Away Land - Ep.9 : Set Things on Fire

"นายเป็นอะไรมั้ย?" บรูโน่วิ่งเข้ามาถาม

ผมยังเมาๆงงๆอยู่ มันฉีดอะไรเข้าตัวผมนะ แล้วทำไมจู่ๆรถถึงระเบิด แล้วทำไมคนนอนตายเกลื่อนกันขนาดนี้ ทุกคนมาดูผม ต่างคนต่างสงสัย ผมเองก็สงสัยว่ามันเกิดแะไรขึ้น พวกเขาก็ทำหน้าสงสัยใส่ผม ถ้าเจมส์อยู่คงฉุดผมขึ้นไปแล้ว แต่ครั้งนี้ ผมต้องลุกขึ้นด้วยตัวเอง ผมเดินไปดูรอบๆแต่ก็ยังเซ ไปไม่ไหวอยู่ดี บรูโน่กับเจฟต้องมาช่วยประคอง เพียร์สเดินไปหยิบหลอดฉีดยาจากโจรคนหนึ่งที่นอนกองแถวๆนั้น ก่อนจะอ่านชื่อยาบนกระบอกฉีด

"อะดรีนาลีน....กับยาหลอนประสาท..." เพียร์สบอก
"มันกะให้ยิงกันเองละมั้งเนี่ย....." เจฟหันไปด่าพวกศพโจร
"เกิดอะไรชึ้น...?" ผมถาม
"เจค.....เมื่อกี้เจ๋งมากเลยนะ" ริวเข้ามาทัก
"นายยิงปราบหมดคนเดียวเลย ทั้งรถ ทั้งทหาร..." บรูโน่บอก
"มันกำลังจะมาอีก คราวนี้เจคไม่มียาแล้ว เตรียมตั้งรับให้พร้อม!!!" เจฟตะโกน
"ทำไมเราไม่หนี?" ผมถาม
"....ไม่ทัน ถ้าเราหนี พวกมันตามเราไปถึงรังแน่..." บรูโน่บอก

เราทุกคนรีบหาอุวุธเท่าที่จำเป็น ก่อนที่รถขนโจรสลัดจะมากันอีก ผมวิ่งไปในคลังอาวุธ เจอเครื่องยิงลูกระเบิด ปืนกล แล้วก็มีดพร้าแบบเดียวกันกับของเจมส์ที่ให้ผมมา ผมรีบหยิบทั้งหมดแล้วเริ่มแบ่งให้กับทุกคน วิทยุจากจิมินและอลิซยังคงบอกว่าให้เตรียมการระวังอยู่ เราไม่รู้ว่ามันจะมาไม้ไหนอีก โดยเฉพาะไตร ที่จะมาแบบไหนก็ได้ ตอนนี้ทั้งที่เงียบไปหมด ยังไม่มีวี่แววของรถที่จะมาบุก พวกโจรบางคนคลานหนีออกไปจากค่าย พวกเราไม่สนใจ เพราะสภาพเกินจะสู้ได้แล้ว วิทยุสื่อสารของหน่วยสังเกตุการณ์ดังขึ้น

"พี่ริว ยังโอเคอยู่มั้ย..." เสียงจิมินดังขึ้น
"โอเคอยู่...." ริวตอบกลับ
"มินเป็นห่วงนะ รู้มั้ย" จิมินยังไม่หยุด
"รู้แล้ว..." ริวยังคงตั้งหน้าระวังภัยไว้
"มินกลัวมาเลยนะรู้มั้ย..." จิมินเริ่มพล่าม
"....จิมิน พอก่อน เรากำลังรบอยู่..." ผมวิทยุไปเตือน แต่เธอยังไม่หยุด
"เนี่ย ยิงปืนเนี่ยก็ยิงไม่เป็น ชั้นจะมาด้วยทำไมน้า...." จิมินเริ่มบ่น
"จิมิน!!!! ถ้าเธอไม่อยากมา ก็กลับไป ไป๊!!!!!!!!!" ริวสติแตก ด่ากลับไปในวิทยุ
"........พี่ริว..." จิมินตอบกลับมา
"อะไรอีก!!!! ห๊ะ!!!!!" ริวตะโกนใส่วิทยุ

ผมเดินไปห้ามริวบอกให้ใจเย็นๆก่อน แต่ริวไม่ฟัง เขวี้ยงวิทยุลงกับพื้น เจฟหันกลับมามองบอกใจเย็นๆดิวะ เขาเป็นผู้หญิงนะ...

"จิมินกลับไปแล้ว..." อลิซวิทยุเข้ามา
"อะไรนะ?!? อลิซ เธอตามจิมินกลับไปที่ถ้ำก่อน ไปถูกใช่มั้ย มีปืนมั้ย?" ผมตอบกลับไป
"ได้อยู่ เดี๋ยวชั้นจัดการเอง" อลิซตอบกลับมา
"ตอนนี้เราไม่มีหน่วยสังเกตการณ์แล้ว ขอบใจนะริว..." เจฟหันมาบอก
"เห้ย อย่าเจฟ.... อย่า" บรูโน่หันมาหยุดการสนทนา

ริวได้แต่มองประตู รอพวกศัตรูเข้ามา และแล้ว พวกมันก็มาถึง มันเปิดประตูค่ายมันแล้วเริ่มระดมยิงใส่พวกผมเลย ทุกคนกระโดดหลบกระสุน ผมมาหลบพร้อมกับเจฟ ก่อนที่พวกมันจะเริ่มสาดกระสุนใส่อีกครั้ง...

