Away Land - Ep.24 : Just shoot me...

"เข้ามาๆๆๆ นั่งก่อน ทุกคนเลย"

ไตรนั่งบนเก้าอี้ใหญ่ พาดขาทั้งสองข้างไว้กับเก้าอี้ด้านข้าง ก่อนจะหยิบขวดวิสกี้มาดื่มอย่างสบายใจ ผมเดินเข้าไในห้องนั้นแล้วนั่งลงกับเก้าอี้ จากนั้นผมก็เรียกให้ทุกคนเดินเข้ามานั่งทีละคน จนครบทุกคน ไตรมองหน้าทุกคนแล้วยิ้มๆ แมทเดินเข้ามาแต่ไตรไล่ออกไปรอด้านนอกอย่างเร่งรีบ ไตรลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปอยู่ด้านหลังเก้าอี้ของผม ก่อนจะจับพนักพิงเก้าอี้ผม แล้วโยกไปมาด้วยความสนุกสนาน ผมหันไปดูที่มือเขา เขาถือปืนพกและจ่อเข้ามาทางหัวผมอยู่ ผมได้แต่นิ่ง เงียบ และหันกลับไป ไตรลั่นไกปืนแต่ดังแชะๆ ไม่มีกระสุน แต่แกล้งให้ตกใจเล่นแค่นั้น....

"ถ้าชั้นเอาจริง แกตายไปแล้วนะเนี่ยเจค...." ไตรหัวเราะ
"....." ผมยังนิ่งอยู่
"เอาจริงๆ ชั้นแปลกใจนะ ที่เห็นพวกแกอยู่ที่นี่...." ไตรมองทุกคน
"แกคงนำพวกมาหา "หนอน" สินะ" ไตรพูดแทงใจดำ
"ใช่....." ผมรับ
"แกนี่ตรงๆดีนะเจค ชั้นชอบ" ไตรหัวเราะ
"แกรู้มั้ย ว่าหนึ่งในห้องนี้คือหนอนหน่ะ....." ไตรเดินไปรอบๆ
"แกหาถึงไหนแล้วละเจค? หาเจอรึยัง..."
"ยัง"
"ว๊าาาาาาาา แย่จังนะ แกแพ้สัญญาชั้นอีกแล้ว..."
"สัญญาอะไร?!?"
"เอ้า แกบอกจะหาหนอนให้เจอ แต่แกไม่เจอหนิ........"
"ก็ ช่วยไม่ได้นะ...."

ปัง!!!!!!!!

ทุกคนก้มหน้าหลบเสียงกระสุนดังลั่น ผมไม่เจ็บ กระสุนไม่โดนผม ไตรมันหยิบปืนอีกกระบอกมันมายิงใส่ แต่ใคนโดนละ ผมหันไปดูอลิซ ก็ไม่มีแผลอัไร ทุกคนปกติดี ไตรมองทุกคนที่ตื่นตระหนกแล้วหัวเราะอย่างบ้าคลั่งออกมา ก่อนที่จะชี้ขึ้นไปบนฟ้า รอยกระสุนบนหลังคาใหม่ๆเป็นรูขนาดเล็ก แสงอาทิตย์จ้าส่องลงมาจากรูนั่น ก่อนที่ไตรจะโยนปืนลงไปกับพื้น แล้วกางแขนสองข้างออกมา....

"ยิงชั้นสิ....." ไตรบอก
"อย่าท้า อย่าคิดว่าชั้นไม่กล้านะเว้ย......" ผมลุกขึ้นมาหยิบปืน
"เอาเลย.........." ไตรยิ้ม
"เจค.....ระวังตัวด้วย....." อลิซกระซิบเบาๆ
"นี่แม่สาวน้อย ไม่เผือกซักเรื่องจะตายมั้ย..... เผือกมากๆเดี๋ยวตายสมใจอยากนะ" ไตรบอก
"เจค มองตาชั้น เอาปืนนั่นขึ้นมา แล้วยิงชั้นซะ......"
"แกคิดอะไรอยู่กันแน่......" ผมถาม
"เจค..... ทำตามชั้น แล้วจบทุกอย่างซะ เอาเลย......."

