ประวัติ wwe อย่างระเอียด

เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์ หรือ ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (WWE ย่อมาจาก World Wrestling Entertainment) เป็นบริษัทจำกัดมหาชนที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับกีฬาเพื่อความบันเทิง โดยที่มีธุรกิจหลักอยู่ที่การเป็นสมาคมมวยปล้ำอาชีพ ทั้งนี้ นอกจากรายได้จากการเป็นสมาคมมวยปล้ำแล้ว WWE ยังมีรายได้อื่นจากภาพยนตร์ เพลง ทรัพย์สินทางปัญญา และสินค้ามวยปล้ำอีกด้วย Vince McMahon มีฐานะเป็นเจ้าของสมาคม และยังดำรงตำแหน่งประธานกรรมการของบริษัท และ Stephanie McMahon-Levesque รองประธานกรรมการบริหารฝ่าย Creative Writing (ทีมเขียนบท). ใน WWE ตระกูลแมคแมน ถือหุ้นประมาณ 70% ในบริษัท และมีเปอร์เซนต์การออกเสียงในที่ประชุมใหญ่บริษัทถึง 96%

WWE มีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่ 1241 ถนน East Main Street ใน สแตมฟอร์ด, รัฐคอนเนตทิคัต พร้อมทั้งสำนักงานต่างประเทศใน ลอสแอนเจลิส, นิวยอร์ก, ลอนดอน และ โทรอนโต. เดิม WWE เป็นที่รู้จ้กกันในชื่อของบริษัท Titan Sports, Inc. ก่อนจะเปลี่ยนไปเป็น World Wrestling Federation, Inc. และเป็น World Wrestling Entertainment Inc. ในปัจจุบัน

ธุรกิจหลักของ WWE คือการเป็นสมาคมมวยปล้ำอาชีพที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก และยังเก็บสะสมซึ่งวีดีโอเทปมวยปล้ำของสมาคมต่างๆในอดีตซึ่งในปัจจุบันได้ล้มเลิกกิจการไปแล้ว. สมาคม WWE มีชื่อเดิมตั้งแต่ต้นว่า Capitol Wrestling Corporation (CWC) ก่อนที่จะเปลี่ยนชื่อมาเป็น World Wide Wrestling Federation (WWWF) และ World Wrestling Federation (WWF). WWE ทำการเสนอรายการมวยปล้ำผ่านทาง 4 รายการคือ RAW ทางช่อง USA Network, Friday Night SmackDown! ทาง SyFy WWE NXT และ WWE Superstars ทาง WGN America แล้วยังเป็นสมาคมที่มีเข็มขัดแชมป์โลกถึง 2 เส้นจาก 3 เส้นที่ได้รับการยอมรับโดย Pro Wrestling Illustrated (PWI) อีกด้วย

รายได้ของ WWE ในปี 2008 อยู่ที่ประมาณ 526 ล้านดอลลาร์เหรียญสหรัฐ และจำนวนกำไรสุทธิประมาณ 45.4 ล้านดอลลาร์เหรียญสหรัฐ. นับถึงเดือนสิงหาคมปี 2006 มูลค่าตลาดของสมาคมมีมากกว่า 1 พันล้านดอลลาร์เหรีญสหรัฐ ทั้งนี้ WWE ยังเป็นสมาคมมวยปล้ำที่บริษัททำการเข้าซื้อขายหุ้นในตลาดหลักทรัพย์ New York (NYSC) โดยใช้ชื่อหุ้นว่า WWE



สำนักงานใหญ่ของ wwe


ประวัติ
___________________________________________________________

จุดเริ่มต้นกับ Capitol Wrestling Corporation

Roderick James "Jess" McMahon เป็นโปรโมเตอร์มวยสากลชาวอเมริกัน ผู้ซึ่งเคยจัดการแข่งขันมวยสากลที่มีชื่อเสียงในสหรัฐอเมริกา เช่นการจัดมวยสากลคู่ระหว่าง Jess Willard and Jack Johnson ในปี 1915 เป็นต้น. เขาผู้นี้ในปี 1926 ขณะที่ทำงานเป็นโปรโมเตอร์มวยร่วมกับ Tex Rickard นั้น (ผู้ซึ่งไม่ชื่นชอบในกีฬามวยปล้ำอาชีพ และเคยต่อต้านการจัดรายการมวยปล้ำที่สนาม Madison Square Garden ตั้งแต่ปี 1939 - 1948) Jess McMahon ได้เริ่มจัดรายการมวยสากลขึ้นในสนาม Madison Square Garden ใน New York โดยที่มวยสากลแมทช์แรกที่ Jess ได้จัดการแข่งขันขึ้นร่วมกับ Rickard คือการแข่งขันชิงแชมป์ Light Heavyweight ระหว่าง Jack Delaney และ Paul Berlenbach

ในช่วงเวลานั้น ได้มีนักมวยปล้ำคนหนึ่งที่ชื่อ Joseph Raymond "Toots" Mondt ได้เริ่มจัดรายการมวยปล้ำรูปแบบใหม่ โดยตัวเขาเรียกรูปแบบนี้ว่า "Slam Bang Western Style Wrestling" เพื่อให้กีฬามวยปล้ำนั้นเป็นที่ดึงดูดต่อผู้ชมมากขึ้น โดยที่ Mondt ได้ร่วมมือกันกับแชมป์มวยปล้ำ Ed Lewis และผู้จัดการของเขา Billy Sandow สร้างสมาคมมวยปล้ำขึ้นมาสมาคมหนึ่งที่ชื่อ "Gold Dust Trio" ซึ่งสมาคมนี้ได้ทำการเชิญชวนนักมวยปล้ำมากมายหลายคนให้เข้ามาร่วมงานใน Gold Dust Trio แห่งนี้ อย่างไรก็ตาม ภายหลังจากประสบความสำเร็จพอสมควร เนื่องจากมีปัญหาความขัดแย้งกันในสมาคม ในที่สุด Gold Dust Trio ก็ต้องล้มเลิกกิจการไป แต่ว่า Mondt หนึ่งในผู้ก่อตั้งของ Gold Dust Trio ก็ยังคงเดินหน้าตั้งสมาคมมวยปล้ำใหม่ต่อไป กับโปรโมเตอร์หลายต่อหลายคน เช่น Jack Curley ใน New York แต่เมื่อ Curley เสียชีวิต Mondt ตัดสินใจที่จะตั้งสมาคมถาวรใน New York ร่วมกับโปรโมเตอร์หลายคน ซึ่งหนึ่งในนั้นคือ Jess McMahon.

Jess McMahon และ Raymond Mondt ได้ร่วมกันก่อตั้ง Capitol Wrestling Corporation หรือ CWC ขึ้น และได้สมัครเข้าร่วมเป็นสมาคมสังกัด National Wrestling Alliance กลุ่มสมาคมมวยปล้ำที่ใหญ่ที่สุดของสหรัฐอเมริกา ในปี 1953. และในปีเดียวกัน Ray Fabiani หนึ่งในหุ้นส่วนของ Mondt ได้เชิญชวน Vincent James McMahon ลูกชายของ Jess ให้มาดำเนินงานสมาคมแทนพ่อของเขา ซึ่งปรากฏว่า McMahon และ Mondt ประสบความสำเร็จกับ CWC อย่างมาก และในช่วงเวลาหนึ่ง ทั้งสองมีอำนาจประมาณ 70% ต่อการดำเนินงานในสมาคม NWA (อำนาจการเขียนบท) และเนื่องด้วยความนิยมในมวยปล้ำอย่างมากต่อผู้คนในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือของสหรัฐ Mondt ได้พูดคุยกับ McMahon ต่อเรื่องการเขียนบท และวิธีการดำเนินธุรกิจในวงการมวยปล้ำ


World Wide Wrestling Federation (1963-1979)

สำหรับในสมาคม NWA ที่ CWC เป็นสมาชิกอยู่ในขณะนั้นแล้ว พวกเขาจะมีเข็มขัดแชมป์โลกเฮฟวี่เวท NWA ซึ่งเป็นเข็มขัดสูงสุดของสมาคม NWA และสมาคมในเครือ โดยที่เข็มขัดแชมป์เส้นดังกล่าวก็จะถูกนำไปป้องกันตามสมาคมต่างๆในเครือ NWA รวมถึงสมาคมทั่วโลก โดยในปี 1963 แชมป์โลกเฮฟวี่เวท NWA ในขณะนั้นคือ "Nature Boy" Buddy Rogers

