- อ้างอิงจาก :
- "เมื่อคำพูดกลายเป็นเรื่องจริง..."
นี่เป็นนิยายเรื่องแรกในชีวิตของผม ที่ทำออกมาเป็นชิ้นเป็นอัน
การเล่าเรื่องในแบบของนิยายอาจจะแปลกๆไปบ้าง เพราะมันเป็นโครงเรื่องที่พัฒนาจากโครงเรื่องภาพยนตร์ (ที่อยากจะทำ) อย่างที่ว่ามันเป็นผลงานชิ้นแรก หากมีจุดไหนควรปรับปรุงก็ช่วยติชมให้ด้วยนะครับ
ในเมืองๆหนึ่งนามว่า Declens ที่มีสังคมสงบสุข เต็มไปด้วยตึกรามบ้านช่องเฉกเช่นหลายๆเมืองทั่วไปบนโลกนี้ ทุกคนตื่นเช้าเพื่อออกไปทำงาน รถยนต์ยังคงวิ่งอยู่บนถนน ไฟแดงยังทำงานอยู่ พระอาทิตย์ยังขึ้นทิศตะวันออกตามเดิม แสงอาทิตย์สาดแสงใส่เมือง ทุกวิถีชีวิตดูเหมือนยังคงดำเนินตามปกติ แต่ไม่ใช่วันนี้....
“ปัง!”
เสียงปืนดังขึ้นที่ธนาคาร High Lucre พร้อมกับแก๊งโจรใส่หน้ากากติดอาวุธ 8 คนหมายจะเอาเงินหลังตู้เซฟในธนาคารแห่งนี้
“นี่คือการปล้น!”
“และถ้าพวกแกรู้ตัว แกก็ก้มหน้าลงเอามือวางไว้ที่พื้นด้วย!”
ไอ้โม่งถือปืนลูกซองเล็งมาที่ลูกค้าและพนักงานในธนาคาร พยายามจะคุมสถานการณ์ในธนาคารให้ได้ แก๊งโจรบางส่วนก็ดึงตัวพนักงานให้ออกมาจากเคาน์เตอร์ธนาคาร โจรอีกคนก็กำลังล็อคประตูธนาคารเพื่อป้องกันไม่ให้ใครหนี ขณะเดียวกัน โจรคาดกระเป๋าใส่หน้ากากตัวตลกสีม่วงวิ่งตามหาผู้จัดการธนาคารที่น่าจะอยู่ในธนาคารแห่งนี้
“ไม่ต้องออกเราเข้าและเราก็จะออก เรามีกติกาข้อเดียว ห้ามขยับ เราต้องการแค่เงินเท่านั้น”
“แล้วในที่นี้ ใครใหญ่สุดว่ะ!?”
“คนที่คอยกดขี่ กดดันคนที่ทำงานให้ที่นี้น่ะ...”
ไอ้โม่งพูดจาเย้ยหยันถึงผู้จัดการธนาคารแต่ตัวประกันทุกคนในธนาคารยังคงเงียบและไม่มีใครกล้าขยับตัวหรือแม้กระทั่งเปิดปาก
“ปัง!” เสียงปืนดังขึ้นอีกครั้ง
“ถ้าไม่มีใครตอบ ลูกกระสุนนัดต่อไปจะไม่ได้เจาะที่เพดานธนาคารแน่!” ไอ้โม่งขู่...
“ถ้านายเป็นลูกผู้ชายพอ นายก็แสดงตัวออกมาหน่อยสิว่ะ”
ในธนาคารยังคงเงียบ ไอ้โม่งเริ่มเตรียมตัวที่จะยกปืนลูกซองขึ้นมาเพื่อเล็งไปที่ผู้บริสุทธิ์สักคนในธนาคารแต่สักพักก็มีผู้หญิงคนหนึ่งยกมือขึ้น
“ยกมือมีอะไร” ไอ้โม่งถาม
“ชี้นายธนาคารมั้ง” โจรใส่หน้ากากตัวตลกอีกคนสงสัย
“บอกได้ก็ดี นายธนาคารคือใครเหรอ?” ไอ้โม่งถาม
“ฉันเอง” ผู้หญิงที่ยกมือขึ้นนั้นตอบ
โจรแปลกใจไปพักนึง ก่อนจะยิ้มและลดลงปืนลงแล้วเดินไปที่ผู้หญิงคนนั้นด้วยท่าทีสบายใจ
“อย่างน้อย บางครั้งผู้หญิงแบบเธอก็อาจจะมีความเป็นลูกผู้หญิงมากกว่าผู้ชายด้วยซ้ำนะ...”