ผมชูปืนขึ้นมา ก่อนจะเล็งไปที่หัวของไตร ผมเตรียมจะลั่นไก แต่ก็ได้แต่มองหน้าไตรไปอย่างนั้น..... ไตรยิ้มแสยะ กวักมือท้าให้ผมยิงอยู่ตรงนั้นแหละ ผมหันหน้าไปมองคนอื่น ทุกคนทำให้เหมือนกับไม่อยากให้ผมยิง โดยเฉพาะอลิซ ผมได้แต่จ่อปืนไปที่หน้าของไตรอย่างนั้น ก่อนที่จะตัดสินใจ....

"กริ๊ก"

เสียงชักปืน? มองเหลียวไปด้ายหลังของผม แมทที่เข้ามาได้ไงไม่รู้ เอาปืนพกจ่อหัวผมอยู่ พร้อมจะลั่นไกทุกเมื่อ ไตรได้แต่หัวเราะลั่น ก่อนจะพูดออกมา

"ฉันจะสอนแกอะไรหน่อยนะ.... โอกาสมา อย่าปล่อยไป...."
"ถ้าแกยิงชั้นเมื่อกี้ มันก็จบไปแล้ว........ แกก็จะได้กลับบ้านแกแล้ว....มั้ง"
"แต่แกลังเลบ้าบออะไรไม่รู้ ชั้นจับเวลาแก ครบ 1 นาทีปุ๊ป ชั้นก็ส่งสัญญานเรียกแมทเข้ามาปั๊ป"
"ส่วนสายลับ....."
"แกทำหน้าที่สายลับได้เนียนมาก ชั้นคิดว่าแกจะลุกขึ้นมาช่วยชั้นแล้วซะอีก..."
"ดีๆๆๆๆ ชั้นชอบ...."
"แมท ปล่อยตัวมันไป แล้วออกไปรอเหมือนเดิม....."

แมทเดินออกไป ก่อนที่ไตรจะพาผมเดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้ ผมลงไปนั่งพร้อมกับสายตาที่ตำหนิจากเพื่อนทุกคน ผมได้แต่ขมวดคิ้ว เป็นสัญญานว่า แล้วตูจะรู้มั้ย?!? ไตรมองพวกผมส่งสัญญานกันอย่างสมเพช ก็เลย....

"ตึง!!!!"

ไตรถีบเก้าอี้เปล่าจนมันลงไปนอนอยู่ที่พื้น ก่อนจะเดินไปด้ายกลังพวกผม หยิบเหล้าออกมาจากตู้ แล้วลากเอาเก้าอี้มานั่งด้านหน้าพวกเรา ก่อนจะหยิบแก้วชอตมา แล้วบรรจงเมเหล้าลงแก้ว ก่อนจะซดจนหมดแก้วในรวดเดียว ไตรยื่นแก้วเหล้าให้ผมอีกแก้วนึง ผมไม่รับ ไตรได้แต่ยิ้มๆ ก่อนจะคว้างแก้วลงกับพื้นอย่างแรง.....

"เพล้งงงงง!!!!"

"ความจริง ที่ชั้นเรียกแกมาคุย ชั้นจะมาบอกให้แกออกไปจากค่ายของชั้นแบบดีๆ...."
"แต่ชั้นเห็นพวกแกกัดกัน ไม่ไว้ใจกันแล้ว......"
".....มันน่าสนุกดีหส่ะ......." ไตรเทเหล้าแล้วยกซดอีกแก้วนึง
"แกจะให้ชั้นทำอะไร?" ผมถาม
"ทำในสิ่งที่แกทำอยู่ไง...." ไตรยิ้ม
"ห๊ะ?"
"ก็ตามหาสายลับไง ไม่เคยดู Running Man หรอ สายลับหน่ะ สปายไง..."
"กลับบ้านเหอะ แกเมาแล้ว" ผมยอก
"ม่ายยยยย ม่ายยยม๊าาวววววว..... ไอบ้าเอ้ย!!!! กูจริงจังนะสัส!!!!!"มไตรขว้างแก้วทิ้งลงพื้นอีกใบ
"ชั้นจะให้แกอยู่ต่ออีก 1 วัน......"
"แกอย่าหนีไปไหน เพราะถ้าแกหนี ชั้นจะไม่ปล่อยแกแน่... และคราวนี้ชั้นเอาจริง...."
"ส่วนถ้าแกอยู่ แกมีเวลา 1 วัน ไม่รวมวันนี้ เพื่อตามหาว่าใครคือหนอน...."
"รวบรวมหลักฐานตามสบายเลย ชั้นสั่งให้มันทิ้งร่องรอยไว้แล้ว....."
"พรุ่งนี้เที่ยงคืน....เราจะมาหาหนอนกัน....."
"ไปได้แล้ว ชั้นปล่อยพวกแกไปแล้ว....." ไตรลุกขึ้นมา แล้วชี้ไปที่ประตู

