวขึ้นโหม่งออกไปได้ก่อนที่บอลจะถึงหัวของเท็นมะไปแบบฉิวเฉียด! แต่ว่าบอลลูกนั้นตกไปอยู่ที่เท้าของไคโตะ! ถึงกับเป็นฝันร้ายของกองหลังเมื่อไคโตะได้บอลที่หน้าปากประตู

“ผมไม่ให้คุณได้ทำอะไรง่ายๆหรอกน่า!”

เสียงดังมาจากด้านหลังของไคโตะ เป็นเสียงของอิชิมารุ ยูได ที่วิ่งมาสไลด์.. แต่ว่าทางไคโตะกระดกบอลขึ้นแล้วกระโดดข้ามขาของยูไดได้อย่างสุดยอด แต่ว่าการเข้าสกัดของยูไดจังหวะนี้ก็ทำให้พื้นที่เล่นบอลของไคโตะ น้อยลงเช่นกันทางอากิโตะวิ่งเข้ามาตัดบอลได้ ก่อนจะวางบอลไปทางขวาให้คามิโอะ แต่ว่าบอลลูกนั้นยังไม่ถึงคามิโอะทางฮิโรชิเข้ามากระโดดโหม่งสกัดออกไปได้ก่อน “เยี่ยมมากเลยรุ่นพี่ฮิโรชิ!” ทางซาโอโตะเมะพูดพร้อมชูนิ้วโป้งให้ ทางฮิโรชิหันหน้ามาชูนิ้วโป้งให้เช่นกัน ทางทีมแดงจะได้ลูกทุ่มทางชินจิเข้ามาจับลูกบอลขึ้นมาก่อนจะทุ่มไปให้กับ อารากิ บุนตะทางบุนตะกะดกบอลข้ามหัวทางฮิโรชิ ก่อนจะพิลตัวมาแล้วเตะบอลมาให้กับคามิโอะที่วิ่งสอดขึ้นมา แต่ว่าทางซาโอโตเมะเข้ามากระโดดโหม่งบอลทางริมเส้นเลย เป็นการอ่านเกมส์ที่ขาด และ กล้าเล่น ของซาโอโตเมะ แต่ว่าทางคามิโอะรีบหยิบบอลขึ้นมาทุ่มให้กับบุนตะที่วิ่งสอดขึ้นมาทาง! ทางบุนตะยังพลิกตัวไม่ได้ อัตสึโตะยังบังไว้อยู่ แล้วแทบไม่เหลือช่องให้ส่งเลย!

ทางบุนตะหันหน้าไปเห็นยูไดที่วิ่งขึ้นมา ทางบุนตะแตะบอลออกแล้วส่งกลับคืนไปหากับยูได ก่อนที่ทางยูไดจะวิ่งมาวองเล่ย์ที่บริเวณหัวกะโหลกด้วยซ้าย! บอลพุ่งแทยงกำลังจะเสียบเสา แต่ว่า! ทางซาโอโตเมะก็เข้ามาปัดบอลได้อย่างฉิวเฉียด ก่อนที่เขาจะล้มลงไป ทางกองหน้าของทีมแดงจะวิ่งเข้ามาซ้ำ แต่เขาก็ไปตะครุบบอลได้อย่างรวดเร็ว! ก่อนจะลุกขึ้นมาโยนบอลไปให้กับฮิโรชิ ก่อนจะทำชิ่งหนึ่งสองกับเพื่อน แล้วโยนไปให้กับอุเอโนะ ทางอุเอโนะเข้ามากระโดดโหม่งบอลไปให้กับไคโตะ ก่อนทางไคโตะจะพักอกพักบอลก่อนจะเปิดบอลด้วยข้างเท้าด้านนอก บอลโค้งเข้ามาทางยูไดที่วิ่งเข้าฮอส! บอลโดนปลายเกือกรองเท้าสตั๊ดของเท็นมะ จะที่บอละพุ่งผ่านมือผู้รักษาประตู!