แต่ในขณะนั้น ทาง NWA เริ่มไม่พอใจที่ Raymond Mondt ไม่ยอมให้ Buddy Rogers ได้ไปปล้ำในสมาคมนอกเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือมากนัก เพราะว่า James McMahon และ Raymond Mondt แห่ง CWC ซึ่งเป็นสมาคมใหญ่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของสหรัฐอเมริกานั้นให้การสนับสนุน Buddy Rogers ในฐานะแชมป์โลกเฮฟวี่เวท NWA อยู่อย่างเต็มที่ แต่เนื่องจากว่าไม่เต็มใจที่จะจ่ายเงิน 25,000 ดอลลาร์เหรียญสหรัฐให้กับทาง NWA ซึ่งเป็นเงินที่แชมป์โลก NWA ทุกคนในขณะนั้นต้องจ่ายเป็นเงินประกันสำหรับเพื่อให้แน่ใจว่านักมวยปล้ำที่เป็นแชมป์โลกนั้นจะยอมรับการเป็นแชมป์โลกเฮฟวี่เวท NWA โดยไม่มีข้อแม้ อย่างไรก็ดี Buddy Rogers ได้เสียตำแหน่งแชมป์โลกเฮฟวี่เวท NWA ไปให้กับ Lou Thesz ในการปล้ำที่เมือง Toronto รัฐ Ontario ประเทศแคนาดา เมื่อวันที่ 24 มกราคม ค.ศ. 1963 ซึ่งนี่ได้กลายเป็นเหตุสำคัญในการที่ James McMahon และ Raymond Mondt รวมถึงสมาคม CWC ของทั้ง 2 ได้ลาออกจากการเป็นสมาคมในเครือของ NWA และได้เปลี่ยนชื่อ CWC เสียใหม่เป็น World Wide Wrestling Federation หรือ WWWF ในปีนั้นนั่นเอง

ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1963 Buddy Rogers ได้รับการสถาปนาให้เป็นแชมป์โลก WWWF คนแรกของสมาคม หลังจากการปล้ำทัวร์นาเมนต์ (ซึ่งไม่ได้จัดขึ้นจริง แต่เป็นข้ออ้างของ WWWF เท่านั้นเพื่อที่จะได้สถาปนา Buddy Rogers เป็นแชมป์โลกคนแรกของสมาคม) ที่เมือง Rio de Janeiro ประเทศบราซิล แต่ว่า Rogers ก็ได้เสียตำแหน่งแชมป์โลก WWWF ไปให้กับ Bruno Sammartino 1 เดือนหลังจากนั้น เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม 1963 จากการที่ Rogers มีอาการของโรคหัวใจกำเริบก่อนที่จะขึ้นปล้ำแมทช์ดังกล่าว และเนื่องด้วยอาการหัวใจกำเริบของ Rogers นี้ ทำให้ต้องมีการเปลี่ยนแปลงผลการปล้ำในนาทีสุดท้าย โดยให้ Sammartino เป็นแชมป์โลก WWWF คนใหม่นั่นเอง

หลังจากที่ WWWF ก่อตั้งมาได้ไม่นาน Raymond Mondt หนึ่งในผู้ก่อตั้ง CWC และ WWWF ตั้งแต่ปี 1952 ก็ได้ลาออกจากบริษัทไป ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1960 ด้วยเหตุผลที่มือาจทราบได้ แต่เป็นไปได้ว่าเนื่องด้วยปัญหาด้านอายุที่มากขึ้นของ Mondt นั่นเอง

แม้ว่า WWWF จะเป็นอิสระจาก NWA แล้วก็ตาม แต่ว่า James McMahon ก็ยังคงดำรงตำแหน่งเป็นคณะกรรมการบริหารของ NWA อยู่ ทว่าสมาคมที่อยู่ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (กระทั่ง WWWF เอง) ก็ยังมิได้รับการยอมรับ อย่างไรก็ดีในช่วงนั้น ก็ได้มีแมทช์ประเภทแชมป์ชนแชมป์ (Champion vs. Champion) เกิดขึ้นใน WWWF ซึ่งส่วนใหญ่แล้วมักจะมีผลการปล้ำจบลงด้วยการแพ้ฟาวล์ทั้งสองฝ่าย (Double Disqualfication) หรือการไม่สามารถหาข้อสรุปของผลการปล้ำได้

ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1979 WWWF ได้มีการเปลี่ยนชื่อเล็กน้อยเป็น World Wrestling Federation หรือ WWF แต่ว่าก็เป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพราะความเป็นเจ้าของหรือแม้แต่ผู้บริหารก็ยังคงเหมือนเดิมในช่วงเวลานี้


World Wrestling Federation (1979-2002)

ในปีค.ศ. 1980 บุตรชายของ James McMahon นั่นคือ Vincent Kennedy McMahon ได้ก่อตั้งบริษัท Titan Sports, Inc. ขึ้น และในปี ค.ศ. 1982 บริษัท Titan Sports ก็ได้ทำการซื้อกิจการ WWF จากพ่อของเขาซึ่งก็คือ James McMahon นั่นเอง ในความจริงแล้ว James McMahon ถือว่าได้อยู่ในวงการมวยปล้ำมานานตั้งแต่ได้มีการก่อตั้ง CWC ซึ่งกลายเป็นมาเป็นสมาคมที่โดเด่นที่สุดในหมู่สมาคมทั้งหมดในเครือ NWA และก็ถือว่าอยู่วงการมานานพอๆกับที่คนในวงการเริ่มยอมรับว่ามวยปล้ำนั้น มักจะเน้นความบันเทิงมากกว่ากีฬาจริงๆ แต่ดูเหมือนว่า Vince McMahon บุตรชายของเขาจะคิดแตกต่างกว่าพ่อของเขาเอง เพราะเขาต้องการจะขยายสมาคมเพื่อให้เป็นจุดเริ่มต้นแห่งการเปลี่ยนโฉมหน้าของวงการกีฬา และนี่จึงทำให้ Vince McMahon ตัดสินใจนำ WWF และตัวของเขาเอง เข้าสู่วังวนแห่งความเสี่ยงทันที

ในช่วงนั้น WWF ไม่ได้เป็นเพียงแค่สมาคมเดียวที่เคยแยกตัวออกมาจาก NWA เท่านั้น ยังมีสมาคม American Wrestling Association หรือ AWA ที่เคยได้แยกตัวออกมาจากสมาคม NWA มาแล้ว (อย่างไรก็ตาม AWA มีความคล้ายคลึงกับ WWF ที่ว่าพวกเขานั้นใช้สมาคมเดิมของตัวเองที่เคยสังกัด NWA เป็นฐานในการดำเนินงานโดยไม่ต้องออกมาตั้งสมาคมใหม่) แต่อย่างไรก็ดี ทั้ง AWA และ WWF ก็มีจุดประสงค์เดียวกัน นั่นคือการทำลายระบบสมาคมเครือข่ายของ NWA ที่ได้มีมานานกว่าครึ่งศตวรรษนั่นเอง

ในช่วงที่ Vince McMahon เริ่มเข้ามาบริหาร WWF แทน James พ่อของเขา บรรดาเจ้าของสมาคมมวยปล้ำอื่นๆต่างมีความไม่พอใจ Vince ที่ได้ริเริ่มการนำรายการมวยปล้ำของ WWF ที่ออกฉายทางโทรทัศน์ในสหรัฐอเมริกา ไปออกฉายตามพื้นที่อื่นๆนอกเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งเป็นเขตที่ตั้งของ WWF และนอกจากนี้ Vince ยังได้เริ่มขายวีดีโอมวยปล้ำของ WWF นอกเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือของ WWF ผ่านทางบริษัท Coliseum Video ซึ่งเป็นบริษัทของ Vince McMahon เองอีกด้วย ทั้งนี้ Vince McMahon ได้ทำการฉีกกฏเกณฑ์เดิมๆของวงการมวยปล้ำที่ว่า การทำสมาคมมวยปล้ำนั้นควรทำภายในเขตที่ตั้งของตนเองเท่านั้น โดยที่ Vince ได้เริ่มหารายได้เข้าสมาคมในทุกๆทาง ไม่ว่าจะเป็นการโฆษณา, การเซ็นสัญญาออกอากาศรายการกับสถานีโทรทัศน์ รวมถึงการขายวีดีโอเทปมวยปล้ำเพื่อที่จะเป็นการดึงดูดผู้ชม และนักมวยปล้ำในสมาคมอื่นๆ ให้หันมาสนใจในตัวของ WWF มากขึ้น ซึ่งการกระทำของ Vince McMahon ย่อมหมายความว่า Vince ได้เริ่มนำพาวงการมวยปล้ำเข้าสู๋โลกธุรกิจ และทำให้สมาคมมวยปล้ำอื่นๆทั่วสหรัฐอเมริกาหันมาเริ่มต่อสู้กันโดยตรงกับ WWF ของเขานั่นเอง

