Away Land - Ep.14 : First War

เช้าวันใหม่ ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้ง พอออกมาจากบ้านก็เห็นพวกผมกำลังเตรียมการที่จะไปรบกับพวกโจรสลัดทางด้านเหนือ เร็ดศึกษาทางเป็นอย่างดีแล้ว เรามีรถแค่สองคันเท่านั้น รถถูกเพ้นสีใหม่หมดแล้ว เราใช้สีขาวแทนพวกเราเอง ผ้าสีขาวที่หาได้จากผ้าพันแผลเอามาพันหัว ให้เป็นสัญลักษณ์ เราคือ The Survivor เราคือกลุ่มผู้รอดชีวิต เราจะแผ่กระจายพวกเราให้ทั่วเกาะ แล้วเราจะออกจากเกาะนี้กัน เจฟเดินมาหาผม ยื่นปืนให้ ก่อนจะพาร็อบมาอีกคน เราสามคนคือหน่วยวิทยุ เรามีหน้าที่ดูแลเรื่องวิทยุและหอวิทยุ และเป็นกำลังเสริมให้กับหน่วยบุกและรบ ที่นำโดยเร็ด ริว และเมสัน ส่วนอีกหน่วยคือหน่วยพยาบาล นำโดยเพียร์ส ถ้าบรูโน่กลับมา เขาจะอยู่หน่วยรบ และถ้าสองสาวกลับมา เขาจะอยู่หน่วยพยาบาล

"นายพร้อมมั้ย ที่จะรบแบบเต็มตัวครั้งแรก" เจฟถาม
"ไม่ค่อยอ่ะ.....นายหล่ะ....." ผมถามกลับ
"ไม่เลยแม้แต่น้อย....." เจฟยิ้มกลับ
"ไม่กลัว?" ร็อบเข้ามาถาม
"ไม่พร้อมตะหากหล่ะ.... ขาสั่นจะแย่อยู่แล้วเนี่ย" เจฟพูดติดตลก
"พวกนายนำไปก่อนเลย เดี๋ยวพวกชั้นจะให้คนขับรถนายไปคนนึง พอไปถึง รถจะกลับมารับพวกเราไปที่ค่าย หวังว่านายจะเปิดเสร็จก่อนที่ชั้นไปถึงค่ายนะ.... เสร็จแล้ววิทยุมาเลย เราจะบอกสถานที่ให้ แล้วนายมาบุกไปในค่ายกับเรา...." เร็ดเดินเข้ามาสรุป
"เยี่ยมเลย..." ผมบอก

พวกผมสามคนขึ้นรถมาอล้ว คนนั้นขับรถไปตามทางที่เร็ดบอกมาให้ เราสามคนคอยระวังทั้งสองด้านไว้เพื่อไม่ให้พวกมันเข้ามายิงได้ เราขับรถมาค่อนข้างนานเลยทีเดียว จนหมดเขตสัญญานจากทั้งสองเสาที่เราเปิดมาแล้ว จากนั้นเราก็มาถึงเสานี้ เสานี้อยู่มชที่ตีนเขา เรามองขึ้นไป ภูเขาลูกนี้สูงมาก เรามาถึงหน้าเสาแล้ว แน่นอนพวกยามเฝ้านั่งยืนคุมหน้าทางเข้าเสา รถขับกลับไปแล้ว... เรามีเวลาประมาณ 5 นาทีในการยึดเสา ร็อบปีนเร็วเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เจฟทำหน้าที่เข้าไปยิงพวกโจรก่อน ก่อนจะกวาดให้หมด ผมกับร็อบวิ่งตามไปแล้วขึ้นไปบนเสา พอถึงชั้นบนสุด...

"กำลังรออยู่เลย....." ชายหัวโล้นปิดปากนั่งบนเก้าอี้ หันหลังให้กับเราพูด...
"แก... ไอคนคุมคุก!!!!!" ร็อดหลุดปากออกมา
"นี่..... เดี๋ยวนี้ชั้นเป็นที่ปรึกษาของไตรแล้วเว้ย ระวังปากไว้" ชายหัวโล้นลุกขึ้นมา แต่ชายผมอันเดอร์คัทอีกคนห้ามไว้
"แก้จะห้ามทำไม ไอ้ใบ้ ฟังออกเหรอ?!?" ชายโหวโล้นด่า
"สวัสดี เจค... ชั้นชื่อเฟอร์นานโด ฟาร์เบียนสกี้ เป็นที่ปรึกษา รองหัวหน้าของกลุ่มนี้..."
"ส่วนไอใบ้นี่ ชื่อเพนตอม ไฮด์.... หน่วยการรบพิเศษ ไม่เคยปราณีใคร นักรบในความเงียบ...."
"แกต้องการอะไรจากพวกชั้น?" ผมถาม
"แกแหกคุกของชั้น..... คุกชั้นต้องแหลกเป็นจุลเพราะแก!!!!" ฟาเบียนพูด....
"ไตรระเบิดคุกแก ไม่ใช่ชั้น!!" ร็อบขึ้นเสียง
"หุบปาก!!!!!!" ฟาเบียนตบหน้าของร็อบจนหน้าหัน
"เอาล่ะๆๆๆ แกจะมายึดสัญญานสินะ ได้!!!!! ชั้นปรับให้แกเรียบร้อยแล้วตั้งแต่เห็นแกเดินเข้ามา..." ฟาเบียนยิ้ม
"ค่าจ้างสองเท่านะไตร... ไปเว้ยไฮด์ ไปทำงานหลักของเรากัน..." ฟาเบียนตบไหล่ไฮด์

พวกมันสองคนกระโดดมาจากหอวิทยุ แล้วโหนตามสายไฟไปที่ค่ายอย่างรวดเร็ว ผมพยายามไล่ยิงมันแต่กลับยิงไม่ถูก พวกเร็ดไปถึงที่หน้าค่ายแล้ว เขาส่งสัญญานมาแล้ว แย่ละ...