“ตาม Barnie คนที่คาดกระเป๋านั้นไป”
ไอ้โม่งสั่งให้ผู้จัดการธนาคารคนนั้นเดิมตามโจรคาดกระเป๋าที่ใส่หน้ากากตัวตลกสีม่วงเพื่อบอกรหัสตู้เซฟ
“ตามฉันมานี้ มาบอกรหัสเซฟ...” Barnie พูดและเดินพาผู้จัดการธนาคารไปสักพัก
“Bozo...”
“แกไปดู Barnie ด้วย เพื่อมีเหตุวุ่นวาย” ไอ้โม่งพูด
Bozo โจรใส่หน้ากากตลกสีแดงถือปีนลูกซองก็เดินตามหลังผู้จัดการธนาคารไปเพื่อดูสถานการณ์และช่วยขนเงิน บรรยากาศธนาคารยังคงตึงเครียด ไม่มีใครกล้าขยับตัวทั้งนั้น โจรใส่หน้ากาก 6 คนยืนครองสถานการณ์ทำให้ธนาคารแห่งนี้ไม่เคยเงียบเท่านี้มาก่อน ฟาก Barnie ที่เดินนำผู้จัดการธนาคารก็มาถึงตู้เซฟ โดย Barnie พยายามบังคับให้ผู้จัดการธนาคารคนนั้น เปิดตู้เซฟ ขณะเดียวกัน Bozo ที่เดินไล่หลังมาก็มาดูสถานการณ์
“เบอร์อะไร ไปกดเลย” Barnie สั่งผู้จัดการธนาคารให้ไปกดรหัสตู้เซฟ
“นายว่ามันจะมีเงินสักเท่าไหร่ว่ะ?” Bozo ถาม
“100 ล้านอย่างต่ำ...” Barnie ตอบได้ไม่ทันไร...
“คลิ๊ก...”
เสียงตู้เซฟเปิดออก ผู้จัดการธนาคารหมุนตู้เซฟอย่างช้าๆ ทำให้ประตูค่อยๆเปิดออก ฟากล็อบบี้ธนาคารยังคงตึงเครียด โจรยังคงคุมสถานการณ์ได้อยู่ ประตูเปิดออกช้ามากแต่ไม่ทันใจ Bozo เลยเข้าไปเปิดด้วยตัวเอง
“ชักช้าจริง... มาฉันเปิดเอง”
Bozo ผลักผู้จัดการธนาคารให้ออกไปชิดผนัง และพยายามเปิดประตูตู้เซฟด้วยตัวเอง ส่วนตัวผู้จัดการค่อยๆเดินหลบไปพิงข้างผนัง ประตูตู้เซฟหนักมาก Bozo พยายามดันประตูให้เปิดออก
“...กึง!”
เสียงประตูตู้เซฟกระทบผนัง ภายในมีกองเงินจำนวนมากมาย ตั้งเรียงรายล่อตาล่อใจ ยังไม่นับเงินอีกหลายกองที่อยู่ในตู้ล็อกเกอร์ที่เก็บไว้ในตู้เซฟ ทั้งหมดที่อยู่ในตู้เซฟนั้นทำให้ Bozo ตาเป็นประกาย
“นี่สิ ถึงจะเรื่องว่าตู้เซฟ!” Bozo ตะโกนดีใจและวิ่งไปขนเงินทันที
“เท่าที่ดูนี่ น่าจะซัก $120 ล้าน” Barnie เดินเข้าไปในตู้เซฟก่อนบอก Bozo
“กูจะรวยแล้วโวยยยย! ฮ่าฮ่า” Bozo หัวเราะดีใจ
“เออ แกขนเงินเสร็จแล้วบอกฉันล่ะกัน”
Bozo หยิบกระเป๋าที่พับเก็บไว้ในกระเป๋าเป้ใบใหญ่ออกมาและเริ่มขนเงิน โดยระหว่างที่เริ่มขนเงินผู้จัดการธนาคารก็เดินพิงผนังจนไปชนโต๊ะสำนักงานที่อยู่ในห้องเซฟนั้น
“นี่... ระวังหน่อย”
“ของในนี่น่าจะแพงโขอยู่นะ” Barnie พูด
“ทำไมพวกนายถึงมาทำอะไรแบบนี้... รู้ไหมว่าเงินพวกนี้ควรเอาไปทำอะไร” ผู้จัดการธนาคารถาม
“ฉันรู้ และบอกไว้เลย นี่คือสิ่งที่ควรจะทำกับการเก็บเงินสกปรกไว้ในที่แบบนี้...”
