กรรมการเป่าจุดโทษครับ !!! โอดะกัดฟันเลยครับ นักเตะคนนั้นถึงกับหน้าเสีย ในตอนนี้ถึงนาทีทองของเซซุนแล้ว … ลูกนี้สำคัญมาก เพราะตอนนี้เข้าสู่ช่วงทดเวลาในนาทีแรก จาก สี่นาที !!! ตอนนี้นักเตะโชนันถึงกับหน้าเสียกันเลย รวมทั้งโอดะ !!! ความผิดพลาดของเพื่อนเขาจะนำหายนะสู่ทีมหรือไม่ !!?!!
ยูไดจับบอลขึ้นมาก่อนจะโยนให้เท็นมะ ก่อนที่เขายิ้มที่มุมปากแล้วพูดขึ้นมา…
“ลูกนี้นายยิงนะ เท็นมะ….”
ความหวังดีของยูได กลับกลายเป็นการโยนความกดดันให้กับเท็นมะ !!! เขาสั่นไปหมดทั้งตัวก่อนจะมองไปหาเพื่อนที่ยิ้มให้เท็นมะ … เขาหยิบบอลไปตั้งในจุดที่เขตโทษ ทั้งสนามเงียบไปหมด …. เท็นมะถอยหลังออกมาสามก้าว ก่อนจะมองไปที่ประตู ….
ตอนนี้ทุกคนรอฟังเสียงกรรมการเป่าให้เตะแล้วก็ …
ปี้ดดดดดดด !!!
เมื่อเสียงนั้นจบลง !!! เท็นมะวิ่งเข้ามาบรรจงยิงไปที่มุมขวาบน !!! ผู้รักษาประตูกระโดดไปผิดทาง !!! หรือว่าลูกยิงของเท็นมะจะนำพาให้เซซุนคว้าชัยหรือ ไม่ !!!?!!!
เป้งงงงงงง !!!! ไม่ ชนคานครับ !!!!!
เหมือนท้องฟ้าเล่นตลกกับเท็นมะ ในเมื่อบอลลูกนั้นมันพุ่งไปคนละทางกับผู้รักษาประตูแต่กลับว่า … บอลลูกนั้นไปโดนคาน !!! แถมเด้งออกมาไกลจนทางเท็นมะไม่สามารถจะเข้าไปซ้ำได้ !!!!
แล้วบอลนั้นก็เด้งข้ามหัวก่อนที่โอดะจะรีบพลิกตัวแล้วมองไปที่ประตูของเซซุนที่ยืนออกมาไกล !!!!
“เสร็จชั้นหละ !!!!!!”
โอดะตะโกนก่อนจะหวดเต็มข้อก่อนบอลจะพุ่งสูง !!! ก่อนจะย้อยลงมา !!! จะเข้าประตูหรือไม่ …!!!! ทางผู้รักษาประตูของเซซุนที่เหม่ออยู่นั้นวิ่งมา แต่ว่า มันสายเกินไป …..
โกลลลลลลลล !!!!
ปาฏิหารย์ชัด ๆ !!! บอลลูกนั้นเข้าประตูไปอย่างอัศจรรย์ใจของคนดู รวมถึงผู้บรรยาย !!! นักเตะของโชนันวิ่งเข้ามาหาโอดะ โอดะชูมือขึ้นฟ้า … นักเตะของเซซุนหน้าเสียไปตาม ๆ กัน เพราะว่าตอนนี้เวลาเกินที่ทดมาแล้ว … กรรมการไม่รอช้าเป่าหมดเวลาทันที …
ปิ๊ด ปี้ !!! ปิ๊ดดดดดดดดดดดดดด !!!!