==========

พวกมันขับรถกันมาสามคัน แต่กระสุนลูกระเบิดผมมีแค่ลูกเดียว ผมยิงใส่คันที่ยังไม่ลงกันมา เสียงระเบิดดังลั่นทั่วทั้งค่าย รถคันนั้นแหลกเป็นจุล คนบนนั้นส่วนใหญ่ตายหมด มีบางคนที่รอดมาได้เท่านั้น แต่มันก็เป็นส่วนน้อย เทียบจากทั้งค่ายที่มันยกเข้ามาตี ผมเข้าไปหลบในบ้านกับเจฟ เจฟถูกยิงที่ไหล่ซ้าย ผมหยิบผ้าแถวนั้นมาพันแผลให้ ก่อนที่จะหันไปเจอ....

ระเบิดที่ตั้งเวลาไว้ว่าจะระเบิดใน 10 วิ

"เจฟ...วิ่ง!!!!"

เราทั้งสองฝืนวิ่งออกมาจากบ้าน แล้วกระโดดออกมาทะลุไม้ที่เป็นผนัง.... ตู้มมมมมมม!!!!!! ระเบิดดังขึ้นสนั่น พวกโจรแถวนั้นกระเด็นไปไกล กิ่งไม้แท่งใหญ่ทิ่มที่แขนซ้ายผม ผมดึงออกมาเลือดไหลเต็มแขน ในขณะที่เจฟหัวแตกเล็กน้อย พวกเราพยักหน้าให้กันเป็นว่าสบายดีทั้งคู่ บรูโน่กับริวยิงใส่พวกโจรตายไปหลายคน แม้ว่าบางครั้งกระสุนจะเฉียดหน้าของริวไปจนเป็ยรอยแผลถากๆ แต่บรูโน่ก็หยิบลูกระเบิดลูกสุดท้ายขว้างไปใส่รถของพวกโจร

ตู้มมมมมมมมมม!!!!!!!

พวกโจรกระเด็นอีกครั้ง รถของพวกมันไฟลุกและลามไปทั่วรั้ว พวกเราเผาค่ายนี้สำเร็จ แต่พลาดที่ไม่ได้เตรียมทางออกไว้ ก่อนที่จะมีวิทยุเข้ามา...

"สนุกกันมั้ยพวก....." เสียงที่คุ้นเคยมาอีกแล้ว
"ไตร นี่คือสิ่งที่แกต้องชดใช้...." ผมตอบกลับ
"นาย... ชดใชั?!? น่าขำ..... ชั้นตะหาก ที่กำลังจัดการแกอยู่..." ไตรหัวเราะ
"ยังไง?" ผมถามกวนๆไปงั้น
"นายไม่เห็นหรอ รอบๆข้างนายมีแต่ไฟไปหมดแล้ว....."
"คราวนี้ ชั้นจะทำอะไรก็ได้ เพราะพวกแกขังตัวเองไปแล้ว...."
"โอเรโนะ ทาน..... ได้เวลาเปิดการ์ดแล้วสิ...." ไตรเริ่มพร่ำเพ้อ
"พอกันที ไอเกมบ้าๆของแกนั่นหน่ะ มาสู้กันตัวๆในวงนี้เลยดีกว่ามั้ยไตร" ผมท้า
"อืมมม เอางั้นเรอะ มันจะไม่สนุกนาาาาา....." ไตรกวน
"ก็ได้ๆ เดี๋ยวชั้นไป ชั้นจะเอาอีกร่างนึงของชั้นไปให้พวกแกดูละกัน...." ไตรพูดก่อนจะตัดสายไป

พวกผมงง งงมาก ทำไมมาง่ายขนาดนั้น ก่อนที่จะเริ่มหาทางออกจากไอห่วงไฟนี่ ไฟเริ่มลามไปตามบ้านจนทำให้รอบๆข้างตัวผมมีแต่ไฟ เหมือนในฝันเป๊ะเลย แตกต่างตรงที่เพื่อนชั้นยังยืนอยู่... ประตูค่ายถูกเปิดอีกครั้ง ไตรมาแน่ๆแล้ว แต่เราคิดผิด เพราะสัญญานวิทยุดังขึ้นอีกครั้ง...

"น่าเสียดายจัง ชั้นไม่ว่างนะสิ อีกร่างนึงของชั้นกำลังไปนะ สู้ๆ"

ส่วนไอที่เปิดเข้ามานะเรอะ.......

"เสือตัวใหญ่สามตัวในกรงที่กำลังจะถูกพวกโจรเปิด..."

==========