ผู้จัดการธนาคารตีหน้าสงสัยและไม่เข้าใจกับสิ่งที่ Barnie พูดออกมาเลยสักนิด
“ไม่แปลกหากเธอจะแปลกใจ เธอน่ะมือสะอาด แต่เงินมันเปื้อนเลือด เพราะฉะนั้น เงินเปื้อนเลือดแบบนี้ไม่ควรเอามาฟอกเมืองให้สะอาด ทั้งๆที่มันฟอนเฟะ!”
Barnie พูดฉะฉานเสียงดังใส่ผู้จัดการธนาคาร ทำให้ผู้จัดการธนาคารถึงกับกลัวและเดินถอยห่างจาก Barnie
“นายบ่นอะไรว่ะ” Bozo กวนเล็กน้อยแต่ยังคงเก็บเงินต่อไป
“พวกนายต้องการจะทำอะไรกันแน่”
ผู้จัดการฯเคลือบแคลงสงสัยจึงถามกลับไปอีกครั้ง และคำตอบที่ได้กลับมาคือ...
“จุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง” Barnie ตอบ
คำตอบนั้นทำให้ผู้จัดการธนาคารสงสัยในคำตอบนั้นมากขึ้นกว่าเดิมและยังคงเดินถอยหลังไปพิงโต๊ะอีกครั้ง จนเหลือบมามองที่โต๊ะ
“เฮ้ ฉันบอกให้ระวังแล้วนะ” Barnie พูดเตือนผู้จัดการธนาคาร แต่เจ้าตัวยังคงวิตกกับคำตอบนั้น
“เงินแม่งเยอะจริงๆ” Bozo ยังคงตะลึงถึงจำนวนเงินที่มีมากมายขนาดนี้
“ให้ฉันช่วยก็ได้นะที่จริง... ว่าแต่ได้กี่ใบละ?” Barnie ถาม
“4 ใบ, ฉันแค่อยากลองดูว่า กระเป๋าเป้เดินทางไซส์ XL แบบนี้จะขนเงินได้สักกี่ล้านกัน” Bozo เปรย
“เฮ้!! Joker!! มาเอากระเป๋าไปที!” Barnie เรียกโจรด้านนอกมาช่วยอีกคน
ฟากข้างนอกไอ้โม่งได้ยินเลยสั่งให้ Joker โจรใส่หน้ากากตัวตลกยิ้มถือปีนกลให้รีบวิ่งเข้าไปหา Barnie ที่อยู่ที่ตู้เซฟธนาคารเพื่อช่วยขนเงินอีกแรงหนึ่ง
“ไหนๆ” Joker ถามถึงกระเป๋าขนเงิน
“นี่ไง 4 ใบ”
Barnie ชี้ให้ Joker เห็น Joker จึงค่อยๆกระเป๋าทีละใบ ด้วยความที่กระเป๋าแต่ละใบหนักทำให้การถือกระเป๋าใบต่อไปยาก แต่สุดท้าย Joker ก็ถือกระเป๋าทั้ง 4 ใบครบก่อนจะวิ่งออกไป ขณะเดียวกัน ผู้จัดการได้ก้มตัวลงไปที่โต๊ะ
“เก็บๆต่อไป...” Barnie สั่งให้ Bozo เก็บเงินใส่กระเป๋าใบใหญ่นั้นต่อไป
“เออ กำลังมันส์” Bozo ตอบ
“นี่คุณ Barnie...”