“เท็นมะตื่นได้แล้วว !!!” เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งเคาะประตูของเท็นมะ ก่อนที่เท็นมะจะลุกขึ้นมา
“ครับบ ….” เขาหยิบนาฬิกาขึ้นมาดู มันพึ่งผ่านจากเวลาที่เขานอนไปเพียง 30 นาที เขาถอนหายใจ ก่อนจะมองไปที่ผาผนังบ้านเป็นเหรียญเงินแขวนอยู่ เขาถอนหายใจอีกครั้ง ก่อนจะเดินไปอาบน้ำ ….
หลังจากประมาณ 20 นาทีเขาก็เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมแต่งตัวเรียบร้อย เดินเข้ามาทานอาหาร … แม่ของเท็นมะมองเท็นมะที่สีหน้าดูเบื่อหน่ายก่อนที่เธอจะพูดขึ้นมา
“นี่เท็นมะ วันนี้ลูกก็เป็นนักเรียน ม. ปลาย แล้ว คิดหรือยังว่าจะเข้าชมรมอะไร ฟุตบอลไหมลูก…?” แม่ของเท็นมะถาม
“ผมเลิกเล่นฟุตบอลแล้วครับ… ผมขอตัวไปก่อนเดี๋ยวจะสาย” สีหน้าของเท็นมะยิ่งดูแย่ลงก่อนที่เขาจะลุกขึ้นมา ก่อนจะเดินออกจากประตูห้อง แม่ของเขาถอนหายใจ ก่อนจะมองไปที่ผนังห้อง มีรูปเท็นมะ อยู่กับฟุตบอลเต็มไปหมด
---------------------
ณ โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัย โตเกียว
เท็นมะเดินเข้ามาในโรงเรียนมัธยมปลายของเขา … เขามองไปรอบ ๆ กับสถานที่ใหม่ เพื่อนใหม่ และอะไรใหม่ ๆ เขาเดินเข้ามา ก่อนจะได้ยินเสียงตะโกนที่คุ้นหูมาจากด้านหลัง !!
“เฮ่ !!! เท็นมะ !!!” เสียงที่คุ้นหูของเท็นมะ หันไปพบกับชายผมแดงเพื่อนจากโรเรียนเก่าของเขา … เซงาคุ จากเขต คานางาวะ เขามองไปเห็นยูไดวิ่งเข้ามากอดคอของเท็นมะ
“ไงสบายดีมั้ยยย ?!! ไม่ได้เจอกันตั้งนาน” ยูไดถาม
“ชั้นสบายดี” เท็นมะตอบ
“เอิ่ม น่าเบื่อจังแฮะ ! ต้องไปฟังปฐมนิเทศน์ห่วยแตกนั่นอีก !! แต่ว่าก็ดีนะ ที่ชั้นจะได้เล่นฟุตบอลกับนายอีก …” ยูไดพูดต่อมา
“ขอโทษนะ ชั้นเลิกเล่นฟุตบอลแล้วหละ..” เท็นมะพูดก่อนจะเดินไปทางยูไดนี่วิ่งตามหลังไปเลย …
หลังจากปฐมนิเทศน์เสร็จ นักเรียนก็เดินออกมา ทางยูไดเดินเข้ามาหาเท็นมะ ตอนแรกเขาเหมือนจะถามถึงเรื่องฟุตบอลแต่เห็นอาการของเพื่อนเขาแล้ว เขาก็เลยเปลี่ยนเรื่อง
“นี่เท็นมะนายเรียนห้องไหนนะ?”
“น้อง B หนะ” เท็นมะตอบ
“เฮ่ !!! ห้องเดียวกันงั้นหรอออ ?? เย่ดีสุด ๆ ไปเลย !!!” ยูไดดีใจก่อนจะลากคอของเท็นมะขึ้นห้องเรียนไปเลย ….