อะไรนะ?!? พรุ่งนี้?!? ต้องตามหาสายลับหนอวะเนี่ย?!? หลักฐานก็ยังไม่มี แล้วจะให้ชั้นทำไงหล่ะ ผมเดินออกมาจากอาคาร แมทส่งสายตาอาฆาตให้พวกผมอีกครั้ง ก่อนที่ผมจะมองไปหาทุกคน..... ไม่มีใครดูมีพิรุษ

"ใครกันแน่นะ ที่เป็นหนอน...."

ทุกคนกลับเข้ามาในบ้านพัก ก่อนที่จะนั่งบนเตียงใครเตียงมัน ผมมองดูหน้าของทุกคน ยิ่งมองก็ยิ่งปวดหัว ทำไมทุกคนถึงดูไม่มีดล่ห์นัยอะไรเลย หรือเป็นเพราะผมไว้ใจพวกเขาไปแล้ว...... อลิซเดินมานั่งที่เตียงผม ก่อนจะจับมือผมไว้แน่น ตอนนี้คนที่ผมไว้ใจที่สุดคืออลิซ เพราะอลิซกับผม เป็น 2 คนที่ต้องตามหาหนอน และในตอนนี้ ผมสงสัยใครไม่ออกจริงๆ แต่พรุ่งนี้ เราต้องหาหนอนให้เจอ จะหนีก็ไม่ได้.....

"เอาไงต่อหล่ะ...." ร็อบถาม
"ลองทำตามวิธีชั้นดูมั้ย?"
"วิธีอะไรร็อบ...." ผมถาม
"ก็ พรุ่งนี้ เราแอบไปฟังไตรคุยซะ มันต้องหบุดชื่อคนนั้นออกมาแน่ๆ...." ร็อบบอก
"จะบ้าเรอะ แกจะหนีออกไปฟังมันยังไง? วิธีชั้นดีกว่ามั้ย?" เร็ดดเดินเข้ามาหา
"พรุ่งนี้ เราจะเข้าไปหาข้อมูลในห้องหัวหน้าซะ...."
"เข้าไปยังไงวะ? ไม่เวิร์คหรอก ใช้วิธีชั้นดีกว่า ง่ายๆเลย ก็ไปหยิบเอกสารจากหัวหน้าค่าย หาชื่อคนนั้น ก็จบ..!!!" บรูโน่บอกไป
"หรือใช้วิธีชั้น..... ไปหลอกถามพวกมันที่ไม่รู้อะไรเลยสิ!!!!!!!!!!!!!!"เจฟเสนอบ้าง
"คะคะคะความจริง ลองไปหาจากขยะที่มันทำลายหลักฐานก็ได้นะ" เพียร์สรวบรวมความกล้าเสนอออกมา...
"เอาไงดีเจค....." อลิซหันมาถาม

ไม่รู้ว่าจะเอาไงจริงๆจ่ะ งงไปหมดแล้ว!!!!!!! แต่ที่แน่ๆ หนอนมันต้องเสนอวิธีที่ไว้ใจได้น้อยสุดแน่ งั้นเราต้องทำตามคนที่คิดว่าจะหาข้อมูลได้เยอะที่สุด.....

"ใครหล่ะ...?"