ผู้จัดการฯเรียก Barnie ขณะที่ Barnie กำลังหันหลังให้ผู้จัดการฯ และเมื่อ Barnie หันมา แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยปากผู้จัดการฯก็ถามต่อ
“มือคุณเปื้อนเลือดครั้งแรกยังไงเหรอ?”
“มันเร็วมาก... และผมก็จำไม่ได้” Barnie ตอบ
“งั้น... ครั้งแรกของฉัน มันก็คงจะเร็วเหมือนกัน...”
“แต่คุณคงจำได้แน่...”
“ปัง!!”
ผู้จัดการธนาคารควักปืนลูกซองที่อยู่ใต้โต๊ะมายิงใส่ Barnie แต่ Barnie หลบทันลูกปรายจำนวนมากเลยพลาดไปโดน Bozo ที่กำลังเก็บเงินอยู่ เสียงปืนที่ดังทำให้โจรที่อยู่ข้างนอกตกใจและพยายามวิ่งมาข้างใน ส่วน Barnie ก็หลบข้างตู้เซฟ ฟาก Bozo นอนจมกองเลือด
“การเปลี่ยนแปลงของนายเหรอ? เกมเปลี่ยนแล้ว!” ผู้จัดการธนาคารตะโกน
“ปัง!!” ผู้จัดการฯยิงอีกครั้งทันทีที่ Barnie โผล่หัวออกมา
“ปัง!! แคร๊กๆ ปัง!! แคร๊กๆ ปัง!! แคร๊กๆ ปัง!!” ผู้จัดการยิงขู่ไปหลายนัดมาก
“ออกมาสิ แน่จริงก็ออกมา”
ผู้จัดการท้าทาย Barnie จึงวิ่งออกมาและไปหลบที่อีกฟากของตู้เซฟ
“ปัง!!!” ผู้จัดการพยายามยิงแต่ไม่ทัน
“ไม่เป็นไร ฉันมีเวลาอีกเยอะ...”
ผู้จัดการฯพูดยังไม่ทันสิ้นเสียง Barnie ก็ค่อยๆเดินออกมาหน้าตู้เซฟ
“แคร๊ก...” กระสุนหมดทันทีที่ผู้จัดการจะยิง
“มันบรรจุ 7 นัด”
ทันทีที่ Barnie พูด ผู้จัดการฯพยายามทิ้งปืนและวิ่งหนีออกมาแต่ก็โดนไอ้โม่งที่วิ่งเข้ามาดูเหตุการณ์เอาปืนลูกซองตีเข้าขมับสลบกลางอากาศ ทำให้สถานการณ์จบลงไวมาก ฟาก Bozo ที่โดนยิงก็ตายเพราะเสียเลือดมากและไม่มีโอกาสได้พูดกับ Barnie
“มันเอาปืนมาจากไหน?” ไอ้โม่งถาม
Barnie ชี้ให้เห็นที่ซ่อนปืนลูกซองแล้วก็เห็นปุ่มสัญญาณเตือนภัยติดใต้โต๊ะที่ถูกกดทิ้งไว้ประมาณ 2 นาที ทำให้โจรทั้งหมดตื่นตัวและรีบหลบหนีโดยเร็ว ส่วน Joker ก็ลากร่างไร้สติของผู้จัดการธนาคารมาไว้ที่ล็อบบี้ ก่อนที่ไอ้โม่งจะประกาศบางอย่างให้ทุกคนรู้
“เปลี่ยนแผนทุกท่าน! เห็นกล้องนั้นสินะ” ไอ้โม่งชี้ให้ตัวประกันทุกคนในธนาคารเห็น
“กล้องนั้นฉันติดไว้กับ iPad เผื่อมีใครหนีและก็ใช่...
