"เราจะกลับไปเหนือกันอีกครั้ง!"
ผมพูดพลางชี้ไปที่แผนที่ วงกลมสีแดงที่มีตัวกากบาทนั่น เราจะไปที่นั่นกัน ทุกคนก้มหน้าเหมือนใช้ความคิด บรูโน่คิดไปมา ก่อนทำท่าจะแย้ง แต่เร็ดห้ามไว้ ก่อนจะพยักหน้า ทุกคนพยักหน้าตามเร็ดไปหมด ใช่ เรากำลังจะไปทางเหนือกัน บรูโน่คงไม่อยากไปที่นั่นอีกแล้ว..... เข้าใจอยู่แหละ แต่ผมเชื่อว่ามันสับขาหลอก เอาตัวอลิซไปซ่อนที่นั่นตั้งนานแล้ว..... ใช่แล้ว คุกที่ยังไม่ได้เปิดใกล้ๆนั่นไง อลิซคงถูกขังอยู่ที่นั่นแน่ๆ นี่คือความคิดของผม แต่ผมเชื่อว่าหลายๆคนในที่นี้คงไม่เห็นด้วยกับผม โดยเฉพาะบรูโน่.... ผมบอกให้ทุกคนเตรียมพร้อม เราจะไปที่นั่นกันในหนึ่งชั่วโมง คนของผมวิ่งไปเตรียมอาวุธและรถ เราไม่ต้องไปเปิดเสาวิทยุแล้วเพราะเราเคยเปิดแล้ว ดังนั้นเราจึงบุกเข้าไปทุกคน ผมเดินเข้ามาหาริวที่เพิ่งสูญเสียคนรักไป....
"ชั้นขอโทษนะ ชั้นจำเป็นต้องรีบช่วย..." ผมจับไหล่ของริว
"ไม่เป็นไรเว้ย.... ชั้นเข้าใจนายดี....." ริวยิ้มให้ ทั้งคราบน้ำตา
"เห้ย นายอยู่นี่กับเพียร์สก็ได้นะเว้ย"
"ไม่เป็นไร.... ชั้นมีปัญชีต้องชำระ....."
"นายอย่าคิดทำอะไรโง่ๆนะเว้ย..."
"ชั้นเป็นคนอย่างนั้นที่ไหนละเจค... ชั้นไม่ยอมง่ายๆหรอกนะ..."
"ใช่ แต่นายเพิ่งจะ..."
"พอแล้วเจค พอ....."
ริวเดินออกจากตรงนั้นไป พร้อมกับหันหลังมาโยนปืนให้กับผม ก่อนจะเดินไปที่รถ ล้างหน้าล้างตา แล้วเรียกคนอื่นขึ้นมา ผมรีบวิ่งตามรถของริวขึ้นไปด้วย ก่อนที่เราจะเริ่มออกเดินทางไป มีอีกคันขับตามมาติดๆ เราถูกเลือกให้เป็น Wave 1 หรือหน่วยกล้าตายที่จะบุกเข้าไปทำลายก่อน.... เราขึ้นรถมาแล้วเราก็ไปดักรอตรงหน้าค่ายเดิม แม้ว่าควันไฟจะยังไม่หมด แต่เราก็เข้ามาบุกอีกครั้ง หวังว่าเราคงไม่เสียปล่าวนะ......
"พร้อมรึยังหัวหน้า..." คนของผมคนนึงถาม
"เดาว่าพร้อม" ผมพูดติดตลก
"ไม่ตลก" ริวทำหน้าขมึง
"......จ่ะ พร้อมก็พร้อมจ่ะ" ผมเจื่อนๆไปเหมือนกัน
"นายกับชั้น Stealth เข้าไปดูลาดเลาก่อน พอได้ยินเสียงระเบิด คนอื่นตามเข้าไปเลยนะ..." ริวบอก
"รับทราบ!!!" คนของผมตอบรับ
"ไปเจค...ไปช่วยแฟนนายกัน...." ริวทำหน้าเครียด
"ก็...ยังไม่ใช่แฟนอ่านะ แต่ก็....."
"งั้นไม่ช่วย..."
"ช่วยคร้าบ ช่วยๆๆๆๆ"
ผมเดินอ้อมไปทางซ้ายตามหลังริวไปติดๆ ริวมองผ่านรูรั้งเข้าไป เห็นทหารยืนรอคุมอยู่มากมาย ผมปีนรั้งเข้าไป ก่อนจะกระโดดแล้วจ้วงทหารคนนั้นกลางอากาศ ริวกระโดดตามมาอีกคน ก่อนจะค่อยๆอ้อมรอบค่ายไปดูลาดเลา ฟาเบียนยืนคุมการซ่อมแซมค่าย ที่พื้นมีกองไม้จำนวนมากเตรียมการซ่อมอาคารต่างๆ ริววิ่งหลบหลังของทหารไปติดระเบิดไว้ที่ไม้แท่งหนึ่ง ก่อนจะโยนรีโมตมาให้ผม ผมนั่งรอจังหวะ พอพวกโจรกยิบไม้แท่งนั้นแล้ว......
ผมบรรจงกดปุ่มสีแดงอันโตนั่น....
"บรึ้มมมมมมมม!!!!!"