สำหรับเส้นทางที่ Vince McMahon ใช้สำหรับความพยายามที่จะให้ WWF นั้นเป็นสมาคมระดับชาติเทียบเท่า NWA นั้น เริ่มแรก เขาได้ตัดสินใจเซ็นสัญญานักมวยปล้ำจากสมาคม AWA คนหนึ่งที่ชื่อ Hulk Hogan ผู้ซึ่งเคยแสดงภาพยนตร์เรื่อง Rocky III ทำให้เป็นที่รู้จักบ้างพอสมควรในระดับประเทศ นอกจากนี้ Vince McMahon ได้หานักมวยปล้ำที่จะมาเป็นคู่ปรับของ Hulk Hogan ใน WWF โดยเขาได้เซ็นสัญญานักมวยปล้ำฝ่ายอธรรมะจาก North Carolina ที่ชื่อ Roddy Piper และนักเพาะกายที่ชื่อ "Superstar" Billy Graham และ Jesse Ventura (อย่างไรก็ดี Ventura ได้ปล้ำแมทช์ใน WWF น้อยมาก และเนื่องจากว่าเขามีปัญหาอาการบาดเจ็บที่ปอด จึงส่งผลให้เขาต้องเลิกปล้ำมวยปล้ำตลอดชีพ แต่ทั้งนี้ เขาได้ถูกย้ายไปเป็นผู้บรรยายแมทช์มวยปล้ำของ WWF ร่วมกับ Gorilla Monsoon) นอกจากนี้ Vince McMahon ได้ตัดสินใจที่จะสร้างซูเปอร์สตาร์ของ WWF ขึ้นมาเพิ่มเติมเพื่อเป็นจุดขายของ WWF โดยไม่ว่าจะเป็นการเซ็นสัญญากับ André the Giant, Jimmy Snuka, Don Muraco รวมทั้งนักมวยปล้ำอิสระที่ปล้ำตามสมาคมทั่วไปทั้ง Paul Orndorff, Greg Valentine, Ricky Steamboat และ The Iron Sheik อย่างไรก็ตาม อันเนื่องมาจากความนิยมในตัวของ Hulk Hogan ที่มีอยู่สูงมาก Vince McMahon ต้องใช้ระยะเวลาที่นานพอสมควร จึงจะทำให้ WWF ได้รับความนิยมจากผู้ชมโดยไม่ต้องอาศัย Hulk Hogan

อย่างไรก็ดี อนาคตของวงการมวยปล้ำไม่ใช่เป็นเพียงแค่การทดสอบของ Vince McMahon เท่านั้น แต่หมายถึงว่า WWF, NWA และวงการมวยปล้ำจะประสบความสำเร็จ หรือล้มเลว ขึ้นอยู่กับสิ่งซึ่ง Vince McMahon ตัดสินใจฉีกรูปแบบเดิมๆของวงการมวยปล้ำออกไปกับ WrestleMania. WrestleMania ถือเป็นรายการพิเศษ หรือศึกใหญ่ (Pay-per-view) ที่มีการจัดขึ้นโดยใช้เงินลงทุนสูง ทั้งนี้ Vince McMahon ต้องการจะให้ WrestleMania ของเขาเปรียบเสมือนกับศึก SuperBowl ของวงการมวยปล้ำนั่นเอง

สำหรับความคิดของการจัดรายการพิเศษของรายการมวยปล้ำนั้น ไม่ได้ถือเป็นความคิดใหม่ในสหรัฐอเมริกา แต่ว่า NWA ได้เริ่มทดลองทำมาแล้ว โดยการจัดศึก StarrCade ที่จัดขึ้นก่อน WrestleMania เพียง 2 ปี (WrestleMania จัดขึ้นครั้งแรกในปี 1985 ส่วน StarrCade จัดขึ้นครั้งแรกในปี 1983) และได้รับความนิยมพอสมควร แต่ว่า Vince McMahon มีความต้องการที่จะให้มวยปล้ำของ WWF นั้นได้ออกอากาศผ่านทางสื่อหลักๆ โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อผู้คนทั่วไปที่ไม่ได้เป็นแฟนกีฬามวยปล้ำได้หันมาสนใจรับชม ทั้งนี้ Vince McMahon ได้พยายามดึงดูดความสนใจของสื่อด้วยการเชิญดาราที่มีชื่อเสียงเช่น Mr. T และ Cyndi Lauper ให้มาร่วมงานกับ WWF ใน WrestleMania ครั้งแรกนี้ ซึ่งต่อมาทำให้ สถานีโทรทัศน์ MTV มีความสนใจในมวยปล้ำของ WWF เป็นพิเศษ และได้ตัดสินใจเซ็นสัญญากับ WWF เพื่อนำรายการมวยปล้ำของ WWF ไปออกอากาศผ่าน MTV โดยในขณะนั้นใช้ชื่อรายการว่า Rock 'n' Wrestling Connection


ยุคทอง

สำหรับศึก WrestleMania ครั้งแรกที่จัดขึ้นในปี 1985 นั้น มีเสียงตอบรับเชิงบวกเป็นอย่างมาก และศึกนี้ในบางครั้ง ถูกเรียกว่าเป็นต้นกำเนิดของสิ่งที่ Vince McMahon เรียกว่า "กีฬาเพื่อความบันเทิง" นั่นเอง อย่างไรก็ดี จากที่กล่าวไปแล้วข้างต้น James McMahon พ่อของเขา ก็ได้ให้ความสำคัญกับค่าความบันเทิงในวงการมวยปล้ำมาแล้วก่อนหน้านี้เช่นกัน แต่ยังไม่มีความโดดเด่นมากนักเท่านั้น WWF ในช่วงนี้ ได้สร้างให้ธุรกิจของพวกเขาก้าว และเติบโตขึ้นไปได้อย่างน่าอัศจรรย์ ภายใต้การนำของ Vince McMahon และซูเปอร์สตาร์นักมวยปล้ำฝ่ายธรรมะ ขวัญใจชาวอเมริกันอย่าง Hulk Hogan และในช่วงระยะเวลาต่อจากนี้ไปอีกหลายปี จะเป็นช่วงที่ถูกเรียกว่าเป็นยุคทองครั้งที่ 2 ของวงการมวยปล้ำอาชีพ แต่ทว่า ในช่วงทศวรรษที่ 1990 WWF เริ่มเสื่อมความนิยมลง เมื่อคนดูมวยปล้ำของ WWF เริ่มเบื่อหน่ายกับการที่ Hulk Hogan ถูกดันในฐานะซูเปอร์สตาร์นักมวยปล้ำมากจนเกินไป จนทำให้เขาสามารถเอาชนะใครก็ได้ที่เขาต้องการเสมอ


ยุค "The New Generation"

WWF ก้าวสู่จุดตกต่ำภายหลังจากเกิดปัญหาสำคัญ นั่นคือการถูกกล่าวหาเรื่องการใช้สารกระตุ้น (สเตียรอยด์) ภายในสมาคม รวมถึงกระบวนการที่เกี่ยวข้องในปี ค.ศ. 1994 และการถูกกล่าวหาเรื่องการล่วงละเมิดทางเพศที่เกิดขึ้นโดยพนักงานของ WWF นั่นเอง ซึ่งถึงแม้ว่า Vince McMahon จะพ้นผิดจากข้อหานี้ไปได้ แต่นี่กลับเป็นฝันร้ายในแง่ของสายตาผู้คนสำหรับ WWF กรณีการตรวจสารกระตุ้นภายใน WWF ทำให้ต้องเสียค่าใช้จ่ายประมาณ 5 ล้านดอลลาร์เหรียญสหรัฐในเวลานั้น ในขณะที่รายได้ของทางบริษัทกำลังลดลง เพื่อเป็นการชดเชยรายได้ที่สูญเสียไป Vince McMahon จำเป็นที่จะต้องลดค่าใช้จ่าย ด้วยการตัดเงินเดือนของทั้งนักมวยปล้ำ และพนักงานส่วนอื่น ๆ ของบริษัท โดยจะทำการตัดเงินเดือน 40% สำหรับกรณีทั่วไป และ 50% สำหรับผู้จัดการนักมวยปล้ำชื่อดัง เช่น Bobby Heenan และ Jimmy Hart (ภายหลังทั้งสองได้ลาออกจากสมาคม) ซึ่งจากเหตุการณ์นี้ ได้ทำให้นักมวยปล้ำของ WWF หลายคน ตัดสินใจย้ายสังกัดของตัวเองไปอยู่กับสมาคมฝ่ายตรงข้ามของ WWF นั่นคือสมาคม World Championship Wrestling หรือ WCW นับตั้งแต่ปี 1993-1996