“พวกฉันกำลังจะหนี เพราะงั้นฉันให้เวลากติกาเดิมอีก 3 นาทีหลังพวกฉันออกไปทั้งหมด พวกแกจึงหนีได้ หากขัดขืน ระเบิดที่อยู่ในกระเป๋านั้นอาจจะเป็นทางเลือกให้พวกแกทุกคน” ไอ้โม่งขู่
“ขอให้โชคดี” ไอ้โม่งหลบหนีไปพร้อมกับโจรอีก 5 คน
ฟาก Barnie ยังอยู่ที่ศพ Bozo ก่อนจะหยิบกระเป๋าเป้ไซส์ XL ที่มีเงินจำนวนหนึ่งและวิ่งตามมาที่ลานจอดด้านนอกธนาคารและค่อยๆเดินลัดผ่านตึกๆหนึ่งไปแล้วก็เจอ Joker ที่กำลังสะเดาะกลอนกุญแจของตึกๆหนึ่งและแอบลัดขึ้นไปตามลานจอดบนอาคารที่ชั้น 17 ซึ่งก็มี รถ 4 คันรออยู่ ฟากไอ้โม่งถือกระเป๋าใส่เงิน 3 ใบโยนเข้าไปในเบาะหลัง ส่วนอีก 1 ใบเก็บไว้กับ Joker
“นี่!” Barnie เรียกไอ้โม่ง
“เอาใบนี่ไปด้วย...”
Barnie โยนกระเป๋าใบใหญ่ของ Bozo ที่มีเงินอยู่ครึ่งหนึ่งเข้าไป ก่อนที่ Barnie จะวิ่งกลับไปที่รถของตัวเองคนเดียว ซึ่งเป็นคันที่ควรจะมี Bozo ข้างๆ รถทั้ง 4 ค่อยๆสตาร์ทที่ละคันและค่อยๆขับลงมาตามอาคารลานจอดรถที่ละชั้นๆ ฟากรถด้านธนาคารมีรถตำรวจหลายสิบคันจอดล้อมหน้าธนาคาร นายตำรวจที่เพิ่งขับรถมาถึงก็ถามสถานการณ์ภายใน
“สัญญาณดังมากี่นาทีแล้ว?” Lloyd นายตำรวจนายหนึ่งถามเจ้าหน้าที่รอบๆ
“ราว 7 นาที ยังไม่ทราบชะตากรรมข้างใน”
“แล้วทำไมไม่เข้าไปข้างในล่ะ สัญญาณดังอาจหมายความว่ามันไม่ใส่ใจ หรือแปลว่ามันไม่อยู่ก็ได้”
Lloyd ถามซ้ำอีกครั้งแต่ทางหน่วยสวาทก็ส่งสัญญาณว่ามีปัญหาด้านประตู
“ประตูล็อคไง” เจ้าหน้าที่ตอบ
ฟากโจรที่อยู่ในรถทั้ง 4 ก็ยังคงพยายามขับรถให้ลงจากลานจอดรถให้เร็วที่สุด
“เข้าไปเถอะน่า” Lloyd บอกเจ้าหน้าที่
“เราทำตามกระบวนการ ตอนนี้ส่งกล้องเข้าไปแล้ว...” เจ้าหน้าที่ตอบ
“สัญญาณดังมา 9 นาทีและยังไม่มีการปิด อาจแปลว่ามันไม่อยู่แล้วนะ จากที่ฉันถามคนแถวนี้มีเสียงปืนดังหลายนัด ฉันแนะนำว่านายน่าจะส่งคนเข้าไป...”
นักสืบนายหนึ่ง Trevor Allen ถามด้วยความสงสัย
“Trev มาทำอะไรนอกโรงพักเนี่ย?” Lloyd ถาม
“เห็นว่านี่เป็นเคสปล้นธนาคารแรกในรอบหลายปี ในที่ๆน่าสนใจดี เลยรีบมาไง” Allen ตอบ
“ตอนนี้เราทำตามกระบวนการอยู่น่า ไม่ต้องรีบ ถึงยังไงเราก็จะเข้าไป” เจ้าหน้าที่ย้ำซ้ำ
“กว่าพวกนายจะเข้าไป ฉันว่าพวกมันออกมาตั้งนานล่ะ” Allen ประชด
“อีกกี่ชั้นว่ะ?” Joker วิทยุถามไอ้โม่งที่กำลังขับรถวนลานจอดรถอยู่
“ชั้นสุดท้ายแล้ว” ไอ้โม่งตอบ
ขณะเดียวกันหน่วยสวาทก็พังประตูและบุกเข้าไปข้างในแล้วเห็นสภาพข้างในที่มีตัวประกันทั้งหมดนั่งนิ่งเฉยไม่ยอมขยับตัวไปไหนทั้งสิ้น จนเจ้าหน้าที่หน่วมสวาทหลายนายเช็คสถานการณ์ตัวประกันและสภาพภายใน
“มีโจรไหม” เจ้าหน้าที่วิทยุถามหน่วยสวาท
“ข้างในโล่งครับ มีแท็ปเล็ท, กระเป๋าใส่ระเบิดกับผู้บริสุทธิ์ประมาณ 20 คน” หน่วยสวาทคนหนึ่งตอบ
“มีใครบาดเจ็บไหม?”
