Away Land - Ep.16 : Rescue to the Trap

นี่ก็เวลาโ้เพล้แล้ว เราทุกคนเริ่มจุดไฟกลางกอง และเตรียมขัดอาวุธ ใส่ชุดเตรียมรบ ผมถูกสลับหน้าที่มาอยู่หน่วยรบเพราะร็อบกับเจฟสามารถทำได้โดยไม่มีผม และผมจะได้มุมมองใหม่ๆบ้าง หน่วยรบจะแบ่งเป็นสองหน่วย หน่วยซุ่มและหน่วยประจัญบาน หน่วยซุ่มจะแอบย่ิงเข้าไปปิดสัญญานผู้บุกรุก และฆ่าคนที่เห็นก่อน จากนั้นจะส่งสัญญานให้พวกเริ่มเข้ามาประจัญบาน และหัวหน้าทึกคน คือ คนที่อยู่ก่อนจะเปิดคุกทาส จะตามหาจิมิน ริวดูพร้อมเป็นพิเศษ ผมต้องไปเป็นหน่วยซุ่มกับริวสองคน ผมเลยต้องมานัดแนะการเข้าไป ฝึกขว้างมีด และการ Takedown โดยใช้มีด หลังจากฝึก ริวก็ขึ้นมานั่งรอบนรถ เพื่อจะออกเดินทาง...

"ยากหน่อยนะงานนี้" ริวเปิดประเด็น
"ทำไมละ?" ผมสงสัย
"ก็ลองดูสิ..... เราช่วยผู้หญิง ต้องปกป้องเป็นพิเศษ..." ริวเริ่ม
"งั้นชั้นให้แกปกป้องดีมั้ย จะได้เคลียร์กันดี..." ผมแซว
"เอางั้นก็ดีนะ.... อยากอยู่" ริวเล่นด้วย
"ถ้าผมเจอเขานะ ผมจะบอกว่าผมขอโทษเป็นคำแรกเลย!!!" ริวมั่นใจ
"เยี่ยม..... นายไปเจอจิมินตอนไหน..." ผมถาม
"ผมชอบเขาตั้งแต่เราเจอกัน... วันนั้นที่ผมขอร่วมทีมไง..." ริวเล่า
"นายไม่น่ามาเลย..." ผมสงสาร
"เห้ย ไม่เป็นไร สีสันชีวิต?!!!" ริวบอก
"ชั้นม่รู้ว่าชั้นต้องมาทิ้งชีวิตไว้ที่นี่รึปล่าวไง..." ผมตอบกลับไป
"....นั่นสินะ..." ริวมองไปบนฟ้า

เราสองคนตกอยู่ในช่วงเวลาการรอคอย และตั้งสมาธิ และปลง ผมรอสัญญานวิทยุจากคนขับรถเพื่ออกรถไปต่อ จากนั้นไม่นาน คนขับรถก็ส่งสัญญานเข้ามา ผมเริ่มสตาร์ทเครื่อง ก่อนขะหันไปเจอเมสันนั่วกอดเข่าอยู่ทำให้เราตกใจยิ่งขึ้นไปแีก ผมขับรถตามรอยล้อของคันที่แล้วไป ก่อนจะเลี้ยวหนีไปเจอค่ายที่คาดว่าน่าจะเป็นค่ายที่ขังจิมินไว้ ผมทำตามแผนโดยการรอหน้าค่ายจนกว่าวิทยุจะใช้ได้ และแล้ว เสียงเจฟก็ดังจากวิทยุ ผมเดินอ้อมไปด้านข้างตามเดิม ก่อนจะปีนรั้วกลับเข้าไปในค่าย

"ริว... นายตามหาจิมินเลยชั้นปิดสัญญานเอง" ผมกระซิบผ่านวิทยุ
"อะไรนะ?!? ชั้นปิดไปแล้วเว้ย!!!!" ริวบอก
"เห้ย ปิดเร็วไปมั้ย?!?" ผมถาม
"ก็เข้ามาแล้วเจอเลยอ่ะ......" ริวบอก
"ไม่แน่... งั้นตามหาจิมินกันก่อน ก่อนที่จะให้หน่วยบุกเข้ามา..." ผมตอบไป
"รับทราบ เปลี่ยน" ริวตัดสาย

ผมเดินเลาะตามหาคุกไม้เหมือนกับที่ผมและบรูโน่โดนขังแต่ก็ไม่เจอ ในค่ายนี้แทบไม่มีใครซักคนเลย ผมรู้แล้วว่าต้องโดนมันเล่นอีกแนาๆ เลยจะเรียกริว แต่ ว่า.....