==========
เสียงปืนและเสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้ง คนของผมวิ่งเข้ามากัน ก่อนจะเริ่มสาดกระสุนใส่พวกโจร พวกโจรค่อยๆล้มไปทีละคน ผมหันไปเห็นฟาเบียนวิ่งกระโดดลงมาจากที่ยืนอยู่และเข้าไปในบ้านทันที เสียงหวอดังขึ้นสนั่นทั่วค่าย พวกมันกำลังจะมาเพิ่มอีก และแน่นอน ไฮด์คงจะมาร่วมด้วยแน่ๆ ดี ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวดี ผมเริ่มตามหาคุกของพวกทาสที่คิดว่าขังอลิซอยู่ ริววิีงตามประกบผมมาติดๆ พอมีทหารมาด้านหลัง ริวก็ช่วยป้องกันไว้ให้ ผมดักรออยู่หลังพุ่มไม้ ด้านหน้าเป็นอาคารสีเทาแบะมีลูกกรง เดาว่านั่นคือคุกอีกคุกหนึ่ง แต่ทว่า...
"เห้ย นั้นใช่ฟาเบียนป่าววะ?!?" ผมถาม
"ใช่ มันวิ่งมาที่คุกทำไม?" ริวก็สงสัย
"เดี๋ยวๆๆๆ มันกำลังไขคุกนั่น!!!!!!!"
"อย่าบอกนะว่ามันกำลังจะพาอลิซหนีไป!!!!!"
"ตกลงว่าอลิซอยู่ที่นี่จริงๆเหรอเนี่ย..."
ฟาเบียนเดินเข้าไปในคุก ดูท่ารีบร้อนมาก ก่อนจะพาคนคนหนึ่งออกมา เธอถูกปิดหัวด้วยกระสอบแต่เราจำร่างและชุดได้ อลิซแน่นอน เธอถูกอุ้ทออกมาด้านนอก เราสิงคนกระโจนเข้ามาดักหน้าฟาเบียน ฟาเบียนปบ่อยร่างของอลิซลงมาวางกับพื้น ก่อนจะค่อยๆยกมือขึ้น.....
"เจอกันอีกแล้วนะ เจค ริว....." ฟาเบียนยิ้ม
"เอาตัวอลิซมาให้ชั้น.." ผมขู่
"แกคิดว่าแกจะทำอะไรได้ ห๊ะ?!?" ฟาเบียนตะโกนใส่
"แกอยากตายมากใช่มั้ย?!?" ผมตะโกนกลับ
"ชั้นไม่มีทางตายแน่ เพราะชั้นจะฆ่าแก แล้วใช้เงินของไตรอย่างมีความสุข!!!" ฟาเบียนตะโกนกลับ
"ชั้นจะทำ เหมือนกับที่ชั้นทำกับไอเกาหลีนั่นแหละ!!!!!!" ฟาเบียนหยิบปืนพกจากด้านหลังมาจ่อหัวอลิซ
"แก..........มัน............ไอ............ชั่ว"
สายตาของริวที่เปลี่ยนไป มองด้วยความโฉด ความโมโห ความเคียดแค้น ก่อนที่ริวจะวิ่งเข้าไปแย่งปืนจากมือของฟาเบียน ฟาเบียนปัดร่างของริวกระเด็น ก่อนที่จะจ่อปืนไปยังริว ผมวิ่งเข้าไปล็อคคอ ก่อนจะเรียกให้ริวลุกขึ้น ริววิ่งมาชกหน้าของฟาเบียน ฟาเบียนเตะคือเข้าที่หน้าท้องก่อนจะทุ่มผมลงไปอีกคน แล้ววิ่งไปหยิบปืนมาจ่อที่เราสองคน ก่อนจะหันไปมองด้านข้าง......
พับๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงเฮลิค็อปดตอร์ดังสนั่น เครื่องบินเล็กค่อยๆลงมาจอด ฟาเบียนหยิบร่างของอลิซขึ้นมา ก่อนจะเอาขึ้นเฮลิค็อปเตอร์ไป ผมกับริวรีบลุกขึ้น ในขณะที่เฮลิคอปเตอร์กำลังลอยขึ้นฟ้า ผมกับริวก็เกาะขาของเฮลิคอปเตอร์ไว้ได้คนละข้าง และเราก็ค่อยๆลอยขึ้นไปบนฟ้า
==========
"สำเร็จแล้วไตร ค่าตอบแทนชั้นละ แลกกับตัวแม่สาวนี่...."
เสียงฟาเบียนที่เราได้ยินเบาๆ และเสียงเฮลิค็อปเตอร์ที่ดังกลบเสียงสนทนาของไตรและฟาเบียนทางวิทยุ ผมยังคงเกาะขาของมันไว้อย่างแน่ ก่อนจะค่อยๆปีนขึ้นไป และแล้ว เราทั้งสองคน ก็ปันขึ้นไปบนห้องโดยสาร และเผชิญหน้ากับฟาเบียน อีกครั้ง...
"พวกแก?!?!??!!!! อย่าเข้ามา ไม่งั้นยัยนี่ตาย!!!!!" ฟาเบียนเอาปืนจ่ออลิซ
"ปล่อยเธอซะ......นี่คือคำขอครั้งสุดท้าย...."ริวพูด
"ขอ? ของั้นเรอะ น่าสมเพช!!!!!" ฟาเบียนหัวเราะ
"แกมันทำตัวทุเรศตั้งแต่ยัยสาวเกาหลีนั่นตายแล้ว ริว....."
"คราวนี้.....แกคงกอดศพไม่ได้สินะ.... เพราะมันจะลงไปอยู่ข้างล่าง....." ฟาเบียนฉุดอลิซขึ้นมา
"แกนั่นแหละ ที่จะอยู่ดเานล่าง!!!!!!!"
ริววิ่งเข้าไปหาฟาเบียน ก่อนจะชกหน้าฟาเบียนอีกครั้ง ฟาเบียนเอาปืนมาจะยิงริว ริวพยายามจับปืนไว้ ผมรีบเข้าไปช่วยอลิซ ก่อนที่ผมจะเงยหน้าขึ้นไปอีกที....
ปั้งงงงงงงงง!!!!!!!!
==========