“มีคนหนึ่งครับ เป็นผู้หญิง เธอสลบอยู่และเหมือนมีแผลฟกช้ำบริเวณใบหน้าครับ” หน่วยสวาทพูดถึงผู้จัดการธนาคารที่นอนเจ็บอยู่
“โจรล่ะ?” Lloyd แย่งวิทยุมาและถามหน่วยสวาทแทน
“เหมือนว่าหนีไปแล้ว”
“เห็นไหมฉันบอกแล้ว ให้บุกเข้าไป” Lloyd ย้อนใส่เจ้าหน้าที่
ฟาก Allen ได้ยินดังนั้นก็เริ่มดูเหตุการณ์โดยรอบแทน ซึ่งก็มีเหล่าผู้คนมุงรถตำรวจจำนวนมาก และก็มีรถกลุ่มหนึ่งค่อยๆขับออกมาจากลานจอดรถอาคารที่ใกล้ๆธนาคาร Allen ผิดสังเกตจึงเรียก Lloyd
“นี่ๆ” Allen เรียก Lloyd
“รถขับออกเป็นกลุ่มแบบนั้นถือว่าแปลกไหม?” Allen ถาม
“ปกติถ้าเป็นรถตู้เราจะดักสกัด แต่นี่เป็นรถเก๋ง...”
“ออกในเวลาไล่เลี่ยกันนะ...” Allen พูด
Allen กับ Lloyd รับขึ้นรถตำรวจและขับตามรถทั้ง 4 คันที่กำลังขับออกจากธนาคารพร้อมกันอย่างไร้สาเหตุ ฟากตำรวจก็ต่างงงกับ Allen และ Lloyd ที่ขับตามรถ 4 คันนั้นเช่นกัน
“แจ้งเจ้าหน้าที่ทุกท่าน ตอนนี้มีรถผู้ต้องสงสัย 4 คัน กำลังขับออกจากธนาคารที่เกิดเหตุปล้น แนะนำให้ดักสกัดขอกำลังเสริมด่วน” เสียงของ Lloyd ดังขึ้นที่วิทยุตำรวจของรถ Jonathan Wright สารวัตรตำรวจที่ควบคุมเหตุปล้นธนาคารอยู่
“นายพูดอะไรของนายน่ะ Lloyd?” Wright วอ.ตอบ
“ตอนนี้ผมกำลังไล่ตามกลุ่มรถผู้ต้องสงสัย 4 คัน ห่างจาก High Lucre ไป 4 ช่วงตึกครับ” Allen แย่งวอมาตอบ
“อะไรนะ??”