บรึ้มมมมมมมม!!!!!!!!!!

==========

เสียงระเบิดดังสนั่น ผมกับริวหันหากัน ก่อนจะเรียกคนด้านนอกเข้ามา บ้านหลังหนึ่งระเบิด ก่อนที่บ้านหลังอื่นจะมีโจรวิ่งออกมาตามอย่างมากมาย พวกเราทุกคนโจมตีไป เราสูญเสียกำลังทั้งสองฝ่าย ผมยิงพวกโจรจนหายไปหมด ริวขว้างระเบิดใส่ทันที เมสันยังคงเป็นหมาป่าไล่ฟันคนอื่นจนนอนกองไปทั่ว เวลามันบ้าดีเดือดนี่น่ากลัวจริวๆ เร็ดกัยร็อบวิ่งไปด้านตะวันตก เพื่อไปเปิดคุกทาสที่สองในเกาะนี้ ก่อนจะรวบรวมกำลังมาช่วยเสริมทัพ เพียร์ส บรูโน่ เจฟไล่ยิงพวกโจรตายไปมาก ผมเดินไปหลบหลังบ้าน แต่หันหน้าไป เจอฟาเบียนกับไฮด์ยืนอนู่ที่ปากหน้าผา...

"หลบทำไมละเจค.... มาสิ มาดูผลงานแกกัน..." ฟาเบียนเห็นผม
"ไฮด์ ไปลากมันมา..." ฟาเบียนสั่ง
"ไม่ต้อง ชั้นเอง..." ริวเดินไปหาอย่างไม่กลัวใคร...
"ริว ระวัง!!!!!!!!!" ผมวิ่งออกไป

ปังงงงงงงง!!!!!!!

"กระสุนเข้าไปที่ท้องของริว ริวกระเด็นลงไปนอน ผมวิ่งไปดูอาการริว เลือดไม่ออกแฮะ..... ริวบอกจก กระสุนไปโดนหัวเข็มขัดพอดี แต่แกล้วสลบไป เหมทอนโดนยิง ผมทำเป็นโมโห ก่อนจะเดินเข้าไปหา ฟาเบียนหลบทางให้ เราเห็นเชือกห้อยลงไปในหน้าผม ผมมองลงไป....

"จิมินถูกมัดมือแล้วหย่อนไปห้องกลางอากาศ..."

"ปล่อยตัวประกัน แกฆ่าเพื่อนชั้นไปแล้วนิ!!!" ผมแสดง
"ไม่พอ กับที่แกเล่นงานชั้นเมื่อเช้าหรอก!!!!!!!!!" ฟาเบียนเดินมาตบหน้าผม
"ไฮด์ นายเห็นไอบ้านั่นมั้ย ไปจัดการสิ แค้นไม่ใช่หนอ...." ฟาเบียนชี้ไปที่เมสัน

ไฮด์เดินไปเอาปืนไปฟาดเมสันสองสามที ถึงจะสลบ ก่อนทีทไฮด์จะกรพทืบเมสันไปอีกสองสามที...

"เอาหล่ะ เหลือแกแล้ว เอายังไงดีนะ...." ฟาเบียนผลักผมลงไปนั่งกับพื้น
"ปล่อยตัวประกัน ชั้นจะไปกับแกเอง..." ผมบอก
"เรียกไอคนนั้นขึ้นมาสิ มันไม่ได้เป็นอะไรหนิ..." ฟาเบียนชี้ไที่ริว
"....ก็ได้ ชั้นยอม..." ริวลุกขึ้น
"ปล่อยตัวประกัน แล้วพาชั้นสองคนไป..." ริวขอ
"ไม่ๆๆๆๆ ชั้นไม่ได้มีคำสั่งให้จับแกไป....." ฟาเบียนส่ายหน้า

"ชั้นจะปล่อยตัวประกันก็ได้......." ฟาเบียนเดินไปที่เชือก

"....ปล่อยลงเหวหน่ะ!!!!!" ฟาเบียนตัดเชือก!!!

"กรี๊ดดดดด!!!!! ตุ๊บ!!!!!!!!!!!!"

นั่นคือเสียงสุดท้ายที่ชัินได้ยิน จากจิมิน...

==========