หลังจากที่เข้ามาในห้องเรียนทางเท็นมะ กับ ยูได ก็มานั่งข้างหลังห้อง ยูไดมองไปรอบ ๆ ก่อนจะเห็นอะไรสดุดตาขึ้นมาก่อนจะไปสะกิดเท็นมะ
“เฮ่ดูนั่นสิ …!!” เขาชนไหล่เท็นมะ ก่อนจะมองไปดูเห็นผู้หญิงสาวสวยผมทองเดินเข้ามาในห้องเรียน ก่อนที่เท็นมะจะถอนหายใจ
“นายชอบเธองั้นหรอ ?” เท็นมะถามกับยูได
“ไม่รู้สิ แต่ชั้นรู้สึกเหมือนคู่ชีวิตเลยหละ ฮ่า ๆๆๆ ล้อเล่นน่า” ยูไดพูดติดตลก แต่โดนเท็นมะตบหัวเข้าไปเต็มกะบาล
“เฮ่มันเจ็บนะ” ยูไดหันไปว่าเท็นมะ
“นายจะได้ตื่นซะทีไง” เท็นมะตอบ
“หน็อยเจ้านี่ !!!” ยูไดหันไปหาเท็นมะ แต่ว่าทางคุณครูจะเดินเข้ามาในห้อง นักเรียนทุกคนลุกขึ้นมาทำความเคารพคุณครู
“สวัสดีนักเรียนนะค้าบนักเรียนทุกคน คุณครูชื่อ โอกุริ นาโอกิ เป็นคุณครูสอนวิชาชีวะวิทยา เอาหละวันนี้เราจะมาทำความรู้จักกันโดยให้ทุกคนแนะนำชื่อตัวเองนะครับ” คุณครู โอรุกิพูดขึ้นมา
ก่อนที่นักเรียนจะยืนแนะนำตัวเอง ก่อนที่ผู้หญิงคนนี้ยูไดแอบปิ๊งลุกขึ้นมา ก่อนเธอจะแนะนำชื่อของตัวเองขึ้นมา
“สวัสดีค่ะ ชื่อ ซาโอริ มิชิมะ ค่ะ” ซาโอริพูดก่อนจะนั่งลงไป ก่อนที่ยูไดจะเข้าไปกระซิบเท็นมะ
“ชื่อซาโอริ ด้วย น่ารักเหมือนชื่อเลยแฮะ ยูได อิชิมารุต้องไปทำความรู้จักซะแล้ว” ยูไดพูดก่อนที่เท็นมะจะพยักหน้า
“แกนี่ชายแท้หรือเปล่า ? เรื่องผู้หญิงก็ไม่เคยจะสนเลยนะ!” ยูไดพูด
“ชั้นเป็นชายแท้ แต่ไม่ได้บ้าผู้หญิงแบบแก..” เท็นมะพูดทางยูไดถึงกับหัวตก ก่อนที่จะมาถึงคิวเขากับเท็นมะ ลุกขึ้นมาแนะนำตัว หลังจากนั้นนักเรียนทุกคนก็แนะนำตัวเสร็จ …
“เอาหละ วันนี้ชั่วโมงโฮมรูม ของเราก็จบลงเพียงเท่านี้ ช่วงเวลาพักเที่ยงให้นักเรียนไปเลือกชมรมด้วยนะ” เมื่อครูพูดเสร็จนักเรียนก็ลุกขึ้นมาเคารพ
-----------------
เวลาพักเที่ยง
ทางยูไดกับเท็นมะ กำลังเดินหาชมรมกันอยู่ ตอนนี้ใจยูไดก็อยากจะลงชมรมฟุตบอล แต่กลัวว่าเท็นมะ จะไม่โอเคแน่ ๆ เขามองไปรอบ ๆ ก่อนที่เขาจะเห็นสิ่งที่ทำให้เขาตะลึง !!!