“มีกลุ่มรถ 4 คันเป็นรถเก๋ง สีดำ, สีแดง, สีน้ำตาลและสีเขียวออกมาพร้อมกันจากลานจอดรถอาคารข้างๆธนาคาร High Lucre ครับ ผมจึงเชื่อว่ากลุ่มรถผู้ต้องสงสัยนี้ อาจจะเป็นรถของกลุ่มโจรที่หนีไปแล้วก็ได้ครับ” Allen ย้ำชัด
“......” Wright กำลังใช้ความคิด
“งั้นนายก็ตามไป ทางฉันจะส่งกำลังเสริมไปช่วย”
“ขอบคุณครับท่าน” Allen ตอบขอบคุณ
สิ้นเสียงของ Allen กลุ่มรถนั้นก็ขับเลี้ยวเข้าไปในซอย ทำให้ Lloyd ที่ขับรถตามอยู่นั้นต้องหักเลี้ยวแทบจะทันที
“ให้ตายเถอะ...” Lloyd อุทาน
“ไอ้รถตำรวจคันนั้นสะบัดไม่หลุดสักทีว่ะ” Green ที่นั่งอยู่ในรถผู้ต้องสงสัยคันที่ 2 คุยผ่านวอ.กับ Barnie
“ขับต่อไป เราต้องขับให้เร็วกว่านี้ ถ้าอีก 5 นาที รถคันนี้ไม่หยุดจี้ตูดฉัน พวกเราซวยแน่” Barnie ตอบ
รถทั้ง 4 คัน รวมทั้งรถของ Lloyd ขับออกมาจากซอยและขับเข้าถนนใหญ่ที่มีชื่อว่าเส้น Pico
“เอางี้ แยกย้าย พอหลุดจากตำรวจ ทิ้งรถแล้วไปเจอที่จุดนัดพบ”
“รับทราบ” แก๊งโจรทั้งหมดตอบรับ คำสั่งของ Barnie
ทันใดนั้นเมื่อรถทั้ง 4 คันขับมาถึงสี่แยกทั้ง 4 คันก็แยกย้ายไปคนละทาง 2 คันไปทางด้านซ้ายเป็นถนนที่มีชื่อว่า Trance มุ่งหน้าไปทาง Allison ส่วนอีกคันไปทางด้านขวา Trance ยกเว้นคันหลังสุดที่ยังขับตรงไปทางเดิม
“กำลังเสริม พวกคุณอยู่ในกันแล้ว?” Allen ถาม
“กำลังเข้าใกล้แยก Trance ตัด Pico” กำลังเสริมตอบผ่านวิทยุ
“งั้นคุณแยกย้ายเลย ตอนนี้มันขับแยกกลุ่มกันแล้ว มันรู้ตัวแล้ว...”
“2 คัน สีแดงกับสีดำไปทาง Trance ส่วนสีน้ำตาลกำลังมุ่งหน้าไปทางคุณ ผมกำลังตามรถสีเขียวอยู่ ส่งกำลังเสริมมาช่วยผมด้วย อย่างน้อยจับได้คันหนึ่งก็ยังดี”
“รับทราบครับ” สักพักรถเก๋งสีน้ำตาลก็ขับสวนรถตำรวจไปด้วยความเร็วสูง
“ผมเจอแล้ว! ตอนนี้เพิ่งขับผ่านรถผมไป”
“นายก็แบ่งกำลัง แล้วไล่ตามไปสิ!” Allen ย้ำ
รถตำรวจที่กำลังขับไปทาง Trance จึงแบ่งกำลังส่วนน้อยวกรถกลับและขับไล่ตามรถเก๋งสีน้ำตาลไป อีกส่วนหนึ่งก็มุ่งหน้าไปทาง Trance ก่อนจะแบ่งกำลังไปเสริมกับทาง Allen ที่ขับไปทาง Pico ฟาก Barnie ที่กำลังขับหนีอยู่นั้น เมื่อรู้ตัวว่ามีรถตำรวจมามากกว่าเดิมเลยพยายามขับเร่งให้เร็วกว่าเดิม
“มันพยายามจะหนี เร่งเลย Lloyd!” Allen บอกให้ Lloyd ขับตามให้ทัน
“แล้วจะเห็นว่าฉันไม่เหมาะกับงานออฟฟิศเพราะอะไร...”
Lloyd เร่งความเร็วขึ้นและพยายามขับไปขนาบด้านข้างรถเก๋งสีเขียวคันนั้นและเห็นผู้ชายใส่หน้ากากตัวตลกสีม่วงอยู่
“อ่า ตอนนี้ผมเห็นผู้ต้องสงสัยแล้ว น่าจะเป็นผู้ชายเพราะเขาใส่หน้ากากอยู่...”
ทันใดที่ Allen กำลังรายงานสถานการณ์อยู่นั้นเอง Barnie ก็หยิบปืนขึ้นมา
“เฮ้ย! มันมีปืน” Lloyd ตกใจเลยลดความเร็วทันควัน
“ระวังด้วย ผู้ต้องสงสัยมีปืน!”
“....อย่างนี้คงไม่ใช่ผู้ต้องสงสัยล่ะ” Allen สงสัย
ต่อจากนั้นฟาก Barnie ก็ชูปืนออกมานอกหน้าต่างและพยายามยิงรถตำรวจที่ขับตามมา โดยการมองผ่านกระจกมองข้างและพยายามยิงเข้าที่ล้อรถไม่ก็กระจกหน้า
“ปัง!” Barnie พยายามยิง
“มันยิงแล้วระวังด้วย หมอบลง!” Lloyd บอกให้ Allen ระวัง
“ปัง!”