แต่เหมือนโชคชะตะจะเล่นตลกกับเท็นมะ เพราะบอลลูกนั้นไปโดนเสาเด้งผ่านหน้าประตูไป! ก่อนที่ทางชินจิ โคบายาชิจะเข้ามาสกัดออกไป.. แต่ว่าบอลลูกนั้นไม่ดีพอเพราะว่าทางบอลมาทางอุเอโนะ เหมือนตั้งบอลให้กับอุเอโนะเปิดบอลเข้ามาทาง ไคโตะวิ่งสอดขึ้นมาตัดหน้าของอากิโตะโหม่งสบัดหัว.. ก่อนบอลลูกนั้นจะย้อยเข้ามาที่ปากประตู



โกล!!!


ทำได้ทีมขาวสามารถตีเสมอได้จากการโหม่งของไคโตะ แต่เสียดายมากสำหรับเท็นมะที่พลาดโอกาศไปอย่างเฉียดฉิว เขาเกือบจะสร้างความประทับใจให้กับทุกคนได้แล้ว ทางเท็นมะที่ทำท่าเสียดายอยู่นั้น ทางไคโตะเข้ามาหาเท็นมะ ก่อนจะยื่นมือมา “ไม่ต้องเสียใจไปไอ้หนู! ครั้งหน้ามีใหม่” ทางเท็นมะจับมือของไคโตะจะวิ่งกลับไปเตรียมเล่น ทางอากิโตะยิ้มเลย

“แหม่ เจ้านั่นมันร้ายกาจจริง ๆ เจ้าไคโตะหนะ! แต่ว่าเจ้าเด็กปีหนึ่งนั้นก็เกือบทำเราเสียหน้าไปสองรอบติดแล้วน่ะ” อากิโตะพูดออกมา
“หุบปากแล้วไปเล่นซะ เราจะไม่พลาดท่าให้เจ้าเด็กปีหนึ่งนั่นและไคโตะอีก” ทางซานาดะพูดออกมา
“คร้าบ~ คุณกัปตัน!” ทางอากิดตะพูดพร้อมทำหน้าเบื่อ ๆ ก่อนจะหันไปเห็นชินจิที่หน้าเจ็บใจอยู่
“เฮ่ เจ้าชินจินั่นหนะ ปล่อยผ่านไปซะ แล้วแก้ตัวไม่ให้เสียลูกต่อไปก็พอ เคร้?” ทางอากิโตะพูดกับชินจิ ก่อนที่ชินจิจะทำอ้ำอึ้งแล้วพยักหน้าพร้อมบอลว่า “ครับ”
“เข้าใจแล้วก็ดี! งั้นทีมแดง! เราจะไม่เสียประตูต่อไปให้ทีมขาวเด็กขาด! เข้าใจไหมทุกคน!” ทางซานาดะตะโกนกระตุ้นเพื่อนร่วมทีมของตนเอง!

“โอสสสสสส!!!”


ปี๊ด ปี๊ด ปี๊ด!!

เสียงนกหวีดยาวดังขึ้น!!! มันเปิดเสียงที่คุณครูโอรุกิเป่าเพื่อแสดงว่าการซ้อมในวันนี้ได้เสร็จสิ้นลงไปแล้ว ทุกคนเดินมารวมกันทั้งทีมขาวทีมแดง คุณครูโอรุกิแสดงใบหน้าที่ยิ้มแย้มก่อนจะปรบมือให้ แล้วเขาก็เริ่มพูดขึ้นมา “เป็นการซ้อมที่ ประทับใจมากจริง ๆ ครับ”

“เอาหละ นี่ก็เป็นแค่วันแรกที่ฉันได้มาเป็นสตาฟโค้ชให้กับชมรมฟุตบอลแห่งนี้! มันเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมเลยจริง ๆ แต่มันไม่หยุดแค่นี้ เพราะเป้าหมายของเราก็คือ แชมป์อินเตอร์ไฮท์ ใช่ไหมทุกคน!”
“โอสสสสสส!!!!”
“ถ้าคิดแบบนั้นก็ดี เอาหละวันนี้จบการซ้อมเพียงเท่านี้ ขอให้ทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้านอย่างปลอดภัย!” คุณครูโอรุกิ พูดเสร็จทาง ซานาดะพูดทำความเคารพ ก่อนที่ทุกคนจะไปเก็บกระเป๋าเพื่อแยกย้ายที่เตรียมจะกลับบ้านของตนเอง

ทาง ยูได กับ เท็นมะ เดินไปที่ก๊อกน้ำ ก่อนที่ทางเท็นมะจะเปิดก็อกน้ำล้างหน้าของตนเอง.. ทางยูได ก็เช่นกัน ก่อนที่เขาจะเริ่มพูดขึ้นมา