และนับตั้งแต่ช่วงปี 1994-1998 นี้ WWF ได้เรียกตัวเองในช่วงนี้ว่าเป็น "ยุคเลือดใหม่" หรือ "WWF The New Generation" ซึ่งมีนักมวยปล้ำเช่น Shawn Michaels, Diesel (หรือ Kevin Nash), Razor Ramon (หรือ Scott Hall), Bret Hart และ The Undertaker ทั้งนี้ สำหรับความพยายามในการผลักดันเหล่าซูเปอร์สตาร์นักมวยปล้ำที่ได้กล่าวไปข้างต้น รวมทั้งการผลักดันนักมวยปล้ำรุ่นใหม่นั้น WWF ตัดสินใจที่จะเริ่มใช้เนื้อหาที่มีการกล่าวเชื่อมโยงไปถึง 2 อดีตซูเปอร์สตาร์ของ WWF อย่าง Hulk Hogan และ Randy Savage ซึ่งในขณะนั้น ได้ย้ายไปสังกัด WCW แล้ว โดยสิ่งที่เห็นได้เด่นชัดที่สุดในเรื่องนี้ คือ "Billionaire Ted" ซึ่งได้จัดขึ้นในปี 1996 เพื่อเป็นการกล่าวถึง และล้อเลียน เจ้าของสมาคม WCW ผู้เป็นเจ้าพ่อแห่งวงการสื่อมวลชนอย่าง Ted Turner โดยที่เหตุการณ์ในครั้งนั้น เกิดขึ้นใน Free For All Match (แมทช์ที่จัดขึ้นก่อนเริ่มรายการศึกใหญ่) ก่อนศึก WrestleMania ครั้งที่ 12 โดย "Nacho Man" (มาจากฉายา Macho Man ของ Randy Savage) ปล้ำเจอกับ "The Huckster" (มาจากฉายา The Hulkster ของ Hulk Hogan) และมี "Billionare Ted" (เป็นการล้อเลียน Ted Turner) เป็นกรรมการพิเศษ ซึ่งแมทช์นี้ได้มีการถ่ายทำเป็นเทปไว้ก่อนแล้ว และนำมาเปิดในช่วงเวลาดังกล่าว ซึ่งแมทช์จบลงด้วยการที่ The Huckster เอาเก้าอี้ไปตีใส่ Nacho Man และ Nacho Man เอารองเท้าส้นสูงของผู้หญิงตีใส่ The Huckster จนทั้งคู่นอนตายคาเวที


ยุค "Attitude"

ในยุคนี้ Stone Cold Steve Austin ได้กลายมาเป็นซูเปอร์สตาร์หน้าใหม่ของสมาคม ภายหลังจากคำสัมภาษณ์ "Austin 3:16" ซึ่งเขาได้พูดขึ้นภายหลังจากการเอาชนะ Jake "The Snake" Roberts และเป็นผู้ชนะทัวร์นาเมนต์ King of the Ring ประจำปี 1996 สมาคม WWF ได้เปลี่ยนแปลงรูปแบบรายการให้มีเนื้อหารุนแรงมากขึ้น รวมไปจนถึงเรื่องราวบทบาทที่เข้มข้นมากขึ้น เพื่อต่อกรกับสมาคม WCW ซึ่งเป็นคู่แข่งโดยตรง และภายหลังจากที่ Bret Hart ซูเปอร์สตาร์ระดับแถวหน้าคนสำคัญของ WWF ได้ตัดสินใจลาออกจาก WWF ภายหลังจากเหตุการณ์ Montreal Screwjob ซึ่งเขานั้นถูก Vince McMahon วางแผนโกงแชมป์ WWF ด้วยการให้ Shawn Michaels นั้นใส่ท่า Sharpshooter กับ Bret Hart และ Vince Mcmahon ได้สั่งให้กรรมการ Earl Herbner สั่งระฆังยุติการปล้ำ และให้ Shawn Michaels นั้นเป็นแชมป์ WWF คนใหม่ ทั้ง ๆ ที่ Bret Hart ยังไม่ตบพื้นยอมแพ้ ซึ่งจากเหตุนี้ ทำให้ Vince McMahon อาศัยกระแสตอบรับทางลบของเขา มาสร้างคาแรกเตอร์ Mr.McMahon ขึ้นมา ซึ่ง Mr.McMahon นั้น เป็นคาแรกเตอร์ของเจ้าของสมาคมซึ่งเป็นฝ่ายอธรรม และลุแก่อำนาจ ผู้ซึ่งชื่นชอบนักมวยปล้ำฝ่ายอธรรมมากกว่าพวกที่ทำตัวแปลกแยกอย่างเช่น Stone Cold Steve Austin ซึ่งในขณะนั้นกำลังได้รับความนิยมในฐานะแชมป์ WWF คนใหม่ และเป็นนักมวยปล้ำฝ่ายธรรมะ ซึ่งจากเหตุนี้ ทำให้เกิดเรื่องราวเนื้อหาความขัดแย้งระหว่าง Mr.McMahon กับ Stone Cold Steve Austin ซึ่งกินเวลายาวนานเกือบ 4 ปี ตลอดจนการกำเนิดของกลุ่ม D-Generation X ใน WWF ซึ่งส่งผลทำให้ WWF เข้าสู่ยุค Attitude อย่างเป็นทางการ

ในยุคนี้ ยังถือเป็นการกำเนิด "สงครามคืนวันจันทร์" ซึ่งเป็นการต่อสู้กันทางเรตติ้งรายการโทรทัศน์ ระหว่าง WWF กับ WCW ที่มีรายการหลักของพวกเขาออกอากาศอยู่ในวันเดียวกัน ซึ่งนั่นคือ RAW is WAR ของ WWF และอีกรายการหนึ่งคือ Nitro ของ WCW และในขณะเดียวกัน ในยุคนี้ ก็ได้มีซูเปอร์สตาร์หน้าใหม่หลายคนเกิดขึ้นในยุคนี้ อย่างเช่น Mankind (หรือ Mick Foley นักมวยปล้ำประเภทฮาร์ดคอร์ชื่อดัง ซึ่งมีชื่อเสียงมาจากหลายสมาคม และเดิมทีรู้จักกันใน WWF ในฐานะ Cactus Jack และ Dude Love), The Rock (หรือเดิมคือ Rocky Maivia), Chris Jericho, Kane, Triple H, The Undertaker และเจ้าของเหรียญทองกีฬาโอลิมปิกในปี 1996 ในประเภทกีฬามวยปล้ำสมัครเล่นอย่าง Kurt Angle


ความก้าวหน้าทางธุรกิจ

ในวันที่ 29 เมษายน 1999 WWF หันมาทำรายการออกอากาศทางโทรทัศน์ผ่านระบบเครือข่ายโทรทัศน์ปกติ ภายหลังจากที่ทำรายการ RAW ออกอากาศผ่านทางระบบโทรทัศน์ผ่านดาวเทียมมาตลอด 6 ปี (ตั้งแต่ปี 1993) โดยที่ WWF ได้จัดทำรายการภาคพิเศษขึ้นมาในชื่อว่า SmackDown! ทางสถานีโทรทัศน์ระบบเครือข่าย UPN ซึ่งถือเป็นสถานีโทรทัศน์ระบบเครือข่ายน้องใหม่ในขณะนั้น รายการ SmackDown! ซึ่งออกอากาศเป็นพิเศษในคืนวันพฤหัสบดีนี้ ต่อมาได้เริ่มออกอากาศเป็นประจำทุกสัปดาห์มานับตั้งแต่วันที่ 26 สิงหาคม 1999 และออกอากาศมาจนถึงปัจจุบัน