เมื่อเขาเห็นซาโอริ สาวที่เขาแอบปิ๊งอยู่นั้น เธอกำลังลงชื่ออยู่ชมรมฟุตบอล เขาหันไปหาเท็นมะ … ก่อนจะชี้ไปดู
“เท็นมะชั้นขอร้องหละนะ !! นายมาเข้าชมรมฟุตบอลเถอะ ….!!!” ยูไดพูดก่อนจะยกมือขอร้อง
“ไม่เอาอะ” เท็นมะบอก
“เห้ย นายแค่ปีหนึ่งถ้านายไม่คิดจะเตะอย่างมากก็ได้วิ่งกับเก็บลูกบอล นะ ๆๆๆ ชั้นขอร้องละนะเท็นมะ !!”ยูไดพูดอ้อนเท็นมะแต่ทางเท็นมะก็ยังไม่พูดอะไร
“ชั้นอยากอยู่ชมรมเดียวกันกับนาย แต่นี่ชั้นขอเถอะนะ…” ยูไดอ้อนอีก มันทำให้เท็นมะยิ่งลังเลใจ ก่อนจะถอนหายใจแล้วเขาเหมือนจะจำใจพูดออกไป
“ก็ได้ เราจะลงชมรมฟุตบอล....” เท็นมะพูดทำให้สีหน้าของยูไดยิ้มแทบปากจะฉีก !!! ก่อนที่เขาจะตะโกนมาดีใจอย่างสุดซึ้ง
“ยะ ยะ เย่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” เสียงตะโกนของยูไดดังมา ทำให้เท็นมะแทบจะเดินหนีออกมาจากตัวของยูไดกันเลยทีเดียว
ก่อนที่ทางเท็นมะกับยูไดจะไปลงชื่อชมรมฟุตบอล …. หลังจากนั้นเขาก็เห็นคุณครูโอรุกิ หรือ คุณครูประจำชั้นของเขา
“เฮ่ เจ้านั่นมันคุณครูสอนชีวะ ไม่ใช่หรอ? ทำไมถึงมาอยู่ชมรมฟุตบอลได้เนี่ย?” ยูไดหันหน้าเข้าไปถามเท็นมะ
“ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน สงสัยมาทำหน้าที่แทนสักแปปมั้งน่ะ” เท็นมะบอกกับยูไดไปก่อนที่คุณครูจะหันหน้าเห็นทั้งสองคน
“อ้าว พวกนายสองคน .. เด็กห้องครูหนิ เมื่อกี้ก็เห็นผู้หญิงก็มาสมัครเหมือนกับพวกนายหละ หรือว่า พวกนายเธอมา” ทางเท็นมะกำลังบอกว่าใช่ แต่ว่าทางยูไดรีบมาหุบปากของเท็นมะ ก่อนที่เขาจะโม้ขึ้นมา
“เอ่อ คือเราเป็นนักฟุตบอลของชมรมฟุตบอลเซงาคุของเขตคานางาวะ แล้วจะ เอ่อ มาสมัครชมรมฟุตบอลของสาธิตโตเกียวอีกหนะครับ ผู้หญิงคนนั้นเธอไม่มาสมัครพวกเราก็สมัครครับ แหะๆ” ยูไดรีบพูดก่อนที่จะปล่อยเท็นมะออกมา
“โอ้หรอ ?!! เซงาคุรองแชมป์ทั่วประเทศม.ต้นปีก่อน หนิ… งั้นก็ดี…”
“ขอต้อนรับสู่ชมรมฟุตบอล สาธิตมหาวิทยาลัยโตเกียว”
“เฮ่ เท็นมะ!! เขารู้ด้วยว่าเราเป็นรองแชมป์ทั่วประเทศหนะ!” ยูไดหันหน้าไปหาเท็นมะ… แต่เท็นมะไม่พูดอะไร แต่สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป เหมือนอมทุกข์ตลอดเวลาเมื่อได้ยินว่าพวกเขาได้รองแชมป์
“เทะ…”
ยูไดยังไม่ทันได้พูดอะไรทางเท็นมะเดินเข้าไปสมัคร ชมรม ก่อนที่ทาง ยูไดจะไปลงชื่อสมัครด้วย…. ก่อนที่ทางเท็นมะจะเดินขึ้นชั้นเรียนไปเลย.. ทางยูไดถอนหายใจ ที่ต้องเห็นยูไดเป็นแบบนี้ จากเด็กที่เคยรักฟุตบอลมาก กลายเป็นที่ทำทุกอย่างเพื่อเลี่ยงเกี่ยวกับฟุตบอล
---------------
เสียงกริ่งเลิกเรียนดังขึ้น !!