“เฮ่ เท็นมะนายนี่มันสุดยอดไปเลยนะ!”
“ไม่หรอก…..” เท็นมะพูดออกมาด้วยสีหน้าที่เซ็ง ๆ
“อะไรของนาย ไม่ต้องมาถ่อมตัวเลยน่า! นายทำได้ดีแล้วใคร ๆ ก็เห็น การเคลื่อนที่ของนายนี่มันสุดยอดไปเลยนะเว้ยยยย!!” ยูไดพูดกับเท็นมะ
“แต่ในฐานะกองหน้า ถ้าไม่มีสกอร์ มันก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรใช่ไหมหละ..” เท็นมะบอกกลับไป
“ก็จริง! แต่ช่างมันเถอะ พรุ่งนี้!! นายก็ทำได้ดีกว่าเดิมสิ!” ยูไดบอกทางเท็นมะยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะตอบกลับไปสั้นๆ “เออ” ก่อนที่พวกเขาจะเดินไป แต่ว่าทางข้างหน้าของเขาก็ต้องเจอกับ อาคาโอะ ทาเคชิ ที่ยืนรอเท็นมะอยู่!

“นี่แกหนะ.. อย่าได้ใจไปหน่อยเลยนะ! เพราะว่ายังไงตำแหน่งกองหน้าตัวจริงก็คือฉันคนนี้!” อาคาโอะพูดพร้อมเอานิ้วโป้งชี้มาที่ตัวเอง แต่ว่าทางเท็นมะไม่ได้จะพูดอะไรก่อนจะเดินผ่านตัว ทาเคชิไป มันทำให้ทาเคซิถึงกับฉุนหนักเลยทีเดียว “นี่แกหนะ คิดจะเมินชั้นคนนี้งั้นหรอ?” ทางอาคาโอะพูดพร้อมคว้าไหล่ของเท็นมะหันมา .. ก่อนจะปล่อยหมัดเข้ามาที่หน้าของเท็นมะ ทางยูไดที่จะเข้าไปห้ามแต่คงจะเหมือนว่ามันจะไม่ทันแล้ว

“หยุดก่อนค่ะ! รุ่นพี่อาคาโอะ” เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาเพื่อให้อาคาโอะหยุดหมัด แล้วเขาก็หยุดจริง ๆ ก่อนที่ทั้งสามคนจะหันหน้าไป.. เป็นซาโอริ มิซิมะ ก่อนที่เธอจะพูดต่อออกมา
“นี่รุ่นพี่ อาคาโอะ ทำแบบนี้มันไม่ถูกต้องนะ! มาทำร้ายรุ่นน้องในชมรมแบบนี้” ซาโอริว่าให้อาคาโอะ
“ก็เจ้านี่มันยัวะฉันนี่หว่า!”
“ไม่ใช่ว่ารุ่นพี่ไปทำกร่างใส่เท็นมะก่อนหรอกหรอ?” ทางซาโอริพูดไปทำให้ทางทาเคซิ ถึงกับพูดไม่ออกกันเลยทีเดียว

“ฮึ๋ย! ฝากไว้ก่อนเถอะแก!” ทาเคซิพูดพร้อมเดินชนเท็นมะ แล้วเดินกลับไปทางยูไดเข้ามาดูอาการของเท็นมะ
“เห้ย! เท็นมะนี่แกเป็นอะไรปล่าว?” ยูไดรีบไปถามแต่ว่าทางเท็นมะปัดไหล่ของตัวเองก่อนจะพูดขึ้นมา
“ปล่าว… ฉันไม่เป็นไร” เท็นมะบอกกับยูได ก่อนที่ทางซาโอริจะเดินเข้ามาหาทั้งสอง