และเนื่องจากเบื้องหลังการประสบความสำเร็จในยุค Attitude ในครั้งนี้ ในวันที่ 19 ตุลาคม 1999 บริษัท Titan Sports บริษัทแม่ที่ดูแลและบริหารสมาคม WWF (ต่อมา ได้เปลี่ยนชื่อเป็น World Wrestling Federation Entertainment, Inc.) ก็ได้เข้าทำการซื้อขายในตลาดหลักทรัพย์แห่งนิวยอร์ก NYSE โดยทำการออกขายหุ้นสามัญจำนวน 10 ล้านหุ้น ในราคาหุ้นละ 17 เหรียญสหรัฐ. และในขณะเดียวกัน WWF ได้ประกาศแตกยอดทางธุรกิจด้วยการริเริ่มทำไนท์คลับที่ Time Square (ซึ่งต่อมาได้กลายมาเป็นร้านอาหาร The World แต่ปัจจุบันได้ปิดกิจการไปแล้ว), การทำภาพยนตร์ และการผลิตหนังสือ เป็นต้น

ในปี 2000 WWF ด้วยความร่วมมือกับสถานีโทรทัศน์ระบบเครือข่าย NBC ได้ประกาศจัดตั้งลีกอเมริกันฟุตบอลอาชีพ XFL ซึ่งถือเป็นการแตกรูปแบบธุรกิจใหม่ หลังจากที่ WWF ทำงานกับกีฬามวยปล้ำมาเป็นระยะเวลานาน โดยที่ XFL ได้ฤกษ์เริ่มแข่งขันอย่างเป็นทางการในปี 2001 ซึ่งมีเรตติ้งสูงเป็นพิเศษในช่วงสัปดาห์แรก ๆ แต่ทว่าภายหลังเนื่องด้วยเรตติ้งที่ตกต่ำลงอย่างน่าใจหายในช่วงหลัง จนได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในรายการโทรทัศน์ที่มีเรตติ้งในช่วงเวลาไพรม์ไทม์ต่ำที่สุดเป็นประวัติศาสตร์ในวงการโทรทัศน์สหรัฐอเมริกา ทำให้ในที่สุด NBC ตัดสินใจล้มเลิกความร่วมมือภายหลังจากที่ XFL ได้ออกอากาศเพียงฤดูกาลแรก ทำให้ Vince McMahon จำเป็นต้องบริหาร XFL แต่เพียงลำพัง อย่างไรก็ดี เมื่อความพยายามในการนำ XFL ไปฉายทาง UPN ประสบความล้มเหลว ทำให้ในที่สุด McMahon จึงไม่มีทางเลือก นอกจากต้องล้มเลิก XFL เสีย


การควบรวมกิจการกับ WCW และ ECW

ในช่วงนั้น สมาคม WCW ซึ่งเป็นคู่แข่งคนสำคัญของ WWF ได้ประสบปัญหาอย่างรุนแรง ภายหลังจากที่พวกเขาพ่ายแพ้สงครามเรตติ้งให้กับ WWF มาโดยตลอดนับตั้งแต่ปี 1998 แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขานั้นอยู่รอดได้ ก็เนื่องจากการที่ Ted Turner ผู้เป็นเจ้าของ WCW ได้ตัดสินใจควบรวมกิจการระหว่าง Turner Broadcasting System ซึ่งเข้าเป็นเจ้าของเข้ากับ Time Warner บริษัทใหม่ที่เกิดจากการควบรวมกิจการกันระหว่าง Turner Broadcasting System กับ Time Inc. บริษัทสื่อสารมวลชนรายใหญ่ เจ้าของนิตยสาร Time แต่ทว่า ภายหลังจากที่ Time Warner เข้าควบรวมกิจการกับ AOL หรือ American Online บริษัทด้านโทรคมนาคมชื่อดังในสหรัฐอเมริกากลายเป็น AOL Time Warner อำนาจของ Ted Turner ภายในบริษัทจึงถูกจำกัดลง ส่งผลให้ AOL Time Warner ตัดสินใจที่จะไม่ต้องการให้ WCW เป็น 1 ในธุรกิจของพวกเขาอีกต่อไป ในที่สุด ในเดือนมีนาคม ปี 2001 WWF Entertainment จึงเข้าซื้อกิจการของ World Championship Wrestling หรือ WCW จาก AOL Time Warner ด้วยมูลค่าการซื้อขายตามรายงาน 7 ล้านเหรียญสหรัฐ[4] และจากการซื้อสมาคม WCW ได้ทำให้ WWF กลายเป็นสมาคมมวยปล้ำที่ใหญ่ที่สุดในโลก และเป็นสมาคมในทวีปอเมริกาเหนือเพียงสมาคมเดียวที่ได้ชื่อว่าเป็นสมาคมยักษ์ใหญ่จนกระทั่งการถือกำเนิดขึ้นของสมาคม Total Nonstop Action Wrestling หรือ TNA ในปี 2002

ในขณะเดียวกัน ทรัพย์สินทั้งหมดของสมาคม Extreme Championship Wrestling หรือ ECW ซึ่งถูกยึดภายหลังจากที่ประสบปัญหาจนล้มละลายในเดือนเมษายน ปี 2001 ก็ได้ถูกยึดเป็นกรรมสิทธิ์ของ WWF (ขณะนั้นเป็น WWE แล้ว) ในช่วงกลางปี 2003 นั่นเอง


World Wrestling Entertainment (2002 - ปัจจุบัน)

ในปี 2000 กองทุนสัตว์ป่าโลก (World Wildlife Fund) (WWF เช่นกัน) องค์กรด้านสิ่งแวดล้อม หรือที่ในปัจจุบันคือ กองทุนสัตว์ป่าโลกสากล (World Wide Fund for Nature) ได้ฟ้องร้องกับทาง World Wrestling Federation ถึงกรณีการใช้ชื่อย่อ WWF ซึ่งปรากฏว่าศาลของประเทศอังกฤษได้มีความเห็นว่า WWF Entertainment Inc. ในขณะที่ยังใช้ชื่อว่า Titan Sports Inc. ได้ทำการฝ่าฝืนข้อตกลงในปี 1994 ที่กำหนดถึงสิทธิในการใช้ชื่อ WWF โดยเฉพาะในด้านการค้า ซึ่งภายหลังจากการดำเนินการในศาลผ่านมา 2 ปี ในวันที่ 5 พฤษภาคม 2002 WWF Entertainment Inc. ก็ได้ทำการเปลี่ยนชื่อเรียก WWF ที่ใช้มานานถึง 22 ปีมาเป็น WWE อย่างเงียบ ๆ สำหรับข้อความทุกบทที่มีการกล่าวเอ่ยชื่อถึงชื่อสมาคม พร้อมกับการเปลี่ยน URL เว็บไซต์จาก WWF.com มาเป็น WWE.com ก่อนที่ในวันถัดมา ทางบริษัทจึงได้ประกาศอย่างเป็นทางการว่า ได้ทำการเปลี่ยนชื่อจาก World Wrestling Federation Entertainment, Inc. มาเป็น World Wrestling Entertainment, Inc. หรือ WWE และการประกาศเปลี่ยนแปลงชื่อสมาคมในครั้งนี้ได้ถูกนำมาประกาศอย่างเป็นทางการอีกครั้ง ระหว่างการออกอากาศรายการ RAW ซึ่งจัดขึ้นที่สนาม Hartford Civic Center ในเมือง Hartfort มลรัฐ Connecticut และในช่วงระยะหนึ่ง ทาง WWE ได้ใช้สโลแกน "Get The 'F' Out." เพื่อแสดงให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงชื่อของสมาคมด้วย