นักเรียนทั้งชายหญิงของโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยโตเกียว เดินออกมาจากอาคารเรียน เพื่อจะกลับบ้าน ทางยูไดกับเท็นมะ เดินออกมาเตรียมจะกลับบ้าน
“เฮ่ เท็นมะ วันนี้นายกลับบ้านยังไงหนะ?” ยูไดถามกับเท็นมะ
“ก็ขึ้นรถไฟฟ้าแล้วเดินต่อนั่นหละ ทำไม?จะให้ชั้นไปส่งหน้าบ้านนายหรอ?” เท็นมะหันหน้ามาถามยูได
“นายก็รู้นี่ ! หิหิ” ยูไดหันมาพร้อมยิ้มตามสไตล์
หลังจากนั้นเท็นมะก็ไม่พูดอะไร ก่อนที่ทั้งคู่เดินไปจนถึงแถวหน้าบ้านของยูได ทำให้ถึงเวลาที่ยูไดจะพูดตรง ๆ กับเขาเสียที
“นี่เท็นมะ ชั้นจะบอกอะไรให้นายฟังนะ … เรื่องที่นายบอกว่าจะเลิกเล่นฟุตบอ..”
“ก็ชั้นบอกไปแล้วนี่ ว่าชั้นจะเลิกเล่นฟุตบอลหนะ นายไม่เข้าใจหรือยังไงยูได!!” เท็นมะตอบสวนด้วยเสียงหนักแน่น ยูไดยังทำหน้าหนักใจก่อนที่เขาจะพูดออกไป
“นี่ฟังชั้นนะ เท็นมะ ชั้นรู้นายเจ็บใจ เจ็บใจที่ไม่สามารถพาทีมเราได้แชมป์ได้ แล้วก็ นายไม่ชนะเจ้าโอดะ แต่นี่มัน….”
“เรื่องปกติของฟุตบอล คำนี้ใช่มั้ย? ที่นายจะพูด” เท็นมะบอกกับยูได
“ใช่ คำนี้หละ” ยูไดพูดพลางถอนหายใจไป ก่อนที่เขาจะเอานิ้วชี้ไปที่อกข้างซ้ายของเท็นมะ
“ถามใจนายดู… ชั้นไปหละ พรุ่งนี้เจอกัน อย่าลืมกิจกรรมชมรมพรุ่งนี้ด้วยหละ” ยูไดพูดพร้อมเอานิ้วออกก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน
ตอนนี้ก็เหลือแค่เท็นมะที่กำลังเดินออกจากซอยบ้านของยูได เขาคิดคำของยูไดในหัว ก่อนที่เขาจะหันหน้าไปตามเสียงที่มาจากข้าง ๆ หูของเขา เขาหันไปเป็นสนามเด็กเล่น มีเด็กอายุราว ๆ 7-8 ปี เตะฟุตบอลอยู่สนามเด็กเล่นด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสทำให้ภาพในอดีตของเขาขึ้นมาในหัว
เป็นภาพเท็นมะในอดีตเป็นภาพที่คุณแม่ของเขา ซื้อลูกฟุตบอลมาให้ เขาดีใจมาก ก่อนจะเป็นภาพเขาเข้าไปกอดแม่ของเขา โดยมีพ่อของเขายืนยิ้มอยู่ด้านหลัง
ภาพกลับมาสู่ความเป็นจริง ทางเท็นมะถอนหายใจ ก่อนจะเดินออกไป แต่ว่าบอลของเด็กนั้นมันออกมานอกสนาม … บอลมันไล่มาตามหลังของเท็นมะ ก่อนที่จะมีเสียงเด็กตะโกนออกมา