“ปัง!”
“ปุ!”
Barnie ยิงโดนยางรถยนต์ตำรวจคันหนึ่งแล้วรถตำรวจคันนั้นเริ่มเสียหลักและชนเข้ากับไหล่ทางต่างระดับก่อนจะเหินและพลิกคว่ำไป สิ่งนั้นทำให้ Allen กับ Lloyd ไม่อยากเชื่อสายตา
“ปัง!” Barnie ยังคงยิงต่อไป
“ไอ้หมอนี่มันสายลับป่ะว่ะ!? แม่งยิงโคตรแม่นเลย...” Lloyd บ่น
“ปัง!”
“เดี๋ยวสักพักกระสุนมันก็หมดเองแหล่ะ” Allen ตอบ
“ปัง!”
“เพล้ง!”
กระสุนชนกระจกรถตำรวจเป็นรูและร้าวแล้วทำให้รถตำรวจคันนี้ลนลาน ก่อนจะขับไปเบียดรถตำรวจอีกคันซึ่งขับอยู่เลนกลางใกล้กับอีกเลนที่รถสวนมา ทำให้ตำรวจที่โดนเบียดขับเลยไปยังอีกเลนของถนน ทำให้รถที่วิ่งสวนมาเลยชนเข้ากับรถตำรวจคันนั้นอย่างจัง
“ให้ตายเถอะ นายขับชนมันเลย!” Allen สั่ง Lloyd ให้ขับชนรถต้องสงสัย
“นายจะบ้าเหรอ?” Lloyd สงสัย
“ชนมัน ก่อนที่จะมีคนเจ็บมากกว่านี้!” Allen ย้ำชัดกับ Lloyd อีกรอบ
Lloyd เลยเร่งความเร็ว ขณะที่ Barnie กำลังจะยิงนัดต่อไปที่กระจกรถ Lloyd แต่ด้วยความเร็วที่เร็วกว่ารถของ Lloyd ชนเข้ากับกันชนด้านหลังของรถ Barnie อย่างจัง ทำให้รถเสียหลักหมุนควงสว่าน แต่ Barnie ก็พยายามจะทรงตัวรถแต่รถเลยพุ่งเข้าไปชนกับร้านเสื้อที่อยู่ละแวกนั้นอย่างจัง แต่นั้นก็ทำให้รถนิ่งสนิทไม่ไปไหน ส่วน Lloyd, Allen และรถตำรวจที่ตามมาก็ขับมาจอดหน้าร้าน ก่อนจะเข้าไปควบคุมตัว
“นั้นเจ็บอีก 1 ราย... มันไง” Lloyd เย้ยใส่ Allen
“แจ้งตอนนี้หนึ่งในแก๊งโจรถูกจับกุมแล้ว ที่ Pico ตัด Glen เปลี่ยน...” Allen รายงานผ่านวอ
“รับทราบ ควบคุมตัวมาแล้วนำมาที่สถานี” Wright แจ้งให้ Allen ทราบ
“รับทราบ”
ฟากตำรวจพยายามเข้าไปควบคุมตัวให้ Barnie ที่ยังนั่งนิ่งสนิทอยู่ในรถและก็ได้ถอดหน้ากากนั้นออก เป็นผู้ชายอายุราวๆ 25 ปี ตำรวจเลยพยายามให้เขาออกมานอกรถ
“นายคิดว่าสารวัตรจะเอาเรื่องไหม ถ้าเขารู้เรื่องทั้งหมด?” Lloyd ถามถึงเหตุไล่ล่าผู้ต้องสงสัย
“จะเหลือเรอะ...”
Allen ตอบอย่างมั่นใจก่อนจะมองไปที่หน้า Barnie ที่เดินประสานมือไว้ที่ท้ายทอย ทั้งคู่มองหน้าซึ่งกันและกัน ก่อน Barnie จะถูกควบคุมตัวขึ้นท้ายรถตำรวจไป
“นายคิดว่ามันเป็นใคร?” Lloyd ถาม Allen
“ก็แค่...”
“โจรกระจอกนั้นแหล่ะ”