ทั้งนี้ ศาลได้ออกคำสั่งให้ World Wrestling Entertainment Inc. นั้น หยุดการใช้ตราสัญลักษณ์ WWF ในยุค Attitude บนทรัพย์สินของบริษัททุกอย่าง รวมไปจนกระทั่งถึงต้องดำเนินการเซนเซอร์ทุกอย่างที่เป็นตราสัญลักษณ์ของ WWF ในยุค Attitude อันเนื่องมาจากว่า WWE ไม่มีสิทธิในการใช้ตราสัญลักษณ์ WWF Attitude อีกต่อไป ถึงอย่างไรก็ตาม จากผลของคำพิพากษา WWE ยีงตงมีสิทธิในการใช้ตราสัญลักษณ์ WWF เดิม ซึ่งพวกเขาใช้มาตั้งแต่ปี 1984 จนถึงปี 1997 พร้อมด้วยโลโก้ "New WWF Generation" ซึ่งใช้ตั้งแต่ปี 1994 จนถึงปี 1998 นอกจากนี้ WWE ยังมีสิทธิในการเรียกชื่อ "World Wrestling Federation" และ "World Wrestling Federation Entertainment" ได้ โดยไม่อาจมีการเรียกร้องใด ๆ ได้ในอนาคต

ในเดือนเมษายน ปี 2002 ประมาณ 1 เดือนก่อนหน้าที่ WWF จะเปลี่ยนชื่อเป็น WWE นั้น WWE ตัดสินใจปรับแผนการณ์ทางธุรกิจใหม่ โดยการตัดสินใจแบ่งแยกนักมวยปล้ำทั้งหมดที่มีอยู่ในสมาคมออกเป็น 2 ค่าย คือ RAW และ SmackDown อันเนื่องมาจากจำนวนนักมวยปล้ำที่มีมากเกินไป นับตั้งแต่ภายหลังจากเหตุการณ์สตอรี่ไลน์ The Invasion หรือ The Alliance (เป็นสตอรี่ไลน์ที่มีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับกลุ่มนักมวยปล้ำจากสมาคม WCW และ ECW ในขณะนั้นได้ปิดตัวลงไปแล้ว ได้รวมตัวกันมาเปิดศึกกับกลุ่มนักมวยปล้ำของ WWF ในลักษณะที่ต้องการจะครอบครอง WWF) ซึ่งเมื่อจบลงในเดือนพฤศจิกายน ปี 2001 (เรื่อง The Invasion เริ่มขึ้นตั้งแต่เดือนเมษายน ปี 2001) พบว่า WWE นั้นมีนักมวยปล้ำมากกว่า 100 คน ส่งผลทำให้จำนวนนักมวยปล้ำมากจนเกินที่ทางสมาคมจะรับได้ทั่วถึง ส่งผลทำให้เกิดการแบ่งค่ายขึ้น ซึ่งเรียกเป็นภาษาอังกฤษว่า WWE Brand Extension หรือการขยายแบรนด์นั่นเอง และนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา WWE ก็ได้จัดให้มีการ Draft Lottery หรือ WWE Draft ขึ้น เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนตัวนักมวยปล้ำทั้งสองค่าย และเป็นการเพิ่มเติมอรรถรสใหม่ ๆ ให้กับรายการแต่ละค่ายนั้น

ในเดือนตุลาคม ปี 2005 รายการ WWE Raw ได้ตัดสินใจย้ายช่องออกอากาศไปยังช่องออกอากาศที่เป็นต้นกำเนิดอย่างสถานีโทรทัศน์ USA Network ภายหลังจากที่ได้ออกอากาศรายการทางสถานีโทรทัศน์ TNN (สถานีโทรทัศน์ Spike TV ในปัจจุบัน) มานานกว่า 5 ปี โดยในช่วงที่ยังออกอากาศกับทางช่อง TNN นั้น WWE มีสิทธิในการได้รับเงินค่าโฆษณาทั้งหมดจากโฆษณาที่ออกอากาศในระหว่างคั่นรายการ แต่ทว่า เมื่อพวกเขาย้ายช่องออกอากาศมาที่ USA Network แล้ว ทาง USA Network นั้นไมให้ WWE ได้รับเงินค่าโฆษณาทั้งหมดเหมือนแต่ก่อน จึงทำให้ WWE ตัดสินใจหารายได้ด้วยวิธีอื่น โดยที่ WWE เริ่มจากการก่อตั้ง WWE 24/7 รายการโทรทัศน์รูปแบบพิเศษในรูปแบบ On-Demand ผ่านทางการรรับสมัครสมาชิก ซึ่งผู้ที่เป็นสมาชิกของ WWE 24/7 ได้มีโอกาสรับชมรายการมวยปล้ำเก่าๆ จากคลังวีดีโอรายการมวยปล้ำของ WWE ซึ่งรวมแล้วมีความยาวมากถึง 80,000 ชั่วโมง และรายการประเภทอื่นๆ นอกเหนือไปจากมวยปล้ำด้วย และในปี 2006 ด้วยสัญญากับทาง NBC Universal บริษัทแม่ผู้ดูแลสถานีโทรทัศน์ USA Network (ช่องที่ RAW ออกอากาศ) WWE ได้รับอนุญาตให้รื้อฟื้นนำเอารายการโชว์มวยปล้ำคืนวันเสาร์ในอดีตอย่าง Saturday Night's Main Event (SNME) นำมาออกอากาศผ่านทางสถานีโทรทัศน์ระบบเครือข่าย NBC ภายหลังจากที่ว่างเว้นจากการออกอากาศไปนานกว่า 13 ปี ซึ่งถือเป็นโอกาสที่ WWE ได้ออกอากาศรายการผ่านทางระบบโทรทัศน์เครือข่ายเพิ่มเติม นอกเหนือไปจากรายการ SmackDown! ทาง CW Network (หรือ UPN เดิม) ทั้งนี้ Saturday Night's Main Event จะทำการออกอากาศเพียงครั้งคราวทางช่อง NBC เท่านั้น ในลักษณะของรายการพิเศษของ WWE

ในวันที่ 26 พฤษภาคม ปี 2006 WWE ได้ทำการรื้อฟื้นสมาคม Extreme Championship Wrestling หรือ ECW สมาคมมวยปล้ำฮาร์ดคอร์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดสมาคมหนึ่งในยุค 90 กลับมาอีกครั้งในรูปแบบของค่ายที่ 3 ของ WWE นอกเหนือไปจาก RAW และ SmackDown! โดยที่รายการ ECW ยุคใหม่นี้ ทำการออกอากาศทุกวันอังคารผ่านทางสถานีโทรทัศน์ Sci Fi Channel ซึ่งส่งผลทำให้ปัจจุบัน WWE มีรายการมวยปล้ำนำเสนอทั้งหมด 3 รายการ 3 ค่าย และในวันที่ 26 กันยายน ปี 2007 WWE ได้ทำการประกาศขยายเครือข่ายของพวกเขาในต่างประเทศ ซึ่งนอกเหนือไปจากสำนักงานต่างประเทศในลอนดอน และโตรอนโตแล้ว WWE ได้ทำการเปิดสำนักงานต่างประเทศขึ้นมาอีกที่ซิดนีย์ด้วย

เมื่อวันที่ 21 มกราคม ปี 2008 WWE ได้ทำการเปลี่ยนระบบการออกอากาศรายการโทรทัศน์ทั้งหมดของ WWE ไปเป็นระบบ High-Definition หรือ HD ซึ่งเป็นระบบการออกอากาศโทรทัศน์แบบใหม่ที่ให้ภาพ และเสียงชัดเจนขึ้นกว่าระบบออกอากาศโทรทัศน์แบบเดิม ทั้งนี้ในปัจจุบัน ทั้งรายการโทรทัศน์ทั้งหมด และศึกใหญ่ประจำเดือน (Pay-per-view) ล้วนทำการออกอากาศด้วยระบบ HD ทั้งสิ้น และในขณะเดียวกัน WWE ก็ได้ทำการเปิดตัวฉากรายการใหม่สำหรับทั้ง 3 ค่าย (RAW, SmackDown! และ NXT) เพื่อเป็นการรองรับการเปลี่ยนแปลงระบบการออกอากาศโทรทัศน์แบบใหม่ของ WWE นั่นเอง


WWE Universe

ในวันที่ 19 พฤศจิกายน ปี 2008 WWE ได้ก่อตั้ง ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ยูนิเวิร์ส โดยให้ผู้ชมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ผ่านระบบอินเทอร์เน็ต และอื่น ๆ



สัญลักษณ์การออกอากาศในระบบ HD ของ wwe

*เพิ่มเติม : แต่ WWE Universe ถูกปิดไปเมื่อวันที่ 1 มกราคม 2011*

wwe Universeพึ่งเปิดหรอครับ
ใช่หรอ
ผมเห็นมานานแล้วนะ
ตั้งแต่ช่วงเจฟรุ่งนู้นเลย(2009)