“พี่ครับ !! เตะลูกฟุตบอลมาให้พวกผมหน่อย” เสียงเด็กในสนาม ก่อนที่เท็นมะจะหันมาก่อนจะเตะฟุตบอลไปให้
“นี่พี่ชายครับ พี่เป็นเพื่อนของพี่ยูไดหรือเปล่า? ใช่พี่เท็นมะใช่มั้ยครับ” เสียงของเด็กคนเดิมในสนาม เท็นมะหันไปทำหน้างงเล็กน้อย เหมือนกับเด็กคนนี้รู้จักเขาได้ยังไง
“ใช่ แล้วน้องรู้จักพี่ได้ยังไงหรอ?” เท็นมะพูดก่อนจะเดินไปหาแล้วนั่งยอง ๆ พูดกับเด็กคนนั้น
“ก็พี่ยูไดชอบพูดเรื่องพี่ชายให้ฟัง แล้วบอกว่าพี่เตะฟุตบอลเก่งมากเลย เก่งกว่าพี่ยูไดอีก เขาบอกแบบนั้นหละ” คำพูดของเด็กน้อย มันทำให้เท็นมะ แทบจะยิ้มออกมา แต่เขายังยิ้มอ่อน ๆ ก่อนจะจับหัวของเด็กคนนั้น
“เจ้ายูไดมันโม้หนะ .. พี่เตะฟุตบอลไม่เก่งหรอก” เขายิ้มก่อนจะลุกเดินกลับไป แต่เสียงเด็กคนนั้นยังเรียกเท็นมะอีก
“นี่พี่ชาย ถ้าว่าง ๆ มาเตะฟุตบอลกับพวกผมก็ได้นะ” เด็กคนนั้นบอก เท็นมะไม่พูดอะไรก่อนจะยิ้มให้ แล้วยกมือลา ก่อนจะเดินไป
หลังจากนั้นเท็นมะก็เดินไปสถานีรถไฟฟ้าโตเกียว เพื่อกลับบ้าน เขาบิดขี้เกียจสองสามครั้ง แต่แขนของเขาไปโดนกับผู้หญิง เขารีบหันหน้าไป เจอกับซาโอริ ก่อนที่เขาจะรีบหันไปขอโทษ
“เอ่อ ซาโอริจัง คือว่าชั้นขอโทษนะ..” เท็นมะรีบหันไปขอโทษอย่างไว
“ไม่เป็นไร นายใช่เด็กห้อง B ที่ใกล้ไอ้หน้าหื่นหัวแดงนั่นใช่มั้ย?” ซาโอริถามเท็นมะ
“มะ หมายถึง ยูได หรอ? คงใช่มั้ง แหะๆ” เท็นมะพูดพร้อมเกาหัวตัวเอง
“งั้นหรอ ? เห้อ เห็นเจ้านั่นเอาแต่มอง ๆ แล้วอีกอย่างมันยังลงชมรมฟุตบอลเหมือนชั้นอีก” ซาโอริบ่นแต่ว่าเท็นมะก็ไม่พูดอะไรมีเพียงการหัวเราะแห้ง ๆ เท่านั้น
“เอ้อ ว่าแต่นายหนะ ทำไมชั้นคุ้น ๆ หน้าจังเลยนะ” ซาโอริถามเท็นมะ พร้อมยื่นหน้ามาใกล้ ๆ เท็นมะ แต่ว่าทางเท็นมะรีบถอยออกหน้าของเท็นมะนี่แดงเลย ไม่เคยคิดว่าจะมีผู้หญิงสวย ๆ ยื่นหน้ามาหาเขา
“แล้วนายจะลงสถานีไหนหละ?” ซาโอริถามต่อ
“อะ เอ่อ ไปไซตามะหนะ” เท็นมะบอกไป
“โอ้ ดีเลยสถานีเดียวกันเลย ชั้นจะได้มองหน้านายแล้วคิดว่านายเป็นใคร” ซาโอริพูด ทางเท็นมะแทบกลุ้มใจเลย ทำไมมาคุ้นหน้ากับตรูเนี่ย