“เกือบไปแล้วนะ พวกเธอสองคนหนะ….” ซาโอริบอกกับทั้งคู่
“วันนี้ ฉันได้เห็นพวกเธอทั้งสองคนแล้ว สมกับราคาคุยจริง ๆ ดาวซัลโว อินเตอร์ไฮ ม.ต้น ปีก่อน กับ คีย์แมนคุมเกมส์ในแดนกลาง ของเซงาคุเนี่ย!”
“แต่ว่า พอขึ้น มัธยมปลาย อะไรๆ มันก็ไม่ง่ายเหมือนเดิมใช่ไหมล่า!?!” ทางซาโอริบอกกับทั้งสองก่อนที่พวกเขาทั้งสองจะพยักหน้า…
“นายหนะ เท็นมะ นายยังต้องแก้ไขเรื่องการเล่นบอลมากจังหวะอยู่นะ… ส่วนเจ้าหัวแดงนายหนะ ทำได้ดีแล้ว… แต่ว่าการเจอกับรุ่นพี่ไคโตะ มันยากใช่ไหมหละ?” ทางเท็นมะได้ยินก็ยิ้มที่มุมปาก ทางหัวแดงยูไดนี่ ก็พยักหน้าอีก

“เท็นมะคุงมากลับบ้านกับฉันเหมือนเดิมนะ” ทางซาโอริพูดก่อนจะคว้าแขนของเท็นมะเดินกลับไปเลย ทางยูไดได้เห็นนี่ถึงกับอิจฉาตาร้อน “เห้ย!” นี่คือเสียงที่เขาตะโกนขึ้นมา… ก่อนที่ทั้งสามจะเดินไปด้วยกัน..

-----------------------

ณ โรงเรียน มาเอะบาชิ จังหวัด กุนมะ

“โอ้ย เหนื่อยจังเลยเว้ยยย … นี่มันเวลาก็เกินเวลาแล้วนะ ทำไมเราต้องมาซ้อมอะไรตอนนี้เนี่ย ….” เสียงของคนในสนามฟุตบอลบ่นไปมา กับอากาศที่ร้อนจัด ก่อนจะมีชายคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา …

“พวกแกหนะ อย่ามัวบ่น! ถ้าพวกแกมัวบ่น เหลาะแหละ แบบนี้ … พวกแกก็ไม่มีทางไปถึงระดับประเทศหรอก !!” เสียงของชายคนหนึ่งตะโกนออกมา ทำให้คนที่นั่งอยู่นี่ถึงกับเด้งตัวขึ้นมาก่อนจะไปวิ่งรอบสนาม แต่มีคนนึงที่ยังนั่งอยู่ … ก่อนชายคนนั้นจะเดินไปหา

“นี่แกหนะ ... ทำไมไม่ไปวิ่งกับเพื่อน ๆ .!!!” ชายคนนั้นพูดใส่ไปเต็ม ก่อนที่ชายคนนั้นจะบิดขี้เกียจ ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาเป็น โอดะ จูจีโร่

“อะไรกันเนี่ย … คุณกัปตัน อาเกโบโนะ โคซึเอะ นี่มันก็ถึงเวลาแล้วนา … ผมว่าแทนที่จะมาซ้อมพรุ่งนี้อีกไม่ได้หรอเนี่ย?” โอดะพูดพร้อมบิดคอไปมา ดูท่าทางชวนบาทามาก

“นี่เป็นคำสั่ง !! ของเรา แชมป์อินเตอร์ไฮท์สองปีติด !! แล้วที่ทำอย่างนี้ … เพื่อการเป็นแชมป์สามปีติดของ มาเอะชิบะ !!!” ชายยหนุ่มหน้าเข้ม ที่ดูน่าเกรงขามพูดใส่โอดะ จูจีโร่ … แต่โอดะ เหมือนจะไม่ฟัง ก่อนจะเดินผ่านอาเกโบโนะ ออกทางประตู

“แล้วเจอกันตอนพรุ่งนี้ครับ กัปตัน ….” โอดะพูดพร้อมเดินออกจากชมรม ก่อนที่ทางคนอื่นเห็นจะประท้วงใหญ่เลย
“เฮ่ ทำไมไอ้เจ้าโอดะ มันออกไปได้ แล้วทำไมเราถึงต้องมาวิ่งรอบสนามอย่างนี้เนี่ย !!!” เสียงคนที่อยู่ในสนาม เริ่มบ่นขึ้นมา ก่อนที่อาเกโบโนะ จะหันไปตะคอกใส่อีก

“หุบปากไป เจ้าพวกปี 1 !!! วิ่งต่อไปซะ ไม่งั้นจะจับตอนให้หมดเลย !!” เมื่ออาเกโบโนะพูดทำให้เด็กปีหนึ่งคนอื่นนี่ถึงกับต้องรีบวิ่งไปเลย …. ก่อนที่เขาจะมองไปที่โอดะที่ยังเดินออกไปจากประตูของชมรมได้ไม่ไกลนัก …