555+ อันนี้ผมก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะหามาจากวิกิพีเดียหมดเลยครับ

มีต่ออีกครับ

รายการ
__________________________________________________________________

รายการที่ World Wrestling Entertainment ได้ผลิตในปัจจุบันออกอากาศในระบบ HD (High-Definition) เกือบทุกรายการ โดยมี ฉากใหม่ทั้งหมดที่เรียกว่า ฉาก Universal (ใช้กับรายการ WWE Monday Night RAW , WWE Friday Night SmackDown! ,WWE NXT)

รายการมวยปล้ำหลัก
WWE Monday Night RAW - ถ่ายทอดสดทุกวันจันทร์ ทางช่อง USA ในสหรัฐอเมริกา
WWE Friday Night SmackDown! - จะถ่ายอัดเทปตอนวันอังคารแล้วมาฉายทางโทรทัศน์ทุกวันศุกร์ ทางช่อง SyFy ในสหรัฐอเมริกา
WWE NXT - ออกอากาศทุกวันอังคาร ทางเว็บไซต์ของ WWE
WWE Superstars -ออกอากาศทุกวันพฤหัสบดี ทางช่อง WGN America

รายการไฮไลท์
WWE A.M. RAW - ออกอากาศทุกคืนวันเสาร์ ในสหรัฐอเมริกา
WWE Afterburn - ไฮไลต์จากรายการ WWE Friday Night SmackDown!
WWE Bottom Line - ไฮไลต์จากรายการ WWE RAW
WWE Experience - ไฮไลต์จากรายการ WWE RAW, WWE Friday Night SmackDown! และ NXT on SyFy
WWE Heat - ออกอากาศทุกวันอาทิตย์ก่อนหน้าWWE RAW 1วัน

รายการมวยปล้ำที่ฉายในประเทศไทย รายการที่ฉายในประเทศไทยทั้งหมด 6 รายการ โดยออกอากาศทาง TrueSport 2 (TrueVisions ช่อง 60 ระบบดิจิตอล) ซึ่งจะออกอากาศช้ากว่าสหรัฐอเมริกา 2-3 สัปดาห์
WWE RAW ออกอากาศทุกวันเสาร์ เวลา 09.30-11.00 น.
WWE SmackDown! ออกอากาศทุกวันอาทิตย์ เวลา 09.30-11.00 น.
WWE EXPERIENCE ออกอากาศทุกวันจันทร์ เวลา 20.00-21.00 น.
WWE BOTTOM LINE ออกอากาศทุกวันอังคาร เวลา 20.00-21.00 น.
WWE NXT ออกอากาศทุกวันพุธ เวลา 20.00-21.00 น.
WWE AFTER BURN ออกอากาศทุกวันพฤหัสบดี เวลา 23.00-00.00 น.

รายการในอดีตที่ฉายในประเทศไทย ซึ่งออกอากาศ 2 สถานี ได้แก่ สทท. และ ไอทีวี
ไม่ทราบชื่อรายการที่จริง ออกอากาศคืนวันอาทิตย์ เวลา 23:00-23:50 น. ทางสถานีวิทยุโทรทัศน์แห่งประเทศไทย (พ.ศ. 2545)
ศึกมวยปล้ำ สะท้านโลก ออกอากาศทุกวันอาทิตย์ เวลา 14:00-14:30 น. ทางสถานีโทรทัศน์ไอทีวี (พ.ศ. 2545 - พ.ศ. 2546)

รายการพิเศษ
ดูบทความหลักที่ รายชื่อรายการเพย์-เพอร์-วิวของดับเบิลยูดับเบิลยูอี
นอกจากนี้ยังมีรายการมวยปล้ำที่ออกอากาศผ่านทางอินเทอร์เน็ต โดยผ่านทางเว็บไซต์ของ World Wrestling Entertainmentซึ่งผู้ชม จะต้องเสียเงินในการรับชมอีกด้วย




ตำแหน่งหลัก
__________________________________________________________________

ผู้บริหาร
วินเซนต์ เค. แมคแมน (ประธาน และ ประธานกรรมการผู้บริหาร)
เควิน ดันน์ (รองประธานผู้บริหาร การผลิตโทรทัศน์)
จอร์จ บาริออส (ประธานเจ้าหน้าที่ การเงิน)
ดอนนา โกลด์สมิธ (ผู้บริหารการเงินสูงสุด)
สเตฟานี แมคแมน-เลอแวสก์ (รองประธานผู้บริหาร การเขียนบท)
จอห์น ลอริเนทิส (รองประธานผู้บริหารอาวุโส ความสัมพันธ์ของนักมวยปล้ำ)
ไมค์ พาโวน (ประธาน ภาพยนตร์ดับเบิลยูดับเบิลยูอี)
มิคแชล ดี. วิลสัน (รองประธานผู้บริหาร การตลาด)
ไบรอัน คาลินนาวส์กีส์ (รองประธานผู้บริหาร สื่อดิจิตอล)
จิม คอล์เนลี่ (รองประธานผู้บริหาร รายการพิเศษ)

คณะกรรมการบริษัท
วินเซนต์ เค. แมคแมน (ประธานคณะกรรมการ และ ประธานกรรมการผู้บริหารสูงสุด - WWE)เควิน ดันน์ (รองประธานผู้บริหาร การผลิตโทรทัศน์)
โลเวลล์ พี. ไวเคอร์ จูเนียร์ (อดีตผู้ว่าการรัฐคอนเนคติคัตและสมาชิกวุฒิสภาสหรัฐอเมริกา)
เดวิด เคนิน (รองประธานผู้บริหาร หมายกำหนดการ - ฮอลมาร์ค)
โจเซฟ เพอร์คินส์ (ประธาน - บริษัทคอมมิวนิเคชั่น คอนซัลแทนท์ จำกัดมหาชน)
ไมเคิล บี. โซโลมอน (ผู้จัดการสูงสุด - บริษัทแกลดวิน พาร์ทเนอร์ส, LLC)
แฟรงค์ เอ ริคดิค ที่ 3 (ที่ปรึกษา,ผู้ร่วมทุนของ เทาว์เวอร์ โบรค)
เบสิล เดวิโต้ (ที่ปรึกษาอาวุโส ฝ่ายกลยุทธ์การดำเนินธุรกิจ)
เจฟฟี่ อาร์ สปีด (รองประธานบริหาร และ ประธานเจ้าหน้าที่ การเงิน ของ Six Flags, Inc.)

ตราสัญลักษณ์
_________________________________________________



**เพิ่มเติม**



*แต่รายการ wwe superstar ได้ถูกยุบไปแล้ว


ดับเบิลยูดับเบิลยูอีในประเทศไทย
__________________________________________________________________ในอดีตนั้น มวยปล้ำดับเบิลยูดับเบิลยูอี เคยนำมาออกอากาศทางทีวีในระยะหนึ่ง โดยออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์แห่งประเทศไทย ในตอนดึก และได้ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ไอทีวี โดยใช้ชื่อว่า "รายการศึกมวยปล้ำ สะท้านโลก" ออกอากาศในตอนบ่าย ปัจจุบัน รายการของ World Wrestling Entertainment ที่ออกอากาศในประเทศไทย ได้ออกอากาศผ่านทาง ทรูวิชั่นส์ (True Visions) โดยมี อ.สุวัฒน์ กลิ่นเกษร หรือ "น้าติง" เป็นผู้พากย์เพียงที่เดียว

นอกจากการออกอากาศผ่านสื่อต่างๆในประเทศไทยแล้ว World Wrestling Entertainment ก็เคยมาปล้ำให้แฟนมวยปล้ำชาวไทยได้ชมกันแบบสด ๆ ถึง 3 ครั้ง ได้แก่

1.WWE SmackDown! presents UNLEASHED IN THE EAST เมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2546 ที่ อิมแพ็ค เมืองทองธานี
2.WWE SmackDown! LIVE TOUR brought to you by UBC เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2549 ที่ อิมแพ็ค เมืองทองธานี
3.WWE SmackDown & ECW present SummerSlam Tour เมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 ที่ อิมแพ็ค เมืองทองธานี