หลังจากนั้นทั้งสองก็เดินไปซื้อตั๋ว เท็นมะพยายามเดินออกห่าง แต่ว่าทางซาโอรินี่เดินตามทุกฝีก้าว เป็นนักสืบหรือไงกันนะ ก่อนที่ทั้งคู่จะขึ้นรถไฟฟ้า ไปไซตามะ ทางซาโอริก็ยังมองหน้าเท็นมะอยู่ จนลงมาพอดี
“นี่นายหนะ ได้ลงชมรมฟุตบอลกับเจ้าหัวแดงนั่นหรือเปล่า?” ซาโอริถามกับเท็นมะ
“เอ่อ ใช่อะ ทำไมหรอ?” เท็นมะตอบ ก่อนที่ซาโอริจะยื่นภาพให้เท็นมะดู เป็นภาพเท็นมะตอนมัธยมต้น กำลังโดดค้ำยูได เป็นภาพตอนเขาเตะอยู่เซงาคุ
“เธอไปเอารูปนี้มาจากไหน?” เท็นมะถามซาโอริ
“ไม่ต้องรู้หรอก แต่ว่าชั้นก็คงจะได้เห็นผู้เล่นเก่ง ๆ ในชมรมเราอีกสองคนแฮะ” ซาโอริพูดก่อนที่จะเดินไปเลย ทางเท็นมะดูรูปก่อนจะถอนหายใจแล้วเดินกลับบ้าน
หลังจากนั้นทางเท็นมะก็เดินกลับมาถึงบ้านของตัวเอง
“กลับมาแล้วครับบบ” เท็นมะพูดก่อนจะเดินเปิดประตูเข้ามาก่อนจะถอดรองเท้าออก หลังจากนั้นมีเด็กสาวน่ารักคนหนึ่งวิ่งออกมา เหมือนจะเป็นน้องสาวของเท็นมะ วิ่งเข้ามาหา
“พี่เท็นมะ เปิดเทอมวันแรกเป็นยังไงบ้างหรอ???” น้องสาวของเท็นมะถาม
“ก็ดีอะ แล้ว แม่ หละชิโอริจัง” เท็นมะหันหน้าไปถามถึงแม่กับชิโอริหรือน้องสาวของเขา
“อ๋อ คุณแม่อยู่ในห้องครัวเตรียมทำของว่างให้พี่หนะ” ชิโอริบอกก่อนที่เท็นมะจะเดินเข้ามาในห้องครัว
“แม่ครับผมกลับมาแล้ว” ทางเท็นมะพูดก่อนแม่สาวของเขาจะหันมาพร้อมยิ้มให้
“วันนี้แม่มีทาโกะยากิของโปรดของลูกมาด้วยนะ” แม่เขาบอกกับเท็นมะ ก่อนที่ทั้งคู่จะนั่งกินของว่าง
“เปิดเทอมวันแรกเป็นยังไงบ้าง เข้าชมรมหรือยัง?” แม่เท็นมะถาม
“ก็ดีครับ เรื่องชมรม คือ เจ้ายูไดมันลากผมไปชมรมฟุตบอลหนะ” เท็นมะทำหน้าเบื่อ ๆ บอก แต่แม่เท็นมะไม่พูดอะไรก่อนจะยิ้ม แล้วเธอก็มองไปที่รูปของเท็นมะ ที่เตะฟุตบอลอยู่…
---------------------
รูป : Erina Nakiri
ชื่อ : ซาโอริ มิชิมะ
สัดส่วน : 165 cm / 40 kg
![[Head] Deadzone](https://2img.net/i/itest/ranks/stars/stars1.gif "[Head] Deadzone")