-------------------------

ณ สถานีรถไฟฟ้าโตเกียว

ทั้งสามคน ยูได ซาโอริ และ เท็นมะ ทางยูไดเดินมาส่งทั้งสองด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์เท่าไหร่… ก่อนที่ทางเท็นมะ กับ ซาโอริ จะขึ้นรถไฟฟ้าเพื่อกลับไปไซตามะ ทางประตูรถไฟปิดลง เพราะว่าที่จริงแล้วต้องเป็นเท็นมะที่เดินไปส่งยูได กลับบ้าน แต่นี่กลับกลายเป็นเขาต้องมาส่งทั้งสองที่สถานีรถไฟซะเอง แถมยังอิจฉาจังหวะที่ซาโอริดึงมือของเท็นมะไปอีก ประตูรถไฟปิดลง ก่อนที่ทางซาโอริจะโบกมือลา ยูได… ทางยูไดนี่เขินเลยทีเดียว

ทางเท็นมะกับซาโอริ อยู่บนรถไฟเพื่อกลับไปไซตามะ ด้วยกัน ทางเท็นมะถอนหายใจ ก่อนที่ทางซาโอริจะหันหน้าไปถามเขา “นี่นายหนะ ยังกลุ้มใจเรื่องรุ่นพี่ทาเคซิ ใช่ไหม?” ทางเท็นมะไม่พูดอะไร ทางซาโอริเลยพูดมาอีก “เรื่องที่นายยิงประตูไม่ได้ใช่ไหม?” ทางเท็นมะพยักหน้า

“เจ้าบ้าเอ้ย! นี่มันแค่ซ้อมวันแรก… ก็บอกแล้วไงมันไม่ง่ายเหมือนเดิมแล้ว! พรุ่งนี้นายก็ทำให้ดีกว่าเดิมซี่เจ้าบ้า!” ทางซาโอริบอกกับเท็นมะ ทางเท็นมะยิ้มที่มุมปากก่อนเขาจะพูดขึ้นมา
“เธอหนะ ชอบยูไดใช่ไหม?” เท็นมะหันไปถามกับซาโอริ ทางซาโอริเงียบสักพักก่อนจะตบกะโหลกของเท็นมะ
“ฉันหนะนะ! มะ ไม่ได้ชอบเจ้าหัวแดงหื่นกามนั่นหรอก ! ทำไมหรอ หึงที่ฉันโบกมือบ๊าย บาย เขาหรอจ๊ะ?” ทางเท็นมะส่ายหน้าทำหน้าแหย ๆ
“ไม่อะ ฉันแค่อยากให้เจ้านั่นสมหวังกับความรักแบบคนปกติเขาสมหวังบ้าง ฮะฮะ” ทางเท็นมะพูดพลางหัวเราะ
“พูดแบบนี้หมายความว่าไงห๊ะ!?!” ทางซาโอริหันไปถามเท็นมะเลย
“เจ้านั่นหนะหรอ ? ตั้งแต่ ม.ต้น หละ โดนหลอกเป็นประจำ… แต่ฉันหวังว่าเธอจะไม่ใช่แบบนั้น” ทางเท็นมะบอกกับซาโอริ
“นี่นายคิดว่า ฉันชอบเจ้าบ้านั่นจริงๆหรอ !?!” ทางซาโอริถามอีก
“ก็อาจจะใช่นะ! ฮ่าๆๆ” ทางเท็นมะพูดพร้อมหัวเราะ

และแล้วก็ถึงสถานีรถไฟฟ้าไซตามะพอดี! ก่อนที่ทางประตูจะเปิดออกทางซาโอริถีบเท็นมะออกจากประตูเลย…

“เหวยยย!!! ซาโอริจัง! ทำอะไรเนี่ย!” เท็นมะหันไปถาม
“หมันไส้เฉยๆนี่หละ” ซาโอริพูดพร้อมแลบลิ้นใส่
“วันนี้อย่าลืม เวลาเดิมที่เดิม!” ซาโอริพูดพร้อมเดินกลับไปเลย ทางเท็นมะปัดฝุ่นก่อนจะเดินกลับบ้านไปเหมือนกัน..

----------------------------