สถิติที่สุดจากทั้งหมด
__________________________________________________________________
- มวยปล้ำรายการพิเศษ เพย์-เพอร์-วิว (ศึกใหญ่) ของ WWE รายการแรกของบริษัทคือ เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 1 โดยมีจำนวนผู้ชมทั้งสิ้นประมาณ 19,121 คน เมื่อวันที่ 31 มีนาคม ค.ศ. 1985 ที่ เมดิสัน สแควร์ การ์เด็น นิวยอร์ก ซิตี้ ประเทศสหรัฐอเมริกา)
- มวยปล้ำรายการพิเศษ เพย์-เพอร์-วิว (ศึกใหญ่) ของ WWE ที่ใหญ่ที่สุดและดังที่สุด คือ ศึก WrestleMania ซึ่งปัจจุบันครบรอบ 26 ปีแล้ว
- รายการมวยปล้ำของ WWE ที่มีจำนวนผู้ชมมากที่สุด คือศึก WrestleMania ครั้งที่ 3 โดยที่จำนวนผู้ชมทั้งสิ้น 93,173 คน เมื่อวันที่ 29 มีนาคม ค.ศ. 1987 ที่ พอนทีแอกซิลเวอร์โดม (Pontiac Silverdome) (เมืองพอนทีแอก รัฐมิชิแกน ในสหรัฐอเมริกา)
- Edge เป็นคนแรกและคนเดียวของ WWE ที่เข้าร่วมการปล้ำ Elimination Chamber Match ในคืนเดียวถึง 2 ครั้ง ใน No Way Out (2009)
- The Undertaker เป็นคนเดียวของ WWE ที่เข้าร่วมการปล้ำในแมตช์ที่เกี่ยวกับ กรงเหล็ก มากที่สุด ไม่ว่าจะเป็น Hell in a Cell / Steel Cage / Punjabi Prison Match / Elimination Chamber รวมทั้งสิ้นเกือบ 20 แมตช์เลยทีเดียว
- Triple H กับ Chris Jericho เป็นนักมวยปล้ำทั้งสองคนของ WWE ที่เข้าร่วมการปล้ำ Elimination Chamber มากที่สุดถึง 6 ครั้ง
- Shelton Benjamin เป็นนักมวยปล้ำที่เข้าร่วมการแข่งขัน Money in the bank Ladder Match มากที่สุดถึง 4 ครั้ง แต่ไม่เคยชนะเลย
- The Undertaker เป็นนักมวยปล้ำที่ไม่เคยแพ้ใครในการต่อสู้ในศึก WrestleMania มาแล้วถึง 18 ครั้ง
- Ric Flair เป็นแชมป์โลกมากที่สุด รวมทั้งหมด 16 สมัย
- Goldberg เป็นนักมวยปล้ำที่ปล้ำ 303 แมตช์ แต่เขาปล้ำแพ้ไม่ถึง 10 แมตช์
- Elimination Chamber Match เป็นแมตช์ที่ถูกคิดค้นโดย อิริค บิชอฟท์ ในปี 2002 โดยผู้ชนะคนแรก คือ Shawn Michaels
- อังเดร เดอะ ไจแอนท์ เป็นนักมวยปล้ำ ที่มีน้ำหนักมากที่สุด ด้วยน้ำหนัก 701 ปอนด์
- จอห์น ซีนา เป็นนักมวยปล้ำคนแรกที่เอาชนะ อูมาก้า ได้สำเร็จ
- Gregory (The Hurricane) Helms ครองแชมป์ Criuserweight ยาวนานที่สุด
- ชอว์น ไมเคิลส์ ได้รับการยกย่องเป็น Grand Slam คนแรก
- Money in the bank Ladder Match ถูกจัดขึ้นครั้งแรก ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 21 ผู้ชนะ คือ Edge
- แมตช์ชิงแชมป์โลก ECW ที่สั้นที่สุดคือ เคน VS ชาโว่ เกอร์เรโร่ (c) โดย เคน เอาชนะ ชาโว่ ได้ภายใน 08 วินาที ในศึก เรสเซิลมาเนีย ครั้งที่ 24
- ดิ อันเดอร์เทคเกอร์ เป็นนักมวยปล้ำคนแรกที่เอาชนะ เดอะ เกรท คาลี ได้สำเร็จ
- ชอว์น ไมเคิลส์ เป็นนักมวยปล้ำคนแรกที่สามารถเอาชนะ วลาดิเมียร์ คอซลอฟ ได้สำเร็จ
- เคน เป็นนักมวยปล้ำคนแรกที่สามารถเอาชนะ ดรูว์ แมคอินไทร์ ได้สำเร็จ
- เรย์ มิสเตริโอ เป็นนักมวยปล้ำคนแรกที่สามารถเอาชนะ อัลเบอร์โต เดล ริโอ ได้สำเร็จ
- มิเชล แมคคูล เป็นนักมวยปล้ำหญิงคนแรกที่สามารถคว้าทั้ง WWE Women's Champion และ WWE Divas Championship มาครองได้สำเร็จ


แชมเปี้ยนคนปัจจุบัน


รอว์
ดับเบิลยูดับเบิลยูอี แชมเปียนชิพ =เดอะ มิซ
ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ยูไนเต็ด สเตทส์ แชมเปี้ยนชิพ =เชมัส
สแมคดาวน์
เวิลด์เฮฟวี่เวทแชมเปียนชิพ=ว่าง
ดับเบิลยูดับเบิลยูอี อินเตอร์คอนติเนนทัลแชมเปี้ยนชิพ= เวด บาร์เร็ตต์
ทวิค่าย
ดับเบิลยูดับเบิลยูอี แทคทีม แชมเปี้ยนชิพ=บิ๊กโชว์ & เคน
ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ดีวาส์ แชมเปี้ยนชิพ= บริ เบลล่า


*ผมจะแก้ให้ทุกครั้งเลยนะครับเมื่อใครเสียแชมป์อะไรใครได้แชมป์อะไร

แชมป์ Tag Team เปลี่ยนเป็น Big Show กับ Kane แล้วไม่ใช่หรอ ???

หรือป่าวหว่า ???

Kamel พิมพ์ว่า:

แชมป์ Tag Team เปลี่ยนเป็น Big Show กับ Kane แล้วไม่ใช่หรอ ???

หรือป่าวหว่า ???

ใช่ครับ

ไม่ได้จะว่าไม่ดีนะครับ การนำเรื่องราวมาเผยแพร่มันเป็นสิ่งที่ดีอยู่แล้ว แต่...

1.Credit ควรจะมาในรูปแบบเต็ม และเน้นให้ความสำคัญที่สุด

2.ถ้านี่เป็นการ Copy มาให้อ่าน ก็ไม่ว่ากัน แต่เท่าที่ดู คุณพยายามสร้างมันให้เป็นรูปแบบของคุณเอง เพราะฉะนั้น นี่คือการทำ บทความ หากมีอะไรเพิ่มเติมลงไป คุณควรจะใส่ลงไปด้วย เพื่อให้มันดูเป็นการสร้างรูปแบบของตัวเอง อย่างเช่น DX ยุคกำเนิด ( HHH, HBK ฯลฯ) อะไรประมาณนี้ ถ้าจะบอกว่าละเอียดจริงๆน่ะนะ หุหุ

3.ศึกใหญ่ควรจะมี ทำเนียบแชมป์ควรจะดี หลายๆอย่างที่หาไม่เจอใน Wiki (ผมเชื่อว่ามี เพราะบทความหลายสิ่งที่เขียนผมก็เอามาจาก Wiki ) ก็ควรจะหาลงมาเพิ่ม ให้มันได้องค์ประกอบครบ คิดง่ายๆ มีแขน ขา ทุกอย่างครบหมดทั้งร่างกาย แต่ขาด ดวงตา มันก็ไปไม่ได้ ( หลายๆอย่างที่นี้หมายถึง สิ่งที่สำคัญจริงๆ ) แต่ถ้าหากในบทความมีพูดถึงเรื่องการตลาดมาด้วย ก็ควรจะยกการตลาดขึ้นมาพูดให้หมดเกี่ยวกับสินค้า หรืออะไรงี้


บทความที่ดี ไม่ต้องรีบลงหรอกครับ ตรวจสอบให้ดีก่อน เขียนไปเรื่อยๆ ไม่ต้องกลัวว่าคนจะไม่รู้ว่าเราทำ บทความผมบางบทความ ผมทำเป็นวันๆ นั่งดูนั่งเช็คร้อยแปด Wikiเองก็ใช่ว่าจะถูกต้อง 100%

ขอบคุณมากครับ