==========

ผมเดินทางมาถึงหน้าค่าย เร็ดส่งสัญญานให้เราเข้าไปทันที ผมยังไม่ได้บอกอะไรเลย พวกเราทำลายประตูค่ายทิ้งแล้วเปิดไป แต่ทว่า ไฮด์อยู่บนรถที่ยิงปืนได้ ไฮด์สาดกระสุนใส่เราอย่างไร้ปราณี พวกเราหลายคนล้มตายไปอย่างรวดเร็ว ริววิ่งอ้อมไปปีนกำแพงด้านข้าง ก่อนจะเรียกผมไปปีนด้วยกัน ผมวิ่งอ้อมหลังอาคารต่างๆ ก่อนจะขโมยเครื่องยิงลูกระเบิดไปจากบ้านหลังหนึ่ง นั่นคือคลังอาวุธของค่ายนี้ ริวหยิบระเบิดมาสองสามลูก แต่ต้องชะงักเพราะมีโจรนับสิบจ่อปืนมาที่เรา แล้ว...

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

พวกโจรล้มลงไปหมด ก่อนที่เราจะเห็นเพียร์สถือปืนแล้วยิง เพียร์สทำหน้าตื่นกลัว ก่อนที่ผมจะให้เพียร์สและริวแยกย้ายไปหาบรูโน่ ในขณะที่เร็ดและเมสัน วิ่งอยู่อีกด้านหนึ่ง..... เร็ดหยุดวิ่ง แล้วตบหน้าเมสัน เมสันทำหน้าโมโหอย่างบ้าคลั่ง บ้าดีเดือด ก่อนที่เร็ดจะชี้ไปทางไฮด์ที่กำลังยิงปืนอยู่นั่นเอง เมสันวิ่งไปตะครุบไฮด์ ก่อนจะชกๆๆๆๆๆๆ แล้วบีบคอ เอาหัวฟาดพื้นจนไฮด์สลบไป เมสันลุกขึ้นมา ก่อนจะมองไปรอบๆ แล้วมองดูร่างของไฮด์อีกครั้งด้วยสีหน้าที่หวาดกลัว... ผมหันกลับมาแล้ววิ่งไปให้เร็วที่สุด ก่อนจะมีทางลงไปที่ชายทะเล และ...

"ช่วยด้วยยยยย!!!!!"

บรูโน่นั่งในกรงนั่นอยู่ ด้านล่างมีทหารนับสิบยิงขึ้นมาทางด้านผม ผมโดนยิงเข้าที่ไหล่ขวา ก่อนที่เมสันจะเดินเข้ามาหา แล้วบอกให้ตบหน้าชั้น ตบเลย!!!!! หน้าตาโรคจิตมาก ผมตบหน้าเข้าไป เมสันทำหน้าตาบ้าคลั่งอีกครั้ง ก่อนจะหยิบปืนแล้วยิงไปด้านล่างอย่างไม่ปราณี พวกข้างล่างล้มลงทีละคน ละคน เพียร์สโยนถังน้ำมันลงไป ก่อนจะโยนบุหรี่ในปากลงไปตาม จนไฟเผาพวกโจรจนหมด...

"ตอนนั้นชั้นอยู่ในกรง นายมาช่วย วันนี้เราสลับกันแล้วนะ...." ผมรีบลงมาแล้วมาปลดล็อคบรูโน่
"อย่ามาทำเก่ง เอาปืนมา!!!" บรูโน่ยิ้ม
"อย่างนี้ค่าจ้างชั้นก็ลดลงละสิเนี่ย......." ฟาเบียนเดินมาจากด้านหลัง
"แกอีกแล้ว.....ไอคนคุมคุก....." ผมหันไปด่า
"ชั้นไม่ใช่คนคุมคุก... ชั้นคือนักฆ่าที่ทำงานตามค่าจ้างตะหาก....."
"ไตรให้ทองชั้นเท่ากับน้ำหนักของกระเป๋าชั้น ซึ่งมันหนักกว่าปืนหลายเท่า... รวยเละเลย...." ฟาเบียนเลียริมฝีปาก
"ไอกระจอก แกก็แค่ทำตามค่าจ้าง เหอะ....." ผมเยาะเย้ย
"เย้ยฟยันแบบนี้ พอกันที!!!!!!" ฟาเบียนโมโห
"แกจะทำอะไร!?!" ผมทำเยาะเย้ยต่อ

"ไม่ต้องใช้อาวุธแล้ว ตัวตัว ใครน็อกก่อนแพ้ไปเลย!!!"

"แพ้แล้วจะเกิดอะไร?!?"

"ถ้าแกแพ้ ชั้นจะส่งตัวแกไปให้ไตร แต่ถ้าแกชนะ ชั้นจะยอมให้แกเอาตัวไอดำนี่ไป!!!"

"ไอคนเหยียดสีเอ้ย!!!!" บรูโน่แทรก

"หุบปากไป ไอดำ พร้อมจะสู้รึยัง เจค?!?"

"มาเลย!!!!" ผมวางปืนลงแลเวตั้งการ์ด